Merhaba,
Aslında benim ki bir dert değil sadece kararsızlık içinde oluşum. 18 Aylık ikizlerim var ikizlerim10,5 aylıkken işe döndüm. Evimde 1 hafta kayınvalidem (sorunlar yaşasamda bir şekild eyvallah dedim saygı duydum ve duymaya devam ediyorum ) 1 hafta annem baktı. 35 günün ardından kayınvalidem sağlık sorunlarından dolayı bıraktı bakmayı. Ne aradı ne özledi torunlarını her neyse. Bugüne kadar annem baktı annem zaten hasta birisi ama bir gayret devam ediyor. Bense anneme yüklenemiyorum ( bakıcı şeçeneği var ama ikizler için en düşük ücret isteyen 3 bin benim o kadar verecek durumum yok. Kan sonuçları genetik araştırmaya gönderildi ne olacak bilmiyorum ama inşllah iyi şeyler olur çıkar, çocuklarımı çok seviyor severek bakıyor ama ben ona kıyamıyorum üzülüyorum. İstifa etmek istemiyorum çünkü evde durmak bana iyi gelmeyecek biliyorum psikolojik olarak çöküş yaşayacağım maddi anlamda eşimin aldığı maaş 3 bin TL geçiniriz belli ama ucu ucuna anca yeter özel sağlık birşeyi olsa zor geeçn ay özel aşı yaptırdık mesela çocuklara 810 TL tuttu mama, bez saymıyorum bile. MS Hastasıyım doktorum çalışmamdan yana .
Kreş düşünüyorum annem daha çok küçükler olmaz diyor, istifa edeyim diyorum bu sefer psikolojik olarak evde bunalıma girersem sağlık sorunlarım nüksederse maddi boyutta nasıl olur diye düşünmeden edemiyorum. Eşimden iyi bir maaş alıyorum 8 yıldır çalışıyorum hafta sonlarım tatil, resmi günler tatil mesai yok. bu şartlar bir daha iş bulmam zor. Öte yandan sabahları çocukları anneme götürüyoruz uykudan uyandırıp onlara kıyamıyorum, 25 dakika sürüyor arabayla. Babamı çalışıyor kardeşim çalışıyor annem düzenini daha fazla bozamayacağını söyledi eşime yakın bir yere taşınalım diyorum o ailesine yakın oturduğumuz için gitmiyor karman kurmanım. Ne düşüneceğimi neyin doğru bir karar olduğunu bilmiyorum.
Aslında benim ki bir dert değil sadece kararsızlık içinde oluşum. 18 Aylık ikizlerim var ikizlerim10,5 aylıkken işe döndüm. Evimde 1 hafta kayınvalidem (sorunlar yaşasamda bir şekild eyvallah dedim saygı duydum ve duymaya devam ediyorum ) 1 hafta annem baktı. 35 günün ardından kayınvalidem sağlık sorunlarından dolayı bıraktı bakmayı. Ne aradı ne özledi torunlarını her neyse. Bugüne kadar annem baktı annem zaten hasta birisi ama bir gayret devam ediyor. Bense anneme yüklenemiyorum ( bakıcı şeçeneği var ama ikizler için en düşük ücret isteyen 3 bin benim o kadar verecek durumum yok. Kan sonuçları genetik araştırmaya gönderildi ne olacak bilmiyorum ama inşllah iyi şeyler olur çıkar, çocuklarımı çok seviyor severek bakıyor ama ben ona kıyamıyorum üzülüyorum. İstifa etmek istemiyorum çünkü evde durmak bana iyi gelmeyecek biliyorum psikolojik olarak çöküş yaşayacağım maddi anlamda eşimin aldığı maaş 3 bin TL geçiniriz belli ama ucu ucuna anca yeter özel sağlık birşeyi olsa zor geeçn ay özel aşı yaptırdık mesela çocuklara 810 TL tuttu mama, bez saymıyorum bile. MS Hastasıyım doktorum çalışmamdan yana .
Kreş düşünüyorum annem daha çok küçükler olmaz diyor, istifa edeyim diyorum bu sefer psikolojik olarak evde bunalıma girersem sağlık sorunlarım nüksederse maddi boyutta nasıl olur diye düşünmeden edemiyorum. Eşimden iyi bir maaş alıyorum 8 yıldır çalışıyorum hafta sonlarım tatil, resmi günler tatil mesai yok. bu şartlar bir daha iş bulmam zor. Öte yandan sabahları çocukları anneme götürüyoruz uykudan uyandırıp onlara kıyamıyorum, 25 dakika sürüyor arabayla. Babamı çalışıyor kardeşim çalışıyor annem düzenini daha fazla bozamayacağını söyledi eşime yakın bir yere taşınalım diyorum o ailesine yakın oturduğumuz için gitmiyor karman kurmanım. Ne düşüneceğimi neyin doğru bir karar olduğunu bilmiyorum.
bu nasil bi bencilliktir. O halde kendi istifa edip baksin cocuklara. Bence en dogru secenek annene yakin tasinmak. Beyefendi de bi zahmet gelsin. Sanki cocuklari tek.basina yaptin. Hey Allahim yaa. Sinir oluyorum boylelerine 
