Karşılaştığınız sorunlara bakış açınız nasıldır?

sorunun çeşidine ve derinliğine göre hepsi..
Küçük sorunları takmamaya çalışırım,.Unutmayı,görmezden gelmeyi özellikle büyük sorunları gördükten sonra geliştirebildim diyebilirim..İletişimle veya başka şeyle halledilebilecek bir şeyse halletmeye çalışırım..Halledemiyorsam ve bu bünyemi çok zorlamıyorsa bırakır görmezden gelirim,ama bünyemi çok zorlayan bir şeyse dibe vuruşum hafiften derine doğru geniş bir skalaya yayılır..

beni çok zorlayanlar ilk işimden çıkarılışım ve aynı zamanda gerçekleşen ve bilmeden yaşadığım ilk aşk acısını tadışım;iş bulma sorunlarım,ablamla ve eniştemle olan uzun vadeli zorlayıcı sorunlarım,gurbette kalmak zorunda olduğum berbat insanlarla dolu lojman evinde zorlantıyla geçen süre....eski eşimin ilgisizliği,duyarsızlığı,ailesinin psikolojik baskısı,boşanma,boşanma süreci,tekrar birini sevebildikten sonra tekrar terkedilmek....Gerisi teferruat..çocukluğuma inersek ;özensizliğini gözardı ettiğim herşeye rağmen yine de güzel bir çağ..Abimin baabmın vefatıyla bile başedebildim...Başedemediklerim ise benden birşeyler eksiltti..Kalan sağlar benimdir,birşey kalmadı ya..
 
Son düzenleme:
şu an o kadar büyük sorunlarla boğuşuyorum ki anlatamam bütün sıkıntılar üstüste geldi kafayı yemezsem iyidir:5:aslında ben herşeyi kafasına takan her sorunu büyüten biri değilim uyumluyumdur ama maalesef herşey benim insiyatifim dışında gelişiyor.şimdi sorunlarımı unutmaya çalışıyorum ve zamana bıraktım.bunu yapmaya mecburum maalesef başka yolum yok:50:
 
İlk önce baya bi ağlarım karamsar olurum 2-3 gün geçtikten sonra ne yapmam gerektiğini düşünürüm yapmam gereken şeyleri yaparım eğer olmuyorsada zamana bırakırım...
 
ruh halıme ve sanırım sevdıklerımle aramın nasıl olduguna baglı..

annemle, babamla ve sevdıcegımle aram cok güzelse sorun ne olursa olsun üstesınden gelebılırm dıye düsünürüm..kendımı güclü hıssederım ve savasa, mücadeleye hazırımdır..

ama kendimi yalnız hıssettıgım zaman sankı ıgne ucu kadar bır problem bıle gözüme dag gıbı gelebılır ve ben moral olarak yerlerde sürünürüm..

 
Merhaba.Yeni üye oldum siteye,aslında uzun zamandır takipçi olarak bakıyordum ve birbirini şahsen tanıyan tanımayan bu kadar çok insanın küçük büyük her şeyi paylaşıp beraberce fikir üretmesine hayranım.Umarım hepinizin gönlünce olur her şey :)

Soruna dönersem;
Yaşadığım sorunun gerçekten büyüklüğüne bağlı olarak önce tabii ki etrafa dağılmış peçeteler ve kutularca çikolata :) Tabii ki bu "uf her şey çok kötü ölmek istiyorum" durumu genelde 1-2 gün sürüyor.Akabinde nedense ben de hep bir kızgınlık bir sinir..Yani böyle sanırım olayı daha çabuk atlatmak için beynim otomatikman beni hırs küpü yapıyor. :)
İşte o zaman herkes ne kadar mutlu ben de mutlu olmalıyım diyerekten bir şeyler bulup mutlu olmaya çalışıyorum.Ama tabii bu sadece olayı görmemezlikten gelmeye çalışmak oluyor yani anlayacağın bir işe yaramıyor.Sonra tüm bu aşamaların beni yorduğunu farkediyorum..Yaşadığım şey her ne ise enine boyuna düşünüyorum..Yapmam gereken bir şey varsa yapıyorum ve sonra "Amaaan Dünyanın sonu değil ya..Allah daha kötüsünü vermesin" diye ani bir aydınlanmayla normale dönüyorum :)

Cevabın için teşekkür ederim.
Ölmek istiyorum diyemem. Bu Yaradan'ın verdiği canı beğenmemek olur ki, böyle bir zevkim yok.
Ama şu bir gerçek ki yaşamak çoğu zaman çok ağır geliyor...
Senin de dediğin gibi düşünüyorum düşünüyorum sonunda, Allah daha kötüsünü vermesin ben gene iyiyim deyip şükrediyorum.
Gülmeye eğlenmeye başlıyorum...
Maalesef şükretmeyi bilmem herşeyi zamana bırakmam, uzun süredir devam eden sorunumu zerre çözmedi.
Normale dönmem maalesef mümkün olmuyor bu durumlarda. Sadece kendimi kandırıyor gibiyim.


ruh halime ve soruna göre değişiyor..
kimi zaman hiç takmıyorum,
kimi zaman bunalıma girecek kadar etkileniyorum,
kimi zaman da zamana bırakıyorum..Genellikle zamana bırakmamanın nedeni ise ya yorulmuşumdur ya da zamanın cözeceğini düşündüğümdendir.
HER HALİMİZE BİNLERCE ŞÜKÜR!!!

Elbette herşey için şükür.
İsyan da edemem de sessiz kalıp dua edebilirim hayırlısı için.
Hep zaten bunu diliyorum hayırlısı hayırlısı diye...
Bakalım kısmet kader.


düşünüyorummm..:44:
şimdiye kadar hep inatçılığımla çözdüm tüm sorunlarımı..
evet ağladım da zırladım da...ama üstüne düşünce ancak sonuç
alabiliyorsun..zamana bırakmak lehine -alehine sonuç verebilir..
her ikisinde de risk mevcut..zaman lehime yarıyacaksa beklerim
bir müddet ama belirsizlikten nefret ederim..gri olması beni
asabileştiriyor ve sabrımı zorluyor..

senin konun içinse şimdilik beklemen en güzeli..:31: hazirana ne kaldı şurdaa:21:

Ben de inatçıyım bilirsin. Kimi zaman sinirli kimi zaman buruk.
Bazen iyice bunalıyorum bu zamanlarda.
Konuşup car car anlatıyorum bazen çoğu zaman ise susuyorum.
İçime atıyorum. Ata ata bir hal oldum o da ayrı mesele ya :1:
Hayırlısı deyip geçmekten bile -kızacaksın ama- sıkıldım artık...
Ne olacaksa olsun diyorum bıktım inan ki. :50:


E) Hepsi.. desem çok mu politik cevap vermiş olurum. Çünkü yaşadığım soruna göre davranış yöntemlerim değişiyor, bazen zamana bırakıyorum, bazen hemen halletmek istiyorum, bazen en önemli sorun oluyor bunalım takılıyorum.

Ben de hepsini uyguladığımdan acaba hangisi bünyeme fazla geliyor diye sormak istemiştim. :37:
Hayatımızı etkileyecek çok büyük kararlarda hayatımızdan çıkaramadığımız insanlar yüzünden etkilenmemizle nasıl başedebilirim bilmiyorum...
Keşke çocuk olsam tek derdim annemin bana almadığı dondurma olsa... :31:
 
elimden geldiği kadar sorunu çözmeye çalışırım kalanını da zamana bırakırım ama bu arada geçiştirecek oyalanacak şeyler ararım. zaman başka türlü geçmez. gelecekten ümitli olduğum için karamsarlık yapmam.

Ben de ümit edip hayaller kurmayı çok severim.
Karamsarlık var yalnız serde.
Kendimi pozitif yüklemeye çalıştıkça her tek başma kaldığımda dipte buluyorum kendimi.
Bu psikolojiden kurtulmak çok zor...
Başarabilmen harika...
Ben de yapabilmek isterdim.
Hiç istisnasız... :39:


sanki dünyada tek benim başımda sorun varmışçasına ağlarım,yemek yemem hayatı kendime zehir ederim sonra hayır ben bu değilim bir çıkış yolu olmalı derim ve kurtulmaya çabalarım ben başaramazsam yardım alarım ve Allah'ın izni ile çözerim.

Ben bir yerden sonra ağlayamıyorum da...
Ona bile müsade edilmediği zamanlar oluyor.
Çok kötü bir psikolojik baskı bu. :26:


sorununa bağlı olarak hepsini de uyguladığım olur..genelde olumlu bi insanımdır ve hep olumlu tarafından bakmaya çalışırım.iyi düşün iyi olsun felsefesi ile hareket ederim ancak sorunum çok önemsizse oyalanacak birşey bulurum ve unuturum zaten.eğer aşılamayacak gibiyse zamana bırakırım,zaman herşeyin ilacıdır derler.ama beni çok üzecek ve içinden çıkamayacağım bir durumsa oturur ağlarım saatlerce,bunalıma girdiğimde olur..ortaya karışık yani :)
Aşılmayacak sorunlarda zaman herşeyin ilacı lafına artık zerre inancım kalmadı nedense...
1 seneden beri bütün hayatımı etkileyecek soruna iyi yaklaşıp sükut edip susmaya çalıştım.
Üzüldüğümde tek başıma ağladım zırladım...
Aradan koca 1 sene geçmiş ve ben bakıyorum ki yıpranan üzülen ben olmuşum, değişen hiçbir şey olmamış... :50:
İyi düşün iyi olsun psikolojisine ise sonsuz güvenmeme rağmen, pozitif yüklenmeye çalışmak zor, çok zor.
 
sorunun çeşidine ve derinliğine göre hepsi..
Küçük sorunları takmamaya çalışırım,.Unutmayı,görmezden gelmeyi özellikle büyük sorunları gördükten sonra geliştirebildim diyebilirim..İletişimle veya başka şeyle halledilebilecek bir şeyse halletmeye çalışırım..Halledemiyorsam ve bu bünyemi çok zorlamıyorsa bırakır görmezden gelirim,ama bünyemi çok zorlayan bir şeyse dibe vuruşum hafiften derine doğru geniş bir skalaya yayılır..

beni çok zorlayanlar ilk işimden çıkarılışım ve aynı zamanda gerçekleşen ve bilmeden yaşadığım ilk aşk acısını tadışım;iş bulma sorunlarım,ablamla ve eniştemle olan uzun vadeli zorlayıcı sorunlarım,gurbette kalmak zorunda olduğum berbat insanlarla dolu lojman evinde zorlantıyla geçen süre....eski eşimin ilgisizliği,duyarsızlığı,ailesinin psikolojik baskısı,boşanma,boşanma süreci,tekrar birini sevebildikten sonra tekrar terkedilmek....Gerisi teferruat..çocukluğuma inersek ;özensizliğini gözardı ettiğim herşeye rağmen yine de güzel bir çağ..Abimin baabmın vefatıyla bile başedebildim...Başedemediklerim ise benden birşeyler eksiltti..Kalan sağlar benimdir,birşey kalmadı ya..

Seni yazdıklarından takip ederdim hep tulipa.
Benimle hayat hikayeni paylaştığın için teşekkür ederim.
Mukayese etmek hoş olmaz tabii ama senin yaşadıklarının yanında benimki nedir ki aslında... :31:
Herşeye rağmen sen bütün yaşadıklarınla çok güçlü bir kadınsın.
Ayaktasın ve mantıklı bir insansın.
Mutlu olacağına güvenim tam.
Senin için hayırlısını diliyorum. Rabbim seni iyi insanlarla karşılaştırsın...


şu an o kadar büyük sorunlarla boğuşuyorum ki anlatamam bütün sıkıntılar üstüste geldi kafayı yemezsem iyidir:5:aslında ben herşeyi kafasına takan her sorunu büyüten biri değilim uyumluyumdur ama maalesef herşey benim insiyatifim dışında gelişiyor.şimdi sorunlarımı unutmaya çalışıyorum ve zamana bıraktım.bunu yapmaya mecburum maalesef başka yolum yok:50:

İlk önce baya bi ağlarım karamsar olurum 2-3 gün geçtikten sonra ne yapmam gerektiğini düşünürüm yapmam gereken şeyleri yaparım eğer olmuyorsada zamana bırakırım...
Önemli olan zamana bırakmak ama zamanla bırakmamak değil mi :34:

ruh halıme ve sanırım sevdıklerımle aramın nasıl olduguna baglı..

annemle, babamla ve sevdıcegımle aram cok güzelse sorun ne olursa olsun üstesınden gelebılırm dıye düsünürüm..kendımı güclü hıssederım ve savasa, mücadeleye hazırımdır..

ama kendimi yalnız hıssettıgım zaman sankı ıgne ucu kadar bır problem bıle gözüme dag gıbı gelebılır ve ben moral olarak yerlerde sürünürüm..


Sorunum, sevdiğimi ailemi ve tüm hayatımı kapsıyorsa...
İşte o noktada tıkanıyor insan.
Ne tarafı seçsem diğer taraf kanayacak... :26:
Bu yüzden alıp başımı gitme hevesi... :26:
 
Güzel konu olmuş.:46::46::46:

Ben de önce sindiririm içimde,sonra da çözüm üretmeye başlarım.Zoru başarırım,imkansız biraz zaman alır mantığıyla gidebildiğim yere kadar giderim.:27::1:Şükürler olsun hepsi de çözülür gider.
 
Güzel konu olmuş.:46::46::46:

Ben de önce sindiririm içimde,sonra da çözüm üretmeye başlarım.Zoru başarırım,imkansız biraz zaman alır mantığıyla gidebildiğim yere kadar giderim.:27::1:Şükürler olsun hepsi de çözülür gider.

Teşekkür ederim... :34:
Beni tek rahatlatan şey, ne gelirse O'ndan olduğunun bilincinde olmak...
Derdi veren de, şifasını veren de Allah.
Bunun bilincinde olsak da kul mantığı kendimizi kaybedebiliyoruz sorunların arasında. :26:
 
Back
X