Öncelikle nasıl başlamam gerektiğini bilmiyorum 2 yıllık evliyim eşimle çok iyiydik yani gerçketen çok güzel bir ilişkimiz vardı bakışlarımızdan anlardık herşeyimizi şimdi ise sanki artık birbirimizi anlamıyorsunuz gibi hissediyorum bilmiyorum ya da ben öyle hissediyorum.hamilelik sürecim eşimle çok güzel geçmişti tabiki de sıkntılar yaşadım hamileliğimde suyumun azalması pıhtılaşma falan derken zor bir süreç geçti son zamanlarda doğumunu ailemin yanında yapmaya karar verdik ikimizde ben başta tereddütlüydüm aslında çünkü benim ve onun ailesi aynı şehirdelerdi neyse doğumum gerçekleşti işte bebeğim sarılık geçirdi falan bikaçgün benim ailemin yanındaydım sonra ben tekrar rahtszlandım hastanelerdydij yani ilaç kullanmak zorunda kaldım bebeğimi emziremedim bu yüzden. tuttrdı bizimkilerin yanına gidelim dye daha 10 günlük bebeğimle ve rahatsızlığında var psikolojik olarak iyi değilim zaten dedim ki biraz toparlayayım öyle gideriz yok ısrarla götürdü beni ona öyle çok kırıldımki beni anlamamasına o günden sonra ona karşı çok farklı düşünmeye başladım neyse biz geri döndük evimize falan mecburen çalışmam lazımdı bebeğim 2 buçuk aylıkken kayınvalidem geldi bu sebepten neyse herşey çocuğum için dedim ve bu duruma alışmaya çalıştım ama bazen öyle bir an geliyo ki alışamıyorum kızlar kafayı yicek gibi oluyorum bana yardımcı oluyo evet yemeğimi falan yapıyo tamam ama size şöyle anlatıyım mesela ben çocuğu yere koyuyorum 3 ayından sonrası bahsediyorum arada dönme hareketleri yaptryrum mesela geliyo beli acır diyo kucağına almak istiyo belli bir ayında sonra karın üstü yaptryrum benim gözlerime bakıyo al diye diyo sonra bazen odama girerken çocukta yanımda oluyo tıklamadan odama giriyo. Yatana kadar zaten bizle birgün tatlı yaptım eşim çok beğendi Kayınvalideme sorduğunda o eltimi kattı hemen yok oda yapmıştı herkes beğenmişti dedi.beğenip beğenmediğini bile cevap vermedi yani . O gün o kadar KTÜ oldum ki yani daha bir sürü şey var aslında benim için büyük olan şeylerde var herşeyi anlatamıyorum yazsam dolar burası eşimin beni anlamaması yoruyo beni kayınvalidem geldi geleli ilgisisiz birbirmize bunlar olmadan önce o kadar iyidikki şuan kendimi sorgular oldum ben mi büyütüyorum bilmiyorum çok yoruldum artık hiç mutlu değilim bebeğime yansıtmaya çalışıyorum bu halimi ama bilmiyorum biraz uzun oldu k bakmayın
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Karmakarışık
- Konu Sahibi Hrsy
- Başlangıç Tarihi
- 9 Mayıs 2011
- 13.465
- 27.609
Bebeğimin olması aramazıda ilgisizliğe neden olmuyordu aslında biz çok iyiydik birbirimize zaman ayırıyduk bebeğimi uyuttuğumda ama şuanda o bile yok kendimi bu yüzden yorgun ve bitkin hissediyorum
- 27 Haziran 2014
- 5.443
- 12.931
Eşim şuan için bebeğimiz küçük olduğundan istemedi ve pandemi sürecinden kaynaklı
Evet biliyorum farkındayım zaten kendi annemde olsa dediğiniz gibi evet bazen öyle bunalıyorumki inanın sanki üstüme geliyo herşey sanki depresyona girmiş gibiyim gülmeyi mutlu olmayı unutmuş gibi hissediyorum bazen benlğimi kaybetmiş gibi oluyorum
- 9 Mayıs 2011
- 13.465
- 27.609
Bilmiyorum başa gelince farklı oluyordur belki ama gece gündüz birisiyle kalma fikrindense bakıcıya yakınım ben.
Mecbur olan baktırıyor, sizinki de mecburiyet bence.
Gerçekten anne-kız gibi olursunuz, çocuk bakımında da uyumlusunuzdur amenna, ama şu durumda bakıcı daha kötü bir seçenek olamaz benim gözümde.
Kesinlikle öyle benim içinde öyle çünkü bu evrede bence özellikle ben çok yıpranıyorum ayak uydurmak zorunda kalıyorum kendi evimde gibi hissetmiyorum biliymusunuz söyliyecek onca şeyim var ama tutuyorum içime atıyorum bazen sakin bir şekilde cevap veriyorum eşimle bir bağımız kalmamış gibi kendimi sanki uçurumun kenarında gibi hissediyorum bazen kimsesiz gibi böyle tuhaf eşimin annesi olduğu için anlamak istemiyo bazı şeyleri annesine kondramuyo kabullenemiyo bende artık söylemeyi bıraktım baktım olmuyo çünkü beni anlamıuo daha da KTÜ oluyoruz ama böylede sanki eşimle aramızda mesafe oluymul gibi bilmiyorum buraya kendimi çok KTÜ hissettiğimde ve paylaşmak dertleşmek istedim
- 30 Ocak 2013
- 29.043
- 42.738
- 27 Haziran 2014
- 5.443
- 12.931
o zaman eşinle bi akşam biyere gidip düzgünce konuşacaksınız. kv evde olduğu sürece şöyle yapabilirsiniz, 2 haftada bi akşam eşinizle başbaşa dışarı çıkıp vakit geçirebilirsiniz. 1 saat bile olsa biyerde yürüyüş, bi yemek sizi toparlar.
sonuçta annesini değiştiremez, şöyle davranma böyle yapma vs demez ve erkekler çocuklarına anneleri baktığında bunu sonsuz ötesi bi nimet olarak gördükleri ve sürekli analarına kadıncağızzzz muamelesi yaptıkları için asla annesine laf söyletmez.
Erkekler anlamıyo galiba ne kadar anlatsamda anlamıyo
- 31 Ağustos 2018
- 8.602
- 20.325
Evet kesinlikle zaten konduramıyolar aynen diyemez de zaten eşim hafta sonu izinli ve biliysunuz şuan yasaklar var hafta içinde çıkış yasağının olduğu saate denk geldiği için hiçbir şekilde bişey yapamıyoruz açıkçası
Eşimle bu konuda hemfikir olabilsem zaten bmim düşüncemde o yönde ne kdar iyi olursa olsun üçüncü bir kişyle olmuyo
- 8 Kasım 2018
- 5.513
- 13.178
Kv ne derse desin siz bildiginizi yapin. 3 ay degil dogumdan itibaren yuzustu kisa surelerde yatirmaniz lazim bebegi. Kendisi bilmiyor olabilir, soyleyin anne ben arastirdim doktor boyle diyor deyin, ne bileyim boyle her seye razi olmayin. Kibar sekilde istediginizi yapin. Siz acikladiktan sonra da illa alicam diye tutturmuyordur heralde. Oyleyse sizde sorun var bence. Kimse benim evimde cocuguma ne yaptigima bu kadar mudahale edemez. Ayip olmasin diye bildigimden sasmam.
Var ailesi şuan için bakıcak kimse olmadığı için geldi aslında halinden gayet memnunda çünkü gayet rahat oğlu yanında herşey istediği gibi torunuyla ilgileniyo
Var ailesi şuan için bakıcak kimse olmadığı için geldi aslında halinden gayet memnunda çünkü gayet rahat oğlu yanında herşey istediği gibi torunuyla i
Yok zaten o ne derse desin yaptırydum ben ama kendimi diken üstünde gibi hissediyorum heran bişey dicek karışacak yani stres altında gibiydim
