arkadaşlar merhaba.. hamilelikten dolayımı bilmiyorum ama kendimi gercekten cok yanlız hıssedıyorum.. Eşım normalde cumartesı pazar calışmıyor.. ama yinede erken saate hemen uyuyor.. bugün mesela saat öğlen 1 de uyanmamıza rağmen yine uyuyor.. benim fazla bir beklentim mi var anlamadim.. o karşımda uyuyor ben ise sessiz sessiz ona bakıp ağlıyorum.. kendimi cooook yanlız hıssedıyorum =(( hic birşeyden zevk almaz oldum.. eskiden dişarıya cıkmadan önce saatlerce aynanın karşısına gecer hazırlanırdım, şimdi ise aynanın karşısına gecmek bile istemiyorum onu birak dişarıda cıkmak istemiyorum.. aslında bebeğımı sabırsızlıkla bekliyoruz ama neden böyleyim kendimi anlamiyorum. eşimle birşey konuşmak istediğim zaman en ufak birşeyde sinirlenip ses tonumu yükseltiyorum ve oda karşılık olarak cevap veriyor böyle olunca maf oluyorum saatlerce oturup agliyorum. bebegimi hic üzmek istemiyorum fakat bunlarin hepsı acaba 2 senedir evliliğimde eşimin ailesinle yaşadiğim sorunlar yüzünden mi oluyor diye düşünüyorum.. bugün mesela eşimin annesi eşimi arayip biryerde kendisine yatak örtüsü ayirtmiş onu gidip alcakmışız.. ya neden biz aliyoruz kii anlamadimm.. sinirden öldüm yine, eşime birşey diyemiyorum bazen cok ıyı bazende bıanda sinirleniyor .. ne yapıcamı şaşırdim artik.. galiba ailemin yanina dönmek istiyorumm .. =(( bitsinn bu yanlızlıııııııııııık =( burda icimdekleri paylaşmak bana iyi geliyor ama böyle bir durumda olmak beni günden güne yıpratiyor.. gözlerimin alti cöktü artik ağlamaktan.. cok yoruldum.. nezaman biticek bunlarin hepsııı =(