- 1 Ağustos 2013
- 293
- 363
- 40
Merhabalar,
Beni eski konularımdan veya yorumlarımdan bilenler vardır mutlaka. 8 yıllık evliliğim artık işkence haline geldiği için boşanma davası açtım. Oğlum da yanımda, zaten onun velayetini istemiyor babası. (Tek anlaşabildiğimiz konu bu oldu)
Boşanma davamın sebepleri ; Aile birliğinin temelden sarsılması ve şiddetli geçimsizlik. Dilekçemde anlattım, maddi yönden sorumsuzluk, uyuşturucu bağımlılığı (hatta üzerinde bulundurmaktan savcılıkta dosyası bile var), fiziksel şiddet ve 2 yıldır süren sistematik cinsel şiddet. Son cinsel şiddet olayına çocuğumun şahit olması ve kapanış. Ayrıca evi terk eden de oydu, git dedim o son olaydan sonra. "Böyle evlilik mi olur zaten, gidiyorum" dedi, ailesinin evine gitti.
Sonrasında defalarca geldi, ayaklarıma kapandı, ağladı, af diledi, barışmak istedi. Kabul etmedim.
Anlaşmalı boşanalım dedim, senden birşey istemiyorum, sadece çocuğa nafaka ver dedim. Bir de ortak arabamız bende kalsın, çünkü çocuğu okula götürüp işe geliyorum sabahları, akşam da okuldan alıyorum. İşyerimin servisi yok benim evime. Mecbur arabalı olmak zorundayım. Zaten arabanın yarısını ben ödedim kredi çekip, yarısını o. Olmaz dedi, benden 50 bin tl istedi boşanmak için. İş kuracakmış kendine, sermaye lazımmış.
Mahkemeden koruma kararı çıkarttırdım, eve ansızın gelip duruyordu çünkü, tedirgin oluyordum. O karardan hemen sonra da boşanma davamı açtı avukatım zaten.
Biz savunma dilekçesini beklerken ne görelim? Karşı dava açmış. İnanabiliyor musunuz? Beni nelerle suçlamış aklınız almaz. Hem de avukatı da, en yakın dostu. O adam da benim evime gelip misafir olarak kalan, evine gidip kaldığımız, oğlumu amcasıyım diye seven adam!
Ne anneliğim kalmış, ne kadınlığım kalmış, ne insanlığım kalmış. Tam 14 sayfa dava dilekçesi yazmışlar. Çocuğuma bakmıyormuşum, ilgilenmiyormuşum, yemek yapmıyormuşum, pismişim, tembelmişim, kadınlık görevlerimi yerine getirmiyormuşum, önüne çay bile koymuyormuşum. Ve beni aldatmakla suçlamış!!!
Hepsini geçtim, anneliğimi kötü göstermek için sosyal medya hesaplarından alınmış resimleri vs öyle iğrenç suçlamalara kanıt göstermişler ki... Ki bu adam en son ana kadar sen çok iyi bir annesin, senin anneliğine asla laf etmem diyen adam... Aklımı kaçıracaktım suçlamaları okuyunca.
Böyle mi oluyormuş yani? Boşanma aşamasında çirkinleşiyor eşler deniyordu ama bu kadarını beklemiyordum. Bu kadar mı iğrençleşiliyor?
Midem, psikolojim kaldırmıyor artık...
Beni eski konularımdan veya yorumlarımdan bilenler vardır mutlaka. 8 yıllık evliliğim artık işkence haline geldiği için boşanma davası açtım. Oğlum da yanımda, zaten onun velayetini istemiyor babası. (Tek anlaşabildiğimiz konu bu oldu)
Boşanma davamın sebepleri ; Aile birliğinin temelden sarsılması ve şiddetli geçimsizlik. Dilekçemde anlattım, maddi yönden sorumsuzluk, uyuşturucu bağımlılığı (hatta üzerinde bulundurmaktan savcılıkta dosyası bile var), fiziksel şiddet ve 2 yıldır süren sistematik cinsel şiddet. Son cinsel şiddet olayına çocuğumun şahit olması ve kapanış. Ayrıca evi terk eden de oydu, git dedim o son olaydan sonra. "Böyle evlilik mi olur zaten, gidiyorum" dedi, ailesinin evine gitti.
Sonrasında defalarca geldi, ayaklarıma kapandı, ağladı, af diledi, barışmak istedi. Kabul etmedim.
Anlaşmalı boşanalım dedim, senden birşey istemiyorum, sadece çocuğa nafaka ver dedim. Bir de ortak arabamız bende kalsın, çünkü çocuğu okula götürüp işe geliyorum sabahları, akşam da okuldan alıyorum. İşyerimin servisi yok benim evime. Mecbur arabalı olmak zorundayım. Zaten arabanın yarısını ben ödedim kredi çekip, yarısını o. Olmaz dedi, benden 50 bin tl istedi boşanmak için. İş kuracakmış kendine, sermaye lazımmış.
Mahkemeden koruma kararı çıkarttırdım, eve ansızın gelip duruyordu çünkü, tedirgin oluyordum. O karardan hemen sonra da boşanma davamı açtı avukatım zaten.
Biz savunma dilekçesini beklerken ne görelim? Karşı dava açmış. İnanabiliyor musunuz? Beni nelerle suçlamış aklınız almaz. Hem de avukatı da, en yakın dostu. O adam da benim evime gelip misafir olarak kalan, evine gidip kaldığımız, oğlumu amcasıyım diye seven adam!
Ne anneliğim kalmış, ne kadınlığım kalmış, ne insanlığım kalmış. Tam 14 sayfa dava dilekçesi yazmışlar. Çocuğuma bakmıyormuşum, ilgilenmiyormuşum, yemek yapmıyormuşum, pismişim, tembelmişim, kadınlık görevlerimi yerine getirmiyormuşum, önüne çay bile koymuyormuşum. Ve beni aldatmakla suçlamış!!!
Hepsini geçtim, anneliğimi kötü göstermek için sosyal medya hesaplarından alınmış resimleri vs öyle iğrenç suçlamalara kanıt göstermişler ki... Ki bu adam en son ana kadar sen çok iyi bir annesin, senin anneliğine asla laf etmem diyen adam... Aklımı kaçıracaktım suçlamaları okuyunca.
Böyle mi oluyormuş yani? Boşanma aşamasında çirkinleşiyor eşler deniyordu ama bu kadarını beklemiyordum. Bu kadar mı iğrençleşiliyor?
Midem, psikolojim kaldırmıyor artık...
