annenizde iyice abartmış size olsun kızım diyeceğini olayı körüklemiş.bana göre haksızsınız.eve gelecek misafir içinde belki yeni evli falandır o yüzden çağır demiştir bunda da bişey yok bence.hoşlanmıyosanız o misafirden güzelce aynı ortamda olmak istemiyorum dersiniz olur biter.ama genel itibariyle eşinize kavuşmak için herşeye baştan tamam diyip sonra değişir ümidiyle değişmediğini annesine kızkardeşine bağlı olduğunu gördükçe kafanıza olmıcak şeyleride takıp kendinizi ve eşinizi bunaltıyorsunuz gibi
Tam okumadınız galiba.Ben eşime kavuşma ümidiyle herşeye tamam demedim.Tam aksine k.v ile aynı ev aynı bina yada yakın oturmak istemediğimi.Bunun kendi annesinden kaynaklanmadığını kim olursa olsun böyle yapacağımı söyledim.Bu istememe nedenimi de şöyle anlattım: İnsan yeri geliyor annesi bile anlaşamayıp kavga ediyor ve küsüyor.Ama kan bağı olduğu için küslük dargınlık hepsi unutuluyor.Annen 4 4lük olabilir.Ama farklı kişilikleriz ve ben başka bir ailede büyüdüm.Bu da anlaşamama olasılığımız olduğu gösteriyor.1000 de 1 bile olsa dargınlık olmasına ne gerek var.Aynı yerde dip dibe olup 1 yıl 2 yıl çok samimi olup sonra tartışıp ömür boyu görüşmemek yada hep içinde bir kırgınlık olup soğuk uzak davranıp görüşmek,birbirimize gelirken ayağımızın geri geri gitmesi ama senin için katlanmaya çalışmamaız yerine Mesafeli olalım saygıyı sevgiyi yitirmeyelim ömür boyu görüşelim dedim.Haaa ona şu seçeneğide verdim.Aşkım ben yapamam annemden ayrılamam aynı evde yada binada olmak istiyorum dersen sana kızmam.İkimizde birbirimizin kölesi olmak için evlenmiyoruz.Bu işi baştan bitirelim evlendikten sonra nasıl olsa kabul ettiririm diye sakın düşünme dedim.Sanırım yeterince açıklayıcı olmuştur.Yani evlenince değişir diye düşünen ben değilim muhtemelen eşim.Benim kızgınlığım evlenmeden önce bana tamam dediği şeylerde eşimin yavaş yavaş caydığını görmek...