- 14 Temmuz 2018
- 679
- 1.265
- 113
- 30
- Konu Sahibi barbekusos
- #1
Az önce okuduğum bir konudan çok etkilenerek kendi durumumla ilgili sizden akıl almak istiyorum. Okuduğum konuda 'eşim geldi bana sarıldı özür diledi beni ne kadar incittigini anladığını düşündüm' gibi bir cümle yazmış. (O konunun sahibi konumu okursa umarım çok mutlu olur, evliliği düzelir.) O cümleyi okurken gozumden yaşlar akti, neden?
Uzun zamandır içten bir sarılmaya duygusal anlamda hasret kaldım diyebilirim. Abartıyor da olabilirim, her regl dönemi daha duygusal oluyorum.
Ben takıntılı düşüncelere sahip, şüpheci biraz da kısıtlayıcı bir insanım. Bir süredir hayatımda biri var. Daha önce de kiskancligimla ilgili bir konu açtığımda terapi al, tedavi ol önerileri geldi. Ama ben başka bir şey danışmak istiyorum.
Hayatımdaki kişiyi inanılmaz kısıtladım bunalttin kıskandım. Bunlara bir süre dayandı, belli bir zamandan sonra (haklı olarak belki de) yorulduğunu kavgalardan bıktığını vs söyledi.
Son zamanlarda paylasimlarimiz çok azaldı, virüs sebebiyle zaten uzun zamandır görüşemiyoruz. En son görüştüğümüzde de o soğukluğu hissettim ve konuştum. Yine aynı şeyleri söyledi, onu bunaltarak hayata karşı motivasyonunu düşürmüşüm, her şeye evet ve tamam demiş ama bir yere kadarmış.
Kızlar belki de haklıdır evet çok yaptım doğru çok kıskandım çok bunalttim ama düzelmek istiyorum. Eskisi gibi olsun istiyorum bunun için neler yapabilirim.
Sevgi dilenen insan konumuna düşmek istemiyorum ama düşmüş bile olabilirim, ağlayarak yazıyorum. Ona karşı nasıl davranmalıyım? Eski halimizi o sıcaklığı, huzuru güvende hissetmeyi geri istiyorum.
Sadece geceleri uyurken huzurlu olabiliyorum, gün içinde sürekli beynimde düşüncelerle uğraşıyorum.
Konudan konuya atlıyorum, sizden böyle davran böyle yap demenizi bekliyorum. Eskisi gibi değer gördüğümü hissetmek istiyorum(eğer o değer hala varsa)
Saçma yazmış olabilirim eksik gelen sormak istediğiniz şeyler varsa cevap vereceğim.
Bana yardımcı olursanız çok mutlu olurum, inanın anlatabileceğim yakın arkadaş diyebileceğim kimsem yok, hepsiyle aramızdaki bağ bitti.
Okuduğunuz için teşekkürler.
Uzun zamandır içten bir sarılmaya duygusal anlamda hasret kaldım diyebilirim. Abartıyor da olabilirim, her regl dönemi daha duygusal oluyorum.
Ben takıntılı düşüncelere sahip, şüpheci biraz da kısıtlayıcı bir insanım. Bir süredir hayatımda biri var. Daha önce de kiskancligimla ilgili bir konu açtığımda terapi al, tedavi ol önerileri geldi. Ama ben başka bir şey danışmak istiyorum.
Hayatımdaki kişiyi inanılmaz kısıtladım bunalttin kıskandım. Bunlara bir süre dayandı, belli bir zamandan sonra (haklı olarak belki de) yorulduğunu kavgalardan bıktığını vs söyledi.
Son zamanlarda paylasimlarimiz çok azaldı, virüs sebebiyle zaten uzun zamandır görüşemiyoruz. En son görüştüğümüzde de o soğukluğu hissettim ve konuştum. Yine aynı şeyleri söyledi, onu bunaltarak hayata karşı motivasyonunu düşürmüşüm, her şeye evet ve tamam demiş ama bir yere kadarmış.
Kızlar belki de haklıdır evet çok yaptım doğru çok kıskandım çok bunalttim ama düzelmek istiyorum. Eskisi gibi olsun istiyorum bunun için neler yapabilirim.
Sevgi dilenen insan konumuna düşmek istemiyorum ama düşmüş bile olabilirim, ağlayarak yazıyorum. Ona karşı nasıl davranmalıyım? Eski halimizi o sıcaklığı, huzuru güvende hissetmeyi geri istiyorum.
Sadece geceleri uyurken huzurlu olabiliyorum, gün içinde sürekli beynimde düşüncelerle uğraşıyorum.
Konudan konuya atlıyorum, sizden böyle davran böyle yap demenizi bekliyorum. Eskisi gibi değer gördüğümü hissetmek istiyorum(eğer o değer hala varsa)
Saçma yazmış olabilirim eksik gelen sormak istediğiniz şeyler varsa cevap vereceğim.
Bana yardımcı olursanız çok mutlu olurum, inanın anlatabileceğim yakın arkadaş diyebileceğim kimsem yok, hepsiyle aramızdaki bağ bitti.
Okuduğunuz için teşekkürler.
