Herkese merhaba, kardeşimle ilgili çok yakın bir zamanda ikinci konum olacak, ilkinde bolca linç yemiştim ama bu sefer konu hassas ve ne yapacağımı bilmez çaresiz bir haldeyim, lütfen siz de hassas yaklaşın.
Ailemle ve 20 yaşındaki kız kardeşimle (bilmeyenler için not: ciddi ruhsal sorunları olan, depresyon eğilimli ve şu an terapi gören) tatile çıktık ben yurtdışına dönmeden önce vakit geçirelim diye. Kardeşim burada birini beğendi, gidip tanışayım mı dedi. Bunun olumlu bi gelişme olduğunu düşündüm, hani yaşıtıyla tanışmak istiyor, normalde asosyalin tekidir diye. Ben tam bir malım demez olaydım ama “yaa git tanış bence beğendiysen, belki yaz aşkına dönüşür” dedim. Kız kardeşim yanına gidince, çocuk da bunu beğenmiş ve sahilde oturalım mı demiş, ben yalnız bırakmak istemediğim için ben de onlarla gittim. Çocuk gitar çaldı sahilde oturduk, bunlar alkol aldılar, ben de yanlarında ne olur ne olmaz diye takıldım. Çocuk da aynı yaşta, efendi birine benziyordu, türkçesi düzgün, kendini geliştirmiş bilgili biri gibiydi.
Kardeşim çocuğu bugün emrivaki yapıp bizimle sahile getirdi, anneme babama da arkadaş yaptım diye tanıştırdı. (Babam normalde çok tutucu bir tip değil, ben de zorladım tanışmaları için, bilsinler haberleri olsun diye). Neyse çok uzattım, denizde yüzerken çocuk bana şizofreni ve bipolar tanısı olduğunu, teşhis aldığını, ilaç kullandığını ama ilacın halüsinasyonları tamamen durdurmadığını, bir kere kendi halüsinasyonunu gördüğünü ve hayaldeki kendinin gerçek kendine saldırdığını, kendini odadaki pergelle öldürdüğünü söyledi. Buz kestim ne yapacağımı bilemedim. Bir de daha da ürkütücüsü pergeli anı olarak saklıyormuş.
Kardeşimi kenara çektim dedim ki bu çocuğu direkt salıyosun. Gerizekalı bana diyor ki “of çok abartıyosun, ruhsal hastalıklar korkutucu değildir normaldir, seni yakın bulmuş anlatmış işte”.
Kızlar 30 dk dil döktüm nolur saçmalama diye. Her zamanki gibi asiliği tuttu siz gidin sahile ben çocukla takılıcam diyor. Annemlere söyledim mecbur kalıp böyle böyle diye. Şimdi de annemle ve babamla kavga ediyor ve sizinle sıkılıyorum sizinle gelmicem diyor.
Ailemle ve 20 yaşındaki kız kardeşimle (bilmeyenler için not: ciddi ruhsal sorunları olan, depresyon eğilimli ve şu an terapi gören) tatile çıktık ben yurtdışına dönmeden önce vakit geçirelim diye. Kardeşim burada birini beğendi, gidip tanışayım mı dedi. Bunun olumlu bi gelişme olduğunu düşündüm, hani yaşıtıyla tanışmak istiyor, normalde asosyalin tekidir diye. Ben tam bir malım demez olaydım ama “yaa git tanış bence beğendiysen, belki yaz aşkına dönüşür” dedim. Kız kardeşim yanına gidince, çocuk da bunu beğenmiş ve sahilde oturalım mı demiş, ben yalnız bırakmak istemediğim için ben de onlarla gittim. Çocuk gitar çaldı sahilde oturduk, bunlar alkol aldılar, ben de yanlarında ne olur ne olmaz diye takıldım. Çocuk da aynı yaşta, efendi birine benziyordu, türkçesi düzgün, kendini geliştirmiş bilgili biri gibiydi.
Kardeşim çocuğu bugün emrivaki yapıp bizimle sahile getirdi, anneme babama da arkadaş yaptım diye tanıştırdı. (Babam normalde çok tutucu bir tip değil, ben de zorladım tanışmaları için, bilsinler haberleri olsun diye). Neyse çok uzattım, denizde yüzerken çocuk bana şizofreni ve bipolar tanısı olduğunu, teşhis aldığını, ilaç kullandığını ama ilacın halüsinasyonları tamamen durdurmadığını, bir kere kendi halüsinasyonunu gördüğünü ve hayaldeki kendinin gerçek kendine saldırdığını, kendini odadaki pergelle öldürdüğünü söyledi. Buz kestim ne yapacağımı bilemedim. Bir de daha da ürkütücüsü pergeli anı olarak saklıyormuş.
Kardeşimi kenara çektim dedim ki bu çocuğu direkt salıyosun. Gerizekalı bana diyor ki “of çok abartıyosun, ruhsal hastalıklar korkutucu değildir normaldir, seni yakın bulmuş anlatmış işte”.
Kızlar 30 dk dil döktüm nolur saçmalama diye. Her zamanki gibi asiliği tuttu siz gidin sahile ben çocukla takılıcam diyor. Annemlere söyledim mecbur kalıp böyle böyle diye. Şimdi de annemle ve babamla kavga ediyor ve sizinle sıkılıyorum sizinle gelmicem diyor.
