bizde o kadar çok kavga ettikki annesi yüzünden..hep ağlayan üzülen haksız olan ben oldum.beni en baştan beri istemediler.ne annesi ne abileri ablaları..ama eşim kararlı olunca yalnızca kabullenmiş gözüktüler..laflarını sokmayı hiç ihmal etmiyolar.mesela evlendikten sonra ilk bizde kalmaya geldiğinde,ilk gecenin sabahı kapalı olan yatak odası kapımı aralamış bizi izliyodu.ulan görmeni istesem açık bırakırım zaten ne görmeyi bekliyosunda bakıyosun..ne ayıp!!sonra bigün evi süpürdüm biraz boynum ağrıyodu o yüzden arkasından yerleri viledayla sildim.ne dedi dersiniz?bizimde köyde halı olmayan bi antremiz var orayı bu sopayla siliyoruz kıçından başından iş yapıyoruz işte !!! bana soktuğu lafa bak..koltukta ayağını uzatır bana yer bırakmaz pis pis sırıtır el kızı ayakta kaldı der..nefret ediyorum ondan
zaten sırf oğulları istediği için kuduruyolar kendileri alsaydı seslerini bile çıkaramazlardı....bendede aynı her gitmemde laf sokuyo gitmeden önce binbir stresle gidiyorum
annecim sensiz olmaz annecim üzülme annecim söyle annecim böyle
artik yok onlar hayatimizda!!
