Memlekete 2 saat uzaklıkta bir yerde memurum. Annem tek yaşıyor ama iki oğlu aynı ilde onunla.
Dün annemi aradım halini hatrını sorayım diye. 2 hafta önce izne gitmiştim. İzindeyken ona perde siparişi verdik. Evindeki perdeler yıprandığı için hepsini yenileyecek. Ben de nişanlıyım bu arada. Anne beklersen benim düğünüm olacağı zaman kendime diktirirken sana da diktireyim aynı yerden dedim. Yok o kadar bekleyemem hem de kendi param var niye çocuklarıma minnet edeyim kimsenin parasına ihtiyacım yok dedi. Gittik birlikte siparişi verdik. Adam aynı gün geldi ölçü aldı ücreti konuştuk. 9000 lira tuttu. Annem ilk başta perde bitiminde öderim dedi. Adam tabi peşin alacağı için uygun fiyatlardan hesapladı. Taksitli farklıymış. Birkaç gün önce yine annemle perde konusunu konuştuk. Ben çoktan çalıştığım yere döndüm tabi. Anne ne yaptın perde geldi mi dedim. Adam beni aradı bitirdim gelip alın dedi hatta. Ben elimde para vardı gittim ona altın aldım, kıza da çeyiz aldım param kalmadı diye yalan söyledim adamla gittim yüz yüze konuştum diyor. Halbuki çeyizi full ben kendi paramla aldım. Adam da bir şey dememiş ses çıkarmamış. 1 hafta perde orada ekstra kalmış. Cumartesi günü de çok sevdiği oğlu ve gelini gelmiş ziyaretine. Oğlu gidip kredi kartına çektirip ödeyip getirmiş perdeleri. Maaş yatınca annem ona geri verecekmiş parasını. Oğlu benim için para önemli değil demiş ama eski konularımı bilen bilir 1 ekmek alsa bizim eve gelir o ekmeğin parasını annemden ister öyle bir insan. İşte dün aradım halini hatrını sorayım diye. Acaba oğlu mu laf etti kızların ödeseydi diye bilemiyorum. Aklına düşürmüş olabilir. Abimler bizden nefret ediyor ben evlenmek istediğim için. Havadan sudan konuştuk önce sonra birden öfkelendi bağırmaya başladı iki tane memur kızım var ikisini de okuttum büyüttüm yemedim içmedim birisi demedi ki anne perdeyi biz ödeyelim 1 hafta kaldı perdecide hiç mi demediniz ödeyelim annem mağdur oldu diye diyor. Halbuki kızlar bu süreçte ablam ve eniştem dedi adamın yanına gidince bizi ara telefonla iban iste biz gönderelim diye. Ben dedim hesabımda 4500 var yarısını atayım (çeyiz borcumu ödüyorum o yüzden az param kaldı) üstünü de nişanlım A. tamamlasın geri maaşın yatınca Ahmet'e parasını atarız anne dedim. Öyle yapalım perdeyi de Ahmet sana getirir dedim. Nişanlım ve ailesi annemle aynı ilde yaşıyor. Yoook elin oğullarına annesine perde aldırdı ödetti dedirmem. Benim maaşım var kimselere ihtiyacım yok perdeci adam da sorun yapmadı bekliyor zaten dedi o zaman işte. Şimdi de böyle kavga çıkarıyor . Bağırdı bağırdı ben de yeter artık her aradığımda burnumdan getiriyorsun kavga çıkarıyorsun bu ne dedim yüzüne kapattım. Çünkü beni de sinir etti. Ablam aramış akşama doğru ona da aynı lafları etmiş . Kız sinirlenince o da kapatmış. Ben kızları okuttum ben kızları büyüttüm gününü elin oğlu görecek diyor sürekli. Okutmaz olsaydı keşke. Oğullarının gününü de elin kızları görüyor oğullarını da okuttu ikisi de şirkette çalışıyor memur olamadılar diye o öfkesi hiç geçmiyor annemin. Onlardan hiç böyle perdemi öde şunu öde bunu öde diye talebi yok aksine oğullarına hiç kıyamaz. Bir şeye para harcarlarsa geri onlara öder. Oğluşçu olması artık bizi fazlasıyla üzüyor. Kızlar gidince kızlara ödetir her şeyi. Hatta afedersiniz ben alışveriş yapmıştım Senanın bilmem neresine girdi bu alışveriş demişti. Şaşırdım ablama söyledim ablam da ayıp değil mi kıza böyle diyorsun dedi. Ablama anlattığım için ona da sinirlendi şaka yaptım niye anlatıyorsun diyor. Anne bel altı şaka yapar mı?
Dün nöbetçiydim inanın akşama kadar modum düştü . Kendime gelemedim (12 gibi aramıştım) Sürekli gözlerim doldu doldu aktı. Nöbeti nasıl tuttum bilemedim.
Niye bize böyle yapıyor. Başka annelere bakıyorum kızlarına nasıl güzel davranıyor bizimki bizi kuma gibi görüyor. İş arkadaşıma anlattım o bile hayret ediyor bu nasıl anne diyor. Ablam içeride 40 gün iznim var valla benle gelince uğraşacak diye izin alıp memlekete gelemiyorum diyor. Annem benim nişan olaylarında oğlanları kızlara (yani bize küstürdü) Sena evlenmesin maddi manevi bana baksn dedi çünkü. Onu da ben kabul etmedim kendimi feda etmeyi. Oğlanlar annemi destekledi çıkar için. Annem 68 yaşında. Maddi olarak muhtaç değil 22 bin emekli maaşı var güncel olarak. Ev de babamdan kaldı kira ödemiyor. Muhtaç olsa zaten yardım ederiz.
Hatta diyorum ya her ay altın yapıyor kendine. Kızları okuttum deyip her aradığımızda para lafı yaptığını kendisinden duyunca çok üzülüyoruz. Ne yapmalıyız? Arayıp sormayı düşünmüyoruz artık. Çeyizlerim ve nişanlımın aldığı takılar kıyafetler annemin evinde. Nişanlımdan da ailesinden de utanıyorum. Onlar 1 oğlan 1 kız hiç Ahmet'in ailesi böyle kavgalı gürültülü değil. Benim ailem böyle diye utanıyorum daha iyi bir aileye denk gelebilirlerdi. İsteme zamanı küfür kıyamet onları da evden kovmuştu annem vermiyorum diye. Ahmet vazgeçmedi ben vazgeçmedim ve nişan yaptık.
