Kafayı yemek üzereyim? Hiç iyi değilim.!!!!

çok tanıdık bir cümle olucak ama yinede söliim.merak etme Allahın izniyle hepsi geçecek.ve belkide sen arkana bakıp neden bu kadar canımı sıkmışım diceksin.dünya tatlısı bebişine bak ve onun için kendin için mutlu ol.bunlar geçici şeyler. Allah sağlık versin.
 
Canim cok üzüldüm gercekten bu sIkIntili hallerine ama birde söyle düsün.
Ya esin hayirsizin biri, cocugun hasta olsaydi Allah göstermesin.
Ozaman daha zor olacakti hayat.
Gecici bir süreligine bazi seylerin yerine oturmasini bekleyeceksin.
Bebegin büyüyecek, borclarinizda bitecek insAllah.
Allah büyüktür. Hic kafani bos islere yorma.
Su an kafana o projeleri, veya yarim kalan danteli, örgüyü takma.
Bunlari ilerdede yaparsin, acelesi yok.
Allah korusun düsüne düsüne sagligindan olursun, daha kötü olur.

Peygamberimiz Hz. Muhammed (sav), sıkıntının hastalıklara yol açtığını şu hadisi şeriflerinde buyurmuşlardır:
"Her kimin huyu kötü olsa, kendi nefsini sıkıntıda tutar ve her kimin kederi çok olsa, kendisini hasta eder."
"Çok türlü kaygılanmalar, çok türlü hastalıklar getirir."
"Hak Te'âlâ'nın yarattığı mahlûkta kaygıdan daha kötü ve daha şiddetli birşey yoktur."

Isin dini boyutuna giriyorum belki ama gercektende bu sözleri okuyup sonra 3 kez düsünürsek ne kadarda dogru oldugunu anlariz.
Bu günlük hayat mesguliyetleriyle alakali annemden yana dertliyim, oda böyle herseyi kafasina takan biridir, yok su olmadi, yok evin isi kaldi, yok yemek yandi, yok borclar var falanda filan.
Simdi ne mi oldu? Depresyon geciriyor..
Degmez canim, takma kafani, bebegini düsün, onun sana ihtiyaci var.
Esinle el ele, tek yürek olup herseyi atlatacaksiniz insAllah.

Rabbim herkesin sIkIntilarini azaltir insAllah.

 
İNAN BUNLARIN HEPSİ GEÇECEKa.s
SEN ŞUANDA DÜNYANIN EN GÜZEL VARLIĞINA SAHİPSİN:ecrin_bebek:BİRDE BÖYLE DÜŞÜN

HAYATIM İLK ÖNCE KESİNLİKLE BEBEĞİNLE YATMAYACAKSIN, ÇÜNKÜ SENİN KOKUNA ALIŞIR VE SENSİZ DURMADIĞI GİBİ SAĞLIKLI BİR DAVRANIŞ DEĞİL.

KENDİNE OYALANACAK BİRŞEYLER BULMALISIN

BEBEĞİN HİÇ Mİ UYUMUYOR:sm_confused: YARIM SAAT BİLE UYUSA SENİN İÇİN KENDİNE AYIYARACAĞIN ZAMAN DEMEKDİR.(TABİ EV İŞLERİNDEN ZAMAN KALIRSA)

İNAN BEN OĞLUMU ALIYORDUM YÜRÜYEREK BANKAYA FATURA YATIRMAYA GİDİYORDUM BU BİLE BANA DEĞİŞİK GELİYOR VE RAHATLIYORDUMyerimseniben

10 DK. BİLE OLSA BEBEĞİNİ EŞİNE BIRAK VE YÜRÜŞ YAP

SANA BİR ŞEY SÖYLEYEYİM Mİ ARKADAŞIM,
NEFES ALIYORUM, SAĞLIKLI BİR BEBEĞİM:emir_bebek: VAR, BENİ SEVEN BİR EŞİM VAR DİYEREK EN ÖNEMLİSİDE EŞİMİN VE BENİM SAĞLIĞIM YERİNDE DİYE OLUMLU YERİNDEN BAK OLAYLARA

YANİ BARDAĞIN BOŞ YERİNİ DEĞİLDE DOLU TARAFINI GÖRyerimseniben
İNAN HAYAT ÇOK GÜZEL VE YANINDA GÜZELLİKLER VAR DEĞERİNİ BİL
HAYATIN KEYFİNİ ÇIKAR TATLIM:1hug:
 
aykızım .!.:
nereden başlasam anlatmaya bilmiyorum.7.5 senedir evliyim ve 7 aylık bir kızım var.ilk bebeğimiz.eşimi seviyorum o da beni.evine çok bağlı kızını beni çok seviyor eminim.hiç dışarı çıkması felan yoktur.kızım sağlıklı çok da güzel...:ecrin_bebek:buraya kadar herşey güzel.amaaa
evlendiğimizden beri bitmeyen bir borcumuz var.sürekli ev değiştirdik ve tam düze çıktık dedik başka birşey çıktı.yine tam iyiyiz dedik bebişimiz oldu.özelde doğum yaptım.dünyanın borcu var şimdi.
kızım bensiz beş dk durmuyor.hastalandım dr a gittim eşime evi dar etti.bi kuaföre gideyim dedim gittiğime pişman oldum.kaynanamın hışmına uğradım.kızıma bakması için ona bırakmıştım....benneyaptımkigece bana sımsıkı sarılmadan uyumuyor.bırakırsa yakamı eşim ilgi bekliyor...kendime hiç vakit kalmıyor..
iki tane arkadaşım var birinin yeni bebeği oldu zırt pırt gidemem.öbürü uzakta.havalar soğuk dışarı çıkamıyorum.evdeyken de kızım hep onunla ilgilenmemi istiyor.örgü bile öremiyorum.bı rahat bırakılsam evde kendimi meşgul edecek şeyler bulurum hatta elişilerim birikti.kafamda birsürü proje var ama hiçbirini hayata geçiremiyorum.
o kadar sıkıntılıyım ki anlatamam.sürekli ağlamak istiyorum.biyerlere gitmek için de para lazım.o da yok..ufff gerçekten kötüyüm...
Genişletmek için tıkla...

canım kendine sorun aramışsın resmen.maddi yönden bişe diyeyemem de zamanım yok demişsin bunu dert etme bence benim gibi olsan ne yaparsın eşim kıskanç dışarı yanlız koymaz calıştırmaz bebişimde yok olmuyo nereye kadar arkadaş muhabbet sonra evinde yanalıssın gene ama senin bebişin var onla vakit geçiriyosun ne güzel bebek olmasaydın inan daha cok herşeyi kafana takarsın allahın sana ödülü bebiş bence tadını cıkar
 
herkesin derdi kendisine büyük görünüyor tabiki eminim seninde sıkıntıların azımsanacak cinsten değildir tabi sana göre ama şunuda düşün senin yerinde olmak için uğraşan o kadar çok insan var ki biraz Pollyanna olabilirsin bunun kimseye zararı olmaz. her zaman şükretmesini bil konuya başlarken yazdığın cümleler aslında durumunu özetliyor nereden başlasam anlatmaya bilmiyorum.7.5 senedir evliyim ve 7 aylık bir kızım var.ilk bebeğimiz.eşimi seviyorum o da beni.evine çok bağlı kızını beni çok seviyor eminim.hiç dışarı çıkması felan yoktur.kızım sağlıklı çok da güzel..
şu yazdıklarını yazmayı isteyen o kadar çook insan var ki. ben hep şükretmişimdir her durumda ayağa kalkabildiğime yazabildiğime okuyabildiğime yemek yiyebildiğime eşime aileme evime şükürler olsun ki çok güzel şeylere sahibim

 
Her annenin ilk zamanlar yaşadığı şeyler bunlar..Size şu anda dert olarak gelse de zamanla, hayatın düzeninin böyle olduğu fikrine alışacaksınız..

Annelik malesef, kendi hayatını 2.plana atmak demek..
Kadınlık zaten fedakarlık demek biliyorsun..
Kafana göre takıldığın günler geride kaldı malesef..Ben de aynen senin gibi anneliğe biraz zor alışmıştım..

Özgür, kafama estiği gibi gezen tozan birisi olarak , çocuğun insanı ne kadar kısıtladığı fikri, ilk başlarda insanın beyninde balyoz etkisi yapıyor ama zamanla alışıyor ve kendine göre imkanlar yaratmaya başlıyorsun..

Biraz sabır, biraz daha büyüsün onu da alıp gideceksin istediğin yere..Şimdi zor, bırakacak yer yoksa zor ama yapacak birşey de yok fazla..

Hepimiz bu aşamalardan geçtik..
İlk aylarda bırakacak birisini bulsan da aklın bebekte kalıyor ya da emzirdiğin için hemen geri dönmek zorunda kalıyorsun gittiğin yerden, eh birşey de anlamıyorsun..

Sabırlı olacaksın, elinde imkan olduğu vakit, kısıtlı olsa da değerlendir kendine vakit ayır, 1 saatlik de olsa yap bunu..

Zaman çabuk geçiyor tatlım takma kafaya..
 
akşam eşimle biraz konuştuk.o da farkında.çok sinirli oluyorum bazen tüm hırsımı ondan çıkarıyorum.ama o da hiç yardımcı olmuyor.evi fena halde dağıtıyor.zaten ucunu yakalayamıyorum bir türlü.ev dingonun ahırı gibi.çok titiz biri değilim normalde ama bu kadarına da dayanamıyorum.hergün çamaşır yıkamaktan kurutma derdinden usandım valla.makina yıkasa bile as kurut katla ütüle gına geldi valla.
ama dün içime bir kıpırtı düştü.mayıs ayında amerikada yaşayan ablam eşi ve çocuğuyla gelecek.doğum yaptığım zaman da gelmişlerdi ve ben sezeryanlı olduğum için beraber gezememiştik.hatta pek fazla da görememiştim onları.bu sefer planlar yapıyoruz nerelere gitsek diye.o yüzden biraz heyecanlıyım...:1hug:
 
ah canım benim hiç üzme kendini inan hepsi geçecek..

benim kızımda 13 aylık bende seninle aynı dönemlerden geçtim ve birçok kadın neredeyse her anne yaşıyor bu tür sıkıntıları...

tüm vaktini bebeğine ayır öyle çabuk büyüyorlar ki bugünlerini bile arayacaksın emin ol.. ne çabuk büyüdü diyerek bebeklik hallerini özleyeceksin...

Annelik ne kadar güzelse o kadarda zor... Ama inan geçici dönemler bunlar bak yaşamış biri olarak söylüyorum sana ...

Güle güle büyüt bebeğini her sıkıntılı anında bebişine sarıl onun bir gülüşü değiştiriyor insanın tüm ruh halini göreceksin bak.. :))
 
Canım benim bak kendinde söylüyosun bi bebeğin var seni seven bi eşin .Düşünsene bi bi bebeğe sahip olabilmek için insanlar nelerini feda etmiyorlar,yalnız kalmış hiç evlenememiş,sevgiye muhtaç ne insanlaer var.Ama sen bunlardan biri değilsin.Borcun olduğunu söylüyosun sanırım eşinin bi işi var zamanla ödersin düşünsdene ya çok kötü bi hastalığın olsaydı veya çocuğununun veya eşinin çok hasta olduğunu düşün.Ama çok şükür değil dünyanın borcuna razı olmazmıydın.Sana çok pembe bi gözlükle bakıyomuş gibi gözükebilirim ama inan değil,geçen bi arkadaşımın hastalığı için hastaneye gittiğimde orda ağlayan hasta bi bebeği dinlediğimde hissettiklerimi anlatoyorum sana.
Bunları bi kenara bırakalım gelelim asıl meseleye iğnsan doyumsuzdur.Dışarı çıkıp gezsende bişyler yapsanda sonunda yine kendini bi şekilde musuz hissdebilirsin.Çünki mutlulukların kısa sürecektir.Asıl huzur insanın içindeki huzurdur.Bu da bi şekilde olur.Allah için yaşamak bizi var eden yaratan Rabbimize yönelmek,ona nasıl kavuşabileceğimize ulaşabileceğimize yollar aramak.İşte gerçek mutluluk bu inan.Zikr etmek Allahı hissetmek onunla olmak istemezmisin.İşte mutluluk burda.
 
ay kıyamam san yaa.
canım sen şimdi kendiniçin bir müddet duraklama devrine girdin.,çocuk olunca aynı şeyleri tüm anneler yaşarlar.ve aynı zamandada bunalıma girerler.sanırlarki hiç bitmeyecek.allah ömür versin bak göreceksin zamanla hafiflicek.ama borc kısmına gelinnce bişey diyemem,çünkü o hiç bitmeyen kırbacımız bizim.biri biter diğeri başlar.onun için üzgünüm sana tesell veremiyorum çünkü yaşantımız zor canım yaşantımız.gelir az,hayat pahalı olunca,sonuçda bu oluyor.senağlama bizde öyleyiz hep.:1ninca:
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X