canım,okadar ağır kavgalardan sonra bile yine ben barışmak için adımlar attımm..evi terketti günlerce tek kaldım evde..aramadı sormadı...sonra artık telefon ettim gel konuşalım boşanacaksak boşanalım dedim öyle geldi..
geldiği gün yine yapıcı olmaya çalıştım...kaç kez adım attım..barışır gibi olurduk,ertesi gün yine koca evde yok..gitmiş anasının yanına..illa dolunay arayaak nerdesin diye...öyle gelecek beyfendi..
kahretsin yaa..seviyosak yani bukadar da aşağılanmayı haketmiyoruz...
Ahhh işte o anne biraz anne olsaydı derdi ki oğlum burası senin evin değil artık. Git karınla çöz problemini. Ya onunla gel ya da hiç gelme derdi. Ammaaaa anne fırsat düşkünüymüş demekki.
Hani anneler kötülenmez büyütmüş beslemiş ancak oğlunu seven bir anne yapmamalı bunu. Erkekler kriz zamanlarında yapıcı olmazlar zaten. Kaçıp gitmeyi tercih ederler. Yuvayı gerçekten dişi kuş yapıyormuş. Burda okuduklarımdan ve küçük de olsa kendi yaşadıklarımdan anladım bunu. Bir gün vuracaklar o kafalarını duvarlara ama çok geç olacak.