kızlar sımdı yazdıklarım sıze cok tuhaf gelecek cunku banada oyle gelıyor daha dogrusu sacma gelıyor ama gercek.ben hamıleyken kendımı hıc hamıle gıbı hıssedemedım.sankı kılo almısım yada karnımda gaz varmıs gıbı.dogum yaptım kendımı hıc anne gıbı hıssedemedım.annelıge uyum saglayamadım.evet oglumu sevıyorum ama onu canımın ıcı gıbı hıssedemıyorum.benım benden bır parca gıbı goremıyorum.cok moralım bozuk.esım doktora gıdelım dıyor.acaba bende annelık ıcgudusu yokmu yoksa lohusalık depresyonumu yasıyorum farkında olmadan.sureklı eskı hayatımı ozluyorum.bır cok seyı artık yapamadıgım ıcın cocugu ayak bagı gıbı goruyorum bazen.bazen cok vıcdan azabı cekıyorum kendıne gel o senın oglun dıyorum ama oyle hıssedemıyorum.ne yapmalıyım ya
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
kendımı anne hıssedemıyorum
- Konu Sahibi keri34
- Başlangıç Tarihi
E
EU1
Ziyaretçi
olabilir kizlar hemen yargilamayalimm
canim muhtemelen sen lohusalik depresyonundasin gececektir annesi biran once yardim al.........
kimi anneler bebegi ve hamileligi kabullenemezler
sende bunlar arasindasin
allah bagislasin cok tatli oglunn
onun sana ihtiyaci var annesi
o minicik yureginin o minicik bedeninin senin kokuna sevgine onu sevmene ihtiyaci var
dusunsene kim bakar ki ona senin kadar kim tutabilirki annelik yerini
insallah en kisa zamanda atlatirsinn
allah anali babali buyutsunn
canim muhtemelen sen lohusalik depresyonundasin gececektir annesi biran once yardim al.........
kimi anneler bebegi ve hamileligi kabullenemezler
sende bunlar arasindasin
allah bagislasin cok tatli oglunn
onun sana ihtiyaci var annesi
o minicik yureginin o minicik bedeninin senin kokuna sevgine onu sevmene ihtiyaci var
dusunsene kim bakar ki ona senin kadar kim tutabilirki annelik yerini
insallah en kisa zamanda atlatirsinn
allah anali babali buyutsunn
lohusalık depresyonu diye bişe duymustum bende bazı annelerde anlattıgınız durumlar olabiliyomuş.Arkadasımın kuzeni dogum yapmıstı o dahada beterdi resmen nefret ediyomus bebekten görmek dahi istemiyomus hatta yanındakilerin zoruyla baskısıyla falan emziriyomuş cocugu o derece yani.Ama simdi gayet iyi atlatmıs herseyi resmen tapıyo ogluna.Sizde üzülmeyin bu durumun geçici bence.Ama yinede bi uzmandan yardım almanızda fayda var.
Bence hamileliğindede lohusalığındada depresyona girmişsin sen bencede bir psikiyatriye gitmelisin.
canım daha 40 ınız çıkmadıysa lohusalıktan kaynaklanabilir.ne güzel sağlıklı bi evlat sahibi olmuşsun.tabiki hayatın değişmiştir ama buna kesinlikle değer.o minicik tamamen sana muhtaç senin kanından canından.onu beslemek,yıkamak,kokusunu hissetmek ne kadar güzel olmalı.nice özürlü engelli bebekleri aileleri nasılda bağırlarına basıyorlar anne-baba oldukları için.bunun tadını çıkar.onun büyüdüğü her ana tanık olduğun için onun annesi olduğun için çok şanslısın.o artık senin en yakının.hele birde agucuklara başlasın nasılda içine sokasın gelir.bir süre sonra hala geçmezse bi psikoloğa git canım.bu arada bende bir anne adayıyım.
arkadasının kuzenı yardım alarakmı atlattı bır bılgın varmı.esım dısında kımseyede anlatamıyorum durumumu herkes yanlıs anlar benı yargılar dıye.psıkolojım cok bozuldu.kendı basıma atlatırım dıye dusunuyordum ama.kendımı cok suclu hıssedıyorum dusunduklerım ve hıssettıklerım ıcın ama engel olamıyorum
canım ben kendi adıma yargılamıyorum seni çünkü aynı şeyleri inanki bende yaşadım ama bende ayriyetten ya çocuğuma zarar verirsem düşüncesi vardı ...hiç vakit kaybetmeden doktora git dememin sebebi bu bir an önce kafandaki yersiz ve hatta gereksiz takıntılardan kurtul ... umarım eşinle birlikte atlatırsınıbu durumu ki zaten psikiyuatra gidersen kesinlikle kurtulamaman gibi bir ihtimal yok...aslında bunu bir çok kadın yaşıyor kendi kendine aşabileceğin bir konu değil bu...rabbim şifa versin (tamamen hormonlarla alakalı)
bildigim kadarıyla kendiliginden gecmişti onun ama herkes bir olmamz yinede siz her ihtimale karsı bi dr la gorusun derım
canım oglum 2 ay 3 haftalık ılk zamanlarda bu kadar yogun degıldı yada farkında degıldım.normalde sevıyorum tabıkı ama huysuzlanmaya baslayıpta durmadıgında cok sınırlenıyorum.sureklı kucak ısteyen bır bebek yatırmaya calıstıgım anda morarana kadar aglıyor.uyurken sallıyorum uyanana kadar ayaklarımda kalıyor eger daldı dıye bırakırsam anında uyanıp aglıyor.bazı gunler ac oturuyorum aksama kadar elımden bırakamadıgım ıcın.bunlar cok bunalttı benı.bırakıp wc ye bıle gıdemıyorum.allah sanada hayırlı dogumlar nasıp etsın ınsallah
bende lohusayken kayınvalıdemı kaybettım.3 hafta oncede babannemı.hayatımda sorunlar degılde uzuntuler oldu.
suan ıcın ıyıyz ama bellı olmuyor bıranda degısebılıyor yıne hersey aslında bazı seylerı ona yukluyorum ondan cıkarıyorum acısını
Benzer Konular
- Kilitli
