Kendi anne babasıyla görüşmeyen var mı?

biranliknefes

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
26 Mayıs 2020
722
1.627
113
Burada hep kv ve kp'siyle sorun yasayip görüsmeme karari alan gelinlerin konularina sahit oluyoruz.
Peki ayni seyi kendi öz anne-babasiyla yasayaniniz var mi?
Bir hafta önce anne babamla yasadigim evden ayrildim, büyük bir kavga, bizzat öz annemden duydugum bel alti küfürler ve asagilamalar sonucu bir kac esyami alip ciktim.
Kendimi bildim bile hep kavga eden ebeveyenlere sahip oldum, sürekli simdi bir yaygara kopacak mi acaba diye tetikteydim, kalbim güm güm carpardi en ufak bir ses yükselmesinde (ki sagolsunlar bütün mahallenin duyacagi sekilde bagiris cagirisla kavga ederlerdi).
29 yasindayim ve son zamanlarda bir kavga patladigi zaman kendimi refleks olarak pencerelere kosarken yakaliyordum, aciksa eger kapatiyim de disari ses gitmesin, kolu komsuya rezil olmayalim diye. Hayatini el alem ne der zihniyetiyle yasayan ailem, kavgalarini alenen millete sunmakta bir sakinca görmüyorlardi niyeyse, bu ne yaman celiski!
Neyse, tahmin edersiniz ki psikolojik olarak saglikli gelismedim, anksiyete ve depresyon hep hayatimda oldu.

Aileme cok öfkeliyim, kirginim, cünkü sadece cocuklugumu ve bugünümü degil, gelecegimi de caldiklarini düsünüyorum. Müthis bir evlilik fobisi yasiyorum ve ilerde normal insanlar gibi evlenip coluk cocuga karisabilecegime ihtimal vermiyorum.

Benzer seyler yasayanlariniz var mi? Ailenize ne sekilde sınır koydunuz? Yoksa siz de benin gibi bunu yapmaya aslinda cok gec kalanlardan mısınız?
 
Allah yardımcınız olsun bundan sonraki hayatınızda huzur eksik olmasın
 
biranliknefes .!.:
Kiz kardesimde kaliyorum ve hatır hatır ev ariyorum suan, bi kac hafta icinde bulurum birsey muhtemelen. Evet calisiyorum da.
Genişletmek için tıkla...
Kimseye muhtac olmaman ev bakacak kadar ayaklarının ustunde durman cok guzel cok sevındım. Arkadasıma geldım calısmıyorum deseydin cok uzulurdum.
1+1 evlere bak.
Zaten yasın tek basına yasamak ıcın de cok uygun.. Insan bir yastan sonra bısey yaparken aılesınden ızın almak istemiyor.
Aslında bu bahane ile ozgurlugunu de ilan ettin iste, şer gibi gozuken hayr derım ben buna.

Evlenme meselesine gelince, annenle babana benzemeyip aksı sekılde biride olabilirsin.
Babasından sıddet gorup evladını kulagını cekmeden buyuten ınsanlar var.
Bıkmıssın zaten kavga ve kaostan, aksine huzurlu guzel bır evlilik yapacaginı dusunuyorum senın.

Umarım cok mutlu olursun
 
Benzer bir aileden geliyorum evlilik fobim var evlenince hayatım bitecek cocuk yapınca maddi sıkınt8larım olacak bataklığa düşecekmişim gibiyim. Ailen senin icin en iyisini bilirciler gelmeden söyleyeyim maddi özerkliğim olsa ana baba kardeş hicbiriyle görüşmek istemem. İyi olsunlar benden uzak olsunlar. Bir şey olsa cok üzülürüm ama şu yaşıma geldim bir kere olsun herhangi bir aile bireyimi özlediğimi eksikligini hissettiğimi bilmem. Ailesiyle benzer sebeolerle görüsmeyen/ cok az görüşen arkadaşlarım var. Hicbiri de pişman/üzgün değil.
 
Ben bayramdan bayrama görüşüyorum 6 kardeş bir anne var onlarda aramıyor sormuyor zaten sınır koyduğumdan. Ya da omlarda pek umursamıyor

Umurumda değil çünkü görüşünce daha mutlu etmeyecekler, içi burulsa da insanın başka aileleri görünce yine de varlıklarından iyi diyorum. Varlıklarını tecrübe ettim çünkü.

Eşim de hiç görüşmüyor. 3 yıldır. Onun durumlar farklı biraz. Görüşme ihtimali hiç yok gibi. Konu beni aşıyor içine girmek istemem. Aile adına birşey yok onlarla büyümemiş.

Yani kısaca biz gibi insanlar dahi savaştan enkazdan çıkıp kendince mutlu evlilik yapabiliyorsa siz de yaparsınız. Umutsuz olmayın ve kesinlikle dönmeyin eve !
 
Bize toplum tarafından yapılan bir baskı var ; asla ailemize karşı çıkmamak ve koşulsuz saygı göstermek yönünde. Ama insan ailesinden terbiyesizlik,hakaret ,aşağılama duyunca özellikle belli bir yaşın üstündeyse sindiremiyor. Tek taraflı çaba durumu değiştirmiyor. Saygı karşılıklıdır. Hadi saygı görmüyorsun tamam ama sevgi de görmüyorsun. Aile de bu konuda değişmeye istekli değil ise ki sizinki öyle ,uzaklaşmak tek çare. Kendi hayatını kurup , izin verdiğin ölçüde müdahale etmelerini sağlayacaksın. Sen yine arayıp soracaksınız,bayramda seyranda gideceksin, hastalıkta yanlarında olacaksın çünkü sana verilmiş bir emek var ,hiç kolay değil ebeveyn olmak. Ama sınırın bu olacak. Öz annene bel altı küfür etme hakkını tanımayacaksın. Yaşın küçük değil ,çek git .
 
Bazen kizkardesimle ben de seninle ayrı eve çıksak ne güzel olur diye takiliyoruz)Ama saka bi tarafa belli bi saatten sonra ne onlar bizi kaldırabiliyor,ne de biz onalri, yalniz olmak ,kendi düzenin olsun istiyorsun,her zaman başımızın taçları ama bazen de olmuyor yaa
 
Bu durum seni tabiki olumsuz etkiler ama hayatinin ipleri senin elinde ve eger sınır koyabilirsen bu cook saglikli olur.Aslinda sınır koyma problemi olan bir kulture sahibiz.Lackalasmis aile iliskileri,kardes kavgalari,kiskancliklari evlenince kayinco,gorumce derdi vs vs bitmeyen bir kuyruk.Paranizi kazaniyorsaniz oh ne guzel bakin keyfinize.Tabi bir de ailelerin musallat olanlari var boyle cocuklarini borca sokan,donuna kadar utanmasa almaya calisan.oyle olmasinlar da.karsidan iyi olmalarini bilmen bile cok iyi olur.
Var bu arada oyle cok mesafeli yasayan insanlar bildigim.yalniz hissetme kendini.
 
Kuzenim var. Ne zaman patlayacak diye bekliyorum bende. Küçüklüğünden beri anne babasının arasında sulh sağlatıcı olarak görev alıyor. Evden ayrılamayacak durumda birde
Ne mutlu size ki kendi ayaklarınız üstünde durup bağımsızlığınızı ilan edebilecek kadar sağlam basıyorsunuz yere. Çekmek zorunda değilsiniz. Çekmeyin hiç kimseyi. Biz aslında hep tek başımızayız.
 
Vallaha bende ev arıyorum .Beynim yoruldu artık .Her şeye konuşan bir babam var.Iyıye kötüye .Tükendım artık.Allah canlarını sag etsınde gitti böyle 30 yılım.
 
Gel seni bir kucaklayayım. Aynı yaştayız ve yaşadıklarımız bazı noktalarda benzer. Ara ara geliyorum yanlarına ve ne yazıkki tartışmalar oluyor. Birara ciddi şekilde görüşmemeyi düşündüm ama sonra kopamadım. Bizde çok şiddetli kavgalar da olmadı ondan belki bilemiyorum. Normalde en rahat kendi ailemize oluruz, mesela dışarıdaki insanlara daha saygılı oluruz. Ailemizle konuşurken daha rahat oluruz ve bazı kötü sözler bile tolere edilir. Eminim sende tolere etmeyi çok düşünmüşsündür ancak annenin söyledikleri çok ağır. Annenin herhangi bir rahatsızlığı olabilir mi? Kendini kontrol edemediği bir durumu? Hep derim evladın hayırlısı denir ama ailenin hayırlısı daha önemli. Neticede kimse çocuk sahibi olurken bizim çocuğumuz olmak ister misin demiyor. O zaman herkes düzgün davranacak çocuğuna. Üzüldüm gerçekten , belki bana kızacaksın, seni anlamadığımı düşüneceksin . Bence bir kez sakinleşince gidip ben dili ile ailene sana hissettirdiklerini söyle , içinden ne geliyorsa anlat. En azından ileride içinde kalmaz. Ben de sen gibi silmeyi düşündüm konu açtım hatta taşlandım. Ama sonra onları anlamaya çalıştım. Tabiiki hiçbir şey haklı çıkarmaz annenin söylediklerini çok ayıp etmiş. Belki o da sevgi görmemiştir hiç, eski nesilin bir kısmı gerçekten sevgi değer görmemiş kendş ailelerinden. Küçük yaştan itibaren hırpalanmışlar çalıştırılarak, zaten çoğu ailede bir sürü çocuk. Toplum baskısı had safhada. Ona kötü davranıldığı için bunu yapıyor olabilir demek istiyorum. Bu yaptığından duyduğun rahatsızlığı bence bir daha anlat. Sen şunu dedin gibi değil de bunu dediğin için ben çok üzüldüm , çok ağladım çok rahatsız oldum gibi. Koparmak gerçekten zor, ama bir kez daha dene belki zora gerek kalmaz.
 
Babamla görüşmüyor .ne ölüsü ölüme ne dirisi modundayım.zaten pek halta yaramıyordu . Kangren olmuş kolu koparmak lazım bazen
 
biranliknefes .!.:
Müthis bir evlilik fobisi yasiyorum ve ilerde normal insanlar gibi evlenip coluk cocuga karisabilecegime ihtimal vermiyorum.
Genişletmek için tıkla...

evlenmek zorunda degilsin. bunu simdiden dusunup de kendine extra bir baski yaratma. zamani gelince belki ailenden cok farklibir evliligin olurya da senelerce sevdigin adam ile birlikte yaşarsın. simdiden olmayan bir durum icin kendini sıkıntıya sokma.
 
Olmayınca olmuyor. 42 yaşındayım, annem bana olan annelik sınavından kaldı. Çok mu kötü değil ama benm nazarımda kaldı işte. Seçme şansım olsa idi aslaaaa bu aileyi seçmezdim. Bn normalde görüşüyorum sık olmasa da ama bayramlarda görüşmüyorum 2 yıldır. Herşeyim var, iyi bir eş ve çok güzel çocuklar ama bir trfım hep kırgın.

Bu arada çok yakınım var 4 çocuklu. Karı koca ömür boyu saldırmalı bağırmalı kavgalar ettiler. Çocukların hepsi anksiyiteli ancak 4 ü de mutlu evlilik yaptı iyi insanlarla karşılaştılar. Belki daha çok sahip çıkıyorlar huzurlarına.
 


Cok tesekkür ederim, iyi ki varsiniz
 


Seni o kadar iyi anliyorum ki. Bu hayatta sanirim beni de ailem kadar kimse üzmedi, psikolojimi bozmadi. Anne baba kutsaldir bilmem ne diyenlerin agzina kürekle vurasim geliyor. Herkes ne yasadigini bilir cnm gercekten cok zor böyle bir ailede büyümek
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Y
Babamın annemi aldattığından şüpheleniyoruz ama kanıt yok?
2
Yorumlar
23
Görüntüleme
2K
eylul erdemir
E
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…