Kendimi anlamakta zorlanıyorum

izmirli398

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
18 Aralık 2020
15
19
28
Merhaba. Birkaç haftalık bir ilişkim var. Bugüne kadar hayatıma kimseyi almamıştım. Kolay kolay aşık olabilen bir yapım yok. Onunla tanıştığımız andan beri yanında kendimi rahat hissettim. Güzel vakit geçiriyorduk, anlaşıyorduk ve de hoşlanıyordum. 1,5 aylık flört sürecinden sonra sevgili olmak istedi. Her şey yolunda gittiği için ben de kabul ettim. O günden sonra henüz görüşemedik zaten. Şu an ise hata mı yaptım diye düşünüyorum.

Bu süreçte kafamda hep soru işaretleri oldu. Yalnızlığı çok seviyorum, kimseyle uğraşmak istemiyordum. Birine zaman ayırmak, görüsmek vesaire külfet gibi geliyor şu an. Ya ilişki insanı değilim ya da yoğun duygularım olmadığı için böyle hissediyorum. Başta güzel olur diye düşündüm ama şu an çok isteksizim. Şimdiden gelecek planları yapması, birlikte yaşlanmaktan bahsetmesi de gözümü korkutmuş olabilir. Evlilik fikri su an çok uzak geliyor bana. O biraz fazla kaptırdı kendini, yoğun hisleri var ancak benim için durum öyle değil. Böyle olunca da kendimi kötü hissetmeye başladım. Olumsuz hiçbir özelliğini görmedim, gerçekten istediğim karaktere sahip. Kafam çok karışık. Denemek istiyorum aslında ama o hevesi de göremiyorum kendimde. Sizin düşüncelerinizi merak ediyorum. Şimdiden herkese teşekkür ederim
 
Son düzenleme:
ben de yalnızlığı seviyorum ve her yeni başlayan ilişkiyi sapote etme eğilimindeyim. bu zamana kadar uzun süren 3 ilişki oldu öyle düsünün 😂 ama en azından benim için yürümesinden çok bitmesinin beni korkuttuğu ilişkiler için kendimi dinleyip sakinleştirdiğimde bir şekilde ilişki yürüdü. bazı insanları o yalnızlığınızdan ve huzurunuzdan daha çok isteyebiliyorsunuz. benim tecrübem bu yönde en azından.

1.5 yul flört zaten fazlasıyla yeterli bir süreydi ilişkiye karar vermek için. 15 yasinda değilseniz ilişkinin getireceği değişimleri zaten düsünmüs olmanız gerekirdi
 
Merhaba. Birkaç haftalık bir ilişkim var. Bugüne kadar hayatıma kimseyi almamıştım. Kolay kolay aşık olabilen bir yapım yok. Onunla tanıştığımız andan beri yanında kendimi rahat hissettim. Güzel vakit geçiriyorduk, anlaşıyorduk ve de hoşlanıyordum. 1,5 aylık flört sürecinden sonra sevgili olmak istedi. Her şey yolunda gittiği için ben de kabul ettim. O günden sonra henüz görüşemedik zaten. Şu an ise hata mı yaptım diye düşünüyorum.

Bu süreçte kafamda hep soru işaretleri oldu. Yalnızlığı çok seviyorum, kimseyle uğraşmak istemiyordum. Birine zaman ayırmak, görüsmek vesaire külfet gibi geliyor şu an. Ya ilişki insanı değilim ya da yoğun duygularım olmadığı için böyle hissediyorum. Başta güzel olur diye düşündüm ama şu an çok isteksizim. Şimdiden gelecek planları yapması, birlikte yaşlanmaktan bahsetmesi de gözümü korkutmuş olabilir. Evlilik fikri su an çok uzak geliyor bana. O biraz fazla kaptırdı kendini, yoğun hisleri var ancak benim için durum öyle değil. Böyle olunca da kendimi kötü hissetmeye başladım. Olumsuz hiçbir özelliğini görmedim, gerçekten istediğim karaktere sahip. Kafam çok karışık. Denemek istiyorum aslında ama o hevesi de göremiyorum kendimde. Sizin düşüncelerinizi merak ediyorum. Şimdiden herkese teşekkür ederim
Kendinizi zorlamayın zamana bırakın. Bazen iyi insan olması hatta idealinizdeki insan olması bile birini sevmeniz için yeterli değil, sevgi yoksa da uzatmanın anlamı yok. Bahsettiğiniz hayaller ancak sizin de sevdiğiniz insanla güzel gelir anlamlı olur.
 
İnsanın alışkanlıklarını terketmesi kolay değil. Birken iki oluyorsun. Kendi alanlarının içinde başka birinin de alanına yer ayırmak zorunda kalıyorsun. Henüz cok erken evlilik düşünmek için. Ondan kafan karışmış. Mesafeni koruyarak tanımaya devam etmelisin.
 
Merhaba. Birkaç haftalık bir ilişkim var. Bugüne kadar hayatıma kimseyi almamıştım. Kolay kolay aşık olabilen bir yapım yok. Onunla tanıştığımız andan beri yanında kendimi rahat hissettim. Güzel vakit geçiriyorduk, anlaşıyorduk ve de hoşlanıyordum. 1,5 aylık flört sürecinden sonra sevgili olmak istedi. Her şey yolunda gittiği için ben de kabul ettim. O günden sonra henüz görüşemedik zaten. Şu an ise hata mı yaptım diye düşünüyorum.

Bu süreçte kafamda hep soru işaretleri oldu. Yalnızlığı çok seviyorum, kimseyle uğraşmak istemiyordum. Birine zaman ayırmak, görüsmek vesaire külfet gibi geliyor şu an. Ya ilişki insanı değilim ya da yoğun duygularım olmadığı için böyle hissediyorum. Başta güzel olur diye düşündüm ama şu an çok isteksizim. Şimdiden gelecek planları yapması, birlikte yaşlanmaktan bahsetmesi de gözümü korkutmuş olabilir. Evlilik fikri su an çok uzak geliyor bana. O biraz fazla kaptırdı kendini, yoğun hisleri var ancak benim için durum öyle değil. Böyle olunca da kendimi kötü hissetmeye başladım. Olumsuz hiçbir özelliğini görmedim, gerçekten istediğim karaktere sahip. Kafam çok karışık. Denemek istiyorum aslında ama o hevesi de göremiyorum kendimde. Sizin düşüncelerinizi merak ediyorum. Şimdiden herkese teşekkür ederim
Bugüne kadar hayatıma kimseyi almamıştım derken....28 yaşına kadar hiç sevgiliniz olmadı mı?
ben de yalnızlığı seviyorum ve her yeni başlayan ilişkiyi sapote etme eğilimindeyim. bu zamana kadar uzun süren 3 ilişki oldu öyle düsünün 😂 ama en azından benim için yürümesinden çok bitmesinin beni korkuttuğu ilişkiler için kendimi dinleyip sakinleştirdiğimde bir şekilde ilişki yürüdü. bazı insanları o yalnızlığınızdan ve huzurunuzdan daha çok isteyebiliyorsunuz. benim tecrübem bu yönde en azından.

1.5 yul flört zaten fazlasıyla yeterli bir süreydi ilişkiye karar vermek için. 15 yasinda değilseniz ilişkinin getireceği değişimleri zaten düsünmüs olmanız gerekirdi
Doğru insan zaten huzurunu bozacağı yerde huzur verir.huzuruna ve rahatına ortak olur.yani şimdi bununla kim uğraşacak demezsin.telefon ettiğinde aman şimdi ne konuşacağım ki demezsin.görüşmek külfet gelmez.hatta sesini duymadan uyuyamazsın, rahat edemezsin.günler geçse de görüşelim dersin.eee bunu da bulmak kolay değil.bence hayatta 2,3 defadan başka denk gelmez.hâl böyle olunca da bazı şeylerden feragat edip oldurmaya çalışıyoruz işte.gerçeği budur.
 
Bugüne kadar hayatıma kimseyi almamıştım derken....28 yaşına kadar hiç sevgiliniz olmadı mı?

Doğru insan zaten huzurunu bozacağı yerde huzur verir.huzuruna ve rahatına ortak olur.yani şimdi bununla kim uğraşacak demezsin.telefon ettiğinde aman şimdi ne konuşacağım ki demezsin.görüşmek külfet gelmez.hatta sesini duymadan uyuyamazsın, rahat edemezsin.günler geçse de görüşelim dersin.eee bunu da bulmak kolay değil.bence hayatta 2,3 defadan başka denk gelmez.hâl böyle olunca da bazı şeylerden feragat edip oldurmaya çalışıyoruz işte.gerçeği budur.
Olmadı, içime sinen biriyle olmak istedim hep. Hem karakter olarak bana uygun hem de yoğun hislerimin olduğu...
 
Doğru insan karşınıza çıktığında buna ayıracağım zaman acaba kayıp mı diye düşünmezsiniz.
 
X