Kaybetme korkusu

tgce_1994

18.03.2014 ~
Kayıtlı Üye
24 Haziran 2011
7.844
16
108
Bende bu sorun uzun yıllardır beri var aslında. İnsanları kaybetmekten aşırı korkuyorum. Ailemi kaybetmekten,arkadaşlarımı kaybetmekten korkuyorum. O insanlar hayatımdan hiç çıkmasın istiyorum. Karşı cinsle ilişkilerimde de böyleyim.
Duygularımı fazla yoğun yaşıyorum kendimi hep yalnız hissediyorum. Bu durum çok canımı sıkıyor...
 
Bende bu sorun uzun yıllardır beri var aslında. İnsanları kaybetmekten aşırı korkuyorum. Ailemi kaybetmekten,arkadaşlarımı kaybetmekten korkuyorum. O insanlar hayatımdan hiç çıkmasın istiyorum. Karşı cinsle ilişkilerimde de böyleyim.
Duygularımı fazla yoğun yaşıyorum kendimi hep yalnız hissediyorum. Bu durum çok canımı sıkıyor...

ayni korku bendede var. Ya biterse ya giderse. Ya olmazsa hep fesfese hep bi telaş hep bi korku... Ama çare bulamadım.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Hiç kimse bize ait değilken,kimseye falza bağlanmamak gerek.

Can Yücelin ünlü şiiri geldi aklıma;Bağlanmayacaksın diyor ya hani öyle körü körüne aynen öyle.
 
Balım kaybetme korkusu her insanda var..
Ve bu sayede bir şeylerin kıymetini biliyoruz.
Sadece dozu önemli..:34:
 
Balım kaybetme korkusu her insanda var..
Ve bu sayede bir şeylerin kıymetini biliyoruz.
Sadece dozu önemli..:34:

Kaybetme korkusu her insanda olmalı zaten bebeğim ama benimki biraz farklı o yüzdende duygularımı çok yoğun yaşıyorum.
 
o bendede var acaba diyorum kendime güvenim yok ondanmı bu bağlılık bnde çözemedim:44:
 
bağlanmak iyi değil ama ben bağlandım da birine gördüm günümü üzüntüden başka bişi değil şu dünya da hiç bir şeye fazla bağlanıp umut yeşertmeyeceksin canım
zaten herşey olucağına varıyor öyle ya da böyle
RABBİM hayırlı yazılar yazsın hepimize AMİN
 
Son düzenleme:
bağlanmak iyi değil ama ben bağlandım da birine gördüm günümü üzüntüden başka bişi değil şu dünya da hiç bir şeye fazla bağlanıp umut yeşertmeyeceksin canım
zaten herşey olucağına varıyor öyle ya da böyle
RABBİM hayırlı yazılar yazsın hepimize AMİN

Sırf bi erkeğe değil aslında her konuda hiçbir şeye fazla bağlanmayacaksın her şey olacağına varıyor dediğin gibi.
 
Bende bu sorun uzun yıllardır beri var aslında. İnsanları kaybetmekten aşırı korkuyorum. Ailemi kaybetmekten,arkadaşlarımı kaybetmekten korkuyorum. O insanlar hayatımdan hiç çıkmasın istiyorum. Karşı cinsle ilişkilerimde de böyleyim.
Duygularımı fazla yoğun yaşıyorum kendimi hep yalnız hissediyorum. Bu durum çok canımı sıkıyor...
bendede var bu korku 15 yaşımdan beri ozamandan itibaren herşey pespembe görünmüyor artık acı gerçekleri anlıyorsun dua etmekten başka çaremiz yok allahım sevdiklerimizin acısıyla imtihan etmesin bizi hayırlı ömürler versin
 
bendede var bu korku 15 yaşımdan beri ozamandan itibaren herşey pespembe görünmüyor artık acı gerçekleri anlıyorsun dua etmekten başka çaremiz yok allahım sevdiklerimizin acısıyla imtihan etmesin bizi hayırlı ömürler versin

Büyüdükçe gerçekleri görüyorsun dediğin gibi. Dua etmekten başka yapacağımız bir şey yok...
 
Canım benim unutma sakınan göze çöp batar demişler...
Seni az çok anlayabiliyorum bende de vardı durum.
Ama şöyle de bir şey var herkes tek geldi tek gidecek bu dünyadan... :38:
 
İnsan elbette sevdiklerinin, sevgisini kaybetmekten korkar. Hayatımızı onların varlığına bağımlı bir hale getirdi isek duyduğumuz kaybetme korkusu takıntılı bir hal alabilir ve akılımızda sadece Ya giderse?, Ya terkederse? gibi sorular olabilir. İnsani şeyler bunlar, zaman zaman hepimizin yaşadığı duygular. Burada önemli olan iki nokta var, kimse bize ait değil gitmesi (gitmemiz gerekiyorsa) gidebilir. Olayları ve durumları kabullenmek kolaylık getirir. Diğeri ise insanın korktuğu şeyler daima başına gelir, biz kendi bilmişliğimizden sayarız fakat aptallığımızdandır. Kendi kehanetimizi gerçekleştiririz. Aklında ne varda; dilinde ve beden dilinde onu destekler. Kaygıların, soruların, sorunların, karşı tarafı yorar ve işte korkun gerçek oldu.... Düşüncelerine dikkat et....
 
Canım benim unutma sakınan göze çöp batar demişler...
Seni az çok anlayabiliyorum bende de vardı durum.
Ama şöyle de bir şey var herkes tek geldi tek gidecek bu dünyadan... :38:

Haklısın bazen elimde olmayan bi durum bu ama herkesin gidebilceğini bazı şeylerin bitebilceğini kabullenmem lazım.
 
İnsan elbette sevdiklerinin, sevgisini kaybetmekten korkar. Hayatımızı onların varlığına bağımlı bir hale getirdi isek duyduğumuz kaybetme korkusu takıntılı bir hal alabilir ve akılımızda sadece Ya giderse?, Ya terkederse? gibi sorular olabilir. İnsani şeyler bunlar, zaman zaman hepimizin yaşadığı duygular. Burada önemli olan iki nokta var, kimse bize ait değil gitmesi (gitmemiz gerekiyorsa) gidebilir. Olayları ve durumları kabullenmek kolaylık getirir. Diğeri ise insanın korktuğu şeyler daima başına gelir, biz kendi bilmişliğimizden sayarız fakat aptallığımızdandır. Kendi kehanetimizi gerçekleştiririz. Aklında ne varda; dilinde ve beden dilinde onu destekler. Kaygıların, soruların, sorunların, karşı tarafı yorar ve işte korkun gerçek oldu.... Düşüncelerine dikkat et....

Çok güzel söylemişin ilk önce bu durumu kabullenmem gerekiyor ve ne düşünürsem aynen onu yaşıyorum gerçek oluyor hepsi.
 
Canım sendeki durum bende de var. Kaybetme korkusu ve sevdiklerimi kıramamam. Küs kalamıyorum sevdiğim insanlarla, alttan alan ben oluyorum genelde.. Bi psikolojik rahatsızlık diyodum kendi kendime, çünkü zamanında çok ailevi sorun yaşadım, bi doktorla da konuştum o sebepten dolayıdır dedi, geçen nette bakınırken 'anksiyete bozukluğu'na rastladım, benim rahatsızlığım dedim. Psikiyatriye gitmeyi düşünüyorum, kendimize zarar veriyoruz maalesef :50:
 
Back
X