• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Karmakarışığım,yardım edin....

GAMZELXIX

UĞURBÖCEĞİM GEL ARTIK
Kayıtlı Üye
8 Mart 2007
615
3
96
İstanbul
nerden başlasam ,ne yazsam bilmiyorum..uzun zamandır çok kötüyüm...
ilk önce aşık olduğum ve bana aşık olan bir adamla evlendim.herşeye rağmen çok mutluydum..sonra eşimin annesi ,ablası ve onlara söz geçiremeyen babası yüzünden hayatım mahvoldu..aynı binada hayatı zindan ettiler...neler yaptıklarını anlatamam,o kadar doldurdular ki içimi...benimle ,ailemle,akrabalarımla hatta arkadaşlarımla uğraştılar..evimin kapısını kimse açmaz oldu,onlarla karşılaşmamak için..
ne pişirdiğime,ne giydiğime hep laf söylediler..ama mertçe yüzüme karşı değil,hep iğnemeler,hep laf sokmalarla..cevap verdiğimde aaa biz sana demedik ki sen alınıyosun,oğlumuzu bize karşı kışkırtmak için masustan yapıyosun dediler..eşim beni savundukça , acısını yine benden aldılar....
görümcem benden 10 yaş büyük ve bekar ve eşimi benden kıskanıyor..afedersiniz ama sanki kocasını elinden almışım gibi davranıp benimle yarışıyor..kaynanam ise sürekli eşimin cebiyle alakadar..
kiii durumu çok çok iyidir ve bir o kadar cimri...
eşime sürekli karına ne alırsan banada,ablanada alıcaksın felan diyodu..eşimde bir gün dayanamadı ,eşime çok şık ,kırmızı bi gecelik aldım yarında size alırım diyince homurdana homurdana gittiler.neyseee çok uzattım daha nelerr nelerr.6 senede neler yaşadım anlatamam.
herrrrşeye rağmen eşimle hep onları umursamadan yaşamaya çalıştık.ama sonra sonra psikolojim o kadar bozuldu ki,sürekli onlardan konuşur oldum.
niye böyle yaptılar,niye onu dediler derken eşim de hem beni anlayıp destek veriyo ,hem de hergün acaba bugün ne oldu diye strese girmeye başladı..elimizde olmadan uzaklaştık birbirimizden .
 
her anlamda uzaklaştık..artık daha az konuşur,daha az dertleşir olduk..sonunda da artık karı-koca değil, iki arkadaş gibi olduk....önce stresten dolayı hormon seviyeleri değişti eşimin..3-4 ayda bir birlikte olmaya başladık...bu da daha da uzaklaştırdı bizi...
aslında birbirimizi hala sevmemize rağmen,kızgınlarımızdan dolayı töloransımız kalmadı...özellikle ben hem ailesinin yaptıklarını kendi bilirken,nasıl bana böyle davranır diye hırslanmaya başladım..elimi tutmasını,öpmesini istemiyorum.çünkü çook kızgın ve kırgınım...yaklaşık 2 senedir en fazla 4-5 defa birlikte olmuşuzdur..en başta dr. gidip tedavi olmaya çalışırken,şimdi hiç umursamıyor...ve umursamadıkça bende daha da çok hırslanıyorum...
çirkin biri değilim,aksine çok güzel olduğum söylenir...bunca zamandır istenmemek ,arzulanmamak gücüme gidiyor...
üstelik herşey günden güne kötüye gidiyor.boşanmayı düşünüyorum,ama birbirimizi çok seviyoruz bundan eminim...karmakarışığım
eşimin ailesi yıllardır ince ince işlediler içimize ve şimdide muratlarına eriyolar,nefret ediyorum hepsinden
 
Sizi çok iyi anlıyorum ailelerin evliliğe bu kadar müdahale etmesi çok kötü bir şey. Keşke en başta başka bir yerde yaşasaydınız aynı apartmanda olmasaydınız..
Ama bir de şu var onlar eşinizin annesi ablası sonuçta erkekler için annelerinin yeri ayrıdır. Sizden annesi ablası hakkında duyduğu şeyler arada kalmasına ve zamanla sizden soğumasına sebep olmuştur.. Onlardan da soğumuş olabilir..
Bence gururunuzu bir kenara bırakın ve yaşanan olayların üzerine bir sünger çekin madem eşinizi seviyorsunuz onu harekete geçirecek bir şeyler yapın evlenmeden önceki aşkınızı bir şekilde geri getirmeye çalışın:26:
Ne bileyim ani alınmış tatil kararları alın maddiyatınıza göre doğayla iç içe bir yerlere gidin.. Ya da daha da çocuklaşın alın lunaparka falan gidin :3:
(20 yaşındaki insandan bu kadar fikir çıkar işte kusura bakmayın:1: yardımcı olmaya çalışıyorum kendi aklımın yettiğince :1:)
Bence erkekler hep çocuk gibi onun içindeki çocuğa ulaşmalısınız:3:
 
Hem bence bunlar sizin içinizdeki çocuğa da ulaşacaktır. Hatta imkanınız varsa gidin güzel bir yerlerden ev bakın eşinizle konuşun kabul ederse taşının:3:
 
kaynananızla konuşmayı deneseniz?
mesela
"aramızda ne yaşanırsa yaşansın ben sizi seviyorum. ve biz tartıştıkça inanın eşim çok üzülüyor.
onun üzülmesini görmek istemiyorum daha fazla. sizde üzülmesini istemezsiniz sizin oğlunuz. gelin yeni bir başlangıç yapalım..."gibi
hatta giderken ufak onların sevdiği kurabiye gibi kuru pasta gibi birşey götürün.
bir deneyin..
çok zor biliyorum ama...
en azından ilerde siz
"ben elimden geleni yaptım..." diyebilmelisiniz :(
 
durumunuz varsa belki bi evlilik terapistine görünebilirsiniz. bi uzmandan yardım almak iyi gelebilir.
 
Satırlarından çaresizlik akıyor,durumuna çok üzüldüm.
Başlangıçta eşin senden yanaymış,hatta ailesine güzel cevaplar vermiş.Buna rağmen bu sorunun evliliğinizi etkilemesine neden izin verdiniz anlamadım.
Birbirimizi seviyoruz demişsin ama eşinin sana dokunmasına,öpmesine bile dayanamıyorsun.Eşin sana anlayış göstermiyor,arzu duymuyor ve de bu durumu umursamıyor.Evlilikte cinsellik olmayınca sorun var demektir.Bu konuda buraya yazamadığın başka detaylar olduğunu düşünüyorum.
Bazen olmuyorsa olmuyordur be canım.Düzeltilecek o kadar çok şey var ki,neresinden tutacaksın ? Uğraşmaya gücün ve gönlün var mı ?
Kaç senedir evlisin,kaç yaşındasın bilmiyorum ama böyle hayat geçmez.Onu düzelt,bunu hallet,şunu iyileştir,aileyi idare et derken olan sana oluyor.Yorumum seni üzdüyse kusura bakma ama mutsuz bir evliliği ite kaka yürütmek bana ters geliyor.
 
Eşinizde sizden yanaysa acaba imkanınızda varsa başka bir ev tutun uzaklaşın ordan eviniz var diye kaynananızla aynı yerde oturmak zorunda değilsiniz bence eşinizle bir konuşun uzaklaşmak en güzeli...
 
öncelikle şöyle bir tepki vermek istiyorum....:53::53::52::53::53:2 yılda sadce 3 4 keremi...kusura bakma ama sen artık sabır küpüne dönmüşsün...seni çoooookkk iyi anlıyorum...benim kaynanam bana neler etti bilsen çocuğumu 2 kere düşmesine sebeb oldu..bende kocama yansıtırdım kavga gürültü derken kocam kendini güçsüz zayıf yetersiz aciz görmeye başladı...özgüveni zayıfladı karşımda küçüldüğünü hissederek dahada pasiflaşip benden soğudu..ki düşün ben haftada bire düştü diye paniklemeye başladım...kaynanamla kendim başetmeye sprunları kocama yansıtmamaya karar verdimm..daha 26 yaşındayım ve kaynana yüzünden cinselliği yaşayamadan yaşlanamam dedim...ben sex e çok önem veren zevk alan bir kadınım çünkü....ayıp değil bu...kocamı arzularım....kendimi değiştirdim...kocamla önce cinsel hayatımızı renklerdirdim..inanki başta ilk yaptığımda korktum utandım ama cesaretlenip değişik sürprizler yaptım...zamanla eşimin güveni geldi....şimdi anlıyorum..kaynanaları..onlar oğullarının koynuna girdiğimz için kıskanıyolar bizi soğutmaya çalışıyolar..inadına ateşlerim oğlunu cadının...açık oldu ama aynı dertleri yaşamış biri olarak şimdi git giyin süslen kocanın kucağına atla...asla annesinin lafını etme...kocan işe gidince cadının tepesine bin..hayatı zehir et...hırsını al..rahatla....offffff çatladım
 
Taşının oradan, başka semte hatta mümkünse başka bir şehire...

Eşinizde sizden yanaysa acaba imkanınızda varsa başka bir ev tutun uzaklaşın ordan eviniz var diye kaynananızla aynı yerde oturmak zorunda değilsiniz bence eşinizle bir konuşun uzaklaşmak en güzeli...

öncelikle yazan arkadaşlara katılıyorum uzaklaşabiliyorsan git oralardan yani imkanınız varsa. bir de yıllar içinde sinirlkerin çok yıpranmış . bence eşin seni çok seviyor ve sana karşı anlayışlı olmaya devam etmiş. sadece o da yıpranmış. bir erkek için anne abla ve eşi arasında kalmak. o senden daha fazla yorulmuştur belki de. birlikte terapiste gitme imkanınız varsa gidin. işe yarayacaktır. ve bundan sonra eşinize ailesinden bahsetmemeye çalışın. gelin bize anlatınm. zırt deseler buraya yazın. pırt deseler buraya yazın. boşwerin kocanızı üzmeyin. değmez. onun üzülmesi demek sizin üzülmeniz demek . nedir nu yaaaa 2 senede 4 veya 5 defa cinsellik. yazık ikinize de . hayatı bu kadar zehir etmeyin birbirinize.

öncelikle şöyle bir tepki vermek istiyorum....:53::53::52::53::53:2 yılda sadce 3 4 keremi...kusura bakma ama sen artık sabır küpüne dönmüşsün...seni çoooookkk iyi anlıyorum...benim kaynanam bana neler etti bilsen çocuğumu 2 kere düşmesine sebeb oldu..bende kocama yansıtırdım kavga gürültü derken kocam kendini güçsüz zayıf yetersiz aciz görmeye başladı...özgüveni zayıfladı karşımda küçüldüğünü hissederek dahada pasiflaşip benden soğudu..ki düşün ben haftada bire düştü diye paniklemeye başladım...kaynanamla kendim başetmeye sprunları kocama yansıtmamaya karar verdimm..daha 26 yaşındayım ve kaynana yüzünden cinselliği yaşayamadan yaşlanamam dedim...ben sex e çok önem veren zevk alan bir kadınım çünkü....ayıp değil bu...kocamı arzularım....kendimi değiştirdim...kocamla önce cinsel hayatımızı renklerdirdim..inanki başta ilk yaptığımda korktum utandım ama cesaretlenip değişik sürprizler yaptım...zamanla eşimin güveni geldi....şimdi anlıyorum..kaynanaları..onlar oğullarının koynuna girdiğimz için kıskanıyolar bizi soğutmaya çalışıyolar..inadına ateşlerim oğlunu cadının...açık oldu ama aynı dertleri yaşamış biri olarak şimdi git giyin süslen kocanın kucağına atla...asla annesinin lafını etme...kocan işe gidince cadının tepesine bin..hayatı zehir et...hırsını al..rahatla....offffff çatladım

bak arkadaş ne güzel yazmış. önce kayınvalideler hakkında konuşmayı bırak. sonra yatak odanı şenlendirecek kıyafetler yada fantazilerinde kullanabileceğin şeyler al. eşine yine bişi deme ve uygulamaya geç.... ben inanıyorum böyle bir hatun karşısında tüm erkeklerin hormonları tavan yapar:1: belki başka bir semte ya da sehre taşınmaya bile ikna olur zamanla.:9:
 
öncelikle okuyup cevap veren herkese teşekkür ediyorum...taşınma konusuna gelince eşim benden çok istiyor taşınmayı.ama ev alarak gitmek istiyor ve şu anda birikim yapmaya çalışıyoruz..ama ev almak kolay değil birkaç sene daha oturmak zorundayız..kiraya çıkarsak hem birikim yapamayız hemde çıkmaya kalktığımızda kayınvalidem ayılıp-bayılıp ikna etti....sonuçta annesi tamamen vazgeçemez onlardan, kii herşeye rağmen bende bunu istemem...
bu arada 27 yaşındayım ve 6 yıllık evliyim...bebeğim yok,bir defa düşük yaptım..hamile olduğumu bilmiyordum ve merdivenlerden düştüm,kanama oldu ve hastaneye gittiğimizde düşük yaptığımı öğrendim.ama kayınvalidem bunun benim suçum olduğumu düşündüğünden geçmiş olsun bile demedi...babamı kaybettiğimde tatildelerdi ve kayınpederim tel etti..aaa bak annende başsağlığı diliyor dedi..ne cenazeme gelen oldu ne de arayıp nasılsın diyen...
eşim sağolsun hep yanımdaydı,her durumda ..
başlarda inanın eşimi üzmemek için ,beni onlar ilgilendirmiyor ne yaparlarsa yapsınlar dedim.huzurumuzu kaçırmamak için..ama zamanla çok doldum ve anlatacak kimsem yok...bende hırslandıkça eşime patlamay başladım
 
birde kayınvalidemle ve görümcemle bu kadar zaman içinde 2-3 defa büyük tartışmamız oldu,ama nasıl oluyosa onlar konuşurlen ben bile resmen kendimden şüphe duyuyorum.sanki herşeyi ben yapıyorum,onlar da sütten çıkmış ak kaşık...
vee ertesi günü evime girip hiçbirşey olmamış gibi davranabiliyorlar...belki kapıyı açma,muhatap olma diyeceksiniz....ama olmuyor işte,sonuçta aynı binadayız ve arada eşim var..
evime geldiklerinde yemeklerini,çaylarını yapıyorum,çok sıcak davranmıyorum kii davranırsam kendime saygısızlık yapmış olurum...buna rağmen eleştiricek bişey muhakkak vardır onlar için....
 
gamzecim
başka şehre taşınmak,uzaklara gitmek hiç bir zaman sorunları çözmez...
bu sadece pislikleri halının altına tıkıştırmak olur.
sana tam bir temizlik gerek.
yani olayı tamamen çözmen gerek.
2 seçenek var önünde.
1- boşanmak
2- onlara zeytin dalı uzatmak.

eğer eşini seviyorsan 2. sık geçerli.
yaşadıkların çok ağır şeyler. ha birde davulun sesi uzaktan hoş gelirde derler.
ama yuvayı dişi kuş yaparda derler kuzum.
sen benim dediğimi denesene bir.
gerçekten al bi kurabiye pasta neyin veya çiöek seviyorsa. dayan kapılarına.
bu gurursuzluk olmayacak inan bana. ve onlarla gerçekten barışmak istediğini.
onları sevdiğini (yalanda olsa) söyle.
biz anne kızız 2 kızkardeşiz.hem birbirimizi üzüyüyoruz hem eşimi... de
onlar cadılıkmı yapıyor? ağızlarından tükürük saçarakmı konuşuyor.
ters piskoloji yap.
bana bunları söylerken üzüldüğünüzü biliyorum.bende hem üzülüyorum hem kırılıyorum ama sizi nasıl bu kadar hırpaladım bilmiyorum ...de
taaki eşin sizi barış içinde görüp aranızdaki ilişki düzelene kadar.
sonra yavaş ama çok yavaş mesafeni koyarsın.
tatlı dil yılanı bile yuvasından çıkarır.

dediğim gibi ilerde sen "BEN ELİMDEN GELENİ YAPTIM..." diyebilmelisin...
 
kaynananızla konuşmayı deneseniz?
mesela
"aramızda ne yaşanırsa yaşansın ben sizi seviyorum. ve biz tartıştıkça inanın eşim çok üzülüyor.
onun üzülmesini görmek istemiyorum daha fazla. sizde üzülmesini istemezsiniz sizin oğlunuz. gelin yeni bir başlangıç yapalım..."gibi
hatta giderken ufak onların sevdiği kurabiye gibi kuru pasta gibi birşey götürün.
bir deneyin..
çok zor biliyorum ama...
en azından ilerde siz
"ben elimden geleni yaptım..." diyebilmelisiniz :(

öncelikle emin olmalısın ki,ben kayınvalideme sizinle yaşadıklarımızdan dolayı eşim üzülüyor vs.. gibi bir konuşma yapsam bana sen nasıl oğlumu üzersizn diye başlar ve bizim aramızı daha fazla açmak için analı-kızlı elinden geleni yaparlar..
inanın konuşup-anlaşılması imkansız insanlar...
zaten eşimle aramız ne kadar kötü olursa olsun ,ikimizde o kadar kenetlendik ki onlara karşı hiçbirşey belli etmiyoruz.
 
gamzecim
başka şehre taşınmak,uzaklara gitmek hiç bir zaman sorunları çözmez...
bu sadece pislikleri halının altına tıkıştırmak olur.
sana tam bir temizlik gerek.
yani olayı tamamen çözmen gerek.
2 seçenek var önünde.
1- boşanmak
2- onlara zeytin dalı uzatmak.

eğer eşini seviyorsan 2. sık geçerli.
yaşadıkların çok ağır şeyler. ha birde davulun sesi uzaktan hoş gelirde derler.
ama yuvayı dişi kuş yaparda derler kuzum.
sen benim dediğimi denesene bir.
gerçekten al bi kurabiye pasta neyin veya çiöek seviyorsa. dayan kapılarına.
bu gurursuzluk olmayacak inan bana. ve onlarla gerçekten barışmak istediğini.
onları sevdiğini (yalanda olsa) söyle.
biz anne kızız 2 kızkardeşiz.hem birbirimizi üzüyüyoruz hem eşimi... de
onlar cadılıkmı yapıyor? ağızlarından tükürük saçarakmı konuşuyor.
ters piskoloji yap.
bana bunları söylerken üzüldüğünüzü biliyorum.bende hem üzülüyorum hem kırılıyorum ama sizi nasıl bu kadar hırpaladım bilmiyorum ...de
taaki eşin sizi barış içinde görüp aranızdaki ilişki düzelene kadar.
sonra yavaş ama çok yavaş mesafeni koyarsın.
tatlı dil yılanı bile yuvasından çıkarır.

dediğim gibi ilerde sen "BEN ELİMDEN GELENİ YAPTIM..." diyebilmelisin...

inşallah ALLAH bu tarz insanlarla karşılaştırmaz hiçkimseyi.ama karşılaşırsan hiçbirşekilde konuşulmayacığını hemen anlarsın.tüm yaşadıklarıma rağmen hep mesafeli ve kırıcı olmadan konuştum..ama inan sadece kendi konuştuklarını dinleyip-anlıyorlar..onlar için başka bir seçenek bile yokk:59:
 
öncelikle emin olmalısın ki,ben kayınvalideme sizinle yaşadıklarımızdan dolayı eşim üzülüyor vs.. gibi bir konuşma yapsam bana sen nasıl oğlumu üzersizn diye başlar ve bizim aramızı daha fazla açmak için analı-kızlı elinden geleni yaparlar..
inanın konuşup-anlaşılması imkansız insanlar...
zaten eşimle aramız ne kadar kötü olursa olsun ,ikimizde o kadar kenetlendik ki onlara karşı hiçbirşey belli etmiyoruz.

ama siz eşinizle kenetlenebilmişsiniz. gamzelimin durumu çok farklı.onlar birbirlerinden uzaklaşmışlar hatta kopmak üzereler.
o zaman sizde "ben sizinle böyle olduğum için çok üzülüyorum çünkü sizi gerçekten çok seviyorum" de. ama tabii sizin dememe gibi bi lüksünüz var.
çünkü eşinizle aranız iyi.herkesin nabzına göre şerbet vermek gerek.
-ki ilerde dönüp baktığımızda "evet ben çok çalıştım ama olmadı..." deyip rahat uyuyabilelim.
bazen kaynana ve görümceler haketmiyorlar bu insanlığı.
ama bunu onlardan çok kendiniz için yapmalısınız.
büyüklüğünüzle ezin onları. seviyenizle.
ne diyecekler ilerde konu komşuya?
"bizi sevdiğini söyledi ama biz inanmadıkmı?"
hatta bazen konuşmaya gerek bile yok.
hiç birşey beklemeden al bir çiçek git...
haiç aklında yokken isteğinde yokken. özledim diye git..
senin için önemli olmayan konularda senin için çok önemliymiş gibi onların fikrini al mesela...
emin ol işe yarayacaktır.
 
Anlaşılan o ki artık iyice patlama noktasına gelmişsiniz. Ama, eşinize patlamak, siz de fakındasınız, işleri daha da içinden çıkılmaz hale getirirmiş. Cinsel hayatınızı da düzeltmek için, mutlaka birşeyler yapmalısınız. Daha çok gençsiniz. Ama tabi moralinizi yükseltmeden de bir takım fantaziler yaratmakda zorlanacaksınız mutlaka. Ancak, bu evliliğin de böyle devam etmesi, her iki taraf için de çok zor.

Çalışıyor musunuz bilmiyorum: Eğer çalışmıyorsanız ve imkan varsa çalışıp, biraz kafanızı rahatlatabilirsiniz belki. Yok eğer çalışma imkanınız yoksa, bir meşgale bulmaya çabalayın. Ne bileyim, dikiş olur, örgü olur artık eliniz neye yatkınsa. Ya da kitap okuyun, bilmece çözün, eğer seviyorsanız. Arkadaş çevreniz nasıl bilmiyorum, biraz gezmek için zorlayın kendinizi. Ama bana kalırsa, siz de sıkıntı yaratan konuları, tanıdık kimselerle pek paylaşmayın. Ya burada paylaşın, ya da imkan varsa profesyonel yardım alın.
 
Son düzenleme:
öncelikle şöyle bir tepki vermek istiyorum....:53::53::52::53::53:2 yılda sadce 3 4 keremi...kusura bakma ama sen artık sabır küpüne dönmüşsün...seni çoooookkk iyi anlıyorum...benim kaynanam bana neler etti bilsen çocuğumu 2 kere düşmesine sebeb oldu..bende kocama yansıtırdım kavga gürültü derken kocam kendini güçsüz zayıf yetersiz aciz görmeye başladı...özgüveni zayıfladı karşımda küçüldüğünü hissederek dahada pasiflaşip benden soğudu..ki düşün ben haftada bire düştü diye paniklemeye başladım...kaynanamla kendim başetmeye sprunları kocama yansıtmamaya karar verdimm..daha 26 yaşındayım ve kaynana yüzünden cinselliği yaşayamadan yaşlanamam dedim...ben sex e çok önem veren zevk alan bir kadınım çünkü....ayıp değil bu...kocamı arzularım....kendimi değiştirdim...kocamla önce cinsel hayatımızı renklerdirdim..inanki başta ilk yaptığımda korktum utandım ama cesaretlenip değişik sürprizler yaptım...zamanla eşimin güveni geldi....şimdi anlıyorum..kaynanaları..onlar oğullarının koynuna girdiğimz için kıskanıyolar bizi soğutmaya çalışıyolar..inadına ateşlerim oğlunu cadının...açık oldu ama aynı dertleri yaşamış biri olarak şimdi git giyin süslen kocanın kucağına atla...asla annesinin lafını etme...kocan işe gidince cadının tepesine bin..hayatı zehir et...hırsını al..rahatla....offffff çatladım
İnadına bende değişicem ...:66:
Kendi payıma düşeni aldım :1:
 
inşallah ALLAH bu tarz insanlarla karşılaştırmaz hiçkimseyi.ama karşılaşırsan hiçbirşekilde konuşulmayacığını hemen anlarsın.tüm yaşadıklarıma rağmen hep mesafeli ve kırıcı olmadan konuştum..ama inan sadece kendi konuştuklarını dinleyip-anlıyorlar..onlar için başka bir seçenek bile yokk:59:

diyorum ya bazı şeyler illa sözle ifade edilmez diye..
mesafeyi kaldırmış gibi yapın.
bir önceki yazımdada yazdım bunu.
belki "onlar yapsın ben suçsuzum..." diye düşünebilirsiniz haklısınızda.
ama malesef dünya adil değil. ve siz yuvanızı kurtarmak istiyorsanız pes edip kendi kendinizi yemektense harekete geçin. onların o çirkin suratlarına tahammül edin ve oynayın.
ve en önemlisi eşinizin bundan haberdar olmasını sağlayın :47:
 
Back
X