3 gün önce sözlendim. Ancak kendisini epeydir tanıyorum. Masanın üstünden tezgaha bardak bile koydurmaz. Temizlik yapacak diyelim, beklemesini söylerim beraber yapalım derim, olmaz kızım sen dersine çalış senin işin okumak der. Kendi annem dul kadın. Babamı 3 yaşımda kaybettim. Malum durumlardan ötürü tek başına evi çekip çevirmekten annem çeyiz yapamadı bana. Her hafta gittiğimde elim dolu gelirim kayınvalidemden. Çeyizlik almış olur hep. Asla bana masraftan kaçınmaz. Birşey alırken en iyisini aldırır mesela. Ne yemek istesem hemen kalkar yapar. Otururken eli elimde olur sık sık gelir durup dururken sarılır. Kızlar yok.. Hatta genel olarak ailede hiç kız çocuğu yok. O yüzden pek bir düşkün bana üzerime titriyor.. Sırf annem zora düşmesin diye kız tarafının alacağı büyük eşyaları da kendisinin alacağını söyledi.. Hava atmak için mi? Hayır.. Çünkü öyle olsa, "bizim taraftan soran olursa biz yaptık deyin kızım " demezdi.. Sağolsun 4 4 lük evlat yetiştirmişler.. O benim ikinci annem.. Dert ortağım.. Birisi hakkımda en ufak birşey dese hemen savunmaya geçer.. Bana laf bile kalmaz.. Eee bulmuşuz iki karadenizli hatun birbirimizi 


Çok seviyorum.. Umarım her daim böyle devam eder.. İyi Ki Var... 








