Arkadaşınıza değer veriyorsanız bunu hem arkadaşınızı suçlayıcı bir dil kullanmadan hem de kendi içinizden geçen hisleri anlatarak iletişim kurun. İnsanlarla genelde açık konuşmamız gereken durumlar olur ve doğru iletişimi bu şekilde sağlarız. Siz zaten açıkça konuştuğunuzda doğru üslupla konuştuğunuzda kırıcı bir ifade ya da sizin istemediğiniz bir ifade duyacaksanız bilin ki o size sizin ona verdiğiniz kadar değer vermiyor ve arkadaşlığınıza bakış açınızın farklı olduğunu gösterir. Sizde bundan sonra ona göre davranırsınız. Bence işe buradan başlayabilirsiniz.
Çocukken ya da geçmişte belki yeterli sevgiyi hissedememiş ya da sürekli eleştirilen bir ortamda bulunmuş olabilirsiniz. Bizim de kendimize sevgi ve şefkat göstermeye ihtiyacımız var. Bir olayı değerlendirirken kendinizi o olayda suçlu görürken şöyle düşünün: Mesela o yaşadığınız olayda kendinize kızıyor ve öfkelendiğiniz şeyi siz değil de başka biri yapmış gibi düşünün. Kendinizi suçladığınız gibi o kişiyi de aynı derecede suçlar mıydınız? Bence suçlamazdınız. Düşünmek güzel şeydir fakat kararında olunca güzeldir. Bazen düşüncelerimiz soyut olduğu için gözümüze olduğundan daha korkutucu gelebilir. O düşüncelerin geldiği anda onları yazıya dökmeyi deneyin, belki biraz daha somut hale getirdiğinizde siz de olayları biraz büyüttüğünüzü fark edebilirsiniz. Yakın arkadaş olayına gelirsek siz ilk önce kendinizle yakın arkadaş olmayı başarabilirseniz o zaman başka arkadaşlıkları da daha iyi kurabilirsiniz. İnternette bu konularla, kendimizi sevmekle alakalı güzel anlatımlar mevcut. Bu tarz konularla alakalı kitap ve videoları izlemek belki yardımcı olabilir. Beyhan budak kanalına vb şeylere de bir bakın isterseniz.
Kendinizi sevmeniz dileğiyle..