Kaygı bozukluğu,çok düşünmek, değersiz hissetmek, umutsuz olmak

Benibanasor · 23 Ağustos 2023

Merhab aslında başlıkta yazdım hepsini her şeyi çok düşünüyorum stres yapıyorum umutsuzum geleceğe dair umudum yok kimse tarafından sevilmeye layık görmüyorum kendime değer vermiyorum saçlarım döküldü kendimi beğenmiyorum babamı kaybettikten sonra bir türlü düzelemedim psikolojik destek alamıyorum maddi imkansızlıklardan dolayı antidepresan kullandım ama çözüm değil bırakınca aynen devam ediyor her şey 24 yaşındayım atanamadım evlenemedimde hiçbir başarım yok değer mi yaşamaya bilmiyorum

MilkyMuffin · 23 Ağustos 2023

24 yaş ne ki. Her şey başarılabilir istenirse.

Aysenimi · 23 Ağustos 2023

Mavera98 .!.:
Merhab aslında başlıkta yazdım hepsini her şeyi çok düşünüyorum stres yapıyorum umutsuzum geleceğe dair umudum yok kimse tarafından sevilmeye layık görmüyorum kendime değer vermiyorum saçlarım döküldü kendimi beğenmiyorum babamı kaybettikten sonra bir türlü düzelemedim psikolojik destek alamıyorum maddi imkansızlıklardan dolayı antidepresan kullandım ama çözüm değil bırakınca aynen devam ediyor her şey 24 yaşındayım atanamadım evlenemedimde hiçbir başarım yok değer mi yaşamaya bilmiyorum

Değerli olmanın kıstası birşeyleri başarmak değildir ki.insan zaten değerli bir varliktir.

Kzn33 · 23 Ağustos 2023

Canım bak aynı yaştayız. Önce bir sakin olalım. Herkesin derdi var inanki. Benimkini ogrensen off neler var neler. Önce Kendini sevmeyi ogren. Daha yaşımız genç ne bu stres, umutsuzluk. Evet zor günler geçiriyoruz herkes gibi ama başaricaz. Bir gün mutlu olucaz. Psikolojinle başa çıkmayı öğrenmelisin bunu da bardağın dolu tarafından bakmayla başlamaya ne dersin. Son yedi ayda çok fazla intihar denemem ve isteğim oldu. Ama düşünüyorum da değer mi. Değmez. Şükretmeliyiz her şeye rağmen. Yapamadık mi başaramadık mi yeni baştan başlarız olmaz mı?

blackgray · 23 Ağustos 2023

Müziğe ve spora yeteneğim vardı hem de olağanüstü, ailem izin vermedi. (Hocalarım ne çok yalvarmıştı oysa…) Eleştiriyle büyüdüm, takdir görmedim. Üniversite okudum,evlendim. Ailemden epey uzakta,taban tabana zıt bir kültürün gelini oldum. Eşimden de öyle aman aman değer görmedim,ezildim. Çalışmama da karşı çıktı. Herkes benim yerime karar veriyordu. Stresten panik atak anksiyete buldu. Senelerce ağır ilaç kullandım. Çocuğuma bakamayacak düzeye geldim. O kadar kilo aldım ki,aynalardan nefret ettim. Saçım kel düzeyinde döküldü. Vs vs. Anlatsam sürer daha… Sonra ne mi yaptım?

Psikolojik destek aldım. Devlet hastanesi psikologlarından… Maddi gücüm yoktu çünkü. Silkelendim. Kpss ye hazırlandım 2 çocukla, atandım. Zayıflamaya başladım,saçlarımı tedavi ettirdim. Cildime bakmaya başladım. Konser,tiyatro gezilmedik yer bırakmadım. Eşim karşı çıkıyordu ama dinlemedim. Ve ben bunları 34 yaşımdan sonra yaptım. Şu an işyerimden yazıyorum size… Çok gençsiniz. Hayat bazen dibe çeker,bazen de uçurur. Sakin kalın,değerli olduğunuzu kendinize tekrar edin. Ve bunu yaparken sözcükleriniz boğazınızda kalmasın, kalbinize insin. Ki ikna olabilesiniz bu gerçeğe… Yol uzun,gelecek güzel. Buna inanın. Kıymetlisiniz.

Ha bu arada… Kendi başınıza ilaç kullanıp,kafanıza göre bırakmayın. Faydasını göremezsiniz. Hadi bakalım toparlanma vakti. O gün,bu gün olsun.

IntheStarss · 23 Ağustos 2023

Mavera98 .!.:
Merhab aslında başlıkta yazdım hepsini her şeyi çok düşünüyorum stres yapıyorum umutsuzum geleceğe dair umudum yok kimse tarafından sevilmeye layık görmüyorum kendime değer vermiyorum saçlarım döküldü kendimi beğenmiyorum babamı kaybettikten sonra bir türlü düzelemedim psikolojik destek alamıyorum maddi imkansızlıklardan dolayı antidepresan kullandım ama çözüm değil bırakınca aynen devam ediyor her şey 24 yaşındayım atanamadım evlenemedimde hiçbir başarım yok değer mi yaşamaya bilmiyorum

Asıl yaşadığın şeyler yaşamamaya değer mi? Yanlış sorular soruyosunnn. Varsın ve var olduğun için sağlıklı olduğun için bol bol şükretmelisin. Yaşadığın sürece hep bir ümit vardır. Karamsarlıktan çıkkk ve gençliğinin tadını çıkar ya anı yaşa yani 40 yaşına geldiğinde deme keşke yirmilerimi güzel mutlu geçirseymişim. Bu yaşın bu anın geri gelmeyecek ileride pişman olma. Her şey gelip geçici bu dünyada üzme kendini

Benibanasor · 23 Ağustos 2023

Aysenimi .!.:
Değerli olmanın kıstası birşeyleri başarmak değildir ki.insan zaten değerli bir varliktir.

Etrafımda kimse böyle düşünmüyor ama kendimi kanıtlamak zorunda hissediyorum açıklama yapmak ifade etmek zorundayım kimse ya sen sen olduğun için değerlisin demiyor iyi ol demiyor stresten şeker hastası oldum şekerim düşmüyor en son çare ilaca başladık olmazsa insülin tek sebebi stres sağlıklı ol canın sağolsun diyen yok ya iş bul ya da evlen başka yaşam seçeneğim yokmuş gibi davranıyorlar

Benibanasor · 23 Ağustos 2023

Kzn33 .!.:
Canım bak aynı yaştayız. Önce bir sakin olalım. Herkesin derdi var inanki. Benimkini ogrensen off neler var neler. Önce Kendini sevmeyi ogren. Daha yaşımız genç ne bu stres, umutsuzluk. Evet zor günler geçiriyoruz herkes gibi ama başaricaz. Bir gün mutlu olucaz. Psikolojinle başa çıkmayı öğrenmelisin bunu da bardağın dolu tarafından bakmayla başlamaya ne dersin. Son yedi ayda çok fazla intihar denemem ve isteğim oldu. Ama düşünüyorum da değer mi. Değmez. Şükretmeliyiz her şeye rağmen. Yapamadık mi başaramadık mi yeni baştan başlarız olmaz mı?

her gün kendime bu cümleleri tekrarlıyorum her namazımda dua ediyorum umudumu kesenlerden olmayayım diyorum kendimi sakinleştirmeye çalışıyorum ama bir yerden sonra içimdeki doluluğa engel olamıyorum bugün girdim çıktım ağladım markete gittim orda yolda evde içim dolup taşıyor sanki engel olamıyorum

Kzn33 · 23 Ağustos 2023

Mavera98 .!.:
her gün kendime bu cümleleri tekrarlıyorum her namazımda dua ediyorum umudumu kesenlerden olmayayım diyorum kendimi sakinleştirmeye çalışıyorum ama bir yerden sonra içimdeki doluluğa engel olamıyorum bugün girdim çıktım ağladım markete gittim orda yolda evde içim dolup taşıyor sanki engel olamıyorum

Eli kolu bağlı biri olarak boğulma hissini en iyi ben bilirim. En azından sen bana göre daha özgürsün. Ben de ağlıyorum içimde dinmeyen bir fırtına var. Kalbimde kin yok ama üzüntü var. Herkese her şeye kırgınım. Ağlıyorum, görüyorlar ama vicdansız gibi gözlerini devirip yürümeye devam ediyorlar. Sırtımı sivazlayan yok. Ne yapayım soyle bana. Bence bizden iyi arkadaş olurdu. İkimiz de acılıyız

Benibanasor · 23 Ağustos 2023

blackgray .!.:
Müziğe ve spora yeteneğim vardı hem de olağanüstü, ailem izin vermedi. (Hocalarım ne çok yalvarmıştı oysa…) Eleştiriyle büyüdüm, takdir görmedim. Üniversite okudum,evlendim. Ailemden epey uzakta,taban tabana zıt bir kültürün gelini oldum. Eşimden de öyle aman aman değer görmedim,ezildim. Çalışmama da karşı çıktı. Herkes benim yerime karar veriyordu. Stresten panik atak anksiyete buldu. Senelerce ağır ilaç kullandım. Çocuğuma bakamayacak düzeye geldim. O kadar kilo aldım ki,aynalardan nefret ettim. Saçım kel düzeyinde döküldü. Vs vs. Anlatsam sürer daha… Sonra ne mi yaptım?

Psikolojik destek aldım. Devlet hastanesi psikologlarından… Maddi gücüm yoktu çünkü. Silkelendim. Kpss ye hazırlandım 2 çocukla, atandım. Zayıflamaya başladım,saçlarımı tedavi ettirdim. Cildime bakmaya başladım. Konser,tiyatro gezilmedik yer bırakmadım. Eşim karşı çıkıyordu ama dinlemedim. Ve ben bunları 34 yaşımdan sonra yaptım. Şu an işyerimden yazıyorum size… Çok gençsiniz. Hayat bazen dibe çeker,bazen de uçurur. Sakin kalın,değerli olduğunuzu kendinize tekrar edin. Ve bunu yaparken sözcükleriniz boğazınızda kalmasın, kalbinize insin. Ki ikna olabilesiniz bu gerçeğe… Yol uzun,gelecek güzel. Buna inanın. Kıymetlisiniz.

Ha bu arada… Kendi başınıza ilaç kullanıp,kafanıza göre bırakmayın. Faydasını göremezsiniz. Hadi bakalım toparlanma vakti. O gün,bu gün olsun.

ilacı doktorla başladım doktorla bıraktım kendi başıma cesaret edemezdim zaten. Herkesin yaşadıkları elbette kendinezor ben yinede hamd ediyorum halime. Liseye gidiyordum evlatlık olduğumu öğrendim kimseye diyemedim ailem bana anlatmadı başkasından duydum kendi içimde kendimle yenmeye çalıştım çöpe atılmak istenmişim ailemde yıllardır çocuk hasreti çekiyormuş atma alalım demişler yıllarca kendime çöpsün sen dedim insan doğduğunda o savunmasız haliyle bu dünyaya geldiğinde sadece anne babası sever acaba dedim çok mu zor bi hamilelik geçirdi eziyet mi ettim çok mu çirkin doğdum diye hep kendimi suçladım beni sahiplenen ailemden allah razı olsun eksiklik görmedim hiç özellikle en çok babam severdi beni onuda 2018 de kaybettim annem soğuk bir kadın sever ama belli etmez öpmez sarmaz bense tam tersi bağ kurarak sevilmek istiyorum babam öldükten sonra saçlarımı okşuyan olmadı o tarardı örerdi o gidince saçlarımda gitti mesela maddi olarak her zaman iyi yaşam sürdüm ama gerçek sevgiyi tercih ederdim kalabalık aileler kardeşler isterdim ergenlik bu yaşadığım sıkıntılar derken birike birike doldum şeker hastasıyım şuan tek sebebi stres doktor sebep bulamadı 15 kilo verdim şekeri hayatımdan çıkardım ama düşmüyor ilaç etki etmiyor çünkü mutlu değilim öz anne baban sevmemiş seni diyorum kim sevsinki kim değer versin büyük şehirde doğdum büyüdüm ama sonra küçücük bir ilçeye taşındık çünkü babam ölmeden önce gırtlağa kadar borca batmış bize dememiş 1 tl bulamadığımız günler oldu şu an iyiyiz elhamdülillah sorun zaten maddi değil içimdeki bu şeyleri aşamıyorum bende devlet hastanesi psikologuna başvurdum yoğun oluyormuş dönüş bekliyorum namaza ve duaya sığınıyorum karanlıkta kara karıncayı gören rabbin elbet senide görür diyorum ama bu laflar bazen dilimde kalıyor kalbime inandıramıyorum işte o zaman işin içinden çıkamıyorum umarım her şey bir gün iyi olur çok ihtiyacım var hayata tutunacağım bir sebebim olur belki

Benibanasor · 23 Ağustos 2023

Kzn33 .!.:
Eli kolu bağlı biri olarak boğulma hissini en iyi ben bilirim. En azından sen bana göre daha özgürsün. Ben de ağlıyorum içimde dinmeyen bir fırtına var. Kalbimde kin yok ama üzüntü var. Herkese her şeye kırgınım. Ağlıyorum, görüyorlar ama vicdansız gibi gözlerini devirip yürümeye devam ediyorlar. Sırtımı sivazlayan yok. Ne yapayım soyle bana. Bence bizden iyi arkadaş olurdu. İkimiz de acılıyız

bende sessiz sedasız kimse yokken ağlarım sırtım sıvazlanmaz üstüne onlar üzülmesin evin tadı bozulmasın derim düşünürüm ince düşünürüm her haltta bundan başıma gelir

elifnurbeyza · 23 Ağustos 2023

Mavera98 .!.:
Merhab aslında başlıkta yazdım hepsini her şeyi çok düşünüyorum stres yapıyorum umutsuzum geleceğe dair umudum yok kimse tarafından sevilmeye layık görmüyorum kendime değer vermiyorum saçlarım döküldü kendimi beğenmiyorum babamı kaybettikten sonra bir türlü düzelemedim psikolojik destek alamıyorum maddi imkansızlıklardan dolayı antidepresan kullandım ama çözüm değil bırakınca aynen devam ediyor her şey 24 yaşındayım atanamadım evlenemedimde hiçbir başarım yok değer mi yaşamaya bilmiyorum

24 yaş evlilik içinde iş icinde erken sayılır.Zaten üniversite o yaşlarda bitiyor.Acele etme.Baban içinde manevi olarak dua et.

Benibanasor · 23 Ağustos 2023

wMinerva .!.:
Asıl yaşadığın şeyler yaşamamaya değer mi? Yanlış sorular soruyosunnn. Varsın ve var olduğun için sağlıklı olduğun için bol bol şükretmelisin. Yaşadığın sürece hep bir ümit vardır. Karamsarlıktan çıkkk ve gençliğinin tadını çıkar ya anı yaşa yani 40 yaşına geldiğinde deme keşke yirmilerimi güzel mutlu geçirseymişim. Bu yaşın bu anın geri gelmeyecek ileride pişman olma. Her şey gelip geçici bu dünyada üzme kendini

kesin pişman olacağım 20'li yaşlarıma ait güzel bi anım bile yok hatırlamak istemiyorum bu geçirdiğim seneleri

Benibanasor · 23 Ağustos 2023

keninbarbiesi93 .!.:
24 yaş evlilik içinde iş icinde erken sayılır.Zaten üniversite o yaşlarda bitiyor.Acele etme.Baban içinde manevi olarak dua et.

Çok geç kalmışım gibi geliyor bana çünkü etrafımdaki herkes öyle davranıyor

Kzn33 · 23 Ağustos 2023

Mavera98 .!.:
bende sessiz sedasız kimse yokken ağlarım sırtım sıvazlanmaz üstüne onlar üzülmesin evin tadı bozulmasın derim düşünürüm ince düşünürüm her haltta bundan başıma gelir

Bu kadar ince olma. Ben de tam tersi yüreğimin yandığını gözlerin önünde eridigimi görsünler istiyorum. Cahiller o yüzden onlardan haksız olduklarını kabul etmelerini beklemem ama ben haksızlığa boyun egmicem ne yazikki. O yüzden hep sesimi çıkaran, hakkımı savunan biri oluyorum. Çok sorguluyorum. Ama bu işe yaramıyor. Göz yaşlarım pıt pıt akmaya devam eder

IntheStarss · 23 Ağustos 2023

Mavera98 .!.:
kesin pişman olacağım 20'li yaşlarıma ait güzel bi anım bile yok hatırlamak istemiyorum bu geçirdiğim seneleri

Tamam o yüzden hemen güzel anılar biriktirmeye başlıyosun zorla da olsa gülümse mutlu rolü yap gez dolaş alışveriş yap ne biliyim çevreni genişlet olan çevrenle daha sık görüş hayat dolu ol insanın başına ne zaman ne geleceği gerçekten belli değil. Dine yönel müslümansan sana yaşam amacını hayatın önemini hatırlatır belki. Sürekli kendine ben kötüyüm kötü hissediyorum demeee

Benibanasor · 23 Ağustos 2023

wMinerva .!.:
Tamam o yüzden hemen güzel anılar biriktirmeye başlıyosun zorla da olsa gülümse mutlu rolü yap gez dolaş alışveriş yap ne biliyim çevreni genişlet olan çevrenle daha sık görüş hayat dolu ol insanın başına ne zaman ne geleceği gerçekten belli değil. Dine yönel müslümansan sana yaşam amacını hayatın önemini hatırlatır belki. Sürekli kendine ben kötüyüm kötü hissediyorum demeee

tek sığındığım şey şuan dinim. Namaz kılarak kuran okuyarak bir nebzede olsa rahatlıyorum tek dayanağım dediklerini yapmayı çok istiyorum yapsam kendimi dışarı atsam bile düşüncelerimden arınamıyorum

Benibanasor · 23 Ağustos 2023

Kzn33 .!.:
Bu kadar ince olma. Ben de tam tersi yüreğimin yandığını gözlerin önünde eridigimi görsünler istiyorum. Cahiller o yüzden onlardan haksız olduklarını kabul etmelerini beklemem ama ben haksızlığa boyun egmicem ne yazikki. O yüzden hep sesimi çıkaran, hakkımı savunan biri oluyorum. Çok sorguluyorum. Ama bu işe yaramıyor. Göz yaşlarım pıt pıt akmaya devam eder

kesinlikle ince düşünceli olmak büyük bir zulüm evde annem uyurken parmak ucumda gezerim tuvalete kalkmam kapı sesine uyanmasın diye benim uyku problemim var dalamıyorum zor uyuyorum annem bunu bildiği halde evde düğün eder gibi hareket eder ince düşünmek insana değer vermek sevdiklerine kendini feda etmek dünyanın en lanet durumu bu huyumdan kurtulmak aman banane demek istiyorum

aithusaa · 23 Ağustos 2023

Ben 25imde atandım, 30umda evlendim. Şuan her şey on numara mı dersen, atanmamış ve evlenmemişken daha mutluydum. 24 yaş nedir ki, dert etme kendine bunları. Kimse sevmese nolur ki, sen kendini sev önce, zaman tanı kendine. İlerde bu zamanlarını böyle düşüncelerle heba ettiğin için üzüleceksin

Benibanasor · 23 Ağustos 2023

aithusaa .!.:
Ben 25imde atandım, 30umda evlendim. Şuan her şey on numara mı dersen, atanmamış ve evlenmemişken daha mutluydum. 24 yaş nedir ki, dert etme kendine bunları. Kimse sevmese nolur ki, sen kendini sev önce, zaman tanı kendine. İlerde bu zamanlarını böyle düşüncelerle heba ettiğin için üzüleceksin

Banada atanır ve evlenirsem dünyada benden mutlusu olmazmış gibi geliyor çünkü anca bu şekilde kendimi kanıtlayabilirim belki etrafımda o zaman değer görürürüm sevilirim diye düşünüyorum

Kaygı bozukluğu,çok düşünmek, değersiz hissetmek, umutsuz olmak

Aktif Üye

🦩

Popüler Üye

Yara bere içinde bu yollardan geçeceksin.🌸

Aktif Üye

Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Yara bere içinde bu yollardan geçeceksin.🌸

Aktif Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Yara bere içinde bu yollardan geçeceksin.🌸

Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

Benzer Konular