Sevmek için süre gerekiyor.
Bizim adetlerimizde evlenir evlenmez "Anne" deyip bir de sevmek bekleniyor. Bu çok yanlış bir güdümlendirme.. Zorla olmaz.. Ama biz gelinlerde de, belki bu güdüden ötürü "sevgi" konusunda zaten en baştan takıntılıyız, sevmemek üzerine.. Sırasında yeri geliyor komşumuzu bile sevebiliyoruz, eşimizin annesini niye sevmeyelim.
Bence doğru olan evlenir evlenmez "mesafe ve saygı".. Bu sırada eşimizle kurduğumuz yuvada dengeleri oturtmaya çalışıp birbirine alışma çalışmaları yapılabilir. Çok sevsek de eşlerin farklı huyları çıkıyor evlendikten sonra. Tüm bunlar hallolmaya başlarken biraz da iyi yönlerini görüp annesini sevmeye çalışabiliriz. Sevgi karşılıklı emekle ortaya çıkıyor. Birini hiç tanımadan hemen sevdim demek bana göre zaten samimiyetsizlikten başka bir şey değil..
Seversiniz, zamanla olur..
Ama önce mesafe, herkesin kişiliğinin ortaya döküldüğü, kimsenin kimseden gizlisi saklısı olmayacağı bir aile ortamı kurulsun.. Sonra elbette seversiniz.. Hemen olması mümkün değil.. Hatta tüm bunların sonunda hiç de olmayabilir.. Normal olan bu.. Sadece sevmek için bir şans vermek gerekiyor yine de... Tabi zamanla..
