Gün içinde çok fazla konuşur msjlaşırız. Arkadaşlarım şaşırırlar bile eşimle bukadar msjlaşmamıza.
Ama o öfke kontrolünü ikimizde sağlayamıyoruz ne yazık ki, kendi adıma söylemem gerekirse sinirlerim gerçekten harap biçimde. Çünkü eşim olmadık şeylere çok takılır, ayakkabının topuğu, pantolonun rengi, dolmuştan inip aramamak gibi çok küçük örnekler bunlar. Ki bende zaten her daim gergin, o asabi bi şeikilde böyle saçma bi sebepten çıkışınca al sana tartışma.
Birde dediğim gibi ben obsesifim, bu doktorun koyduğu bir tanı kendim koymadım. Çok takıntılıyım yani. Bazen eşime olan evliliğime olan inancımı kaybediyorum. Eşimin beni kandırdığını düşünüyorum.Sevgiliyken nişanlıyken gezmeyi severim, evlenince şöyle güzel vakit geçiricezböyle yaşicaz derdi. Ama şimdi, Beraber vakit geçiremiyoruz, nereye gidelim ne yapalım desem hep bir bahane, maddi olarakta istediğimi alamıyorum istediğim yere digemiyorum, bide bu gerginlikler olunca niye evlendim ki ben diyorum

Bu sefer iyice soğuyorum eşimden. Ama bunların benim takıntım olaileceğini göz önünde bulundurmaya çalışıyorum sonra. Of çok kötü b durumdayım ya

Böyle giderse evliliğimiz bitecek çünkü hayat ikimiz içinde çok anlamsız hale geldi şuan