Kayınvalide Sorunundan Nasıl Kurtulucam?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

maviruz

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
10 Ekim 2012
121
59
Arkadaşlar daha önce bir başlık açmıştım. Ama farklı bir açıdan başlık açmak istedim.
Kayınvalidem başka bir şehirde yaşıyor. Beni sevmediği çok belli. Anasız babasız büyümüş. Annesi babası ayrılmış. Annesinin yeni kocası bunu istememiş sanırım. Annesi de akrabalarına vermiş. Onlar da erkenden evlendirmiş sorunlu bir adamla. 30 sene çok çekmiş, dayak yemiş, kocası çalışmamış. Yokluk içinde yaşamış. 30 yıl sonra biz evleneceğimiz zaman boşandılar. Eşim üniv. bitirince çalıştığı her parayı ona vermiş, gayet güzel yaşamışlar hiç çalışmadan karı koca. Bu arada yaşları çok büyük değil. Kayınvalidem henüz 50 yaşına gelmiş. Yani eşim ona bakarken 35-50 arasındaymış. Eşim okuldayken aç kalmış, fotoğrafları var 50 kilo olmuş. Yol parası bulup memlekete gidemediği olmuş. O şartlarda bir kadın ne yapar ne eder, temizliğe gider, pazarcılık yapar çocuğunu aç bırakmaz di mi. Bu hiç çalışmamış. Ben eşim ile evleneceğim zaman iki ev geçindirmek bu devirde zor dedim. Eşimin sürekli bir maaşı da yok ayrıca. Annen çocuk bakabilir vs. sapasağlam, sağlıklı bir kadın. Ancak öyle evlenebilirim dedim. Eşim de yıllardır en zor şartlarda çalışıp 5 kuruş parası bile olmamasından bıktığından kabul etti. Ama bu kayınvalidenin tabi ki hoşuna gitmedi. Güç bela ikna oldu ve 5 yıldır çocuk bakıyor.
Eşimle evlenmeyelim diye herşeyi yaptı, tam evleneceğimizin arifesinde bizi ayırdı, kocama 1 gün gördüğü bir kızla hemen evlendirmek istedi. Kızla birlikte oturcaklardı, o da eşimin parasını yemeye devam edecekti ona göre. Neyse bu sorun da çözüldü, eşim o kızı istemedi, bana döndü.
Sorunum şu evlendiğimizden beri çok şükür başka şehirde çok dahil olamıyor bize. Ama yılda 2-3 kez bir araya geldiğimizde bizi boşanma noktasına getiriyor. Eşim o an anlamıyor, sonra farkedip özür diliyor. Ama ben bunu 2,5 yıldır yaşıyorum. Bu kadının çocukluğunda, evliliğinde problemleri vardı. Ruh sağlığı bozuk diye düşünmeye başladım. Evlendiğimizden beri tek kötü kelime etmedim ben bu kadına ancak artık 9 aydır hiç konuşmuyorum onunla. Ve şimdi de bunu kullanıyor kocama karşı. Geçen hafta kocam onun yüzünden evden habersiz onun yanına gitti. Ben bu kayınvalide sorunundan nasıl kurtulcam kızlar?
 
4 ay önce eşim onun yanına gayet aramız iyiyken gitti, dönüşte çok büyük kavga ettik. Bebeğimi düşürdüm ben. Annesinin hem babadan emekli maaşı var, hem çocuk bakıyor, kendine yeni ev aldı, eşimin gençliğinde kazandıklarını biriktirmiş. Ama hala bizden parar koparmaya çalışıyor. Başaramayınca da aramızı bozuyor. Kızlar ben hiç böyle bir ailede büyümedim. Annem onla evlenmemi istemedi, nelere göğüs gerdim seviyorum diye evlendim. Eşimin beni sevdiğine inanıyorum. Ama 2,5 yıldır yeter artık diyorum. Her görüşme kavgayla bitiyor.
 
Bu sorunu ortadan kaldıracak olan tek kişi var. O da "eşin".
Eşimin psikolojisi bozuldu artık. Bebeğimizi kaybedince artık akıllandım, kimse için üzmiycem seni dedi. Ama bu sözü 4 ay tutabildi. Şimdi yine pişman, yanımda ağladı, yalvardı, barıştım. Ama biliyorum ki en fazla 4 ay sonra yine aynısı olacak. Bu arada annesi herkese beni çok kötü anlatıyor. Beni tanımayanlar tanışınca şaşırıyorlar. Biz seni çok farklı düşünmüşüz diyorlar. Kimseye kendimi anlatmak zorunda değilim. Kim ne düşünürse düşünsün. Sadece o kadının yaptıklarına susmak, cevap verememek içimi yakıyor artık. Arayıp ağzıma geleni mi söyliyim. Bi akraba ile haber mi göndereyim. Eşim bişey yapmıyor, yapmayacak, çünkü acıyor annesine. Ona göre annesi eski yaşadıklarından dolayı zavallı. Ama zavallı bir insanın da KÖTÜ bir insan olabildiğini gördüm ben. İstiyor ki eşim de beni kendi eşi gibi terketsin, üzsün.
 
malesef kurtulunmuyor kurtulamacagiz
valla ne tavsiye edecegimi bilemedim ne bicim Kadin, esininde nasil biri oldugunu tahmin edebiliyorum erkek analari cokkk kiymetli sanki melek ne diyim canim Allah yardimcin olsun
 
Ben doçent mühendisim arkadaşalr ayrıca. Ama kadın beni öyle hor görüyor, küçümsüyor anlatamam. İlkokul mezunu bile değil belki. Ben insanları böyle değerlendirmem. Eşim lisans mezunu bile değildi evlendiğimizde. Benim teşvikimle açıköğretim bitirdi. Önlisans mezunuydu. Oğlu benden memnun, başka bir sorunumuz yok, ev işlerimi kendim yapar, eşime yük olmam hiç. Parasını harcamam boş yere. Ama annesi benim onun parasını kaçıracağım yönünde doldurmuş eşimi. Bir sürü borcumuz var ayrıca, çok paramız da yok.
 
Eşimin psikolojisi bozuldu artık. Bebeğimizi kaybedince artık akıllandım, kimse için üzmiycem seni dedi. Ama bu sözü 4 ay tutabildi. Şimdi yine pişman, yanımda ağladı, yalvardı, barıştım. Ama biliyorum ki en fazla 4 ay sonra yine aynısı olacak. Bu arada annesi herkese beni çok kötü anlatıyor. Beni tanımayanlar tanışınca şaşırıyorlar. Biz seni çok farklı düşünmüşüz diyorlar. Kimseye kendimi anlatmak zorunda değilim. Kim ne düşünürse düşünsün. Sadece o kadının yaptıklarına susmak, cevap verememek içimi yakıyor artık. Arayıp ağzıma geleni mi söyliyim. Bi akraba ile haber mi göndereyim. Eşim bişey yapmıyor, yapmayacak, çünkü acıyor annesine. Ona göre annesi eski yaşadıklarından dolayı zavallı. Ama zavallı bir insanın da KÖTÜ bir insan olabildiğini gördüm ben. İstiyor ki eşim de beni kendi eşi gibi terketsin, üzsün.
Mutsuz ve yalnız bırakın oğlu yılda bir iki gitsin görsün ..
Siz zaten küssünüz nasılsa...
ama ben olsam küsmem eşimle gider 3 güm dayanırdım ..
eşinizin para vermesini istemiyosanız maaşı kadar harcatın ev kredisi çekin ne bilim araba alın yani artan bi para olmazsa veremez..
 
Ben doçent mühendisim arkadaşalr ayrıca. Ama kadın beni öyle hor görüyor, küçümsüyor anlatamam. İlkokul mezunu bile değil belki. Ben insanları böyle değerlendirmem. Eşim lisans mezunu bile değildi evlendiğimizde. Benim teşvikimle açıköğretim bitirdi. Önlisans mezunuydu. Oğlu benden memnun, başka bir sorunumuz yok, ev işlerimi kendim yapar, eşime yük olmam hiç. Parasını harcamam boş yere. Ama annesi benim onun parasını kaçıracağım yönünde doldurmuş eşimi. Bir sürü borcumuz var ayrıca, çok paramız da yok.
Çalışıyo musunuz
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X