ben ediyordum..ama bu konu aklıma takıldı..daha nişanlıyken bile husisi olrak kilometrelerce uzaktan gelip camlarını silmiştim..böyle şeyleri yapmayı severim yardım etmeyide.. ama sanırım hata ettmişim..iyi niyetimin suistimal edildiğini düşünmeme sebep olan şeyler yaşadım..kayınvalidem camları silicem gelirmisin dediğinde 2 -3 sefer hep gittim ..ama gidiyorum bütün camları sadece tek başıma ben siliyorum..ilkseferde dedim hadi yorulmasın birazda kilolu..60 yaşında bensildim..ama sonraki seferlerde sadece bana sildirdi..yardıma gidiyorum hepsini silip dönüyorum..ya kızım dur ben altları silim sende üstleri hallet bana demek yok..yada gerisini ben yaprım demek yok..yardıma gidiyorum oturuyor..çay içiyor..namaz kılmaya gidiyor..hepsi bana kalıyor..ki ben kendi annemin evinde 1 kes bile cam silmiş insan değilim..ki annemin bel fıtığı var ben hallederim siz başka işlere bakın derdi..bende bu durumdan rahatsız olduğum için kendimi kullanılmış ve bu işi yapmak zorundaymışım gibi hissettirldiğini düşünüp yardım etmemeye karar verdim..tamam kiloluyum yukarılara çıkamıyorum diyor ama 2 yıl önce ben evlenmeden önce nasıl siliodu..ki ozaman üst katta oturuyordu şu an zemin katta...yardıma çağırıyor bir camın kanadına dahi dokunmuyor..e haliyle bende sinirleniyorum..ki önce kendi camlarımı siliyorum bi sürü yoruluyorum sonmra onunkilerle uğraşıyodum..ben bu davranışı anlayamadım.. siz ne diyorsunuz?