Kardeş Şart Değil

keşke tek çocuk olsaydım, kardeş yaptıkları için annemlere bu yaşta hala kızgınım.onu hiçbir zaman kabullenemedim.gerçekten bugün olmasa aramam.hatta o olmasaydı ben daha iyi şartlarda büyürdüm, o olmasaydı annem babamdan boşanırdı ve ben daha huzurlu büyürdüm, o olmasaydı bana daha alt kalite bi hayat sunmazlardı, ihtiyaçlarımı ertelemezlerdi, o olmasaydı annemle bugün aramızda manevi olarak 5 km olmazdı vs vs vs.
kardeşi olsun diye kardeş yapmayın.arkadaşı olsun diye de kardeş yapmayın sakın.bu çok büyük haksızlık çocuğa başına gelmeyen anlamaz malesef.
Kaç yaş var aranızda?
 
İlk cocuguma kardeş olsun diye çocuk yapılmaz. 2 kardeşim var. Biriyle nötrüm genellikle stabil ama abimden nefret ediyorum desem yeridir. Annemlere çok kızıyorum beni böyle bir ortama getirdikleri için. Kardeş candır diyenlere inanmıyorum.
 
Başlığın kendimi teselli etmek için söylediğim bir iddia mi yoksa mantığa dayandırılmış bir düşünce mi olduğuna karar veremiyorum.
4 yaşında bir yavrum var. Kendinden küçükleri cok seviyor sarılıyor koruyor. Eminim kardeşi olsa onu da çok sevip anlaşacak. Şimdilik kardeş kavramını tam olarak anlayamadı da benim kardeşim nerede diye sorduğu oldu.
Ben ise ikinci bir çocuk istemiyorum.
Bunun sebebi daha çok günümüz şartlarını olumsuz bir tablo oluşturması...
Salgın, ekonomik gidişatın berbat hali, toplumsal ve sosyal çöküş, doğanın tahribatın insan hayatına etkisi, insan sağlığı ve beslenmesinde oynan oyunlar her şey beni korkutuyor. Sahip olduğum çocuğuma yetebilme endişesi yaratıyor.
Öte yandan kardeşi olmazsa bir destekten mahrum kalacağı düşüncesi de hakim.
Benim de dört kardeşim var ama pek bağımız yok telefonla dahi görüşmeyiz ama yılda 2-3 defa görüşürken o kardes sıcaklığını hissederiz. Olmasaydilar sanirim hayatımda pek eksik olmazdı buna rağmen cocuguma karşı boyle bir sorumluluk hissediyorum.
Kardeşi olmayanlar ne hissediyor diye merak ediyorum.
Biz bel kardeşiz ben en büyüğüm evde. Tabiki kavgalarımız oluyor ama dışarıya karşı yine bir oluyoruz önemli bence kardeş olmalı yani. Hem de yaşları asla uzak olmamalı benim kız kardeşimle aramda 5 yaş var daha yakın olsun isterdim. Buna rağmen her şeyi ben ona o bana danışır. Annem tek çocuk mesela her defasında eksikliğini dile getirir. Ama beş yerine daha az olabilirmişiz. Tabi şuan hiçbirinden vazgeçemem
 
Başlığın kendimi teselli etmek için söylediğim bir iddia mi yoksa mantığa dayandırılmış bir düşünce mi olduğuna karar veremiyorum.
4 yaşında bir yavrum var. Kendinden küçükleri cok seviyor sarılıyor koruyor. Eminim kardeşi olsa onu da çok sevip anlaşacak. Şimdilik kardeş kavramını tam olarak anlayamadı da benim kardeşim nerede diye sorduğu oldu.
Ben ise ikinci bir çocuk istemiyorum.
Bunun sebebi daha çok günümüz şartlarını olumsuz bir tablo oluşturması...
Salgın, ekonomik gidişatın berbat hali, toplumsal ve sosyal çöküş, doğanın tahribatın insan hayatına etkisi, insan sağlığı ve beslenmesinde oynan oyunlar her şey beni korkutuyor. Sahip olduğum çocuğuma yetebilme endişesi yaratıyor.
Öte yandan kardeşi olmazsa bir destekten mahrum kalacağı düşüncesi de hakim.
Benim de dört kardeşim var ama pek bağımız yok telefonla dahi görüşmeyiz ama yılda 2-3 defa görüşürken o kardes sıcaklığını hissederiz. Olmasaydilar sanirim hayatımda pek eksik olmazdı buna rağmen cocuguma karşı boyle bir sorumluluk hissediyorum.
Kardeşi olmayanlar ne hissediyor diye merak ediyorum.
Benim tek kardeşim var, anne ve babama en minnettar olduğum konu onu dünyaya getirmeleri diyebilirim. Allahım beni onsuz bırakmasın. Öte yandan birbiriyle alakası olmayan hatta düşman olan kardeşler de yok değil. Siz kendi durumunuza göre karar verin
 
Başlığın kendimi teselli etmek için söylediğim bir iddia mi yoksa mantığa dayandırılmış bir düşünce mi olduğuna karar veremiyorum.
4 yaşında bir yavrum var. Kendinden küçükleri cok seviyor sarılıyor koruyor. Eminim kardeşi olsa onu da çok sevip anlaşacak. Şimdilik kardeş kavramını tam olarak anlayamadı da benim kardeşim nerede diye sorduğu oldu.
Ben ise ikinci bir çocuk istemiyorum.
Bunun sebebi daha çok günümüz şartlarını olumsuz bir tablo oluşturması...
Salgın, ekonomik gidişatın berbat hali, toplumsal ve sosyal çöküş, doğanın tahribatın insan hayatına etkisi, insan sağlığı ve beslenmesinde oynan oyunlar her şey beni korkutuyor. Sahip olduğum çocuğuma yetebilme endişesi yaratıyor.
Öte yandan kardeşi olmazsa bir destekten mahrum kalacağı düşüncesi de hakim.
Benim de dört kardeşim var ama pek bağımız yok telefonla dahi görüşmeyiz ama yılda 2-3 defa görüşürken o kardes sıcaklığını hissederiz. Olmasaydilar sanirim hayatımda pek eksik olmazdı buna rağmen cocuguma karşı boyle bir sorumluluk hissediyorum.
Kardeşi olmayanlar ne hissediyor diye merak ediyorum.
Kendimden 18 ay küçük kardeşim var. Hayatımda hep vardı, okulda, evde, sokakta, her oyunda. Evet çocukken hep yanımda olması güzeldi ama asıl önemli olan büyüdükçe kardeşin insanın karakterine etkisi.

Kendimi hiç yalnız hissetmedim ömrüm boyunca. Evde yalnız kalmaktan korkanlara şaşıyorum. Benliğimde bir bütünlük oluşturuyor bu birlik hissi. Sadece iki kardeşim değil tabii. Beş kişilik koca bir ailem var arkamda.

Hiçbirimiz bu dünyada kalıcı değiliz. Erken ya da geç ben dünyadan göçüp gittiğimde kardeşinin omzunda ağlasın isterim yavrumu. Ailenin insana verdiği güveni sonradan tanışılan kimse veremiyor bu dünyada
 
Benim abilerim ablalarım var iyiki varlar birimizin bi sıkıntısı olsa kendi aramızda hemen çözüyoruz. Şuan 2 çocuğum var çok oyun oynayamıyorlar daha ama birbirlerine çok güzel sevgi bağları var biri yokken diğeri uyuyamıyo bile birisine kızsam o bana kızıyor küçüğüm benim elimden yemediğini ablasının elinden yiyor onları öyle görünce içim eriyor kardeş kavramı çok güzel ama yetemeyeceğinizi hissediyorken sadece kardeşi olsun diye yapılacak bişey de değil
 
Siz çocuk yaparken bir çocuğum olsun yaptım demek için mi yapiyorsunuz anne olmak için mi yapıyorsunuz. ?Şuan da amaciniz anne olmak mı ikinci çocuk birinci çocuğa kardeş olsun yeter mi .. madem dünya kötü salgın var eee tek çocuğun suçu ne bu kötü dünyaya onu getirdniz salgın onada var diğeri de... Parayla mı iyi bir egitimle mi dünyasi kurtulacak yada. Salgın yok mu olacak o tek olunca..... Valah hepsi birbirinden apayrı
 
Herkesin aile yapısı farklı büyüdüğü ortam farklı olduğu için kimisi iyi ki var kimisi keşke olmasaydı diyor. Benim annem 6 aylıkken yetim kalmış ne ana ne baba ne bacı kardeş görmüş. Allah razı olsun anneannesi mis gibi büyütmüş. Bizde 5 kız kardeşiz iyi ki ama iyi ki varlar. En küçüğüne aramda 18 yaş var :)) çocuğum gibi büyüdü. 11 yaşında şimdi :)) Şimdi benimde bir kızım var, hiç düşünmezken hamile olduğumu öğrendim. Valla istemem yan cebime koy gibi oldu. Bi kızım var bi kızım daha olsun bizim gibi olsunlar inşallah. Kardeşlerim elim ayağım her şeylerim. En yakın arkadaşım dostum sırdaşım bi küçüğümle ikiz gibi büyüdük her şeyimiz bir. Hiç arkadaşa ihtiyaç duymam annemle de öyleyim herkes ablam sanıyor. Kimseyle oturup kalkmam komşuculuk oynamam. Annem bacılarım yetiyor. Çok şükür iyi ki varlar. Herkesin aile dinamiği farklı oluyor. Haliyle siz karar vereceksiniz. :))
 
Benim bir ablam var ve gercekten çocukluğumdan beri abladan ziyade anne gibi oldu hep. Maddi manevi her anlamda hep yetişti bana. Sanırım bu yüzden ilk oğlumda şiddetli lohusa depresyonuna girmeme ve genel olarak eşimle problemler yaşamama ragmen ikinci çocuğu hep istedim. İyiki de oldu ama büyük oģluma kalsa bir kardeş daha istiyor. Ben de ruhsal olarak kendimi iyi hissetseydim 3.yü kesinlikle düşünürdüm galiba.
 
Biz üç kardeşiz. Olmasa da olurlar.
Eşimler de üç kardeş. Ama çok çok iyiler. Başları sıkışınca birbirlerini ararlar, dertlerşirler, güzel şeyleri paylaşırlar, fikir alışverişi yaparlar.
Ama eşim bile ikinci çocuğu istemiyor. Ben de istemiyorum hiç. Birisini layıkıyla yetiştirelim yeter
 
35 yaşıma geldim kardeş ne demek ne anlama geliyor diye düşünürüm. Cok sevdiğin arkadaslar akrabalar kuzenler falan yerini doldurmuyor beni benle yaşamış birine ihtiyac duydum hep. Memur ailenin çocuğu olup ordan oraya gezdim cok insan tanıdım cok yerler gezdim çok seyi yasadim da gördüm ama eksikliğini hep hissettim. Çocuğuma arkadaş olsun dost olsun dedim cok şükür 3 oğlan anasıyım. Insallah bağları güçlü olur.
 
Kaç yaş var aranızda?
8.
ama sorun belki de sadece yaş kaynaklı değildir, çünkü bir arkadaşım da benden beter bir şekilde muzdarip bu durumdan, ama ikizler onlar.en son evlatlıktan nasıl redderiz'i araştırıyordu ailesi öz çocukları için.Allah evlatla sınamasın kimseyi diye ağlıyolardı
 
Kardeşlik tarifi olamayan bir şey bence. İki kardeşim var, biri evli biri bekar. Acaba çocukları olsa nasıl hissederim diyorum durduk yere. Mesela kız kardeşim hamile olsA, doğumundan önce buzluğuna şunları şunları hazırlar götürürüm sonra zorlanmasın diye düşünürüm. Bebek kıyafetleri bakarım olmayan çocuğa almak için. Kardeşim bebek bile düşünmüyor oysaki 😂😂😂
Çok mu bağlıyız? Bilmiyorum ki. Erkek kardeşimle ayda bir falan konuşuruz telefonda, o da beş dakika ( farklı şehirlerdeyiz ) Ama yüz yüze görüştüğümüz zaman ayrılamayız birbirimizden.
sonra ağzına geleni söyleme özgürlüğü de var, alınır kırılır korkusu olmadan. Ağzımı doldura doldura gerizekalı derim mesela hiç sorun olmaz 😂
Yani kardeşlik çok güzel bir şey bence, Allah eksikliklerini göstermesin.
 
bende sizinle aynı durumdayım.
hayatta 2.cocuk yapmam derken son 2 3 aydir kendimi bi 2.cocuk fikrini dusunurken buluyorum.
benim bir abim var bağlarimizda gayet iyi
bir yandan kizima tek cocukken maddi manevi her konuda yetebilecegimi biliyorum.
diger taraftan bir kardesten mahrum birakmak icimi sizlatiyor açıkçası.
bazen düsünuyorum bana bisey olsa kizimi yalnizca abime emanet edebilirim diyorum
sonra kizima bakiyorum ilerde kendisi bir rahatsizlansa biz olmasak bir bardak su vereni olmayacak diyorum.
hamile oldugumu ogrendigimde ilk abimi aramistim mesela abiğğ ben hamileyim len dayi oluyosun demiştim
kizim heyecanlarini kiminle paylaşacak diyorum.
konuda bir kösede bekleyip bende yorumlari okuyayim bari
 
Dünya hiç güllük gülistanlık olmadı ki. Eskiden salgınlar, savaşlar, yoksulluk herşey çok çok daha fazla ve kötüydü. Şuan pandemiyi saymazsak aslında kötü değil hiçbirşey. Hatta ne kadar özgür ve mutlu olduğumuzu pandemi ile daha iyi anladık. Bir meslek varsa çalışıyorsa dünyayı sorgulamanın bir getirisi yok. Ne dikerseniz onun meyvesini alırsınız. İyi birer insan olarak yetişitirildiğinde iyide bir kardeş olurlar. Bugün oğlum bez poşetindeki bebek resmini öpüyordu :) şöyle 3 4 yaşına gelip onun bebekliğini doyasıya yaşadıktan sonra tekrar değerlendiricem. Allah isteyen herkese versin.
 
Back
X