Kendi öz annenizden soğudunuz mu hiç?

Yorumlariniz icin teşekkür ederim hepiniz haklısınız.. Simdiye kadar neden sınır çizmedim çünkü biseylerin farkinda olsam da evet sorun şu diyecek kadar net göremiyordum. Kendim anne olana kadar. 7 yil cocugum olmadi suan 3 yasinda ve cocugumun her hatasinda onu ne kadar koşulsuz sevdiğimi görüyorum benim yaptiklarimi yapmiyor evladim kendini mecbur hissetmiyor cunku sevgimdeb emin adım adım çocuğumu büyütürken farkina vardim. Bir de yasim oldu 31 ve daha net kararlar alabiliuor ve sınır cizebiliuorum. Simdiye kadar bikinc alti mi dersiniz artik ne denir bilmiyorum ama aradiklari an mecburmusum hissi oluyordu. Artik olmayacak ben eski ben degilim

Cok pardon suan 31 yaşındayım olacakti. Oğlum 6 yasinda

En komigi de ne biliyor musunuz bu en son gidişimde konu çocukluktan açıldı benim biraz gözlerim doldu ve beklediğim ilgiyi ve sevgiyi goremedigimi söyledim annem ayrıntıya girmeme musade etmeden saatlerae inkâr etti tek bir cümle kurdum ben o saatlerce susmadi. Dedigime diyeceğime pisman ettirdi cok adaletliymis anneler ayrim yapmazmis. Yaptınız iste diyemedim. Çünkü cok konusarak aralıksız 2 saat kendini savunarak beni bastırmaya çalıştı. Anladim ki hic bisey konuşmaya da gerek yok duymayacak ve anlayamayacak beni. Oglum 7 yasinda ikinci çocuğu yap diye herkes ısrar ediyor ne alakaysa.. Ama ben düşünmüyorum. Rabbim evladima sağlıklı hayırlı uzun ömür versin. Ben 2.cocugu doğurursam birinden birine gram haksızlık yaptim mı diye düşünerek kafayi yerim.

Üç ayrı yorumunuzda da çocuğunuzun yaşını farklı yazmışsınız. Kaç yaşında bu çocuk?
 
Çocukken olanlar sizin suçunuz değil, hepimiz annelerimizi otorite görüyoruz, en çok ilgi sevgiyi onlardan bekliyoruz ama yetişkinlikte artık güç bizim elimizde. Bence bu gücün farkına varın, sizi üzen herkesten uzak durma şansınız var.
 
11 yıllık Evliyim çocugum var .. ne zaman anneme gitsem hayal kırıklığı kırgınlık ile dönüyorum.. Zaten yılda 1 defa gidiyorum ve binpişman dönüyorum.. Çocukluğumdan beri açık açık eblat ayrımı yaptı benden kısıp ablama ve erkek kardeşime yedirdi.. Gözüne girebileyim diye hep kendi kendine yetebilen bir çocuk oldum derslerimde en başarılı çocugu bendim takdir belgesiz bir karnem yok çok sevdiği kayırdıgı evlatları hep orta ile gecerlerdi. Namaz kılan biriydı annem sırf beni takdir etsin sevsin diye allah rızası için değil annem beğensin diye küçücük yasta oruc tutar namaz kılardım. Yemel hiç secmedim ben işkembeden nefret ederdim amamsırf annem görsün beni diye bayıla bayıla yiyormuşum gibi sadece sofradaki işkembeden yerdim .. Belki çocukça ama görülmek için çabalamak çok yordu beni. En son 1ay önce gittim ve karar aldım gercek anlamda beni özleyene kadar arayıp seni özledim kızım diyene kadsr gitmicem artık. Çünkü beni ararken yufka yapıcaz gel, kurbanda kurbanı kim dograyacak mutlaka gel, yaz temizliği yapılcak ne zaman gelirsin diye aradı hep. Hamileyken bana insaat temizliği yaptırdı ablama kıyamadı kızo 1 buçuk yaşında bebesi var gelemez dedı.. Ulan ben 8 aylıl hamile halimle eşimden gizledim de insaat pisliğini temizledim.. Merdiven tepelerinde ağır perdelerini taktım bel agrısından o gece uyuyamadım da doğurma tehlikem olmasına rağmen kendını suçlu hissetme diye gıkımı cikarmamıstım. Evet öz annemden soğudum sarılamıyorum öpemiyorum aramızda kocaman bir buz dağı var ve bunun sorumlusu ben degilim çocuk kalbimi kıran annem.
Ahhh bacım bin tane koku açmışımdır bunla ilgili onlar asla düzelmiyor siz sınır çizin lütfen ben yeni yeni başladım ve çok mutluyum :) başkasının bana değer vermesi için gösterdiğim tüm çabalar için üzgünüm ama geçti gitti bundan sonrası için çabalayacağım..
 
Back
X