Merhaba kızlar. 30 yaşındayım eşim askeri personel memleketimize 4 5 saatlik mesafede yaşıyoruz. 2 ay öncede başımdan bi zorunlu kürtaj geçti.
Burda bir kaç arkadaşım vardı ama eskisi gibi görüşmüyoruz mesafe koydular açıkçası sebebini bilmiyorum sormak da istemiyorum.
Bütün arkadaşlarım memlekette fakat onlar da hamile ve görüşürsem iyi gelmeyeceğini düşünüyorum.
Bu aralar kendimi çok yalnız hissediyorum ne konuşacak birisi kaldı hayatımda nede görüşüp kafa dağıtabileceğim birisi.
Eşim de çok konuşan biri değildir onlada zaman geçiriyoruz ama bulunduğumuz yerde Avm bile yok çıkıp hava alalım desek. Gün sonu ben kendimi yalnız ve ağlamaklı hissediyorum .
Öyle içimi dökmek istedim ne yapacağımı şaşırdım kaldım
Burda bir kaç arkadaşım vardı ama eskisi gibi görüşmüyoruz mesafe koydular açıkçası sebebini bilmiyorum sormak da istemiyorum.
Bütün arkadaşlarım memlekette fakat onlar da hamile ve görüşürsem iyi gelmeyeceğini düşünüyorum.
Bu aralar kendimi çok yalnız hissediyorum ne konuşacak birisi kaldı hayatımda nede görüşüp kafa dağıtabileceğim birisi.
Eşim de çok konuşan biri değildir onlada zaman geçiriyoruz ama bulunduğumuz yerde Avm bile yok çıkıp hava alalım desek. Gün sonu ben kendimi yalnız ve ağlamaklı hissediyorum .
Öyle içimi dökmek istedim ne yapacağımı şaşırdım kaldım
