Merhaba arkadaşlar 12 haftalık gebeliğim bebegimin kalbi durduğu için sonlandırıldı. Erken menopoz dediler ( ki yokmus oyle birşey) , olmaz dediler psikolojimi alt üst ettiler. Ama ilaç tedavisiyle hamile kaldım. Gayette iyi gidiyordu. Çok çok üzülüyorum ama asla çevreme hissettirmiyorum. Onlara göre normal her kadın yaşıyor şükretmem lazımmış. Aylarca bekledim ben onu. Ama elimde değil. Neyse asıl konu. Ben küçüklüğümden beri her gece sıçrarım kabusla , asla rahat bir uyku uyuyamam. Hamile kaldığımda bana herkes bunun bebek için iyi olmayacağını söyledi. Ben de muska yaptırdım korku için. Kabuslarım bitmişti. Gayet iyi uyuyordum. Bebegimin kalbinin durduğu gün gece bir adam yanıma geldi. Kefen giymişti. Yüzüme kadar yaklaştı ben o sırada sıçrayıp eşime bebeği aldılar dedim uyku sersemi. O da sarıldı bana rüya gördün diyip uyuttu beni. Aklımdan hiç çıkmıyor o rüya. Artık uyku da tutmaz oldu beni sabah anca uyuyabiliyorum. İşe de başlayacağım. Bir daha hamile kalmak istiyorum ama kabuslarımdan kurtulamıyorum bie türlü. Boyle şeyler bana dedikleri gibi etkiliyor mu ? Bebeğime bilmeden zarar mı verdim ? Sürekli kafamda bu var. :/