1. Gün ile ilgili eklemem gereken bir şey var. Ameliyathaneden çıktıktan sonra çok üşüdüm. Ve bu forumdan nickini hatırlamadığım bi’ üyenin önerisi ile yanıma bir sıcak su termoforu almıştım. O üyeden Allah razı olsun. Çok dua ettim ona o an. Bu arada şansımıza hastanede normal oda kalmadığı için bizi vip odaya aldılar. Gün içinde normal oda boşalırsa bizi oraya alabileceklerini söylediler ama sonra odayı değiştirmediler. Ameliyattan 2 saat kadar sonra Ahmet bey ve asistanı Oya hn ziyarete geldi. Akşam da telefonda soru sorduğumda Ahmet beye danışıp beni bilgilendirdi bekletmeden.
2. Gün sabah ve öğle saatlerinde tekrar ziyaret ettiler beni ve pansumanlarımı Ahmet bey açtı ve ben merak edince bana da gösterdi kesi izlerimi ve sonrasında bizzat kendi yeniledi açtığı pansumanları hemşirelere yönlendirmeden.
Göbeğimde neredeyse hiç iz yok. Göbek deliğimden girmiş birini ben oradaki izi göremedim, diğerini eski kasık fıtığı ameliyatımın üzerinden girmiş yeni bir iz olmaması için. Bi tane de 1 cm civarı ince kalem çiziği kadar bir iz gördüm. Bu 3 yerden karnımın midemin üzerindeki yağları almış ve şekillendirme yapmış.
Belimin yağlarını da koltuk altı hizama kadar aldı. Ödeme rağmen kum saati gibi görünüyorum :)
Bu arada 87’liyim, boyum 1.60 kilom 60
Onlar odadan çıktıktan birkaç saat sonra taburcu oldum. Birinin elinden tutarak kalkıyordum 1. ve 2. Gün hastanedeki yüksek yataktan. Annem hep yanımdaydı zorlanmadım. Yürümekte sorunum zaten yoktu Sadece yavaş yürüyordum.
Hastaneden çıktıktan sonra kardeşim geldi bizi almaya. Arabanın ön koltuğunu geri yatırdık ve kalçam koltuğa tam temas etmeyecek şekilde yükseltip destekledik bacaklarımın altını.
Eve geldiğimizde yatağa belimin ve bacağımın altını yükselticek yastıklar koydu annem. Ve annemin yardımıyla yattım evde yatağa.
Sonra annem bana yemek yaptı kalktım.
Ben yerken annem yorgunluktan uyuya kalmıştı. Uyandırmak istemedim ve o zamandan itibaren bir daha ne yatarken ne de kalkarken destek almadım. Kendim yatıp kalktım.
Diğer yatma pozisyonum da yüzüstü. İki türlü de yatıp kalkabiliyordum kendi kendime artık.
3. Gün Ödemlerimin inmeye başladığı çok fark ediliyor. Bacaklarımdan gözlerimi alamıyorum. Hala ödemli olduğu halde çok şekilliler çok şükür.
Yediklerime dikkat ediyorum. 2 saatte 1 kalkıp yürüyorum artık. Bi seferinde 2 saate yakın ayakta kaldım sorun yaşamadım.
Ahmet beyin asistanı bana WhatsApp’tan nasıl olduğumu sordu, kontrol randevusu için tekrar iletişime geçeceğini yazdı.
4. Gün Bugün saatin farkına varmayıp tam 3 saat ayakta kalmışım. Ödemlerim hızla azalıyor. İlk gün en bol çentikte olan korsemi dün ve bugün birer sıkı kademeye aldım. Şu an çoğu yeri en sıkı kademede. Bol su tüketiyorum. Yürüyüşüm tamamen normal artık ve kendimi aynaya bakmaktan alıkoyamıyorum. Bakarken; “Canım yağlarım, İnşallah yaşarsınız hepimiz benimle diyorum asdafsgs :d”
Bugün sabahtan itibaren evde yalnızım, annem birkaç gün yok. Durup durup elimle işaret edip “Popom var ” dememden ikrah getirdi kadın, kafası dinlenir birkaç gün :ddd
Korsemi yıkamak istiyorum ama çıkarıp yıkadığımda tekrar içine girememekten korkuyorum tek başıma giymek için dar gibi geliyor. Bana bu korseyi kaç kişi giydirdi diye düşünmekten kendimi alamıyorum yıkamayı her düşündüğümde. Tek parça halinde bir korse ve baya sıkı, özellikle üst iç bacak kısmı. O yüzden erteleyip duruyorum.
Evden hiç çıkmadım henüz. Kontrol randevum olana kadar da çıkmicam. Yiyeceklerimi aldı, pişirdi annem gitmeden.
Ara sıra yine durumumu yazıcam, birilerine ışık olabilir bir gün, istediği vücuda herkes kavuşsun İnşallah. Çok istemiştim bu ameliyatı olmayı. Ve bu ameliyatı Ahmet Karacalar’a olmayı daha çok istemiştim

çok doğru karar vermişim.