Karman çorman dertli başım, başlık bile bulamıyor.

Kızlar herkese merhaba baya uzun olucak okuyup fikir verene şimdiden çok teşekkür ederim. Geçtiğimiz hafta annem kalp ameliyatı oldu ve bizi çok zorlu 2 ay bekliyor. 2 hafta hastanede kaldıktan sonra ameliyat olduk ve bu sürede sinirlerim çok yıprandı. Hem hastanede kalmaktan, hem annemi o hasta yatağında görmekten hem de ameliyat günü sedyede ameliyata gidiceğini hayal edip kalbini deşip kemiklerini ayıracaklarını, annemi yoğun bakımda göreceğimi bilmekten falan harap olmuştum. En ufak bir lafı sözü kaldıramıyordum gerçi hala öyleyim.
Sözlüm bu sürede yanımda oldu sağolsun ama sadece telefondan. 15 gün boyunca hastaneye bir kere gelmiyoaun diye kavga ettim o zaman geldi bir de ameliyat günü geldi. Ameliyat günü sağolsun gece babamla ikimizin yanında kaldı bırakmadı. Ama tabi benim kadar da üzgün değil gece gayet uyudu falan babamla ikimiz gece 12de yoğun bakıma gittik annemi görmeye 1e doğru odamıza döndük o uyuyordu.
Uzatıyorum ama herneyse ameliyat oldu bitt yoğun bakıma alındı annem herkes gitti akşam saatlerinde sözlümün panik atağı tuttu sürekli annesini aradı belki 30 kere aramıştır ben zaten sabahtan beri durmadan ağladım canım çıktı, hala ağlıyorum hala annesiyle konuşuyor telefonda. Benimle ilgilenmiyor ben de surat astım ağlayarak hava almaya çıktım, geldi yanıma sen benim ailemi sevmiyoraun ne istiyosun benden doyumsuzsun, yanında oluyorum yine yaranamıyorum benim panik atağım var falan bağırdı bir sürü. Bende herkesin anası kendi benim canım yanıyor annem bir nefes yatıyor orda sesini duyamıyorum sen kendi annrnin sesini istediğin an duyabiliyosun bak falan diye bağırarak ağladım velhasıl bu kadar kavga, üzüntü, stres kendimi kötü hissettim hemşire çağırdı tansiyonum 17 olmuş falan. O gece öyle bitti surat asıklıkları konuşmamalar falan sabah işe gitti zaten yine soğuktuk öpmeden hadi görüşürüz dedi gitti. Aonra telefonda yine bir tartışma yaiadık vs vs. 10 gündür biraz mesafeliyiz birbirimize bi soğukluk var gibi. Ses tonu falan aynı konuşma şekli aynı ama bi mesafe var hissediyorum. Dün sordum ikimizde gerginiz olur öyle arada geçer falan dedi. Çok konuşmuyoruz falan öyle.
Bu durumda napıyım, konuşayım mı kendisiyle yolsa o nasıl davranıyorsa öyle mi yapayım, kendimi geri mi çekiyim bilemedim. Atladığım şeyler olabilir sormak istediğiniz olursa cevaplarım.

Annenize çok geçmiş olsun.
Herkes kendi canına gelmeden ne yazık ki anlayamaz ama.

Sözlüsünüz aileye girmiş sözlünüz.
Siz demeden ziyarete gelmeliydi.En büyük hatası bu olmuş bana kalırsa.
Bazen 7 kat el bile geliyor hastaneye ziyarete.
Geldiğinde bir gün gece kalması gereksiz olmuş bence.

Ben olsam bende kırılırdım.

Yaninda ikide bir annesini aray konusmasi hos degil ama annene senin kadar uzulmesini beklememelisin neticede .. uyuyabilir cok uzulmeyebilir annenle arasindaki bag senden dolayi var sonucta sen uzuluyorsun diye uzulur ve yaninda hal hreketlerine sikkat etmesi gerekirdi..

Elysionight .!.:

Yaninda ikide bir annesini aray konusmasi hos degil ama annene senin kadar uzulmesini beklememelisin neticede .. uyuyabilir cok uzulmeyebilir annenle arasindaki bag senden dolayi var sonucta sen uzuluyorsun diye uzulur ve yaninda hal hreketlerine sikkat etmesi gerekirdi..

Genişletmek için tıkla...

Tabikide beklemem zaten o yüzden herkesin annesi kendine dedim. O lafıma çok alınmış anlamış anlayacağını. Ağlamaktan bayılacaktım artık o telefondan yüzünü kaldırıp doğru dürüst bakmadı bile bana tamam panik atağı tuttu ama 10 dakikada bir annesini aramak nedir.

Bu panik atak nasıl bişey ki? Hastanede güvenli bir ortamdasınız, yanında siz varsınız, üstelik sizin anneciğim diye içiniz yanarken, o annesine yapışmış. Ne yani tel de kadın teselli mi ediyor bunu? Her paniğinde annesine mi koşacak?

Bence aynen ondan aldığınızı geri verin. Tamam sitem yapıp konuyu uzatmayın, ama yaranıp paşa gönlünü almaya da çalışmayın. Sözlün bu adam ya, sanki büyük lütüf yapmış bir gece hastanede kalmakla...

DonukPudra .!.:

Annenize çok geçmiş olsun.
Herkes kendi canına gelmeden ne yazık ki anlayamaz ama.

Sözlüsünüz aileye girmiş sözlünüz.
Siz demeden ziyarete gelmeliydi.En büyük hatası bu olmuş bana kalırsa.
Bazen 7 kat el bile geliyor hastaneye ziyarete.
Geldiğinde bir gün gece kalması gereksiz olmuş bence.

Ben olsam bende kırılırdım.

Genişletmek için tıkla...

Çok teşwkkür ederim. Komşularımız bile geldi hastaneye o gelmeyince artık dayanamayıp kavga etmiştim. Ama ameliyat günü ben o kadar ağlarken, üzüntülüyken çıkıp benle kavga etmesi, anneme üzülürken gelip de sen benim ailemi sevmiyorsun demesi beni çok kırdı. Şimdi de belli etmesek de mesafeliyiz. Nasıl bir tavır alsam bilmiyorum.

Daha anlayışlı ve düşünceli davranabilirdi sözlünüz ama yapmamış. Normalde nasıldır davranışları size ve ailenize karşı? Bir de Allah vermesin ama gün gelir elbet oda yaşar anne babasıyla ilgili sağlık sorunu ve sizi o zaman anlar. Siz üzerine düşmeyin kendi haline bırakın bakalım napacak? Sonuçta şuan ilgiye ve anlayışa ihtiyacı olan ve alttan alınması gereken sizsiniz.. Geçmiş olsun bu arada acil şifalar..

Samsonn .!.:

Bu panik atak nasıl bişey ki? Hastanede güvenli bir ortamdasınız, yanında siz varsınız, üstelik sizin anneciğim diye içiniz yanarken, o annesine yapışmış. Ne yani tel de kadın teselli mi ediyor bunu? Her paniğinde annesine mi koşacak?

Bence aynen ondan aldığınızı geri verin. Tamam sitem yapıp konuyu uzatmayın, ama yaranıp paşa gönlünü almaya da çalışmayın. Sözlün bu adam ya, sanki büyük lütüf yapmış bir gece hastanede kalmakla...

Genişletmek için tıkla...

O kadar haklısınız ki... Panik atağının geri kalan kısmı ailesi üzerine. Dakika başı arayıp kontrol ediyor, ulaşıyor, seslerini duyması gerekiyor falan. Bailarına bişey mi geldi korkusu var sürekli. O kalmasının yanımda olmasının lafını yaptı bana bir de.

kardeem .!.:

Kızlar herkese merhaba baya uzun olucak okuyup fikir verene şimdiden çok teşekkür ederim. Geçtiğimiz hafta annem kalp ameliyatı oldu ve bizi çok zorlu 2 ay bekliyor. 2 hafta hastanede kaldıktan sonra ameliyat olduk ve bu sürede sinirlerim çok yıprandı. Hem hastanede kalmaktan, hem annemi o hasta yatağında görmekten hem de ameliyat günü sedyede ameliyata gidiceğini hayal edip kalbini deşip kemiklerini ayıracaklarını, annemi yoğun bakımda göreceğimi bilmekten falan harap olmuştum. En ufak bir lafı sözü kaldıramıyordum gerçi hala öyleyim.
Sözlüm bu sürede yanımda oldu sağolsun ama sadece telefondan. 15 gün boyunca hastaneye bir kere gelmiyoaun diye kavga ettim o zaman geldi bir de ameliyat günü geldi. Ameliyat günü sağolsun gece babamla ikimizin yanında kaldı bırakmadı. Ama tabi benim kadar da üzgün değil gece gayet uyudu falan babamla ikimiz gece 12de yoğun bakıma gittik annemi görmeye 1e doğru odamıza döndük o uyuyordu.
Uzatıyorum ama herneyse ameliyat oldu bitt yoğun bakıma alındı annem herkes gitti akşam saatlerinde sözlümün panik atağı tuttu sürekli annesini aradı belki 30 kere aramıştır ben zaten sabahtan beri durmadan ağladım canım çıktı, hala ağlıyorum hala annesiyle konuşuyor telefonda. Benimle ilgilenmiyor ben de surat astım ağlayarak hava almaya çıktım, geldi yanıma sen benim ailemi sevmiyoraun ne istiyosun benden doyumsuzsun, yanında oluyorum yine yaranamıyorum benim panik atağım var falan bağırdı bir sürü. Bende herkesin anası kendi benim canım yanıyor annem bir nefes yatıyor orda sesini duyamıyorum sen kendi annrnin sesini istediğin an duyabiliyosun bak falan diye bağırarak ağladım velhasıl bu kadar kavga, üzüntü, stres kendimi kötü hissettim hemşire çağırdı tansiyonum 17 olmuş falan. O gece öyle bitti surat asıklıkları konuşmamalar falan sabah işe gitti zaten yine soğuktuk öpmeden hadi görüşürüz dedi gitti. Aonra telefonda yine bir tartışma yaiadık vs vs. 10 gündür biraz mesafeliyiz birbirimize bi soğukluk var gibi. Ses tonu falan aynı konuşma şekli aynı ama bi mesafe var hissediyorum. Dün sordum ikimizde gerginiz olur öyle arada geçer falan dedi. Çok konuşmuyoruz falan öyle.
Bu durumda napıyım, konuşayım mı kendisiyle yolsa o nasıl davranıyorsa öyle mi yapayım, kendimi geri mi çekiyim bilemedim. Atladığım şeyler olabilir sormak istediğiniz olursa cevaplarım.

Genişletmek için tıkla...

Öncelikle annene geçmiş olsun.
Ama ben seni haksız buldum.
Annenin hastalığının sorumlusu sözlün değil.
Annenin öz oğlu değil.Senin hissettiklerinin aynısını onun da hissetmesini bekleyemezsin.
Hastaneye gelebilir ama kalmayabilirdi.Kalmış.Uyudu diye onu suçlu ilan edemezsin.
Kendi annesiyle senin anneni ve davranışlarınızı kıyaslayamazsın.
Panik atak olduğunu söylüyorsun.Panik atak birinin hastanede refakatçi yatması bile büyük fedakarlık.
Herşeyin fazlasını bekleyemezsin.
Ben annemle aylarca kaldım hastanede.En zor şartlarda.gGelen de sağ olsun arayan da.Ama kalbini deşip kemiklerini ayıracaklar gibi bir şartlanma yaşaman yanlış.Şükür ki doktorlar var ve ameliyat gibi bir çaresi var.Olumlu düşünme telkinlerini kendine önce kendin vereceksin.Hastalıklarda biz insanlar için.

foreverloveyou .!.:

Daha anlayışlı ve düşünceli davranabilirdi sözlünüz ama yapmamış. Normalde nasıldır davranışları size ve ailenize karşı? Bir de Allah vermesin ama gün gelir elbet oda yaşar anne babasıyla ilgili sağlık sorunu ve sizi o zaman anlar. Siz üzerine düşmeyin kendi haline bırakın bakalım napacak? Sonuçta şuan ilgiye ve anlayışa ihtiyacı olan ve alttan alınması gereken sizsiniz.. Geçmiş olsun bu arada acil şifalar..

Genişletmek için tıkla...

Çok sağolın allah razı olsun. Genelde ailemi sever iyi anlaşırlar, hatta annemle hep faceden konuşur hal hatır sorar. Ama genel olarak rahat bir insan (mevzu kendi ailesi olunca tutuşuyor) bana değer verir, sever ama sinirlenince düşman olur. Bir de ince düşünceli bir insan değil pek.

kardeem .!.:

O kadar haklısınız ki... Panik atağının geri kalan kısmı ailesi üzerine. Dakika başı arayıp kontrol ediyor, ulaşıyor, seslerini duyması gerekiyor falan. Bailarına bişey mi geldi korkusu var sürekli. O kalmasının yanımda olmasının lafını yaptı bana bir de.

Genişletmek için tıkla...

Bence ilişkinizi ciddi anlamda gözden geçirin.
Hastalıkta sağlıkta deniyor o nikah masasında.
Kendi ailesine bir şey mi oldu diye sürekli tetikte ama senin yanında sana ne olduğu umrunda değil.
Çok ayıp etmiş.
Ayrıca söylemekle el de gelir hastaneye deseydin. 15 günden sonra hiç gelmeseymiş.!

Canım. sözlünün panik atağı olduğundan bahsetmişsin. Hastane ortamında atağı nüks ediyor olabilir ki öyle olmuş gibi görünüyor Bu durumda atak geçirirken senden destek alması gerekir ama sende sıkıntıda olduğun için kendisini bilen annesi ni araması normal.Anneside muhtemelen bunu sakinleştirmeye çalışmıştır. Onun açısından da bakmaya çalışr.
Bendede beyaz önlük fobisi var Hastane ortamları benide gerer ve mecbur olmadıkça hastaneye gitmemeye çalışırım ziyarete falanda

nazlideniz .!.:

Öncelikle annene geçmiş olsun.
Ama ben seni haksız buldum.
Annenin hastalığının sorumlusu sözlün değil.
Annenin öz oğlu değil.Senin hissettiklerinin aynısını onun da hissetmesini bekleyemezsin.
Hastaneye gelebilir ama kalmayabilirdi.Kalmış.Uyudu diye onu suçlu ilan edemezsin.
Kendi annesiyle senin anneni ve davranışlarınızı kıyaslayamazsın.
Panik atak olduğunu söylüyorsun.Panik atak birinin hastanede refakatçi yatması bile büyük fedakarlık.
Herşeyin fazlasını bekleyemezsin.
Ben annemle aylarca kaldım hastanede.En zor şartlarda.gGelen de sağ olsun arayan da.Ama kalbini deşip kemiklerini ayıracaklar gibi bir şartlanma yaşaman yanlış.Şükür ki doktorlar var ve ameliyat gibi bir çaresi var.Olumlu düşünme telkinlerini kendine önce kendin vereceksin.Hastalıklarda biz insanlar için.

Genişletmek için tıkla...

Tabiki benim kadar üzülmesini beklemedim o yüzden herkesin annesi kendine benim kadar canın yanmaz dedim ona. Kalmıycaktı ama ben o kadar kötü olunca dilinin ucuyla kalıyım diyince sen bilirsin demem üzerine sağolsun kaldı. Hatta akşam kavga etmeden önce ben gidicem dedi annrsinin yanına gidebilmek için bende nasıl isterain diyince kavga koptu. Onu kal diye zorlamadım, üzül diye zorlamadım. Ama bana destek olması gerekirken tansiyonum 17 olmuş hala benle kavga etme derdinde. Erteai günde herkesin annesi kendine derken yanlış bişey demedim ben yoğun bakımdayken sen uyuyordun dedim. Hiçbir zaman annem için üzülmesini beklemem zaten.

kardeem .!.:

O kadar haklısınız ki... Panik atağının geri kalan kısmı ailesi üzerine. Dakika başı arayıp kontrol ediyor, ulaşıyor, seslerini duyması gerekiyor falan. Bailarına bişey mi geldi korkusu var sürekli. O kalmasının yanımda olmasının lafını yaptı bana bir de.

Genişletmek için tıkla...

Çekilir şey değil. Tamam, hastalıktır bekli yaşayanlar kızacak ama bir erkeğin kadına güven vermesi lazım, onun yanında emin hissetmeniz gerek. Bu hastane olayını geçsek bile, sürekli şu halde bir erkek bile itici geliyor. Gerçekten aile bireylerinden birine bişey olsa ne yapacak acaba? Erkek dediğin bir tık daha metanetli olmalı.

canım annene senin kadar üzülemez sonuçta uyuyor demişsin el oğlu ne bekliyordunki

Erenn .!.:

Canım. sözlünün panik atağı olduğundan bahsetmişsin. Hastane ortamında atağı nüks ediyor olabilir ki öyle olmuş gibi görünüyor Bu durumda atak geçirirken senden destek alması gerekir ama sende sıkıntıda olduğun için kendisini bilen annesi ni araması normal.Anneside muhtemelen bunu sakinleştirmeye çalışmıştır. Onun açısından da bakmaya çalışr.
Bendede beyaz önlük fobisi var Hastane ortamları benide gerer ve mecbur olmadıkça hastaneye gitmemeye çalışırım ziyarete falanda

Genişletmek için tıkla...

Canım ben zaten sürekli annesiyle konuştu diye surat yapıp kavga etmedim, annesiyle konuşurken o ara en azından bana sarılabilirdi ben ağlarken ama yüzüme bile bakmadı. Tamam atağından dolayı ama bende bir destek bekledim o an. Herşeyi geçtim o sıkıntıda benle kavga etmesi çok kırdı beni.

kardeem .!.:

Tabiki benim kadar üzülmesini beklemedim o yüzden herkesin annesi kendine benim kadar canın yanmaz dedim ona. Kalmıycaktı ama ben o kadar kötü olunca dilinin ucuyla kalıyım diyince sen bilirsin demem üzerine sağolsun kaldı. Hatta akşam kavga etmeden önce ben gidicem dedi annrsinin yanına gidebilmek için bende nasıl isterain diyince kavga koptu. Onu kal diye zorlamadım, üzül diye zorlamadım. Ama bana destek olması gerekirken tansiyonum 17 olmuş hala benle kavga etme derdinde. Erteai günde herkesin annesi kendine derken yanlış bişey demedim ben yoğun bakımdayken sen uyuyordun dedim. Hiçbir zaman annem için üzülmesini beklemem zaten.

Genişletmek için tıkla...

Canım bak hala aynı şeyi söylüyorsun.Ben yoğun bakımdayken sen uyudun dediğin zaman insanı kaldığına kalacağına pişman etmiş oluyorsun.Yapabileceği kadarını yapar,yapamayacakları için kimseyi zorlayamazsın.Uyanık durmasını bekleyemezsin.Sonuçta çalışan insan yorulmuştur.Her neyse ama herkesin annesi kendine lafı çok ağır ve gereksiz.Kendini gereksiz yere sinirlendirip üzüp,tansiyonunu çıkarmamalısın.

liabrendl .!.:

canım annene senin kadar üzülemez sonuçta uyuyor demişsin el oğlu ne bekliyordunki

Genişletmek için tıkla...

Aynen öyle. Kimse kimsenin annesine canı kadar üzülmez. Tabikide üzülmüştür ama canıın yanmasını vs beklemedim. Sadece bana destek olmasını bekledim. Kavga sırasında onu da yüzüme çarptı gerçi.

Çok geçmiş olsun. Allah annenize şifa versin
Sözlünüz o üzgün halinizde sizinle tartışarak çok büyük ayıp etmiş bana kalırsa
Sizin özellikle belirtmeniz üzerine ancak ziyarete gelmesi de ayrı bir ayıp
Ama bir gece sizle kalmasına pek gerek göremedim ben
Sanki bir yandan da onu yeterince üzgün görmediniz diye kırılmışsınız gibi geldi bana
Bir de biraz konu dışı belki ama her panik atakta ailesini defalarca arayan bir sözlünüz var, ailesine düşkün olması tamam,hastalık ayrı bir durum tabii ama umarım ilerde yuvanızı etkilemez bu durum