- 14 Ekim 2012
- 5.702
- 12.333
- 498
Merhaba bayanlar konum biraz uzun olabilir kusura bakmayın şimdiden
5.5 aylık bir bebeğim var, bebek olmadan önce kayınvalidemle iyi sayılan bir ilişkimiz vardı. Ama bebeğin gelmesiyle kendisi bir tuhaflaştı, ben lohusayken durduk yere kavga çıkardı sebebi de "Bu aralar duygusalım beni idare edin" Lohusalığımı burnumdan getirdi. Ondan sonra sinirlendiğim oldu ama tartışmamız olmamıştı.
Geçen cuma kayınvalidem kızıma kıyafet almış whatsapptan göndermiş ben de geç gördüm eşime de gösterdim annen kıyafet almış dedim eşim aradı cumartesi size geleceğiz vs diye kv ben öğlen evde olacağım dedi tamam dedik.
Cumartesi günü kalktık hazırlanıyoruz kayınpederim eşimi aradı "Annen geç gelecekmiş bu akşam siz o saate kadar bebekle durmazsınız haftaya gelin siz" dedi biz de tamam madem dedik. Zaten hazırlanmıştık biz de dışarı hava almaya çıktık. Eşim annesini aradı biz bugün gelemeyeceğiz sen geç gelecekmişsin haftaya görüşürüz o zaman dedi. Kadın bağırmaya başladı karşıdan çünkü eşim anne bağırma noluyor ya bu ne tepki ya demeye başladı sonra eşim habire evlenmeden önce de böyleydim, eskiden de şunları yapmıyordum falan ne olduğunu anlamadık ikimizde.
Eşime noldu dedim ne bileyim birileri doldurmuş yine dedi, benimle ilgili bir şey söyledi dedim önce yok mok dese de eşime Chek istemiyor bize gelmenizi demiş. Ben şok oldum bu hafta gelmeyin diyen kendi kocası olay bana patladı.
Bende aradım düzgünce anlatacaktım geç olunca köprü trafiğine kalıyoruz 2 saati buluyor eve gelmemiz diyecektim ama telefonu açmamla bana saldırması bir oldu açtığım gibi merhaba bile demeden ben sana naptım, ben sana naptım ben çok iyi bir insanım benim gibisi bulunmaz, konuşmaya çalışıyorum dinlemiyor açtı ağzını yumdu gözünü bağıra çağıra beni onun bunun geliniyle kıyaslıyor, Onlar hep görüşüyorlarmış (kıyasladıklarının birisi kvsiyle aynı evde yaşıyor, diğeri de aynı yerde çalışıyor) Whatsapptan mesaj göndermiş neden çok güzel kıyafetler almışsın dememişim. Geçen salı bize gelicekti kendi kullanıyor arabayı ve 65 yaşında bizim eve gelmesi için 3 yokuştan inmesi gerekiyor kar yağınca eşime dedim kar tuttu burada zorlanır kar lastiği yok ben ararsam bahane buluyor gelmemi istemiyor olur sen ara söyle dedim. Eşim arayıp anne kar eridiğinde gel demiş Çarşamba eridi kar aramadı geleceğim diye Perşembe de aramadı. O olay için ben gelecektim sen oğlumu arattın gelmesin dedin ben biliyorum o çocuk büyünce senden başkasını tanımayacak, kimsenin kucağına gitmeyecek dedi ben de annesiyim doğal olarak beni tanıyacak en çok dedim. Sen bunu istiyorsun zaten, oğluma mesafe koydurmaya çalışıyorsun, bizim ailemizle görüşmesini istemiyorsun. Bu ailede herkes samimi sen samimiyetsizsin dedi ben de ben sizle artık konuşmuyorum dedim telefonu kapattım. Bu arada mutlaka unuttuğum şeyler de söyledi.
Eşim kvmin akrabalarını sevmiyor biz ilk tanıştığımızda da böyleydi şimdi de. Birinin doğum günü olur ben zorla ikna ederim ayıp olur gidelim diye benim zorlamamla gider, yemeğe çağırırlar yine aynı. Şimdi bunların hepsinin bana yüklenmesi bende her şeyi bitirdi Oğlu istiyormuş ben uzak tutuyormuşum gibi bütün suçun üstüme atılması zoruma gitti. Bundan sonra konuşmayı düşünmüyorum çünkü suçum olmayan bir şeyle suçlanmak kabul edemeyeceğim bir şey
(
Düzenleme : Sayfa 9 da bir soru sordum yanıtlarsanız sevinirim :)
5.5 aylık bir bebeğim var, bebek olmadan önce kayınvalidemle iyi sayılan bir ilişkimiz vardı. Ama bebeğin gelmesiyle kendisi bir tuhaflaştı, ben lohusayken durduk yere kavga çıkardı sebebi de "Bu aralar duygusalım beni idare edin" Lohusalığımı burnumdan getirdi. Ondan sonra sinirlendiğim oldu ama tartışmamız olmamıştı.
Geçen cuma kayınvalidem kızıma kıyafet almış whatsapptan göndermiş ben de geç gördüm eşime de gösterdim annen kıyafet almış dedim eşim aradı cumartesi size geleceğiz vs diye kv ben öğlen evde olacağım dedi tamam dedik.
Cumartesi günü kalktık hazırlanıyoruz kayınpederim eşimi aradı "Annen geç gelecekmiş bu akşam siz o saate kadar bebekle durmazsınız haftaya gelin siz" dedi biz de tamam madem dedik. Zaten hazırlanmıştık biz de dışarı hava almaya çıktık. Eşim annesini aradı biz bugün gelemeyeceğiz sen geç gelecekmişsin haftaya görüşürüz o zaman dedi. Kadın bağırmaya başladı karşıdan çünkü eşim anne bağırma noluyor ya bu ne tepki ya demeye başladı sonra eşim habire evlenmeden önce de böyleydim, eskiden de şunları yapmıyordum falan ne olduğunu anlamadık ikimizde.
Eşime noldu dedim ne bileyim birileri doldurmuş yine dedi, benimle ilgili bir şey söyledi dedim önce yok mok dese de eşime Chek istemiyor bize gelmenizi demiş. Ben şok oldum bu hafta gelmeyin diyen kendi kocası olay bana patladı.
Bende aradım düzgünce anlatacaktım geç olunca köprü trafiğine kalıyoruz 2 saati buluyor eve gelmemiz diyecektim ama telefonu açmamla bana saldırması bir oldu açtığım gibi merhaba bile demeden ben sana naptım, ben sana naptım ben çok iyi bir insanım benim gibisi bulunmaz, konuşmaya çalışıyorum dinlemiyor açtı ağzını yumdu gözünü bağıra çağıra beni onun bunun geliniyle kıyaslıyor, Onlar hep görüşüyorlarmış (kıyasladıklarının birisi kvsiyle aynı evde yaşıyor, diğeri de aynı yerde çalışıyor) Whatsapptan mesaj göndermiş neden çok güzel kıyafetler almışsın dememişim. Geçen salı bize gelicekti kendi kullanıyor arabayı ve 65 yaşında bizim eve gelmesi için 3 yokuştan inmesi gerekiyor kar yağınca eşime dedim kar tuttu burada zorlanır kar lastiği yok ben ararsam bahane buluyor gelmemi istemiyor olur sen ara söyle dedim. Eşim arayıp anne kar eridiğinde gel demiş Çarşamba eridi kar aramadı geleceğim diye Perşembe de aramadı. O olay için ben gelecektim sen oğlumu arattın gelmesin dedin ben biliyorum o çocuk büyünce senden başkasını tanımayacak, kimsenin kucağına gitmeyecek dedi ben de annesiyim doğal olarak beni tanıyacak en çok dedim. Sen bunu istiyorsun zaten, oğluma mesafe koydurmaya çalışıyorsun, bizim ailemizle görüşmesini istemiyorsun. Bu ailede herkes samimi sen samimiyetsizsin dedi ben de ben sizle artık konuşmuyorum dedim telefonu kapattım. Bu arada mutlaka unuttuğum şeyler de söyledi.
Eşim kvmin akrabalarını sevmiyor biz ilk tanıştığımızda da böyleydi şimdi de. Birinin doğum günü olur ben zorla ikna ederim ayıp olur gidelim diye benim zorlamamla gider, yemeğe çağırırlar yine aynı. Şimdi bunların hepsinin bana yüklenmesi bende her şeyi bitirdi Oğlu istiyormuş ben uzak tutuyormuşum gibi bütün suçun üstüme atılması zoruma gitti. Bundan sonra konuşmayı düşünmüyorum çünkü suçum olmayan bir şeyle suçlanmak kabul edemeyeceğim bir şey
(Düzenleme : Sayfa 9 da bir soru sordum yanıtlarsanız sevinirim :)
Son düzenleme:
