İnsanlara değer vermemek istiyorumm nefret ediyorum bu huyumdann. Birinden nefret etsem bugünn yarın gelip bana bi tebessüm etse hepsini unutup onun için herşey yapabilecek biriyim.Kendi kendime yetebilmek istiyorum kendimi sevmeliyim.İnsanlara hayır diyemiyorum hep onlar mutlu olsun istiyorum bi arkadaşımla buluşup bizim evin oralara geleceksek ben gidip kapısından alıyorumm kapısına bırakıyorum aman tek kalmiyim diye hatta arkadaşımın arkadaşı dalga bile geçmiş bununlaaa şuraya gidelimde kristenn benim masraflarıda öder demiş gülmüş bidee bide gelmiş böyle dedi diye söylüyorr. Tamam bütün bunları yapıyorumda değerim olsa neyse en değersiz benim arkaplanda kalan benim. Bütün arkadaşlarım ilk bulduğunaa beni tek bırakıyor. Komik olacak ama adını feriha koydumdaki lara gibi olmak istiyorum
İnsanın huyunu değiştirmesi mümkünmüü? Kendime kendim acıyorumm.
