Öncelikle KV'nin kusuruna bakmayın. Onun adına ben ÖZÜR DİLERİM. İnan ki kadın heyecanından öyle yapıyordur. Benim KV gibi olsa sen kafayı yersin. Azcık anlatayım da kendi KV ile gurur duy..
Ben hamile olduğumu öğrendiğimde çok mutlu olmuştum. Hemde çooookk.
Eve gidene kadar acaba eşime nasıl bi sürpriz yapsam diye deli gibi düşünüyordum. KV "Aman biz hamile olmadık sanki, "Hamileyim" de, olur biter" demişti. Neyse...
KIZIM olacak benim de inşallah.. Ben annesiz, babasız büyüdüm ve bir gün misafirliğe gittik ki, bu konu açıldı. "Senin heveslerin nasıl" diye sordu orda bi ablam.. Bende çocuğumu babasıyla birlikte okula götürüp getirmek, hastalandığında beraber bakmak, eşyalarını birlikte seçmek, doktor'da terminim olduğu zaman çocuğumuzu Ultrason'da birlikte bakmak v.s, v.s, bir çok heveslerimi anlattım. Ama KV "Benim oğlum 'Light erkek' değil tamam mı? Seninle birlikte termine falan gelmeyecek, çocuksa çocuk ne yapalım yani. Bunları yapan 'light erkek, light erkek', eğer sen benim oğlumu beğenmiyorsan başkasıyla evlen o zaman, tamam mı ? Benim oğlum 'Light erkek' olmayacak" diye beni misafirlerin içinde rezil etti. Halbuki ben ne dedim ki ? Sadece heveslerimden bahsetmiştim. Tüm hevesimi kursağımda koymuştu, o zaman. Ben çok ağlamıştım. Ama eşim 'ANA KUZUSU' olduğu için, benimle 2-3 hafta hiç konuşmadı. Hep soğuktu. Ben çocuğumun hep bi odası olmasını istediğimi söylerdim. "Alırsın bi yatak, koyarsın odana" diye bu hevesimi de kırdı. Bir de biz KV ile aynı evde yaşıyoruz. Ne kadar zor biliyor musun? Sen şükür et ki, evin de ayrı!!
"KV & Kayınlarım" diye bi konu açtım. 34 haftalık hamileyim bana yaptırdıklarını okuyabilirsin. İki de bir bana "Sanki biz hamile olmadık", "Sanki biz çocuk doğurmadık", "Sanki ben çocuk bakmadım", "Sanki biz hamileyim diye oturduk", "Hamileysen, hamilesin. "Hamileyim" diye iş de yapmaz oldun", diye çok ağır laflar işitiyorum, halbuki inanır mısın ben bu eve GELİN geldim geleli KV tam 20 kilo aldı. Sen anla artık. Hamileliğim ilk başlarında benim sabah bulantılarım oluyordu. Yiyip, içemiyordum. Halimi anlamazdı hiç. Gelen komşulara da "Hamileyim diye nazını çekiyoruz" dediğini duymuştum. Hastanede yattım ben bu bulantılarım yüzümden, hastaneye de zorla gidebilmiştik. KV "Aman bişey olmaz, bişey olmaz" derken, o gün bana duvarda küfleri 'Domestos' ile sildirttiğinden fazla ilaca maruz kaldığımdan dolayı, bebeğimin susuz kalabilme tehlikesi vardı, o gün bardağı taşıran son damla oldu ve ben çok kötüydüm, zorla hastaneye gittik. 3 gün boyunca, sabah ve akşam olmak üzere, 2 kere serum takıyorlardı. 6.günün sonunda doktor taburcu olabileceğimi söylemişti, eve geldim. Evde ben gittim gideli bi kere bile temizlik yapmamış, işler hep beni beklemiş. Hastaneden çıktım, yine iş yaptım, yine iş yaptım. Ona rağmen KV'ye bir türlü yaranamadım. Yine 'en kötü gelin' benim. Yine 'en kötü gelin' benim... Kusura bakma uzun oldu. ama senin KV keşke bende olsa. Ahh, ahh