- Konu Sahibi mutluaskyoktur
- #1
Kızlar eşim iş dolayısıyla şehir dışına çıktı ve 3 ay sonra gelecek..Biz normalde kaynana kayınpederle birlikte oturuyoruz maddi sıkıntılardan dolayı..En kısa zamanda kendi evimize geçmeyi düşünüyoruz tabi nekadar sürer bilemem 
Bu 3 aylık süre zarfında ben de annemlerin yanına geldim..Eşim gitmeden önce kimde kalmak istersen kalabilirsin demişti annesi de öyle demişti..Ben de haliyle kendi ailemi tercih ettim.Benim annem de bu kararıma çok mutlu oldu çünkü özlemiştik birbirimizi..
Buraya kadar her şey iyi ama esas sorun kaynanamın beni onun yanına gitmem için sıkıştırması..Her aradığımda inceden inceye beni sıkıştırıyor ben de artık aramaya bile çekiniyorum..Aramıyorum dediğim de haftada 1 kere aryorum yani ama o bile az geliyor her gün aramamı bekliyor..Bense moralim bozulmasın yine beni sıkıştırmasın diye aramaktan çekiniyorum.Düşüncelerini direk söylese yine iyi kötü bi cevap veririm ama inceden inceye iğneleme yapıyor.Neymiş benim orda olmadığımı akrabalarına arayanlara söylemiyormuş beni çok özlemiş(bunlar bahane daha gideli 2 hafta olmadı) neymiş beni doktora götürcekmiş ben istemesem de zorla alıcakmış beni burdan götürcekmiş(benim bazı sıkıntılarım var ve sağlık sigortamı onlar yenilediler bu yüzden kendim gidemedim oraya gitmem gerek) Ben istemem yok dedikçe beni sıkıştırıyor iyice bunaldım bu durumlardan..Üstelik kayınpederimle aynı evde eşim olmadan kalmak bana çok rahatsızlık veriyor.(yaşları genç 45,ben26)Yaşlı insanlar olsalar neyse derim..Benim onların arasında ne işim var?
Kızlar sizce kaynanamlara gitmek istemediğimi onu kırmadan nasıl bir dille anlatabilirm?Ya da anlatsam anlar mı? Yardımlarınızı bekliyorum.

Bu 3 aylık süre zarfında ben de annemlerin yanına geldim..Eşim gitmeden önce kimde kalmak istersen kalabilirsin demişti annesi de öyle demişti..Ben de haliyle kendi ailemi tercih ettim.Benim annem de bu kararıma çok mutlu oldu çünkü özlemiştik birbirimizi..
Buraya kadar her şey iyi ama esas sorun kaynanamın beni onun yanına gitmem için sıkıştırması..Her aradığımda inceden inceye beni sıkıştırıyor ben de artık aramaya bile çekiniyorum..Aramıyorum dediğim de haftada 1 kere aryorum yani ama o bile az geliyor her gün aramamı bekliyor..Bense moralim bozulmasın yine beni sıkıştırmasın diye aramaktan çekiniyorum.Düşüncelerini direk söylese yine iyi kötü bi cevap veririm ama inceden inceye iğneleme yapıyor.Neymiş benim orda olmadığımı akrabalarına arayanlara söylemiyormuş beni çok özlemiş(bunlar bahane daha gideli 2 hafta olmadı) neymiş beni doktora götürcekmiş ben istemesem de zorla alıcakmış beni burdan götürcekmiş(benim bazı sıkıntılarım var ve sağlık sigortamı onlar yenilediler bu yüzden kendim gidemedim oraya gitmem gerek) Ben istemem yok dedikçe beni sıkıştırıyor iyice bunaldım bu durumlardan..Üstelik kayınpederimle aynı evde eşim olmadan kalmak bana çok rahatsızlık veriyor.(yaşları genç 45,ben26)Yaşlı insanlar olsalar neyse derim..Benim onların arasında ne işim var?
Kızlar sizce kaynanamlara gitmek istemediğimi onu kırmadan nasıl bir dille anlatabilirm?Ya da anlatsam anlar mı? Yardımlarınızı bekliyorum.