Kendimi unuttum

Incredible incredible

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
6 Ağustos 2015
7.212
19.915
En son kendim için ne yaptım hatırlamıyorum. İyi hissedigim ,zevk aldığım ,mutlu olduğum şeyleri bile unuttum. İki çocuğum var , lisans mezunuyum ama iş bulamıyorum,evdeyim. Sürekli çocugun okulu ,ödevleri ,yemek ,temizlik ,evdeki kucukle ilgilen yoruldum sanırım. Kendime bakmak ,bir yere hazırlanıp gitmek bile istemiyor canım. Bazen kafamı alıp gidesim geliyor. Ama gidilecek bir yer bile yok
. Hiç bir şey zevk vermiyor. Sonra diyorum kendime saglimiz yerinde ,evimiz ,arabamız var . Sıkıntımız yok çok şükür. Sadece iç dökmek istedim sanırım. Bu da dert mi demeyin lütfen 😶
 
Bence çocuk öncesi iş hayatınız var ise ve sosyal yaşama ara verdiyseniz böyle hissetmeniz çok normal.
Ancak işe yaramıyor değilsiniz. Sadece kendinizi görmek istediğiniz yerde değilsiniz. Her halinizle değerlisiniz.
Bölümünüz nedir onunla ilgili sertifika programlarına katılabilirsiniz iş imkanı için eminim fırsatlar çıkacaktır karşınıza.
 
İİBF mezunuyum. Evlenmeden önce çalışıyordum evet. Evlendikten sonra şehir değiştirdim. Ve düzgün bir iş bulamadim. Zaman hızla geçti gitti. Başta bu kadar takmiyordum ama zaman geçtikçe onca senin emeginin heba olduğunu gördüm. İş hayatım olmadigi için ev döngüsünden kurtulamadigimi gördüm.
Bence çocuk öncesi iş hayatınız var ise ve sosyal yaşama ara verdiyseniz böyle hissetmeniz çok normal.
Ancak işe yaramıyor değilsiniz. Sadece kendinizi görmek istediğiniz yerde değilsiniz. Her halinizle değerlisiniz.
Bölümünüz nedir onunla ilgili sertifika programlarına katılabilirsiniz iş imkanı için eminim fırsatlar çıkacaktır karşınıza.
 
Hergun aynı şeyleri yaşamaktan sıkılmışsınız olabilir ,bende bazen öyle hissediyorum .
Sonra şükredecek çok şey buluyorum kendime .
Yani hersey kafamızda, içimizde ...
Bence siz de öyle yapın .
Çünkü çocuklar büyüyecek ve onlarla geçirdiğimiz en güzel en özel zamanlarımız bu zamanlar.
Doyasıya yaşayın anneliginizi.
İşte bulursunuz, çalışmaya başlayınca da evi özlersiniz. Bu bi döngü sanırım.
 
En son kendim için ne yaptım hatırlamıyorum. İyi hissedigim ,zevk aldığım ,mutlu olduğum şeyleri bile unuttum. İki çocuğum var , lisans mezunuyum ama iş bulamıyorum,evdeyim. Sürekli çocugun okulu ,ödevleri ,yemek ,temizlik ,evdeki kucukle ilgilen yoruldum sanırım. Kendime bakmak ,bir yere hazırlanıp gitmek bile istemiyor canım. Bazen kafamı alıp gidesim geliyor. Ama gidilecek bir yer bile yok
. Hiç bir şey zevk vermiyor. Sonra diyorum kendime saglimiz yerinde ,evimiz ,arabamız var . Sıkıntımız yok çok şükür. Sadece iç dökmek istedim sanırım. Bu da dert mi demeyin lütfen 😶
hayattan zevk alamamak çağımızın sorunu bence . Ben cok yalnizlastigimizi dusunuyorum bu yuzden kimse tat alamiyor bende dahil. Eglenceli guzel vakit gecirecek insanlar varsa etrafinizda onlarla bulusun gorusun sık sık. Sadece hayata karsi olan gorevleri yaparken bunaliyor insan. Ama cidden sevilen insanlarla bir araya gelmek iyi hissettiriyor . İse girmek calismak da bu yuzden zaten kariyerden ziyade bi amac oluyor bi mesgale gibi oluyor kimisi icin sadece maddi yonden var is hayatı ama maddi acidan rahat olsaniz bile calismak iyi geliyor
 
hayattan zevk alamamak çağımızın sorunu bence . Ben cok yalnizlastigimizi dusunuyorum bu yuzden kimse tat alamiyor bende dahil. Eglenceli guzel vakit gecirecek insanlar varsa etrafinizda onlarla bulusun gorusun sık sık. Sadece hayata karsi olan gorevleri yaparken bunaliyor insan. Ama cidden sevilen insanlarla bir araya gelmek iyi hissettiriyor . İse girmek calismak da bu yuzden zaten kariyerden ziyade bi amac oluyor bi mesgale gibi oluyor kimisi icin sadece maddi yonden var is hayatı ama maddi acidan rahat olsaniz bile calismak iyi geliyor
Evet kendi kazandığın parayı harcamak bile ayrı zevk veriyor. Arkadaşlarım var ama çocuklarla ev oturması oluyor sadece. Ve o kaos ta rahatça oturup kaygisizca sohbet ortamı olmuyor malesef. Ve artık sanırım insanlarla da oturup evde sohbet etmek zevk vermiyor bana. Sanırım depresyondayım
 
Evet kendi kazandığın parayı harcamak bile ayrı zevk veriyor. Arkadaşlarım var ama çocuklarla ev oturması oluyor sadece. Ve o kaos ta rahatça oturup kaygisizca sohbet ortamı olmuyor malesef. Ve artık sanırım insanlarla da oturup evde sohbet etmek zevk vermiyor bana. Sanırım depresyondayım
Depresyon zevk almamaktan ibaret degildir. Umarim degilsinizdir cunku cok agir bir tanı depresyon. Bi uyenin dedigi gibi aslinda hersey kendi icimizde kendi beynimizde. O anın ne kadar zevkli guzel oldugunu dusunursen bicok sey degisir bencem Bende suan keske senin yerinde olsam cocuklarim olsada onlarla vakit gecirsem diyorum. Bu o kadar mukkemmel bisey ki yasarken farkedemiyor insan. Cocugum yok ailemden uzak sehirde yasiyorum burda kimsem yok . Cok yalnz hissedyorum kendimi cogu zaman . Ailemin yanina gidince aa cok iyi diyorum cok ozledim onlari falan ama o bunalti bi girdi ya geri donecegm yine yalnz olacagmdan o anin tadini cikaramiyorum. Sanirim sizde ayni benim gibisiniz.. Kendi beynimizi yonetemiyoruz sanirim
 
En son kendim için ne yaptım hatırlamıyorum. İyi hissedigim ,zevk aldığım ,mutlu olduğum şeyleri bile unuttum. İki çocuğum var , lisans mezunuyum ama iş bulamıyorum,evdeyim. Sürekli çocugun okulu ,ödevleri ,yemek ,temizlik ,evdeki kucukle ilgilen yoruldum sanırım. Kendime bakmak ,bir yere hazırlanıp gitmek bile istemiyor canım. Bazen kafamı alıp gidesim geliyor. Ama gidilecek bir yer bile yok
. Hiç bir şey zevk vermiyor. Sonra diyorum kendime saglimiz yerinde ,evimiz ,arabamız var . Sıkıntımız yok çok şükür. Sadece iç dökmek istedim sanırım. Bu da dert mi demeyin lütfen 😶
Gayet de dert. Haklısınız. Hayat bazen cidden yoruyor.. Çocuk zaten hiç kolay değil. Ve evet dedğiniz gibi şükürler olsun ki başka dertlerle uğraşmak zorunda kalmıyprmolmak tabi ki bir şans. Ama hissetiğiniz şeye engel mi malesef engel olamıyor haliyle. Ama bu bir süreç. O süreci de geçirirken iyice Dibe vurmamak için hobi şart, veya şuan zor gelse de, size normalde iyi gelen şeyşeri yapmaya çalışmak. Hatta bunun için, biraz zorlamak. Hatekete geçince gerisi geliyorr allahın İzniyle. Size saçma gelecek belki ama hani para parayo çeker derler ya. Ona benzer bişey aslında herşey. Mesela parası çok ollanın, para kaygısı yoktur pek. Param yok diye üzülüp endişe etmez. Yani insanın, odağı nerdeyse o büyüyor. Yani işsizlik endişesine odakşanmak, işsizim demek odağınızı, onda tutunca hayat onu onaylıyor sürekli. Anahtar şu, iş bulsanız nasıl, olurdunız, sabah mutlu uyanırdınız mesela. Yani, ömce iş, bulmuş, sosyaş hyatı aktif ve keyidli bir gibi uyanıp güne başlayın gerisi kendiliğinden gelir. Ama blöf yaomak işe yaramıyor cidden, herşey istediğiniz gibi olsaydı siz nasıl olurdununuz. Bunu düşünün çnce o olun gerisi sipriz bir şekilde gelir allahın, izniyle. Umarım ifade edebilmişimdir. Size en kısa zamanda ferahlık, diliyorum. 🌸
 
Bazı şeyler yapı meselesi. Etrafımda 1,2,3 çocuklu nice bakımlı neşeli kendisiyle ilgili kadın var. Ama bolca da çocuktan sonra kendini salan psikolojisi dağılan var. Hangisi olacağını siz seçersiniz. Sizi başkası değil yine siz kurtarırsınız
 
Depresyon zevk almamaktan ibaret degildir. Umarim degilsinizdir cunku cok agir bir tanı depresyon. Bi uyenin dedigi gibi aslinda hersey kendi icimizde kendi beynimizde. O anın ne kadar zevkli guzel oldugunu dusunursen bicok sey degisir bencem Bende suan keske senin yerinde olsam cocuklarim olsada onlarla vakit gecirsem diyorum. Bu o kadar mukkemmel bisey ki yasarken farkedemiyor insan. Cocugum yok ailemden uzak sehirde yasiyorum burda kimsem yok . Cok yalnz hissedyorum kendimi cogu zaman . Ailemin yanina gidince aa cok iyi diyorum cok ozledim onlari falan ama o bunalti bi girdi ya geri donecegm yine yalnz olacagmdan o anin tadini cikaramiyorum. Sanirim sizde ayni benim gibisiniz.. Kendi beynimizi yonetemiyoruz sanirim
Çok teşekkür ederim. İnşallah en kısa zamanda siz de bebeğinizi kucağınıza alırsınız. Bugün yaşlı bir komşum var o da bana ne güzel okula götürüp getirebiliyor olmak bile dedi. Düşündüm ne kadar da haklı dedim. Allah dermansız dert vermesin 💗
 
En son kendim için ne yaptım hatırlamıyorum. İyi hissedigim ,zevk aldığım ,mutlu olduğum şeyleri bile unuttum. İki çocuğum var , lisans mezunuyum ama iş bulamıyorum,evdeyim. Sürekli çocugun okulu ,ödevleri ,yemek ,temizlik ,evdeki kucukle ilgilen yoruldum sanırım. Kendime bakmak ,bir yere hazırlanıp gitmek bile istemiyor canım. Bazen kafamı alıp gidesim geliyor. Ama gidilecek bir yer bile yok
. Hiç bir şey zevk vermiyor. Sonra diyorum kendime saglimiz yerinde ,evimiz ,arabamız var . Sıkıntımız yok çok şükür. Sadece iç dökmek istedim sanırım. Bu da dert mi demeyin lütfen 😶
Şu son dönemde ilginizi ufakta olsa çeken bir şey varsa ona yönelin.küçük çocuğunuzu alın yürüyüşe çıkın.Elinizde bir kahve birlikte yürüyün bu bile iyi hissettirecektir.
 
Gayet de dert. Haklısınız. Hayat bazen cidden yoruyor.. Çocuk zaten hiç kolay değil. Ve evet dedğiniz gibi şükürler olsun ki başka dertlerle uğraşmak zorunda kalmıyprmolmak tabi ki bir şans. Ama hissetiğiniz şeye engel mi malesef engel olamıyor haliyle. Ama bu bir süreç. O süreci de geçirirken iyice Dibe vurmamak için hobi şart, veya şuan zor gelse de, size normalde iyi gelen şeyşeri yapmaya çalışmak. Hatta bunun için, biraz zorlamak. Hatekete geçince gerisi geliyorr allahın İzniyle. Size saçma gelecek belki ama hani para parayo çeker derler ya. Ona benzer bişey aslında herşey. Mesela parası çok ollanın, para kaygısı yoktur pek. Param yok diye üzülüp endişe etmez. Yani insanın, odağı nerdeyse o büyüyor. Yani işsizlik endişesine odakşanmak, işsizim demek odağınızı, onda tutunca hayat onu onaylıyor sürekli. Anahtar şu, iş bulsanız nasıl, olurdunız, sabah mutlu uyanırdınız mesela. Yani, ömce iş, bulmuş, sosyaş hyatı aktif ve keyidli bir gibi uyanıp güne başlayın gerisi kendiliğinden gelir. Ama blöf yaomak işe yaramıyor cidden, herşey istediğiniz gibi olsaydı siz nasıl olurdununuz. Bunu düşünün çnce o olun gerisi sipriz bir şekilde gelir allahın, izniyle. Umarım ifade edebilmişimdir. Size en kısa zamanda ferahlık, diliyorum. 🌸
Çok teşekkür ederim. Önerilerinizi deneyeceğim😊
 
Şu son dönemde ilginizi ufakta olsa çeken bir şey varsa ona yönelin.küçük çocuğunuzu alın yürüyüşe çıkın.Elinizde bir kahve birlikte yürüyün bu bile iyi hissettirecektir.
Yazın bol bol yürüyüş yapıyordum aslında. Burda havalar çok soğudu. Eve koşarak giriyoruz resmen . Mecbur olmadıkça çıkmıyoruz. Fırtına ,soğuk 😊
 
Çok teşekkür ederim. İnşallah en kısa zamanda siz de bebeğinizi kucağınıza alırsınız. Bugün yaşlı bir komşum var o da bana ne güzel okula götürüp getirebiliyor olmak bile dedi. Düşündüm ne kadar da haklı dedim. Allah dermansız dert vermesin 💗
Evet yasarken farkedemegimiz o kadar guzel seyler var ki anca elimizde olmayinca anliyoruz. Ben surekli a bu an cok guzel diyorum suan burdaym suan soyleyim falan ama onun bitecegi hissi beni zevk almaktan alikoyuyor modum dusuyor hemen. Evet bitecek iste tadini cikar ama yok o his kemiriyor icimi . Hislerimiz yuzunden bu haldeyiz. Keske bi cozumu olsa kisacik omur akip gidiyor keskesiz gecirebilsek🤷🏻‍♀️
 
İİBF mezunuyum. Evlenmeden önce çalışıyordum evet. Evlendikten sonra şehir değiştirdim. Ve düzgün bir iş bulamadim. Zaman hızla geçti gitti. Başta bu kadar takmiyordum ama zaman geçtikçe onca senin emeginin heba olduğunu gördüm. İş hayatım olmadigi için ev döngüsünden kurtulamadigimi gördüm.
Aktif bir iş hayatınız olsa bile kısır döngüden kurtulamıyorsunuz sadece iş ortamında insan biraz sosyalleşiyor ve evden uzaklaşmak ve yaptığın işin karşılığı olarak para kazanmak insanı motive ediyor.
 
Emin olun aynı durumdayım.

Benim çocuk şehir dışında ancak,

Haftanın 5 günü iş-ev döngüsü

C.tesi her hafta kayınvalide gitmem gerek gün bitti (hasta )

Pazar evle uğraş,temizlik v.s. derken gün bitti.

Sar başa pazartesi....

Olurda kırk yılın başı hafta donu bir yere gezmeye gidersem hafta içi dengem bozuluyor yetişmekten.

Kendim için tek yaptığım şey kitap okumak (işe gelip giderken)

Sağlık olsun diyorum hep ama bu kısır döngüde mutlu olmak için çok sebebim var şükür.
 
En son kendim için ne yaptım hatırlamıyorum. İyi hissedigim ,zevk aldığım ,mutlu olduğum şeyleri bile unuttum. İki çocuğum var , lisans mezunuyum ama iş bulamıyorum,evdeyim. Sürekli çocugun okulu ,ödevleri ,yemek ,temizlik ,evdeki kucukle ilgilen yoruldum sanırım. Kendime bakmak ,bir yere hazırlanıp gitmek bile istemiyor canım. Bazen kafamı alıp gidesim geliyor. Ama gidilecek bir yer bile yok
. Hiç bir şey zevk vermiyor. Sonra diyorum kendime saglimiz yerinde ,evimiz ,arabamız var . Sıkıntımız yok çok şükür. Sadece iç dökmek istedim sanırım. Bu da dert mi demeyin lütfen 😶

Hep aynı döngünün içinde olduğunuz için canınız istemiyor bir şey yapmak
Birkaç kez kendinizi zorlayıp çıkın
Yürüyüş yapın, bir yerde kahve için, kuaföre gidin
Mesela şimdi aynaya bakıp hafif bir makyaj yapın, saçınızı tarayın
Hafta sonu bir kaç saatte olsa çocukları eşinizle bırakıp yalnız çıkın
Göreceksiniz havanız değişince iyi hissedeceksiniz
İş hayatından sonra çocuklarla evde olmakta bazen ruhunuzu yorabilir, çalışmalıyım isteğinde olabilirsiniz, Rabbim gönlünüze göre bir iş nasip etsin inş ama şu an da yaptığınızda çok büyük bir şey iki tane insan yetiştiriyorsunuz :KK200:
Biraz gayret bırakmayın yaşamanın ucunu
 
Hep aynı döngünün içinde olduğunuz için canınız istemiyor bir şey yapmak
Birkaç kez kendinizi zorlayıp çıkın
Yürüyüş yapın, bir yerde kahve için, kuaföre gidin
Mesela şimdi aynaya bakıp hafif bir makyaj yapın, saçınızı tarayın
Hafta sonu bir kaç saatte olsa çocukları eşinizle bırakıp yalnız çıkın
Göreceksiniz havanız değişince iyi hissedeceksiniz
İş hayatından sonra çocuklarla evde olmakta bazen ruhunuzu yorabilir, çalışmalıyım isteğinde olabilirsiniz, Rabbim gönlünüze göre bir iş nasip etsin inş ama şu an da yaptığınızda çok büyük bir şey iki tane insan yetiştiriyorsunuz :KK200:
Biraz gayret bırakmayın yaşamanın ucunu
Çok teşekkür ederim. İnsan evde durdukça çıkası gelmiyor. Gibi garip bir döngüye girdim . Sanırım biraz silkelenmem gerek 😊
 
Çalışan kadınlarda yoğunluktan hiç bir şeye yetememekten çocuklarını ihmal etmekten bunalıyor
Koştur koştur eve gel yemek bulaşık çocuklarla ilgilen uyu bu döngüde kolay değil malesef
 
En son kendim için ne yaptım hatırlamıyorum. İyi hissedigim ,zevk aldığım ,mutlu olduğum şeyleri bile unuttum. İki çocuğum var , lisans mezunuyum ama iş bulamıyorum,evdeyim. Sürekli çocugun okulu ,ödevleri ,yemek ,temizlik ,evdeki kucukle ilgilen yoruldum sanırım. Kendime bakmak ,bir yere hazırlanıp gitmek bile istemiyor canım. Bazen kafamı alıp gidesim geliyor. Ama gidilecek bir yer bile yok
. Hiç bir şey zevk vermiyor. Sonra diyorum kendime saglimiz yerinde ,evimiz ,arabamız var . Sıkıntımız yok çok şükür. Sadece iç dökmek istedim sanırım. Bu da dert mi demeyin lütfen 😶
Kiyafet alip sac boyatin iyi geliyor bence degisiklik. İş bulmaniz lazım evden hazirlanip cikmaniz v girdap gibi icine cekoyor insanı durdukça.. eşofmanla yatip kalkar oluyor insane
 
X