Ne anlattığını çok iyi anlıyorum, gitmesen olmaz mı? Belli ki işin ve kendine ait evin var, yaşa kendi yuvanda, kendi ayağınla mutsuz olmaya gitme. Bize öğretilen aileye saygı öyle aileler için geçerli değil. Sana saygı duymayanları aileden saymak zorunda değilsin. Öğrenciysen de bir an önce ayaklarının üzerinde durmaya bak ki kurtulabilesin.Bayram tatili,,yolculuk var ,, suanda bavul hazırlayıp ne gıysem ne götürsem diye kararsızlık yaşamam gerekirken içimdeki huzursuzluk ve daha birçok tarıfı zor hısler ,,insanlar heyecanlı ailelerine kardeşlerine kavuşacağı için bende ise kocaman hiçlikk ,,o evde yerım yok sanki oraya ait degılım arada bi özeneyim diyorum ama hıcbır saygı vs başka bısey yakıştırılmıyor bana orda öyle hıssedıyorum yıne bomboş gıdıp gelırım,,benden çok şey aldılar ama ben izin verdım buna..üzgünüm yerım olamayan bı yerde olmak istedıgkm için
Teşekkür ederim anladığın anlaşıldığım için….öyle oturdum kaldım daldım düşüncelere ,,gitmesem de olmaz ama iyi gelmıyolar minik bir kıpırtı oluyor bu defa iyi şeyler olur belkı ama yıne aynı hep aynı ,. Bana saygı yok o evde,,Ne anlattığını çok iyi anlıyorum, gitmesen olmaz mı? Belli ki işin ve kendine ait evin var, yaşa kendi yuvanda, kendi ayağınla mutsuz olmaya gitme. Bize öğretilen aileye saygı öyle aileler için geçerli değil. Sana saygı duymayanları aileden saymak zorunda değilsin. Öğrenciysen de bir an önce ayaklarının üzerinde durmaya bak ki kurtulabilesin.
Her seferinde bu sefer daha iyi olur mu diye bir umut da oluyor insanın içinde ama hep aynı hayal kırılığıyla dönülüyor. "olgunlaşmamış ebeveynlerin yetişkin çocukları" diye bir kitap var, oku onu, beklentisizleşmeyi ve istediklerinin ne olduğunu anlamana çok faydası olur
Üzmek istemem ama asla değişmeyecekler. Önerdiğim kitabı oku, kendini ve aileni çözümlemene çok faydası olacak. Ben ailemi de anneliğimi de çok sorguladım o kitabı okurken, bağını koparmazsan asla mutlu olmayacaksın bunun garantisini veririm. Kültürel geleneksel yargıları unut, o kriterler senin ailen için geçerli değil. Kendine yapacağın en büyük iyilik uzak durmak. İlla gideceksen Huysuzluk yaptıkları an topla valizini evine dön, bu hem onların çenesini kapatır hem sen kurtulmuş olursun. Hintlilerin filleri eğitirken kullandığı yönteme benziyor yaşadıklarımız. Önce gücün olmadığı için o zincirden kurtulamıyorsun, gücün olduğu zamanda da öğrenilmiş çaresizlik yüzünden kurtulmayı denemek aklına gelmiyor. Silkelen gücünün farkına var. Onların gölgesine muhtaç değilsin, korkma. Su soğuk olsa da girince alışılıyor.Teşekkür ederim anladığın anlaşıldığım için….öyle oturdum kaldım daldım düşüncelere ,,gitmesem de olmaz ama iyi gelmıyolar minik bir kıpırtı oluyor bu defa iyi şeyler olur belkı ama yıne aynı hep aynı ,. Bana saygı yok o evde,,
Dışarda iş yerınde kendıne özenen güvenen güçlü görünen bırıyımişim yanı insanlar öyle dıyor ama o evde ben bir hiçim saygı değer görmedıgım için buna inancım yüksek ,bu hisler o kadar yoğun ki kendinden soğuyorum ..düşüncelerime herseyıme değer verılmyor önemsenmiyor ama aile bağları ya ıllakı ben orda olacağım bunlara maruz kalacağım ,, ama bır kere olsun anlamaya çalışılmıyor anlatmaya çalışsam da öyle yanlış yerlere çekerler ve en suçlu sen olursun denedım ama onlar kalabalık ve gerı dusuncedeler ben kötü yanlış suçluyum hep bıseyı hak etmeyen ben ıyı gelmıyor ama mecburum aıle işte ,,,bu arada onerdıgın kıtap tam da ihtiyaca yönelik ekledım çok sağolNe anlattığını çok iyi anlıyorum, gitmesen olmaz mı? Belli ki işin ve kendine ait evin var, yaşa kendi yuvanda, kendi ayağınla mutsuz olmaya gitme. Bize öğretilen aileye saygı öyle aileler için geçerli değil. Sana saygı duymayanları aileden saymak zorunda değilsin. Öğrenciysen de bir an önce ayaklarının üzerinde durmaya bak ki kurtulabilesin.
Her seferinde bu sefer daha iyi olur mu diye bir umut da oluyor insanın içinde ama hep aynı hayal kırılığıyla dönülüyor. "olgunlaşmamış ebeveynlerin yetişkin çocukları" diye bir kitap var, oku onu, beklentisizleşmeyi ve istediklerinin ne olduğunu anlamana çok faydası olur
Mecbur değilsin işte, buna ikna olman için çok büyük bir olay çıkması gerekiyor. Tek başına ikna olman zor, tatil dönüşü psikolojik destek almaya çalış, bu zinciri desteksiz kırman çok zor.Dışarda iş yerınde kendıne özenen güvenen güçlü görünen bırıyımişim yanı insanlar öyle dıyor ama o evde ben bir hiçim saygı değer görmedıgım için buna inancım yüksek ,bu hisler o kadar yoğun ki kendinden soğuyorum ..düşüncelerime herseyıme değer verılmyor önemsenmiyor ama aile bağları ya ıllakı ben orda olacağım bunlara maruz kalacağım ,, ama bır kere olsun anlamaya çalışılmıyor anlatmaya çalışsam da öyle yanlış yerlere çekerler ve en suçlu sen olursun denedım ama onlar kalabalık ve gerı dusuncedeler ben kötü yanlış suçluyum hep bıseyı hak etmeyen ben ıyı gelmıyor ama mecburum aıle işte ,,,bu arada onerdıgın kıtap tam da ihtiyaca yönelik ekledım çok sağol
Kendım yapamam evetMecbur değilsin işte, buna ikna olman için çok büyük bir olay çıkması gerekiyor. Tek başına ikna olman zor, tatil dönüşü psikolojik destek almaya çalış, bu zinciri desteksiz kırman çok zor.
Gitme o zaman niye eziyet ediyorsun kendine bu kadar kötü hissediyorsan/hissedeceksen ?Bayram tatili,,yolculuk var ,, suanda bavul hazırlayıp ne gıysem ne götürsem diye kararsızlık yaşamam gerekirken içimdeki huzursuzluk ve daha birçok tarıfı zor hısler ,,insanlar heyecanlı ailelerine kardeşlerine kavuşacağı için bende ise kocaman hiçlikk ,,o evde yerım yok sanki oraya ait degılım arada bi özeneyim diyorum ama hıcbır saygı vs başka bısey yakıştırılmıyor bana orda öyle hıssedıyorum yıne bomboş gıdıp gelırım,,benden çok şey aldılar ama ben izin verdım buna..üzgünüm yerım olamayan bı yerde olmak istedıgkm için
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?