- 12 Şubat 2010
- 22.140
- 4.034
- 448
kesinlikle katılıyorum iki horoz bir çöplükte ötmezmiş
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kaynanasıyla sorun yaşayanların ortak paylaşım alanı
- Konu Sahibi sevinc007
- Başlangıç Tarihi
kesinlikle katılıyorum iki horoz bir çöplükte ötmezmiş
- 12 Şubat 2010
- 22.140
- 4.034
- 448
Doğumdan önce taşınmam zor biraz cunku 10 gun icinde bekliyoruz doğumu :)
Ama olsun yinede simdide fazla yakın değiller baska semtteler.
İnşallah burnumdan getirmelerinede fırsat vermiycem Rabbim ceneme güc verir inşallah
lohusayken daha bir hassaslaşıyor insan
bazen daha sinirli oluyor tahammüleri azalıyor Allah yardımcın olsun taviz verme sakınn
- 12 Şubat 2010
- 22.140
- 4.034
- 448
ciddi misinbenim 5 ay oldu kaynanamlayım ama dayanamadım bir aydır sabah akşam ev arıyorum
inşallah en kısa zamanda bulursun
- 12 Şubat 2010
- 22.140
- 4.034
- 448
- 12 Şubat 2010
- 22.140
- 4.034
- 448
oooo valla gözüm korktu yaa..bizde şöle bi durum var ama.o cadıysa ben ondan daha cadıyım.istesem yüzüne bi laf ederim hayatımdan ömür boyunca çıkar.ama işte kötü olmak istemiyorum.bizde küçük iğneler var arada o batırıyor ben gülüyorum aradada ben batırıyorum o anlamamazlığa geliyor.ona hep güçlü görünüyorum.eve gelince ağlama krizleri falan geçiriyorum..ama anası için oğlundan vazgeçmiycem yaaa karar verdim ben.onu kapı dışında bırakmayı bilirim ben hele bi evleneyim....ama senin için çok üzüldümboşanma bence.kızın varmış allah bağışlasın onu düşün.kız çocukları çok etkileniyor bundan.babasını yarım yamalak görmek hep bi eksiklik yaratcak.belkide ilerde yanlış kararlar alacak.boşanma derim hele hele kayananan yüzünden hiç.ağzının payını ver otursun bişey olduğunda.
öyle değil işte evlenirsen anlarsın ne demek istediğimizi
şimdiki aklım olsa aşkından ölürdüm yinede evlenmezdim 
- 12 Şubat 2010
- 22.140
- 4.034
- 448
sizinki de daha ayrı bir cinsmiş canım benimkiler sadece çok düşüncesiz yeni evlendiğimi anlayamadım 10 aydır mutsuzum huzursuzum
düşünce nerdekiii herşeyin kendi zamanlarındaki gibi sanıyorlar
ama taş devrinde yaşamıyoruzki onu anlamazlar
- 12 Şubat 2010
- 22.140
- 4.034
- 448
şuanki otruduğumuz evi 3 sene önce aldılar ve kredisini ödüyorlar, eşimde 6 ay önce işyeri açtı sıkıntıları var biraz.Oda huzursuz oluyo bazen ama şuan yapacak birşey yok dio. 8 yılın ardından evlendik biz hayallerimiz vardı evimizle ilgili... ama şuan hepsi yok oldu... Ben zorlarsam olur die düşünüyorum ama bu seferde vicdanım el vermiyo kafam çok karışık
ayyy çok üzüldüm yaaaa
ama sonradan herşey düzelse bile bu evliliğin ilk zamanları burnundan geldi ya
onu hiç unutmuyorsun unutamıoyorsun
- 12 Şubat 2010
- 22.140
- 4.034
- 448
Allah yardımcın olsun canım
evet bazen insanın basireti bağlanıyor
saçma sapan şeyler yapabiliyor
İmtihan demekki buda hayatımızın imtihanı
- 19 Mart 2012
- 3.869
- 14
- 108
düşünce nerdekiii herşeyin kendi zamanlarındaki gibi sanıyorlar
ama taş devrinde yaşamıyoruzki onu anlamazlar
aynen canım anlayamıyorlar malesef... üzülen yine bizler
- 12 Şubat 2010
- 22.140
- 4.034
- 448
canım çok özel değilse neden böyle bir şeye kalkıştınız ve neden geri dönüşü yok :26::26:
Bu topiğe uygun bir yazı buldum biraz önce ailesi yüzünden eşini boşayan bir adamın itirafı ;
-Ben 3 yıl süren bir evliliği biten bir insan olarak, yaşadıklarım belki diğer insanlara faydalı olabilir amacıyla yazıyorum. Görücü usulü evlendim, eşimi annem seçmişti, eşim çok sevecen, sessiz,uyumlu ve sevgi dolu bir insandı, neden böyle oldu bilmiyorum ama, bende onu çok seviyordum, oda beni, Ayrılalı 1 yılı yeni geçti ve ben bunu ilk defa itiraf ediyorum ki, onu çok ama çok özledim, ve şuanda onun yeni bir hayata başladığını bildiğim için geri dönemiyorum, özür dileyemiyorum, hiçbirşey yapamıyorum, giden mutluluğuma arkasından bakıyorum sadece. Çok güzel bir evliliğimiz vardı, eşimle çok güzel anlaşıyorduk aslında, ama aileler araya girdi, daha doğrusu eşimin yaptığı herşeye muhalefet olmayı başarı olarak gören annem devamlı eşime zulmedip, onu üzmeye başlayınca, ve bu konuda eşim bana her dönüp, annen bana bun neden yapıyor? dediğinde, annem haklı dediğim için, eşim devamlı yanlız,savunmasız ve haksız duruma düşürdüm, böylece benm korumam gereken eşimi, mecburen ailesi korumak zorunda kaldı, ve her tartışmada eşimle birlikte ailesini de kırmaya başladım, bana ve anneme çok sabretti, ama ben gözümün önünde olan herhangi bir olayda bile annnemin ne derece haksız olduğunu gördüğüm, bldiğim halde, hep annemi destekledim, ve en son şubat ayında eşim evden üm eşyalarını alarak ayrıldı, ve dava açtı. Tabi annemin siniri bitmedi,bunca yaptığımız eziyetin üstüne birde dava dilekçelerini süsledik, annemizi ve kendimizi haklı gösterdik, tüm suç karşı taraftaydı, çok kötü bir insandı vs. Olmayan şeyler yazıld, olanlar çarpıtıldı, annem kurguladı, biz yazdık, ama tutmadı, eşim benden nafaka ve tazminatla ayrıldı,
sorun şurda ki, o günler de ailem hep yanımdaydı, abilerim destek çıkıyordu, boşa oğlum bu kızı diyorlardı amma velakin, benim eşimin onlara yaptığı hiçbir saygısızlık yada kötülük asla dokunmamıştı, ama hepsi birden sanki yıllarca eşimden dayak yemişler gibi konuşmaya başladılar eşim hakkında, beni yanlız bırakmıyorlardı, hobaaaaa elimizden geleni arkamıza koymuyoruz, iftiralar atıyoruz falan.
Dava yı yine de eşim kazandı, ve boşandık bitti
sonra ne oldu biliyor msunuz
Etrafımda bana o akılları veren ne annem, ne abim, ne kız kardeşim, kimse kalmadı, tek başıma kaldım, borç içinde kaldım, borç isteyecek kimsem yok, halbu ki evliyken kayınpederimden çok borç almıştım, kimse manevi olarak destek çıkmaz oldu, halbu ki eşim bana en zor günlerimde destek verirdi altınlarını verirdi, sevgisin verirdi, .
Şuanda nasıl pişmnım biliyor mususnuz?
bir daha hayata gelsem, eşimi asla bırakmazdım, anneminde ağzına bakmazdım, kimse eşinizden daha kıymetli değil bunu unutmayın, herkes dış kapının dış mandalı.
Evlilik birliği içinde eğer, eşinizle bir sorun yaşadığınzda, kendi aileneizden bazı insanlar
evet sen haklısın, yapabileceğin hiçbirşey yok, boşan, sen daha iyilerine layıksın, boşver, sen herşeyi yaptın,sende hiç suç yok, bak o suçlu vs . konuşuyorlarsa, bilin ki o insanlar sizin düşmanınızdır, çünkü hatasız insan olmaz, bir sorun yaşandığı zaman ,insan önce kendi insanına kızar, düzeltebileceklerini düzeltsin diye, yok sen haklısın diyorsa, o insandan sana fayda yok, sonunda yanlız kalan ben oldum, eşim yeni bir hayat kuruyor, çok mutluymuş duydum. içim kan ağlıyor, annemin vicdanı rahat mı acaba çok merak ediyorum, bunu yüzüne hiç vurmadım ama, yuvamı yıktı. ve bunu yaşamış bir insan olarak, bir erkek olarak, eşine sahip çıkamamış bir erkek olarak söylüyorum, bu ülkede kadınlar eşlerinden gördükleri şiddet kadar da kaynana dan görüyorlar ve biz erkekler onları, en kıymetli varlıklarımızı annelerimizden koruyamıyoruz.
-Ben 3 yıl süren bir evliliği biten bir insan olarak, yaşadıklarım belki diğer insanlara faydalı olabilir amacıyla yazıyorum. Görücü usulü evlendim, eşimi annem seçmişti, eşim çok sevecen, sessiz,uyumlu ve sevgi dolu bir insandı, neden böyle oldu bilmiyorum ama, bende onu çok seviyordum, oda beni, Ayrılalı 1 yılı yeni geçti ve ben bunu ilk defa itiraf ediyorum ki, onu çok ama çok özledim, ve şuanda onun yeni bir hayata başladığını bildiğim için geri dönemiyorum, özür dileyemiyorum, hiçbirşey yapamıyorum, giden mutluluğuma arkasından bakıyorum sadece. Çok güzel bir evliliğimiz vardı, eşimle çok güzel anlaşıyorduk aslında, ama aileler araya girdi, daha doğrusu eşimin yaptığı herşeye muhalefet olmayı başarı olarak gören annem devamlı eşime zulmedip, onu üzmeye başlayınca, ve bu konuda eşim bana her dönüp, annen bana bun neden yapıyor? dediğinde, annem haklı dediğim için, eşim devamlı yanlız,savunmasız ve haksız duruma düşürdüm, böylece benm korumam gereken eşimi, mecburen ailesi korumak zorunda kaldı, ve her tartışmada eşimle birlikte ailesini de kırmaya başladım, bana ve anneme çok sabretti, ama ben gözümün önünde olan herhangi bir olayda bile annnemin ne derece haksız olduğunu gördüğüm, bldiğim halde, hep annemi destekledim, ve en son şubat ayında eşim evden üm eşyalarını alarak ayrıldı, ve dava açtı. Tabi annemin siniri bitmedi,bunca yaptığımız eziyetin üstüne birde dava dilekçelerini süsledik, annemizi ve kendimizi haklı gösterdik, tüm suç karşı taraftaydı, çok kötü bir insandı vs. Olmayan şeyler yazıld, olanlar çarpıtıldı, annem kurguladı, biz yazdık, ama tutmadı, eşim benden nafaka ve tazminatla ayrıldı,
sorun şurda ki, o günler de ailem hep yanımdaydı, abilerim destek çıkıyordu, boşa oğlum bu kızı diyorlardı amma velakin, benim eşimin onlara yaptığı hiçbir saygısızlık yada kötülük asla dokunmamıştı, ama hepsi birden sanki yıllarca eşimden dayak yemişler gibi konuşmaya başladılar eşim hakkında, beni yanlız bırakmıyorlardı, hobaaaaa elimizden geleni arkamıza koymuyoruz, iftiralar atıyoruz falan.
Dava yı yine de eşim kazandı, ve boşandık bitti
sonra ne oldu biliyor msunuz
Etrafımda bana o akılları veren ne annem, ne abim, ne kız kardeşim, kimse kalmadı, tek başıma kaldım, borç içinde kaldım, borç isteyecek kimsem yok, halbu ki evliyken kayınpederimden çok borç almıştım, kimse manevi olarak destek çıkmaz oldu, halbu ki eşim bana en zor günlerimde destek verirdi altınlarını verirdi, sevgisin verirdi, .
Şuanda nasıl pişmnım biliyor mususnuz?
bir daha hayata gelsem, eşimi asla bırakmazdım, anneminde ağzına bakmazdım, kimse eşinizden daha kıymetli değil bunu unutmayın, herkes dış kapının dış mandalı.
Evlilik birliği içinde eğer, eşinizle bir sorun yaşadığınzda, kendi aileneizden bazı insanlar
evet sen haklısın, yapabileceğin hiçbirşey yok, boşan, sen daha iyilerine layıksın, boşver, sen herşeyi yaptın,sende hiç suç yok, bak o suçlu vs . konuşuyorlarsa, bilin ki o insanlar sizin düşmanınızdır, çünkü hatasız insan olmaz, bir sorun yaşandığı zaman ,insan önce kendi insanına kızar, düzeltebileceklerini düzeltsin diye, yok sen haklısın diyorsa, o insandan sana fayda yok, sonunda yanlız kalan ben oldum, eşim yeni bir hayat kuruyor, çok mutluymuş duydum. içim kan ağlıyor, annemin vicdanı rahat mı acaba çok merak ediyorum, bunu yüzüne hiç vurmadım ama, yuvamı yıktı. ve bunu yaşamış bir insan olarak, bir erkek olarak, eşine sahip çıkamamış bir erkek olarak söylüyorum, bu ülkede kadınlar eşlerinden gördükleri şiddet kadar da kaynana dan görüyorlar ve biz erkekler onları, en kıymetli varlıklarımızı annelerimizden koruyamıyoruz.
bende 8 senedir birlikte oturuyorum son bir senedir benim için çok zor geçti psikolojim bozuldu kadın saçma sapan şeylerden iftiralar atıyor yok elbisemi yıtttın yok telefonumu bozdun 2. 2010 da 2. çocuğum doğumunda annem geldi kadını da rahatsız etti problemli kadın artık isyan ettim beni öldürseniz bir arada kalmam diye şimdi üst dairemize taşınıyor en azından hergün yüzünü görmem
- 12 Şubat 2010
- 22.140
- 4.034
- 448
benim kaynanamla, kayınpederimle bir sorunum yoktu, ama onların benimle olan sorunları , eşimin annesine benim resmimi ilk gösterdigi an başladı (ki ben çevremde güzel olarak degerlendirilen gurupta gösterilen bir kızken, kadın tek yorum yapmamış, sadece bakmış ) eşime sormuştum eee ne dedi annen begendimi beni diye... yooo alev hiç bir yorum yapmadı, hiç birşey demediğini söyledi eşim )
aslında ozamandan belliymiş kadının kıskannç tavırlı oldugu... dünyadaki yapacagım şey yokk ...sadece ilişkilerimi kestim, ama ahirette hesaplaşacazzzzz,
çatır çatır çatlasın emii kıskanç kıskanmıştır senievet unutuyorlar bu dünyanın bide öbür tarafı var
ben hakkımı helal etmiyorum
- 19 Mart 2012
- 3.869
- 14
- 108
ayyy çok üzüldüm yaaaa
ama sonradan herşey düzelse bile bu evliliğin ilk zamanları burnundan geldi ya
onu hiç unutmuyorsun unutamıoyorsun
aynen sizin gibi düşünüyorum 10 aylık evliyim şöyle bi kez olsun sabahlığımı giyip gezme şansım olmadı dolapta boşa duruyo keşke almasalardı güya giyerim die aldılar... eşimede bunu anlattım bi daha yeni evli olamicaz biz dedim ama elinden bişey gelmiyo ömrümünde arada kalıyo bu sefer oda
- 12 Şubat 2010
- 22.140
- 4.034
- 448
rica ederim canım ne demek sıkılınca gel yazarsın
Allah kolaylık versin işin çok zor
evet bide çocuk olunca ne yapacağını şaşırıyorsun
hep bir yandan terbiye etmeye çalışırlar
görümcenin arkasını neden topluyon annen yaşına gelmiş
pasaklıya bak kendi işini yapsın
benim kaynanamla, kayınpederimle bir sorunum yoktu, ama onların benimle olan sorunları , eşimin annesine benim resmimi ilk gösterdigi an başladı (ki ben çevremde güzel olarak degerlendirilen gurupta gösterilen bir kızken, kadın tek yorum yapmamış, sadece bakmış ) eşime sormuştum eee ne dedi annen begendimi beni diye... yooo alev hiç bir yorum yapmadı, hiç birşey demediğini söyledi eşim )
aslında ozamandan belliymiş kadının kıskannç tavırlı oldugu... dünyadaki yapacagım şey yokk ...sadece ilişkilerimi kestim, ama ahirette hesaplaşacazzzzz,
- 12 Şubat 2010
- 22.140
- 4.034
- 448
allah rahmet eylesin
evet bazen annemize kardeşimize tahammülümüz olmuyor hatta kendimize bile
birde elin kahrını çekmek çok ama çok zorrrr
- 19 Mart 2012
- 3.869
- 14
- 108
allah rahmet eylesin
evet bazen annemize kardeşimize tahammülümüz olmuyor hatta kendimize bile
birde elin kahrını çekmek çok ama çok zorrrr
gerçekten zormuş bunu yeni anladım bende
