- 2 Şubat 2015
- 935
- 1.109
- 113
23 yasindayimyas kac?
Acilir acilir is ortamlarinda ne degisik insanlar var illa ki aciosun gozunu. Bak herkezlede dostluk kurulmuor dost bulmak cok zor. Bende hep civil civil kikirdeyen biri olmak isterdim ama yok kutuk gibiyim :)Yok zaten bulamiyorum sevgili falanAsosyal kiz nerden bulacak sevgiliyi Isin sakasi bir yana yasitlarimi bulamiyorum yada dogru ortama giremiyorum bende anlamadim ama tek basimayim bu sehirde iki laf edecek insan olmali etrafimda nasil gozumu acacagimi bile bilmiyorum. Dogustan mi geliyor acaba yada ben mi beceriksizim.
Konu sahibine ayip olacak ama devir oyle kotu bi devir ki boyle sessiz sakin insanlara aman bu ne anlar gozuyle bakiolar.
Samimiyetsiz samimiyetlere gelemiorum ben hala gunlere girioruz kocasi o kadar ilgili degildir ama bi anlatir sanirsin biri mecnun digeri leyla..
23 yasindayim
Acilir acilir is ortamlarinda ne degisik insanlar var illa ki aciosun gozunu. Bak herkezlede dostluk kurulmuor dost bulmak cok zor. Bende hep civil civil kikirdeyen biri olmak isterdim ama yok kutuk gibiyim :)
tr de kisisel gelisim egitim seminerleri yok mu? belki o ise yarar. ama ben olsam arkadas aramam du devirde arkadas mi kaldi? hepsi cikar pesinde bi olsun tam olsun gerisi defolsun valla bak
Aslinda arastirsam bulurum ama yol sıkıntısı cekerim.
Aktivitelere katil veya kurslara git belki en azindan bi alisverise cikip kahve icecegin insanlar olur etrafindaDostum az oz gozlemledigim icin insanlari kendime yakin olani seciyorum ama sikinti su ki herkesin hayati benden ibaret degil tabi benimde o yuzden herkesle muhabbetim olsun en azindan arada kahve icecegim biri olsun istiyorum. Is yerindeki herkes evli en kucukleri ben oldugum icin pek paylasimimiz olamiyor malesef
Benim durumumda sizinkine benzer. Aslında utangaç biri değilim kendi içimde ne biliyim her şeyi yapabilecek potansiyeli gücü hissediyorum içimde ama nedense ortamlarda mal gibiyim konuşulan hiçbir şey dikkatimi çekmediği gibi millet bir konudan diğerine atlıyor çatır çatır konuşuyor ben daha bir önceki konuyu düşünüyorum... heleki biz kadınlar gevezeliği iyi beceririz ama allah bana vermemiş işte. Konuşulan şeyler o kadar gereksiz saçma geliyor ki bir an önce oradan çıkıp gitmek istiyorum bazen. Kuaförde bile bir dedikodu dönüyor anlatamam gelen giden müşterileri bile rezil edecek kadar arkalarından konuşuyor kuaförler mesela. Ayıp yahu şaşıp kalıyorum sen bir çalışansın ne biliyim insanlar arkasını düşünmeden atıp tutuyor bense çok düşünürüm her şeyi... dediğin gibi bende ne zaman duygularımı açığa vursam vurgun yerim. Bakıyorum bu insanlar nasıl böyle rahat konuşuyor hiç mi açıkları kullanılmıyor bizim gibi. Eğer öyleysede takmıyorlar heralde. Ben öyle değilim ama hassasım... bir gün kavga edip öbür gün canciğer olacak kadar ekşınlı bir hayat tarzım yok. Belkide öyle olmak gerekiyor...
bahane arama, degismek istiorsan yapcaksin
Aslinda bir gezi kulubu var birkac yere geziye cagirilmistim ama kurs saatlerimle cakistigi icin gidememistim. Kursum bitince oraya bir daliyim :))Aktivitelere katil veya kurslara git belki en azindan bi alisverise cikip kahve icecegin insanlar olur etrafinda
Tabi ki kendin çözeceksin ancak yardım alabilirsin terapi bayağı işe yarar bence senin sorunundaHiç öz güvenli ortamda dikkat ceken girisken konuskan bir hatun olamadım. Sorunun hep kilomla alakalı oldugunu sanmıştım ama zayiflayinca bir espirisi kalmadi. Kendimi sevemiyorum ben, hani o koseye sinmis sessiz sakin seyirci gibi gelen kiz benim. Fazla sosyallesmeyen, ilgi benim uzerime kayinca eli ayagina dolasan biriyim. Sanki fazla konusunca yapmacik gibi hissediyorum. Ilk girdigim ortamlarda konusmaktan cok dinlemeyi insanlari analiz etmeyi seviyorum alistigimda konusmaya basliyorum ama bu alisma sureci aylari bulabiliyor. Insanlari kirmaktan korkuyorum yada yanlis anlasilmaktan korkuyorum. Ama cogunlukla konusacak konu bulamiyorum. Etrafimda cok insan yok. Gel bugun kahve icelim diyebilecegim kimse yok. Yeryüzündeki en aglak insanlardan biriyim. Bu durumdan hosnut degilim. Disardan gorenler burnu havada kibirli olarak görüyormuş. Aksine icine kapalı duygularini disa vurmak istemeyen biriyim. Cunku hep burdan vurgun yedim. Sanki iki disimin arasına tutkali sürmüşte konusamiyormusum gibi hissediyorum. Cekingen utangac biri varsa o benim.Bu durum beni rahatsiz ediyor
Bu durumu kendim cozmek istiyorum. Bana bir yol gosterin kendimle barismak istiyorum.
Sanki ben yazıyormuşum gibi geldi, inanamıyorum gözlerim doldu şuan.. Bende çözemedim bir türlü. Bu yüzden çok mutsuzum...Hiç öz güvenli ortamda dikkat ceken girisken konuskan bir hatun olamadım. Sorunun hep kilomla alakalı oldugunu sanmıştım ama zayiflayinca bir espirisi kalmadi. Kendimi sevemiyorum ben, hani o koseye sinmis sessiz sakin seyirci gibi gelen kiz benim. Fazla sosyallesmeyen, ilgi benim uzerime kayinca eli ayagina dolasan biriyim. Sanki fazla konusunca yapmacik gibi hissediyorum. Ilk girdigim ortamlarda konusmaktan cok dinlemeyi insanlari analiz etmeyi seviyorum alistigimda konusmaya basliyorum ama bu alisma sureci aylari bulabiliyor. Insanlari kirmaktan korkuyorum yada yanlis anlasilmaktan korkuyorum. Ama cogunlukla konusacak konu bulamiyorum. Etrafimda cok insan yok. Gel bugun kahve icelim diyebilecegim kimse yok. Yeryüzündeki en aglak insanlardan biriyim. Bu durumdan hosnut degilim. Disardan gorenler burnu havada kibirli olarak görüyormuş. Aksine icine kapalı duygularini disa vurmak istemeyen biriyim. Cunku hep burdan vurgun yedim. Sanki iki disimin arasına tutkali sürmüşte konusamiyormusum gibi hissediyorum. Cekingen utangac biri varsa o benim.Bu durum beni rahatsiz ediyor
Bu durumu kendim cozmek istiyorum. Bana bir yol gosterin kendimle barismak istiyorum.
Tabi ki kendin çözeceksin ancak yardım alabilirsin terapi bayağı işe yarar bence senin sorununda
Sanki ben yazıyormuşum gibi geldi, inanamıyorum gözlerim doldu şuan.. Bende çözemedim bir türlü. Bu yüzden çok mutsuzum...
Kimse mukemmel degildir diye dusundugunuz zaman konusmaya ve sosyallesmeye basliyorsunuz.Hiç öz güvenli ortamda dikkat ceken girisken konuskan bir hatun olamadım. Sorunun hep kilomla alakalı oldugunu sanmıştım ama zayiflayinca bir espirisi kalmadi. Kendimi sevemiyorum ben, hani o koseye sinmis sessiz sakin seyirci gibi gelen kiz benim. Fazla sosyallesmeyen, ilgi benim uzerime kayinca eli ayagina dolasan biriyim. Sanki fazla konusunca yapmacik gibi hissediyorum. Ilk girdigim ortamlarda konusmaktan cok dinlemeyi insanlari analiz etmeyi seviyorum alistigimda konusmaya basliyorum ama bu alisma sureci aylari bulabiliyor. Insanlari kirmaktan korkuyorum yada yanlis anlasilmaktan korkuyorum. Ama cogunlukla konusacak konu bulamiyorum. Etrafimda cok insan yok. Gel bugun kahve icelim diyebilecegim kimse yok. Yeryüzündeki en aglak insanlardan biriyim. Bu durumdan hosnut degilim. Disardan gorenler burnu havada kibirli olarak görüyormuş. Aksine icine kapalı duygularini disa vurmak istemeyen biriyim. Cunku hep burdan vurgun yedim. Sanki iki disimin arasına tutkali sürmüşte konusamiyormusum gibi hissediyorum. Cekingen utangac biri varsa o benim.Bu durum beni rahatsiz ediyor
Bu durumu kendim cozmek istiyorum. Bana bir yol gosterin kendimle barismak istiyorum.
Devlet hastanelerinde, aile sosyal hizmetlerde psikolog bedava?Bilemiyorum maddi yönden pahali geliyor bana
bana
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?