- 19 Mart 2015
- 100
- 21
Annem seni kaybedeli 9 sene oldu ama acın hala taptaze hiç küllenmiyo yüreğimdeki ateş hiç azalmadı sen yoksun ya kimsem yok benim annem arkamda duran dağım yok nefesim yok ne zaman üzülsem sen yoksun diye oluyo diyorum sen olsan böyle olmaz diyorum sen olsaydın kaynanam beni ezemezdi kızıyla bana hava atıp yüreğimi dağlayamazdı kızım bebeğim diyemezdi inadına gözümün içine baka baka ben asla boyun bükmezdim sen olsaydın dimdik durırdum çünkü bilirdim sen arkamdasın şimdi arkam boş düşsem yere çakılırım tutan olmaz içim yanıyo annem yüreğim kanıyo keşke tek sen olsaydında başka kimsem olmasaydı hayat o kadar acımasızki beni benden başka kimse anlamıyo ve bana benden başka kimseden fayda yok dedimki kaynanamı annem yerine koyarım onu öyle severim öylede yaptım önünde arkasında döndüm hizmette kusur etmedim ama ne oldu anne çocuğum oldu yapamadım şimdi ben kötü oldum anne biliyomusun çocuğum hakkında ufak bişey de desem suçlanıyorum neden anne neden çok bunaldım buraya yazıyorum okuyan destek olan içimi ferahlatan şeyler yazarlar diye kime anlatayımki kimse yok ben çok bunaldım bugün gene bi dünya olay oldu bıktım ben artık yoruldum ama anneyim ben yorulmamalıyım oğlum için canım için sen olsaydın ben hiç yorulmazdım anne sen olsaydın ben hiç ezilmezdim anne kokuna sevgine şevkatine ihtiyacım var sana ihtiyacım var dizine yatsam saçlarımı okşarmosın yada toprağını açsamda koynuna yatsam sarıp sarmalarmısın ama yanında kalamam anne oğlum bar benim önceden olsa isterdim ama ne oğlumu yanımda sürükleyebilirim nede onu bensiz bırakabilirim allahım bana sabır ver akıl ver fikir ver sen aklıma mukayyet ol