• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Karmakarışığım,yardım edin....

cnm okudum ve gerçekten çok üzüldüm. bu tarz insanlardan nefret ediyorum ya nasıl bukadr acımasız olabiliyolr. bence ilk yapman gereken şey görümcene KOCA bulmak :1:
 
çok çok zor bir durum. Allah yardımcın olsun canım.
birbirini seven iki insanın aile yüzünden bu duruma gelmesi ne kadar üzücü.
hala seviyoruz birbirimizi dediğin için bence boşanma diye bir seçeneğin olmamalı.
o insanlar yüzünden biterse yazık olur.
bu zamana kadar iyi dayanmışsın. artık profesyonel yardım almanın zamanı gelmiş.
2 senede 5 kere ilişkiye girdik diyorsun. belli ki ikinizin de psikoloji yerle bir.
daha fazla geç kalmadan yardım alın.
 
Anlaşılan o ki artık iyice patlama noktasına gelmişsiniz. Ama, eşinize patlamak, siz de fakındasınız, işleri daha da içinden çıkılmaz hale getirirmiş. Cinsel hayatınızı da düzeltmek için, mutlaka birşeyler yapmalısınız. Daha çok gençsiniz. Ama tabi moralinizi yükseltmeden de bir takım fantaziler yaratmakda zorlanacaksınız mutlaka. Ancak, bu evliliğin de böyle devam etmesi, her iki taraf için de çok zor.

Çalışıyor musunuz bilmiyorum: Eğer çalışmıyorsanız ve imkan varsa çalışıp, biraz kafanızı rahatlatabilirsiniz belki. Yok eğer çalışma imkanınız yoksa, bir meşgale bulmaya çabalayın. Ne bileyim, dikiş olur, örgü olur artık eliniz neye yatkınsa. Ya da kitap okuyun, bilmece çözün, eğer seviyorsanız. Arkadaş çevreniz nasıl bilmiyorum, biraz gezmek için zorlayın kendinizi. Ama bana kalırsa, siz de sıkıntı yaratan konuları, tanıdık kimselerle pek paylaşmayın. Ya burada paylaşın, ya da imkan varsa profesyonel yardım alın.

öncelikle bana cevap verdiğiniz için tekrar tekrar teşekkür ediyorum.inanın çook uzun zamandır konuşamadığım şeyleri paylaşmak beni rahatlattı.
şu anda çalışmıyorum fakat iş arıyorum....gezmeyi çok sevememe rağmen,artık içimden gelmiyor...evde kendimi kitaplara verdim diyebilirim,kafa dağıtmak için ....ama merdivenlerden gelen sesleri bile gerilmeme sebep oluyo artık...
 
cnm okudum ve gerçekten çok üzüldüm. bu tarz insanlardan nefret ediyorum ya nasıl bukadr acımasız olabiliyolr. bence ilk yapman gereken şey görümcene KOCA bulmak :1:

aslında işin özü belkide bu....
benden başka uğraşacağı başka birşey olmadığı için kafayı bana takmış durumda.
 
çok çok zor bir durum. Allah yardımcın olsun canım.
birbirini seven iki insanın aile yüzünden bu duruma gelmesi ne kadar üzücü.
hala seviyoruz birbirimizi dediğin için bence boşanma diye bir seçeneğin olmamalı.
o insanlar yüzünden biterse yazık olur.
bu zamana kadar iyi dayanmışsın. artık profesyonel yardım almanın zamanı gelmiş.
2 senede 5 kere ilişkiye girdik diyorsun. belli ki ikinizin de psikoloji yerle bir.
daha fazla geç kalmadan yardım alın.

o insanlar yüzünden bitmemesi için sabrettim...boşanmak istemiyorum,ama artık gücüm de kalmadı dayanmaya...dediğin gibi psikolojimiz yerle bir..çok seviyoruz amaaa
aması var işte ,ama nereye kadar....
 
neden daha önceden bu duruma gelmeden önlem almadınız bilemedim...seviyormuşsunuzda madem çıksaydınız o evden gitseydiniz onlardan uzaklara :5: şuanki durumunuzu ise düzeltmek çook zor gibi görünüyor ama madem seviyoruz diyorsunuz bunundan üstesinden gelebilirsiniz bi tatile idin uzaklaşın onlardan ve bir daha takmayın onları gülün geçin ufacık ufacık insanlar sıkmasın canınızı bakın ne hale gelmişsiniz...yazık ikinizede!!!
keşke daha önceden bunun farkına varsaydınız bu problem bu derece büyümezdi ama olan olmuş sonuçta eşinizle bi karar verin oturun baktınız hala aynı yapcak bişi yok...
ama ilk başlangıcı bi ev bakmakla yapabilirsiniz :40: umarım atlatırsınız ayrılmadan:54:
 
ayrıcada o insanlarla uğraşmayıda bırakın,uzaklaşın...onlarla uğraş uğraş nereye kadar??? bitmişsiniz zaten!
 
nerden başlasam ,ne yazsam bilmiyorum..uzun zamandır çok kötüyüm...
ilk önce aşık olduğum ve bana aşık olan bir adamla evlendim.herşeye rağmen çok mutluydum..sonra eşimin annesi ,ablası ve onlara söz geçiremeyen babası yüzünden hayatım mahvoldu..aynı binada hayatı zindan ettiler...neler yaptıklarını anlatamam,o kadar doldurdular ki içimi...benimle ,ailemle,akrabalarımla hatta arkadaşlarımla uğraştılar..evimin kapısını kimse açmaz oldu,onlarla karşılaşmamak için..
ne pişirdiğime,ne giydiğime hep laf söylediler..ama mertçe yüzüme karşı değil,hep iğnemeler,hep laf sokmalarla..cevap verdiğimde aaa biz sana demedik ki sen alınıyosun,oğlumuzu bize karşı kışkırtmak için masustan yapıyosun dediler..eşim beni savundukça , acısını yine benden aldılar....
görümcem benden 10 yaş büyük ve bekar ve eşimi benden kıskanıyor..afedersiniz ama sanki kocasını elinden almışım gibi davranıp benimle yarışıyor..kaynanam ise sürekli eşimin cebiyle alakadar..
kiii durumu çok çok iyidir ve bir o kadar cimri...
eşime sürekli karına ne alırsan banada,ablanada alıcaksın felan diyodu..eşimde bir gün dayanamadı ,eşime çok şık ,kırmızı bi gecelik aldım yarında size alırım diyince homurdana homurdana gittiler.neyseee çok uzattım daha nelerr nelerr.6 senede neler yaşadım anlatamam.
herrrrşeye rağmen eşimle hep onları umursamadan yaşamaya çalıştık.ama sonra sonra psikolojim o kadar bozuldu ki,sürekli onlardan konuşur oldum.
niye böyle yaptılar,niye onu dediler derken eşim de hem beni anlayıp destek veriyo ,hem de hergün acaba bugün ne oldu diye strese girmeye başladı..elimizde olmadan uzaklaştık birbirimizden .
:1:
hehe burası çok hoş:) takmayın bence bu bir hastalık sanırım sizden tepki alamayınca belki azalır biraz
 
diyorum ya bazı şeyler illa sözle ifade edilmez diye..
mesafeyi kaldırmış gibi yapın.
bir önceki yazımdada yazdım bunu.
belki "onlar yapsın ben suçsuzum..." diye düşünebilirsiniz haklısınızda.
ama malesef dünya adil değil. ve siz yuvanızı kurtarmak istiyorsanız pes edip kendi kendinizi yemektense harekete geçin. onların o çirkin suratlarına tahammül edin ve oynayın.
ve en önemlisi eşinizin bundan haberdar olmasını sağlayın :47:

düşündükçe kendi kendimi yiyorum çok doğru...sadece ne yapacağımı bilmiyor-dummm...
ama bu gece bir karar verdim ,gerçekten bir destek almadan bu durumu atlatamayacağım galiba. ve
evlilik terapistinden de önce ,kendimi toparlamam lazım. bunun için ilk önce bir psikoloğa gitmem gerek :(
 
ayrıcada o insanlarla uğraşmayıda bırakın,uzaklaşın...onlarla uğraş uğraş nereye kadar??? bitmişsiniz zaten!

sanırım kendimi bitirmemin en önemli sebeplerinden biri...bana neden bunu yapıyorlar,ben onlara ne yaptım ki demekten ve ne yaparsam benimle uğraşmazlar acaba diye düşünmekten, kendimi yedim bitirdim...olay tam bir kısırdöngüye dönüştü ve hayatımızı yaşamayı kaçırdık
 
onlar varlar ve maalesef hayatınızda olacaklar...eşinle beraber olduğun sürece...o yüzden yapacağın değişim ya da her ne olacaksa kendin için yap..mesela önce dediğin gibi bir terapiste git...sonrasında bir iş bulup çalışabilirsin ya da kitapları seviyorum demişsin eğitim durumunu bilmiyorum üniv. düşünebilirsin...ya da çocuğun olursa zaten tümden değişir herşey...
ama bu insanlar çıkmaz hayatından ve kafanı onlara yer vermeyecek kadar meşgul tutacak bişeyler bulmalısın kendine...
 
üzüldüm durumuna canım takma bu kadar kafana kimseyi.biliyorum zor kolay değil umursamamak ama ben hep diyorum insan önce kendi kendinin doktoru olmalıdır:31: biraz toparlan sonra git bir uzmandan yardım al.böyle 3.şahıslar için yuvandan olma yazık:50:
diğer bir tavsiyemde ev almayı beklemeden ordan uzaklaş ben olsam öyle yapardım:97: kaynanan istediği kadar ayılıp bayılsın siz yine de evinizi ayırın gör bak o şekilde daha huzurlu olursunuz
 
öncelikle okuyup cevap veren herkese teşekkür ediyorum...taşınma konusuna gelince eşim benden çok istiyor taşınmayı.ama ev alarak gitmek istiyor ve şu anda birikim yapmaya çalışıyoruz..ama ev almak kolay değil birkaç sene daha oturmak zorundayız..kiraya çıkarsak hem birikim yapamayız hemde çıkmaya kalktığımızda kayınvalidem ayılıp-bayılıp ikna etti....sonuçta annesi tamamen vazgeçemez onlardan, kii herşeye rağmen bende bunu istemem...
bu arada 27 yaşındayım ve 6 yıllık evliyim...bebeğim yok,bir defa düşük yaptım..hamile olduğumu bilmiyordum ve merdivenlerden düştüm,kanama oldu ve hastaneye gittiğimizde düşük yaptığımı öğrendim.ama kayınvalidem bunun benim suçum olduğumu düşündüğünden geçmiş olsun bile demedi...babamı kaybettiğimde tatildelerdi ve kayınpederim tel etti..aaa bak annende başsağlığı diliyor dedi..ne cenazeme gelen oldu ne de arayıp nasılsın diyen...
eşim sağolsun hep yanımdaydı,her durumda ..
başlarda inanın eşimi üzmemek için ,beni onlar ilgilendirmiyor ne yaparlarsa yapsınlar dedim.huzurumuzu kaçırmamak için..ama zamanla çok doldum ve anlatacak kimsem yok...bende hırslandıkça eşime patlamay başladım

Arkadaşım, birikim yapacağız diye hayatınız gidiyor elinizden... Siz de çalışıyor olsanız daha kolay olurdu belki; biz de yeni ev aldık ve evin parasının tamamını kredi çektik, ilk bir iki yıl biraz kemerleri sıkacağız ama olsun hiç değilse ele kira parası değil de evimizin taksitlerini ödemek için çalışacağız...
Hakkınızda hayırlısı olsun, inşallah huzur & mutluluk geri döner yuvanıza...
 
sanırım kendimi bitirmemin en önemli sebeplerinden biri...bana neden bunu yapıyorlar,ben onlara ne yaptım ki demekten ve ne yaparsam benimle uğraşmazlar acaba diye düşünmekten, kendimi yedim bitirdim...olay tam bir kısırdöngüye dönüştü ve hayatımızı yaşamayı kaçırdık

Kesinlikle bunda emin ol...o insanların uğraşıcak bir şeyi yok o nedenle sizinle uğraşıyorlar hep.sizde bunlara tepki veriyorsunuz son durumda bu haliniz...
bırakın onları keyfinize bakın gerçekten dediğiniz gibi aşk hala varsa kaldığınız yerden devam edersiniz ! uzak durun o insanlardan!!!
 
Back
X