Ben de aramam sormam zaten.Resmiyet koydum .Annem koymadı..Şu an dayımla yatıp dayımla kalkıyoruz.O yüzden çok kızıyorum.Çocukluk travmalarım o insanlar benim.Hatta çocukken yaramazlık yaptık diye dayımla tehdit edilirdik..Her neyse ..Ben de geçici bir süre ailemle yaşıyorum.Ama geldiğimden beri hayatımdalar..bazen kışkırtılıyorum..Pandemi bunalımı da var tabi..Ama annenin varken ki yokluğu çöl daha farklı bir şey.Hep öyle oldu.Hele bu insana senden daha fazla değer verdiğini bilmek..Daha da acı..Akrabalarınızla görüşmeyin olsun bitsin dayı karısını aldatıyormuş fln size ne bundan ne hali varsa görsünler ben de görüşmüyorum kimse ile aramam sormam yani.. hatta dayı teyze fln engelli bende :)
Ben sanırım en çok anneme kızardım bu kadar sessiz kalmasına tepki vermemesine..
Ben benim gibi insanların nadir olduğunu zannederdim.Bu arada anneye mesafe koymak çok zor gerçekten.Inanın yanlız değilsiniz.Ben de sizin gibiyim.Kendimi yanlız ben böyleyim zannederdim .Sonra çevremde benim gibi benzer sorunları olan çok kişi gördüm..Önce farkında oluyorsun .Sonra değişmeleri için çabalıyorsun.Sonun da değişmeyeceğini anlayıp mesafe koyuyorsun ve en iyiside bu oluyor..Sonra neden bu mesafeyi çoktan koymadım diye üzülüyorsun.Ama herkesin bir uyanış zamanı var.Koyun mesafeyi hayatınıza bakın.Hiç birimiz sahipsiz değiliz.Allah var o verir bir çaresini.İnsanların gerçek yüzünü görünce mevlaya daha yaklaşıyor insan
Mesajınız çok iyi geldi,teşekkür ederim.Bence bu akraba işlerini gözünüzde fazla büyütmüşsünüz
Anne babanız tek kardeş olsaydı ne olacaktı?
Bir şey olmayacaktı
Normal hayatınıza devam ederdiniz
Sevmiyorsanız görüşmeyin akrabalarınızla
Ha varken iyi anlaşsaydınız iyi olurdu tabi ki ama şu anki durumunuz da öyle çok bunalımlık değil
Evlenince eşiniz aracılığıyla yeni akrabalarınız olur onlardan sevdiğinizi seçersiniz
Annenizin tutumu çok daha can sıkıcı
Size laf söz getirmesine veya sizin için laf söylenmesine izin vermemelisiniz kesinlikle
Anlattıklarınız içinde en kızdığım o olurdu benim
Sırf buna sebep evlenmekten hiiiiç vazgeçmezdim
Evet farkındayım ve kabullenme aşamasındayım.Aslinda annenizin yaptigimi hataların farkindasiniz artık.
Ona karşı öfke duyuryorsunuz. Bence artık ona karşı da öfke duymayin. O kendi hayatini böyle yasamak istemiş.
Bütün gercekleri artık kavradiginiz icin bir yorgunluk ve üzüntü hissediyorsunuz.
Almanlarin bir atasözü vardır "wie ein Phoenix aus der Asche aufsteigen" türkcesi: "Anka kusu gibi bende artık küllerimden dogdum", derler. Sizinkisi de öyle olacak eminim. Akrabalarla iletişimi kesin, cokta önemli değiller yani.
Söylediklerinizi uygulayacağım.Teşekkürler.Gercekten uzak kalmak istediginiz, ilgilenmediğiniz akraba ilişkileri konuşulmaya başlandığında ortamı terk edin. Dinlemeyin, müzik açın, kitap alın elinize, tel. alın arkadaşınızı arayın..
Annenizde şöyle bir algı oluşturun; Mutlu bu konularla ilgili değil, umursamaz, onu dayısıyla korkutamam, evliliğiyle ilgili dayın şöyle diyor deden böyle diyor diyemem.
biraz dişinizi göstereceksiniz. Gerçekten dinlemeyeceksiniz. Dayın eşini aldatıyormuş. Ee bana ne? Kendi hayatları. Deden şöyle teyzen böyle dedi. Eee onlara ne? Benim hayatım.
sınırlarınızı çizin. Annenize karşı! Anlatsa bile etkisi olmadığını gösterin ona. Gün gelecek o da sıkılacak aile meselelerinden özellikle deden annanen vefat edince dağılacaklar.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?