kızlar size kısaca özetleyeyim kaynanam beni istemedi eşimle herşeye rağmen evlendik istememesinin sebebi de farklı memleketli olmam annemle babamın ayrı olması falan filan hiç görmedi beni sesimi bile duymadı eşime olaz deyip kestitip attı istemeye gelmedi düğünüme gelmedi eşim evden ayrıldı arkadaşlarıyla kalmaya basladı yine yumusamadı kadın düşünün neyse biz evlendik 8 ay sonra tanıstım kaynanam ve görümcemle eltimle beraber otururken yüzüme bakmıyordu imalı imalı bakışlar falan eltimle kavga ttiler ayrıldı eltim evden o günden sonra benden ii siyok kızım asagı kızım yukarı oğlumdan daha çok seviyorum seni sen bana cok yakınsın falan simdi görseniz bir iyi bir iyi ama benim içim kaldırmıyor bir türlü sevemiyorum unutamıyorum gecmişi 3 sene oldu bir kere bile keşke seni isteyeydim düğününe gelseydim gibi bir laf duymadım hiç bir sey olmamış gibi o günler hiç yasanmamış gibi davranıyor oğlunu damatlıkla görmedi resmimize bile bakmadı kadın bende ona ii davranıyorum hiç saygısızlık etmedim bugüne kadar ama ondan bir pişmanlık cümlesi duyayım yada görümcemden bu yüzden onları her gödüğümde içim sızlıyor neden benim oğullarını boynu bükük bıraktılar vicdanları rahat mı bir cümle yaaa bir cümle etseler bende belki unutacam gecmişi görümcem sen benim kardesim gibisin diyo ama ben öyle hissetmiyorum gecmişi konusmadıkça da içim rahatlamayacak samimi bulmayacam onları bu durum beni çok yıpratıyor bayramda gidecez memlekete içim simdiden huzursuz bende bir sey diyemiyorum o kadar iyi davranıyor ki samimiyetsizler bir konu acılsada içimi dökebilsem ağızlarından bir keşke lafını duyabilsem