• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kardeş Şart Değil

Belgisizamir

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
28 Nisan 2017
618
2.231
113
Başlığın kendimi teselli etmek için söylediğim bir iddia mi yoksa mantığa dayandırılmış bir düşünce mi olduğuna karar veremiyorum.
4 yaşında bir yavrum var. Kendinden küçükleri cok seviyor sarılıyor koruyor. Eminim kardeşi olsa onu da çok sevip anlaşacak. Şimdilik kardeş kavramını tam olarak anlayamadı da benim kardeşim nerede diye sorduğu oldu.
Ben ise ikinci bir çocuk istemiyorum.
Bunun sebebi daha çok günümüz şartlarını olumsuz bir tablo oluşturması...
Salgın, ekonomik gidişatın berbat hali, toplumsal ve sosyal çöküş, doğanın tahribatın insan hayatına etkisi, insan sağlığı ve beslenmesinde oynan oyunlar her şey beni korkutuyor. Sahip olduğum çocuğuma yetebilme endişesi yaratıyor.
Öte yandan kardeşi olmazsa bir destekten mahrum kalacağı düşüncesi de hakim.
Benim de dört kardeşim var ama pek bağımız yok telefonla dahi görüşmeyiz ama yılda 2-3 defa görüşürken o kardes sıcaklığını hissederiz. Olmasaydilar sanirim hayatımda pek eksik olmazdı buna rağmen cocuguma karşı boyle bir sorumluluk hissediyorum.
Kardeşi olmayanlar ne hissediyor diye merak ediyorum.
 
Eşim tek çocuk, hep yanlızlığından dert yanar...

Eşimin bu konudaki üzüntüsünü o kadar derinden hissettim ki; 2.çocuğumu 1.nin kardeş isteği üzerine düşündüm, iyiki de düşünmüşüm hem kardeş hem arkadaşlar.

Benimde kardeşlerimle aramda çok sıkı bir bağ yok ama kardeşim yok üzüntüsü çekmiyorum...

Olmasaydı neden yok diye üzülebilirdim...

Dünyanın durumu, ekonomi gibi sebeplere takılmayın, hiçbir zaman mükemmel şartlar olmayacak, annelerimizin dönemi daha da kötüymüş mesela, öyle düşünün..
 
Kardeşlerim var ve iyi ki varlar. Güzel günlerde belki arkadaştı dosttu insan kardeşe de gerek yok bi çocuk yeter diye düşünebiliyor ben öyleydim şahsen. Ama zor günlerde kardeşin önemini daha çok anlıyorsun diğer herkes evin dışı çünkü. Ateş de tam senin evine düşüyor başka kimseye değil.

Tabi sırf bu sebeple güzel şartlarda bakamayacağınız bi çocuk yapmayın. Ama sizin de saydığınız gibi bu dünya berbat bi yer ve insan kardeşi olunca kendini daha güçlü hissediyor bence. Bunu da gözardı etmeyin derim.
 
Bence kardeş onemli
Genelde 2.çocuk dusunmeyenler hep kotu örnekleri gosterip bunun arkasina sığınıyorlar
Bakamam deyip istemiyorsaniz sizin karariniz ben biyolojik bagi onemseyen bir bireyim
İstisnalar beni baglamaz
İnsan ayni kandan ayni ortak ailede buyuyorsa bence bagi farkli.hayat arkadaşından bile daha yakin olabiliyor çünkü ayni ailede buyumussun.acısıyla tatlisiyla...
3kiz kardeşiz biz.ben ortancayim.
Ozellikle kardesimle çok iyiyiz.iyiki var .olmasa yoklugunu hissederdim.
Tek çocuk standartlari yuksek olabilir yasamda madden olur ama manen eksiktir bence.hep yalniz kalma korkusu ile mücadele etmek zorunda.hasta olsa destek yok basina is gelse destek yok.
Dediigm gibi bence kanbagi ile kurulan kardeslik arkadasliktan veya sonradan kurulan her bagdan daha onemli
 
Son düzenleme:
Kardeşlik öyle güzel bir duygu ki❤️ Başım sıkıştığında, biriyle dertleşmek istediğimde sadece onlara giderim. En güvenilir dost onlardır benim için. Allah korusun yarın bir gün anneme babama bir şey olursa yine tek sığınağım onlar olur. Eğer çocuklar sevgi dolu yetiştirilirse, aralarında kıyas yapılıp rekabet oluşturulmazsa bence herkes böyle olabilir. Bence ilerleyen zamanlarda durumunuz müsaitse ikinci çocuğu düşünün
 
Başlığın kendimi teselli etmek için söylediğim bir iddia mi yoksa mantığa dayandırılmış bir düşünce mi olduğuna karar veremiyorum.
4 yaşında bir yavrum var. Kendinden küçükleri cok seviyor sarılıyor koruyor. Eminim kardeşi olsa onu da çok sevip anlaşacak. Şimdilik kardeş kavramını tam olarak anlayamadı da benim kardeşim nerede diye sorduğu oldu.
Ben ise ikinci bir çocuk istemiyorum.
Bunun sebebi daha çok günümüz şartlarını olumsuz bir tablo oluşturması...
Salgın, ekonomik gidişatın berbat hali, toplumsal ve sosyal çöküş, doğanın tahribatın insan hayatına etkisi, insan sağlığı ve beslenmesinde oynan oyunlar her şey beni korkutuyor. Sahip olduğum çocuğuma yetebilme endişesi yaratıyor.
Öte yandan kardeşi olmazsa bir destekten mahrum kalacağı düşüncesi de hakim.
Benim de dört kardeşim var ama pek bağımız yok telefonla dahi görüşmeyiz ama yılda 2-3 defa görüşürken o kardes sıcaklığını hissederiz. Olmasaydilar sanirim hayatımda pek eksik olmazdı buna rağmen cocuguma karşı boyle bir sorumluluk hissediyorum.
Kardeşi olmayanlar ne hissediyor diye merak ediyorum.
Öncelikle elbette kardeş şart değil ama kardeş mükemmel biseydir. Bir abim var zaman zaman surtussek de her daim benim iyiligimi istediğini bilirim .
Düşüncelerinizde haklılık payı elbette var ama dünya da güzel şeyler de var. Benim de bir evladım var ikinci çocuğu yapmayı düşünmüyorum sağlık sorunlarımdan dolayı ve bir çocuk daha buyutebilecek hem fiziksel hem mental gücüm yok. Eşim mesleği gereği ne hamilelikte ne de sonrasında yanımda olabildi. Yani ben dünya şartlarına değil de kendi hayat şartlarıma bakıyorum. İmkanım ekonomik şartlarım sağlığım gücüm olsa daha fazla yapmak isterdim. Çocuk büyütmek kolay zamanla büyüyo ama yetiştirmek emek istiyo.
 
keşke tek çocuk olsaydım, kardeş yaptıkları için annemlere bu yaşta hala kızgınım.onu hiçbir zaman kabullenemedim.gerçekten bugün olmasa aramam.hatta o olmasaydı ben daha iyi şartlarda büyürdüm, o olmasaydı annem babamdan boşanırdı ve ben daha huzurlu büyürdüm, o olmasaydı bana daha alt kalite bi hayat sunmazlardı, ihtiyaçlarımı ertelemezlerdi, o olmasaydı annemle bugün aramızda manevi olarak 5 km olmazdı vs vs vs.
kardeşi olsun diye kardeş yapmayın.arkadaşı olsun diye de kardeş yapmayın sakın.bu çok büyük haksızlık çocuğa başına gelmeyen anlamaz malesef.
 
Benim ikili simdiden kücük olduklari halde birbirine cok baglilar. Ücüncüye kendi gücüm yetmez diye düsünüyorum onun icin baska bebek düsünmüyorum. Dünyanin her zaman binbir türlü hali vardi. Hep öyle olacak. Sahsen cocugumun tek kalmasini istemedim. Gün gelecek biz göcüp gidecegiz. Birbirlerine ömür boyu severler diye umut ediyorum. Kendinizi baski altina almayin. Kardes sormasi kardes istemesi normal. Benim oglum yegenimi görünce "anne bizde yarin bir bebek alalim" diyor. Siz kendinizi hazir hissediyormusun önemli olan o
 
Başlığın kendimi teselli etmek için söylediğim bir iddia mi yoksa mantığa dayandırılmış bir düşünce mi olduğuna karar veremiyorum.
4 yaşında bir yavrum var. Kendinden küçükleri cok seviyor sarılıyor koruyor. Eminim kardeşi olsa onu da çok sevip anlaşacak. Şimdilik kardeş kavramını tam olarak anlayamadı da benim kardeşim nerede diye sorduğu oldu.
Ben ise ikinci bir çocuk istemiyorum.
Bunun sebebi daha çok günümüz şartlarını olumsuz bir tablo oluşturması...
Salgın, ekonomik gidişatın berbat hali, toplumsal ve sosyal çöküş, doğanın tahribatın insan hayatına etkisi, insan sağlığı ve beslenmesinde oynan oyunlar her şey beni korkutuyor. Sahip olduğum çocuğuma yetebilme endişesi yaratıyor.
Öte yandan kardeşi olmazsa bir destekten mahrum kalacağı düşüncesi de hakim.
Benim de dört kardeşim var ama pek bağımız yok telefonla dahi görüşmeyiz ama yılda 2-3 defa görüşürken o kardes sıcaklığını hissederiz. Olmasaydilar sanirim hayatımda pek eksik olmazdı buna rağmen cocuguma karşı boyle bir sorumluluk hissediyorum.
Kardeşi olmayanlar ne hissediyor diye merak ediyorum.
Bence herkesin bi kardeşi olmalı. 2çocuğum var 3.ye hamileyim. İkisinin birbirleriyle evin içinde gülmelerini koşusturmalarını görünce dahada anladım bunu özellikle pandemi sürecinde hiç arkadaş aramadılar. İlerisi için ne olur bilmem ama şimdi iyiki diyorum
 
Başlığın kendimi teselli etmek için söylediğim bir iddia mi yoksa mantığa dayandırılmış bir düşünce mi olduğuna karar veremiyorum.
4 yaşında bir yavrum var. Kendinden küçükleri cok seviyor sarılıyor koruyor. Eminim kardeşi olsa onu da çok sevip anlaşacak. Şimdilik kardeş kavramını tam olarak anlayamadı da benim kardeşim nerede diye sorduğu oldu.
Ben ise ikinci bir çocuk istemiyorum.
Bunun sebebi daha çok günümüz şartlarını olumsuz bir tablo oluşturması...
Salgın, ekonomik gidişatın berbat hali, toplumsal ve sosyal çöküş, doğanın tahribatın insan hayatına etkisi, insan sağlığı ve beslenmesinde oynan oyunlar her şey beni korkutuyor. Sahip olduğum çocuğuma yetebilme endişesi yaratıyor.
Öte yandan kardeşi olmazsa bir destekten mahrum kalacağı düşüncesi de hakim.
Benim de dört kardeşim var ama pek bağımız yok telefonla dahi görüşmeyiz ama yılda 2-3 defa görüşürken o kardes sıcaklığını hissederiz. Olmasaydilar sanirim hayatımda pek eksik olmazdı buna rağmen cocuguma karşı boyle bir sorumluluk hissediyorum.
Kardeşi olmayanlar ne hissediyor diye merak ediyorum.
23 yaşındayım tek çocuğum ve kardeşim olmadığı için mutluyum evin tek çocuğu olmak şımartılmak daha çok hoşuma gidiyor, kardeş eksikliği duygusu yaşamıyorum birbirinden güzel 4 tane kızlı erkekli kuzenlerim var en küçüğü 1 yaşında bebek, en büyüğü benden 3 yaş küçük. Annem zaten ablam gibi. Kardeşlik duygusunu onlarla tamamlıyorum ben de
 
Cevapları böyle ummamistim açıkçası.
Bir çocuğu daha maddi anlamda buyutebilirim.
Manevi anlamda da kendimde o gücü hissediyorum. Ama geleceğe güvenmiyorum.
Birimiz annelerimizin zamanıyla günümüz şartlarını kiyaslayip daha iyi halde olduğumuzu iddia etmiş.
Değiliz
Asgari ücretle beş çocuk büyüdük
Simdi mümkün mü
Evimizi kendimiz yaptik
Simdi mümkün mü
Eğitim ve sağlık hakkında bu kadar uçurum yoktu
Simdi özele gitmezsek ne o zorlu sinavlardan geceriz ne sağlık buluruz
Eskiden sokakta oynardık okula yürüyerek giderdik
Simdi mumkun mü
Yediğimiz meyve sebze mis kokardı
Simdi bulmak mümkün mü
Dünya böyleyken çocuk düşünmek hele de birden fazla mumkun mü?
Keske çocuklarımıza huzurlu güvenli bir dünya birakabilsek
 
Başlığın kendimi teselli etmek için söylediğim bir iddia mi yoksa mantığa dayandırılmış bir düşünce mi olduğuna karar veremiyorum.
4 yaşında bir yavrum var. Kendinden küçükleri cok seviyor sarılıyor koruyor. Eminim kardeşi olsa onu da çok sevip anlaşacak. Şimdilik kardeş kavramını tam olarak anlayamadı da benim kardeşim nerede diye sorduğu oldu.
Ben ise ikinci bir çocuk istemiyorum.
Bunun sebebi daha çok günümüz şartlarını olumsuz bir tablo oluşturması...
Salgın, ekonomik gidişatın berbat hali, toplumsal ve sosyal çöküş, doğanın tahribatın insan hayatına etkisi, insan sağlığı ve beslenmesinde oynan oyunlar her şey beni korkutuyor. Sahip olduğum çocuğuma yetebilme endişesi yaratıyor.
Öte yandan kardeşi olmazsa bir destekten mahrum kalacağı düşüncesi de hakim.
Benim de dört kardeşim var ama pek bağımız yok telefonla dahi görüşmeyiz ama yılda 2-3 defa görüşürken o kardes sıcaklığını hissederiz. Olmasaydilar sanirim hayatımda pek eksik olmazdı buna rağmen cocuguma karşı boyle bir sorumluluk hissediyorum.
Kardeşi olmayanlar ne hissediyor diye merak ediyorum.
Benim kardeşim yok.Küçükken çok ağlardım kardeş diye.Yapmadı hain dom domlar😂Hoş anlaşamıyorlardı onlar da haklılar.Anneme bağırmıştım sana inat 8 tane doğuracağım diye.8 tane doğuramam tabi ama en az iki istiyorum.Bir kardeşi olmalı bence.Ben isterdim açıkcası bir kardeşim olsun.Kardeşin olsa anlardın cümlesi de çocukluğumdan beri yaradır.
 
Back
X