- 6 Ekim 2008
- 36
- 40
- Konu Sahibi antibiyotik
- #1
Sakin normal doğumdan korkmayın . Ben hastane doktor fobisi olan kan aldırırken bayılan hasta ziyaretine bile gidemeyen bir insandım. Hamile kaldığım günden beri asla normal doğum düşünmedim bayilacagimi düşündüğüm için riske atmaya gerek yok ben pasa pasa sezeryan olayim dedim . Doktorlar dünden razi hepsi sezeryanci olmuş.
Derken 38. Haftada kahvaltımı yaparken birden ağrı girmeye başladı önce anlamadım sonra saate baktım bir sonraki ağrı gelmesi 10 dakika bile sürmüyordu ve doğum sancısı olduğunu anladım hemen eşime haber saldim o arada dusa girdim ( tabi sanci girdiğinde hic bir şey yapamıyordum) çantamdaki eksikleri tamamladım. Ve yola çıktık. Yolda sancılarım çok arttı .
Hastaneye vardifimizda hemen nst aldılar ben korkudan ağlıyordum. Ama hala sezeryan olcagimi sandığımdan esim merak etme uyuyacaksın hemen geçicek. Diye teselli ediyordu.
Doktorum nst yi gördü beni hazırlamaları için dogumhaneye gönderdi bir açıklığına baksınlar dedi.
Dogumhaneye gittim bana bakıp ameliyata hazirliyacaklardi. Masaya çıktım hemen bakıp gidicem diye sabrettim kadın demezmi 8 cm açılmış diye.
İste burdan sonra beni bırakın ben sezeryan istiyorum diye ağlamaya başladım ebe senin doğum başlamış yazık kestirme kendini yarim saatlik isin var senin diyerek beni ikna etmeye çalıyordu. Bense krize girmiş şekilde ağlıyordum asla normal doğum düşünmedim. Bayılırsam diye korkuyordum . Baktım kadından kurtuluş yok epidural yapın o zamn dedim. Artik çok geç bu saat den sonra tutmaz dediler. Köşeye sıkıştım başka çare yoktu kabul ettim . Ve konuşturma başladı kimi damar yolu aciyo kimi soru soruyo form dokduyolar o arada sancılarım giriyor. Ve doğum başladı ikimmalar felan derken doktor geldi suyumu patlattılar. Artik son anlar çok yorulmuştum derken kuvvetlice iki kez ikidim ve ebe karnımı ittir di . Ve bur sesizlik. Bebişim çıktı. Derken cırtlak sesiyle ağlamaya başladı . Hic bir ağrı sizi kalmadı. Herşey o anda bitti. Heleki kucağıma verdiler. O ara dikiş atıyorlarmış. Duymadım bile.
Sonrasında yarim saat dinlendim ve ayağa kaldırdılar üstümü giyindim ve tekerlekli sandalyeyle odama getirdiler. Hastaneye girmemle bebişimin doğumu iki saat. :)
Allah herkese kolay doğum nasip etsin. Zorunlu bir sebep olmadıkça Sakin korktugunuz için sezeryan olmayın. Normal doğum korkulacak bir şey deil herkese sağlıklı gebelikler....
Derken 38. Haftada kahvaltımı yaparken birden ağrı girmeye başladı önce anlamadım sonra saate baktım bir sonraki ağrı gelmesi 10 dakika bile sürmüyordu ve doğum sancısı olduğunu anladım hemen eşime haber saldim o arada dusa girdim ( tabi sanci girdiğinde hic bir şey yapamıyordum) çantamdaki eksikleri tamamladım. Ve yola çıktık. Yolda sancılarım çok arttı .
Hastaneye vardifimizda hemen nst aldılar ben korkudan ağlıyordum. Ama hala sezeryan olcagimi sandığımdan esim merak etme uyuyacaksın hemen geçicek. Diye teselli ediyordu.
Doktorum nst yi gördü beni hazırlamaları için dogumhaneye gönderdi bir açıklığına baksınlar dedi.
Dogumhaneye gittim bana bakıp ameliyata hazirliyacaklardi. Masaya çıktım hemen bakıp gidicem diye sabrettim kadın demezmi 8 cm açılmış diye.
İste burdan sonra beni bırakın ben sezeryan istiyorum diye ağlamaya başladım ebe senin doğum başlamış yazık kestirme kendini yarim saatlik isin var senin diyerek beni ikna etmeye çalıyordu. Bense krize girmiş şekilde ağlıyordum asla normal doğum düşünmedim. Bayılırsam diye korkuyordum . Baktım kadından kurtuluş yok epidural yapın o zamn dedim. Artik çok geç bu saat den sonra tutmaz dediler. Köşeye sıkıştım başka çare yoktu kabul ettim . Ve konuşturma başladı kimi damar yolu aciyo kimi soru soruyo form dokduyolar o arada sancılarım giriyor. Ve doğum başladı ikimmalar felan derken doktor geldi suyumu patlattılar. Artik son anlar çok yorulmuştum derken kuvvetlice iki kez ikidim ve ebe karnımı ittir di . Ve bur sesizlik. Bebişim çıktı. Derken cırtlak sesiyle ağlamaya başladı . Hic bir ağrı sizi kalmadı. Herşey o anda bitti. Heleki kucağıma verdiler. O ara dikiş atıyorlarmış. Duymadım bile.
Sonrasında yarim saat dinlendim ve ayağa kaldırdılar üstümü giyindim ve tekerlekli sandalyeyle odama getirdiler. Hastaneye girmemle bebişimin doğumu iki saat. :)
Allah herkese kolay doğum nasip etsin. Zorunlu bir sebep olmadıkça Sakin korktugunuz için sezeryan olmayın. Normal doğum korkulacak bir şey deil herkese sağlıklı gebelikler....
) darısı başıma
