• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

kararsızım ve üzgünüm

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
bence esini al karsina ve herseyi teke teker anlat aynen buraya yazdigin gibi. ama sakince anlat, annesi hakkinda bile sakince konus. cok uzuldugunu dile getir. annen neden boyle yapiyor de ben mecburmuyum bu iftiralara magruz kalmaya. Bi secim yapmasi gerektigini soyle ona. o annesiyse sen esisin allahim ya nasil anneler var bu dunyada. sinir oldum!!
 
maviru: 40992140 .!.:
Yine aradım, mesaj yazdım. Sonuç açmadı, telefonunu da kapattı. Haklıyken, suçsuzken bunları yaşıyorum. Hep aynı 3 gün sonra arayıp geliyor. Anlayamadığım bir anne nasıl oğlunun yuvasına bunları yapabiliyor. Ben yaşadıklarıma rağmen affediyorum yuvam dağılmasın diye, onunsa umrunda bile değil. Arayıp 2 kelime konuşamadı benimle.
Sen onu tepene cikart daha neler yapacak yaşatacak sana buradan yazıyorum yaziyoruz üzerine düşme diye ama sen bildigini yapiyorsin aslinda sen kendine bunlari eşinin sana yaşatmasina izin veriyorsun dahada birşey yazmiyorum :KK43:
 
Son düzenleme:
Yine aradım, mesaj yazdım. Sonuç açmadı, telefonunu da kapattı. Haklıyken, suçsuzken bunları yaşıyorum. Hep aynı 3 gün sonra arayıp geliyor. Anlayamadığım bir anne nasıl oğlunun yuvasına bunları yapabiliyor. Ben yaşadıklarıma rağmen affediyorum yuvam dağılmasın diye, onunsa umrunda bile değil. Arayıp 2 kelime konuşamadı benimle.
Ahhh ah neden aradınız? Burada kaç kişi demiş aramayın diye.. Annesi nasıl doldurur şimdi eşinizi.. Siz neden ezilen taraf konumuna düşürüyorsunuz kendinizi? Ailenize olanları anlatın. Telefonunuzu da kapatın. Gerekirse günlerce açmayın. Eve dönerse de affetmeyin hatta bir cesaret edin de geri yollayın. Nereye gidiyorsa gitsin. Ki zaten belli ki hala çocuk gibi eşiniz. Bırakıp bir yere afedersiniz de NAH gider. Müthiş sinirlendim eşinize annesine ve bu insanlar için bunca fedakarlık yapan size..
 
8337"]cnm bnm cok üzücü bi durum. malesef üzüle tarafta sen oluyosun. aileme anlatamam bu yaşadıklarımı demişsin ama bunu sana kocan yapmıyo annesi yapıyo bak. bence ailenle konuş ve bu durumu düzeltsinler. haa baktın gercekten bu konusmadan sonradan sonrada olmuyo yapcak bişe yok. bu evlilikte fedakarlık yapan taraf hep sen olmuşsun bebeini kaybetmişsin yazık deilmi sana. sana destek cıkan olsun istemezmisin. annen baban kardeşlerin sana destek cıkıyolarsa eger seni anlıyolarsa anlatmalısınki akıl al. fikir al. bence[/QUOTE]
Kocasi seviyorsa esini ozaman karisina sahip çıkmalı hanımıni kim olursa olsun onurunu rencide ettirmemeli
 
8 gündür ağlıyorum kızlar, bir an gülmedim. Eşim Cuma gitmişti, Pazartesiye kadar aramadı. Ve pazartesi günü öğrendimki annesi ile birlikte haftasonu 500 km gidip 500 km gelip sadece 1 günlüğüne üniv.de okuyan kardeşini almaya gitmişler. Çocuk da 1 gün kalıp otobüsle dönmüş. Bu nasıl bir mantık anlamadım. Bana sormadı bile. Bir sürü borcumuz var, 1000 Tl yola harcadı sırf annesi mutlu olsun diye, sırf 4 gün için. Sonra iş yerinden aradılar ve Çarşamba günü geldi. Ona kötü hiçbişey demedim, alttan almaya çalıştım yuvam dağılmasın diye. Sonuç eşim arabayı bıraktım ben işe gidiyorum diye eve bile girmek istemedi. Yüzleşelim istedim ısrar edip çağırdım.
 
Eve gelen adam sanki benim eşim değildi, kapı önünde bekliyor, nefretle bakıyor, ne deyip de böyle dolduruyor anlamadım. Ben sana ne yaptım dedim, bişey diyemedi. Gece saat 1de geldi, sabaha kadar anlatmaya çalıştım bişeyleri ona. Ama psikolojisi o kadar kötüydü ki, giderken hiç böyle değildi. Sanki bi yakını ölmüş, morali nasıl bozuk, işe gitmek istemiyo, istifa etcem diyo, annene git o zaman diyorum, hemen tamam diyor. Annesi bu adama ne yapıyor, büyü mü anlamıyorum.
 
Sabah oldu, barışmış gibiydik, çok üzgün, pişman olduğunu anlattı. Ama ben biraz annesini anlatsam artık anlasın diye bana yine bağırdı, yine kavga. En son işe giderken hüngür hüngür ağladı. Ben onu hiç öyle ağlarken görmedim. Hakkımı helal etmemi istedi, bişey demedim. O kadar kırgınım ki. Bu nasıl bir dengesizlik, yalandan ağlayacak hali yok. O zaman neden hiç kavga yokken ben oruçken, tek yudum su içemezken bana bu şoku yaşattın dedim. Ağlamama üzülüp gitmişmiş.
 
Ona diyorum ki annen 4 gün aramadığında beni karını ara, merak eder seni demedi mi diyorum. Yok, kavga ettiğimizi anladı diyor. Biz kavga mı ettik!!! diyorum. Cevap yok. Kızlar kafayı yiycem, biz kavga etmemiştik, bu çocuk hayal mi görüyor. Annesi mi ona bunlara inandırıyor. İtiraf etti ama, eve girmeden önce annesini aramış, eve vardım diye. Annesi sizin sonunuz son değil demiş, doldurmuş yine. Ondan eve girmek istememiş. Deliricem, gideli 2 gün oldu işe. Ben bunları aileme anlatmıyorum ki beni 1 gün daha bu dengesizin yanındabırakmazlar. Ne yapıcam. Tek bildiğim herşey bu annesi yüzünden. Öyle bir beyninin yıkıyor ki. Aklı başına annesinden uzaktayken geliyor kocamın. Ama ilk görüşmede yine aynı. Ben ne yapıcam kızlar. Akıl verin. Seve seve boşancam mı bu adamdan?
 
Yok, eminim olmadığına. Sadece annesinin yanında böyle. Diğer akrabalarından öğreniyorum, annesinin yanındaydı.
 
Annesinin yanına birlikte gitsek, yalnız bırakmasam her an laf sokuyor annesi, rahatız ediyor. Ben de 1 yıldır görümemekte buldum çözümü. Ama eşim yalnız görüşünce işte bunlar oluyor. Banan karşı doldurma, kışkırtma, şüpheye düşüürme eşimi. Ben eşimin parasını alıp onu sokağa bırakırmışım. Son doldurması bu yönde. Bu kadın ruh hastası artık anladım.
 
Kızlar eşim şimdi işte ve benden ilgi bekliyormuş. arayacakmışım, soracakmışım, ne yaptığımı haber verecekmişim. Ne yapsam yola gelecek bu adam. Güzellikten anlamıyor, kötülükten de anlamıyor. Ağlamaktan gözümde yaş kalmadı. Bebeğimi kaybedeli daha birkaç ay oldu. Böyle bir evlilik çocuk kaldırır mı? Boşancaz mı biz sonunda? Annesi haklı mı? Bu sorular beynimi kemiriyor.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X