kendimi ifade edemiyorum:(

gulum3452

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
29 Eylül 2011
626
1
0
İstanbul
kendimi okadar yalnız ve çaresiz,pasif hissediyorumki karşımdakilere de hissettiriyorum bu durumu
26 yaşındayım 7.5senelik evliyim ,biri 5,biri haziranda 3nü doldurcak 2kızım var,
bir haftadır hastayım çocuklarım ben perişan olduk,topu topu grip oldum, küçük kızımda hasta oldu,
2gündür büyük kızımı anaokuluna gönderemedim,bugün gönderdim sınıfta sözleşmişler ailelerle
çocuklar sinemaya götürülecek, bende kızımı kıramadım küçük kızımı bırakıcak kimse yok hasta hasta onuda aldım gittik
elimde çantalar kucağımda kızım mahvoldum,kendime çok üzüldüm birinede diyemedim bana yardımcı olurmusunuz diye ,
mağazaları gezdiler konuştular ettiler, benim kafa 1milyon zaten gripimde ne konuştum ne başka bişey en sonunda gittim oturdum biyerde.
hep pasifim bu yüzden çocuklarımda ezilicek diye korkuyorum,
her ortamda böyle oluyo küçük kızım çok mızmız dışarda süreklı kucakta olmak istiyo, bana bişey konuşturmuyo,
başım ağırlaşıyo hep, napıcamı şaşırdım yaz geliyo annenerle daha çok faaliyet olur
şimdi ama ben bu şekilde çok zorlanıyorum küçük kızımıda bırakıcak kimsem yok,yoruldum artık...
bir türlü kendimi dışarda ifade edemiyorum,beni dinlemediklerini,konuştuklarımın saçma geldiğini düşünüyorum,..
 
çocuk buyutmek kolay değil bıkaç yıl sonra duzenını kurarsın daha ufaklar

pasiflik hayatında hep varsa zamanla değişirmi bilemıycem ama arkadaşlar edınmeye çalışsan çocuklularda gezıyor
 
şimdi tam olarak sorun ne arkadaşım ben anlayamadı.daha doğrusu bir kaç tane soru birden var sanırım..biraz başlıklandırırmısın..
 
Ben seni anliyorum canim

Cocuklar insanin aklini dagitiyor kafa 1500 oluyor

Gecenlerde benimkide hasaydi geceleri uykusuz kaldim

İsyerinde safsaf gezdim

Dedigin gibi konusulanlari algilayamadim

Bunlarda gcecek merak etme

Denk gelirse kucugu akrabaya birakip git birkerede

Daha aktif gorun
 
çocuk buyutmek kolay değil bıkaç yıl sonra duzenını kurarsın daha ufaklar

pasiflik hayatında hep varsa zamanla değişirmi bilemıycem ama arkadaşlar edınmeye çalışsan çocuklularda gezıyor

önceden de çok aktif değildim, daha doğrusu evlendikten sonra, evlenmeden önce çok iyiydi herşey evde, işte;
evlendim bambaşka bi hayata girdim eşim biyere gitmez ,götürmez evime kimseyi çağıramam
hem maddiyatsızlıktan, şuandada evimden çağıramıyorum, akan yarım yamalak yapılı bi çatı katında oturuyorum,
şuan damlıyo ve ben uyuz oluyorum, hep bunlar biraraya geldi.
dışarıda bu kadar çok bunalmam şuan küçük kızımdan, ben büyük kızım için gidiyorum ama işte
ya o üzülücek gitmicem yada napıcam elerim dolu kucağımda sürekli huysuzlaşan çocuk gidicem
benim gibi olup daha rahat olan vardır elbet bende başarmak sosyalleşmek keyif almak istiyorum ama olmuyo:(
 
şimdi tam olarak sorun ne arkadaşım ben anlayamadı.daha doğrusu bir kaç tane soru birden var sanırım..biraz başlıklandırırmısın..

kendimi toparlayamıyorum hep yalnızım,çocuk konusunda kimseden destek almıyorum,
hasta oldum 3gün yataktan kalkmadım çocuklarıma bakıcak kimsem yoktu,
buda benim asosyal oluşumdan kaynaklanıyo sanırım,
okulla dışarda aktivete için sözleşmişler benim son anda haberim oldu
ve çok zorlandım ne yapmalıyım böyle zamanlarda illa tanıdıkmı olmalı çocuğu bırakmak için
bi akıl veren bi fikri olan varmı ,çevremde 14.15 yaşlarında kız çocukları var belırlı bir ücret karşılığında
onlaramı baktırsam napsam böyle olmuyo..
çevremizde bi kız var böyle bi kere ona bıraktım ikisinide, küçüğü uyurken kapı dışına çıkmışlar büyük kızımla anahtarıda almadan
dışarda kalmışlar küçük kızımda içerde uyuyo oyuzden öyle yapmaktanda korkuyorum napsam bi çare arıyorum..
 
Ben seni anliyorum canim

Cocuklar insanin aklini dagitiyor kafa 1500 oluyor

Gecenlerde benimkide hasaydi geceleri uykusuz kaldim

İsyerinde safsaf gezdim

Dedigin gibi konusulanlari algilayamadim

Bunlarda gcecek merak etme

Denk gelirse kucugu akrabaya birakip git birkerede

Daha aktif gorun

maalesef canım çocuğumu bırakıcak hiç kimsem yok....
annem var ama benim yanıma çocuk bakmak için gelmez babam hasta, gelinlerin çocukları var onları bırakıpta gelmez ,
inşallah ben çocuklarım büyünce 2sinede yardımcı olurum ayrım yapmam,ama annemın beni gözü görmüyo ben herşeyi kendim yaparım öyle işte
 
yaşınız kaç?
yakınınızda anneniz veya bir akrabanız yok herhalde
küçük çocuğunuz olunca bazen diğerine yetemeyebilirsiniz bu çok normal
sonuçta hasta halinizle elinizden geleni yapıp çocuğunuzu sinemaya götürmüşsünüz
belki hastalığınızdan dolayı diğer annelerle konuşamadınız?
eşinizin durumu da büyük ölçüde pasif durumda kalmanıza sebep oluyor
işe girmenizi de tavsiye edemem iki tane size muhtaç yavrunuz var
apartmanda yakın olduğunuz hiç mi komşunuz yok
biraz onlarla görüşseniz?:26:
 
yaşınız kaç?
yakınınızda anneniz veya bir akrabanız yok herhalde
küçük çocuğunuz olunca bazen diğerine yetemeyebilirsiniz bu çok normal
sonuçta hasta halinizle elinizden geleni yapıp çocuğunuzu sinemaya götürmüşsünüz
belki hastalığınızdan dolayı diğer annelerle konuşamadınız?
eşinizin durumu da büyük ölçüde pasif durumda kalmanıza sebep oluyor
işe girmenizi de tavsiye edemem iki tane size muhtaç yavrunuz var
apartmanda yakın olduğunuz hiç mi komşunuz yok
biraz onlarla görüşseniz?:26:

yaşım 26,apartmanda herkes çalışıyo, bir kişi dışında onunlada gidip geliyoruz onunda aynı benim gibi çocukları var onada bırakamam onunda çocukları küçük,
oda çok sosyal değil akrabalarıyla takılıyo genelde,
 
Henüz yaş olarak çok Küçüksun, bu karakterini düzeltebilirsin
Birde küçücük yaşda gelin olmuşsun,
2 çocuk ve birinden yardım alamayacak kadar yanlız olmalisin..
Hiç kolay olmamalı. .

Kendini ifade edememen belki, insanların içine çok girmemen ola bilirmi?
Biraz insanlarin icine girmeni tafsiye ederim.
Her kim olsa, uzun süre geniş cevreden uzak durdugunda, senin gibi hisede bilir..

Küçük kizinlada artık bir anlaşma yap canim, ne yaparsa yapsın, kucağına alma!
Kocaman bir kiz olduğunu anlat, ablasını örnek göster, bak ablani hic kucağıma aliyormuyum diye?
Yoruluyorsa, küçük adimlar attin, biraz oturun..

Bazen hızlı hızlı işleri bitirmek için kucağa aliyoruz, yada artik onların yapması gereken şeylere izin vermiyoruz ya bu çok yanlış. Sirf bu yüzden sana benziye bilirler, yoksa korkma! Kendini ifade edemiyorsun diye benzemezler.

Ayrica okuldada çocuklar bir birinden çok şey öğrenir.

Ama bir gün çocuklarını eşine yada bir kayinina burak ve o günü zadece kendine ayir..
Biraz değişiklik iyi gelir. .
 
kendimi toparlayamıyorum hep yalnızım,çocuk konusunda kimseden destek almıyorum,
hasta oldum 3gün yataktan kalkmadım çocuklarıma bakıcak kimsem yoktu,
buda benim asosyal oluşumdan kaynaklanıyo sanırım,
okulla dışarda aktivete için sözleşmişler benim son anda haberim oldu
ve çok zorlandım ne yapmalıyım böyle zamanlarda illa tanıdıkmı olmalı çocuğu bırakmak için
bi akıl veren bi fikri olan varmı ,çevremde 14.15 yaşlarında kız çocukları var belırlı bir ücret karşılığında
onlaramı baktırsam napsam böyle olmuyo..
çevremizde bi kız var böyle bi kere ona bıraktım ikisinide, küçüğü uyurken kapı dışına çıkmışlar büyük kızımla anahtarıda almadan
dışarda kalmışlar küçük kızımda içerde uyuyo oyuzden öyle yapmaktanda korkuyorum napsam bi çare arıyorum..

Süper fikir!
Bir kac hata yapmış ola bilirler. .
Herkesin başina gele bilirdi. .
Bence tekrar denemelisin! Yada komşunla bir anlaşma yap, bir kere sen, bir kere o buraksin.
 
inanın samımı arkadaşlık nasıl olur onu bile unuttum,
böyle bitkisel ürünler satanlar vardı bi ara onlara takıldım canım cicim oh ne hoş hoşuma gitmişti,
meher sahteymiş.. gerçek arkadaş ,dost olamadım kimseyle evlendikten sonra,evlenmeden önceki
arkadaşlarımlada evlendikten sonra gidip gelemedim aramadım koptuk..
bugün çok dertlendim buraya yazıp döküyorum,,çok bunaldım ,kimse yalnız olmamalı anneler evlendi diye çocuklarını unutmamalı..
 
inanın samımı arkadaşlık nasıl olur onu bile unuttum,
böyle bitkisel ürünler satanlar vardı bi ara onlara takıldım canım cicim oh ne hoş hoşuma gitmişti,
meher sahteymiş.. gerçek arkadaş ,dost olamadım kimseyle evlendikten sonra,evlenmeden önceki
arkadaşlarımlada evlendikten sonra gidip gelemedim aramadım koptuk..
bugün çok dertlendim buraya yazıp döküyorum,,çok bunaldım ,kimse yalnız olmamalı anneler evlendi diye çocuklarını unutmamalı..

Ozaman bol bol buraya takil:).ama annen aramiyormu senin?
 
Henüz yaş olarak çok Küçüksun, bu karakterini düzeltebilirsin
Birde küçücük yaşda gelin olmuşsun,
2 çocuk ve birinden yardım alamayacak kadar yanlız olmalisin..
Hiç kolay olmamalı. .

Kendini ifade edememen belki, insanların içine çok girmemen ola bilirmi?
Biraz insanlarin icine girmeni tafsiye ederim.
Her kim olsa, uzun süre geniş cevreden uzak durdugunda, senin gibi hisede bilir..

Küçük kizinlada artık bir anlaşma yap canim, ne yaparsa yapsın, kucağına alma!
Kocaman bir kiz olduğunu anlat, ablasını örnek göster, bak ablani hic kucağıma aliyormuyum diye?
Yoruluyorsa, küçük adimlar attin, biraz oturun..

Bazen hızlı hızlı işleri bitirmek için kucağa aliyoruz, yada artik onların yapması gereken şeylere izin vermiyoruz ya bu çok yanlış. Sirf bu yüzden sana benziye bilirler, yoksa korkma! Kendini ifade edemiyorsun diye benzemezler.

Ayrica okuldada çocuklar bir birinden çok şey öğrenir.

Ama bir gün çocuklarını eşine yada bir kayinina burak ve o günü zadece kendine ayir..
Biraz değişiklik iyi gelir. .

küçük kızım çok naif ufak tefek yoruluyo herhalde
ve anlaşmayı hiç kabul etmiyo ben ne dersem o olcak yapıda,
tutturdumu o olcak yoksa bi ağlar bidaha olana kadar susmaz,
kafam alalk bullak oluyo hep o böyle davrandığından ,
saçımı başımı yolasım geliyo kendimin napıcam diye bunalıyorum
çocukları sadece eşime bırakabilirim öylede tek napıcam,
hafta sonu berabar biyerlere gitsek diye bakıyorum( sırf bu yüzden evim yarım yamalakken gezdiririm sizi diye araba aldı)
ama ne çare yine de düzgün biyere götürmüyo götürsede çabucak eve getiriyo,
yada çocuklar mızmızlık yapıyo bidaha çıkarmıcam sizi diyerek eve geri dönüyoruz
 
Ozaman bol bol buraya takil:).ama annen aramiyormu senin?

arıyo çoğunlukla ben arıyorum onun kendi derdi var babam pskolojik sorunları var biraz,abimlerinde küçük bebekleri var onlara yardımcı oluyo benim çocuklarıma nadir bakmıştır ondada nerde kaldınız falan olmuştur,benim evimde duramıyo zaten bugün çağırsamda gelmezdi babamı bırakıp..
 
küçük kızım çok naif ufak tefek yoruluyo herhalde
ve anlaşmayı hiç kabul etmiyo ben ne dersem o olcak yapıda,
tutturdumu o olcak yoksa bi ağlar bidaha olana kadar susmaz,
kafam alalk bullak oluyo hep o böyle davrandığından ,
saçımı başımı yolasım geliyo kendimin napıcam diye bunalıyorum
çocukları sadece eşime bırakabilirim öylede tek napıcam,
hafta sonu berabar biyerlere gitsek diye bakıyorum( sırf bu yüzden evim yarım yamalakken gezdiririm sizi diye araba aldı)
ama ne çare yine de düzgün biyere götürmüyo götürsede çabucak eve getiriyo,
yada çocuklar mızmızlık yapıyo bidaha çıkarmıcam sizi diyerek eve geri dönüyoruz

arıyo çoğunlukla ben arıyorum onun kendi derdi var babam pskolojik sorunları var biraz,abimlerinde küçük bebekleri var onlara yardımcı oluyo benim çocuklarıma nadir bakmıştır ondada nerde kaldınız falan olmuştur,benim evimde duramıyo zaten bugün çağırsamda gelmezdi babamı bırakıp..

Kim olsa bu durundan artık çatlar :)
Ben seni anliyorum, biraz kocanla baş başa bir kaç saatda olsa geçirmeniz gerekiyor.
Bak o bahsetigin 15, 16 yaşındaki kızlardan biri ile konuş ve herşeyi hem anlat hrmde o anlattıklarını bir listeye geçir. Çünkü o yaşdaki kizlardan çok bir Beklentin olmamasi gerekiyor:)) biz o yaşdaki stajilarimisa hem anlatir, hemde tek tek yapardık ne yapacaklarini..
Çünkü hir kulağından giriyor, diyerinden cikiyor:9:

Birde bir çok aile artık bu yaşlardaki güvendigi kizlari, çocuklarına burakiyor; )
Kendileride gezip tozuyor:) demekki kendiniside bundan sonra unutmayacaksiniz:)

Annenide kafana çok takma! Demekki, diyer taraf çok yükleniyor. .
 
Kim olsa bu durundan artık çatlar :)
Ben seni anliyorum, biraz kocanla baş başa bir kaç saatda olsa geçirmeniz gerekiyor.
Bak o bahsetigin 15, 16 yaşındaki kızlardan biri ile konuş ve herşeyi hem anlat hrmde o anlattıklarını bir listeye geçir. Çünkü o yaşdaki kizlardan çok bir Beklentin olmamasi gerekiyor:)) biz o yaşdaki stajilarimisa hem anlatir, hemde tek tek yapardık ne yapacaklarini..
Çünkü hir kulağından giriyor, diyerinden cikiyor:9:

Birde bir çok aile artık bu yaşlardaki güvendigi kizlari, çocuklarına burakiyor; )
Kendileride gezip tozuyor:) demekki kendiniside bundan sonra unutmayacaksiniz:)

Annenide kafana çok takma! Demekki, diyer taraf çok yükleniyor. .

teşekkür ederim güzel yorumların için ,beni anladığına sevindim..
ben herşeyi aklında tutabilen, karmaşık olan şeylerde bile akıl danışılandım ailede,
şimdi ise ne okuduğumdan, nede çok fazla ortamlarda bişeyleri anlamıyorum,algılayamıyorum neden böyle şimdi
kendime şaşıyorum daha bu yaşta böyleysem yaşlanınca ne olucam acaba ?
kendimden korkuyorum ve düzelmek kendime gelmek istiyorum,
yardımmm
 
teşekkür ederim güzel yorumların için ,beni anladığına sevindim..
ben herşeyi aklında tutabilen, karmaşık olan şeylerde bile akıl danışılandım ailede,
şimdi ise ne okuduğumdan, nede çok fazla ortamlarda bişeyleri anlamıyorum,algılayamıyorum neden böyle şimdi
kendime şaşıyorum daha bu yaşta böyleysem yaşlanınca ne olucam acaba ?
kendimden korkuyorum ve düzelmek kendime gelmek istiyorum,
yardımmm

Herkes gibi bir psikoloğa git demek istemiyorum. .
Çünkü aslinda insanı bu duruma sokan,
Kendin için hiç bir şey yapamamak..
Belki ihtiyacın olan o kaybettiğin kendini tekrar keşfetmen olacak..

Eşin ile biraz bu konuyu ciddi ciddi konuşup, ne yapa bilecegini sor.
Bir yakiniz, güvene bileceginiz birilerine çocukları burakin ve bütün bir günü eşinle geçirmeni tafsiye ederim.

Üzülme canım, eyer bir çıkış bulamazsanız, bir süre sonra çocuklar büyümüş olur ve sende evde biraz dinlenmiş olursun.
Çocuklar dünyanın en güzel hediyesidir bize, ama tatli oldukları kadar yorucudur..
Henüz çok küçükler, mesela uyku düzenleri nasıl bilmiyorum, ama çok erken yatir! Hem onlar ihtiyacı olan uykuyu alir, hemde sen dinlenirsin..
mesella 7 den 10'na kadar eşinizle bir birinizle ilgilenirsiniz..

Kabuğuna girme canim!
Biraz üretgen ol, kimsedende çekinme!
Çocuklarına elbette bakacak birilerini bulursun,
Ama eşinde bu konuda sessiz kalıp izlemesin senin bu halini!
Çocuklarında başlarda herşeye mis mis eder, ağlarlar ama patron onlar degil sensin!
Bu konuda kiyamiyorsun ama aslinda hem kendin için, hemde onlar icin bu iyi değil. .
 
Herkes gibi bir psikoloğa git demek istemiyorum. .
Çünkü aslinda insanı bu duruma sokan,
Kendin için hiç bir şey yapamamak..
Belki ihtiyacın olan o kaybettiğin kendini tekrar keşfetmen olacak..

Eşin ile biraz bu konuyu ciddi ciddi konuşup, ne yapa bilecegini sor.
Bir yakiniz, güvene bileceginiz birilerine çocukları burakin ve bütün bir günü eşinle geçirmeni tafsiye ederim.

Üzülme canım, eyer bir çıkış bulamazsanız, bir süre sonra çocuklar büyümüş olur ve sende evde biraz dinlenmiş olursun.
Çocuklar dünyanın en güzel hediyesidir bize, ama tatli oldukları kadar yorucudur..
Henüz çok küçükler, mesela uyku düzenleri nasıl bilmiyorum, ama çok erken yatir! Hem onlar ihtiyacı olan uykuyu alir, hemde sen dinlenirsin..
mesella 7 den 10'na kadar eşinizle bir birinizle ilgilenirsiniz..

Kabuğuna girme canim!
Biraz üretgen ol, kimsedende çekinme!
Çocuklarına elbette bakacak birilerini bulursun,
Ama eşinde bu konuda sessiz kalıp izlemesin senin bu halini!
Çocuklarında başlarda herşeye mis mis eder, ağlarlar ama patron onlar degil sensin!
Bu konuda kiyamiyorsun ama aslinda hem kendin için, hemde onlar icin bu iyi değil. .

canım eşim çok farklı bir insan, bakmışsın çok anlayışlı bakmışsın en ufak bişey nankör diyo hemen bende kırılıyorum,
akşam okadar bunalmışım bide oda damlıyo bende ,off çok bunaldım evin heryeride akıyo,
dedim (biz bu eve gireli 4sene oldu ben bunu çekiyorum) yok efendim sadece bi oda akıyomuş ,
ben nankörmüşüm, bana bunu diyo ,be adam ben sana dedim bu ev bitmeden araba alma,
yok alacak 15 dakkalık yolda çok yoruluyomuş, ya ben bu evde okadar yıpranıyorumki
çocuklarım okadar yaramaz değil aslında benim derdim ev,
heryeri dökük usta girmediki eve o, bu yaptı eşim yaptı usta yapmayıncada her şey yarım yamalak oldu ,
bana diyoki birde bu ev bitince napcakmışım bakalım ozaman ne bahane bulcakmışım;
 
canım eşim çok farklı bir insan, bakmışsın çok anlayışlı bakmışsın en ufak bişey nankör diyo hemen bende kırılıyorum,
akşam okadar bunalmışım bide oda damlıyo bende ,off çok bunaldım evin heryeride akıyo,
dedim (biz bu eve gireli 4sene oldu ben bunu çekiyorum) yok efendim sadece bi oda akıyomuş ,
ben nankörmüşüm, bana bunu diyo ,be adam ben sana dedim bu ev bitmeden araba alma,
yok alacak 15 dakkalık yolda çok yoruluyomuş, ya ben bu evde okadar yıpranıyorumki
çocuklarım okadar yaramaz değil aslında benim derdim ev,
heryeri dökük usta girmediki eve o, bu yaptı eşim yaptı usta yapmayıncada her şey yarım yamalak oldu ,
bana diyoki birde bu ev bitince napcakmışım bakalım ozaman ne bahane bulcakmışım;

Nemi yapacaksın?
Kafanı herzaman yiyecek bir şey bulurum deseydin.. tövbe tövbe
Ya kuzum boş ver:) benim eşimde bir çok şeyi kendi yapmak istedi, ve benimde bir çok şeyim hala bekliyor!
Erkekler bu konuda biraz umursamaz ve tembel. .

Akan bir dam, tabiki daha farkli!
Bu yüzden huzursuz olmanı anlıyorum.
Madem usta yine getirmeyecek, çıkart adami yapsin!
Yapmak istemiyorsa, birini tutsun!
Yapacak para yoksa, biraz daha koşup çalışsın. .

Neyse..
Bir birinise yinede çok yüklenmeyin!
Zaten kiş bitmek üzere. .
Hava güzel oldumu, belki beyfendinin keyfi yerinr gelir, kalkar yapar..

Bir birinizi herzaman anlamaya çalışın,
Dinleyin ve sabir gözlerin.
Belki senin için zor olan herşey onun içinde zordur..
Bu konuda bazen erkeklerin uzerine çok yükleniyor ola biliriz..
Vallah ben kendi haline burakdim..
Hiç sikmiyorum, arada bi hatirlatiyorum ve böylece herşeyi birden degilde, tek tek yaptiriyorum..

İçini, kalbini ferah tut, elbet allah sevdiği kularinin istediklerini kalbine göre verir..
 
Back
X