• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Nikah şahitliği meselesi

valla aman bunda ne var diyemeyeceğim:)

Ben de alınırdım ya. Evet önemli değil belki ama ne bileyim en yakın beni görmüş hissederdim nikah şahidi olsam.
Benim en yakın arkadasım evlendi ama nikah şahidi ben olmadım çünkü senelerdir bunun için peşinden koşan bir arkadası vardı , onu yaptı . Benim haberim olduğu için de hiç alınmadım ama sizin durumunuzda olsam üzülürdüm bende.
 
Son zamanlarda cok yardim etmeni de goz onune alip yapabilirmis ama diger arkdasi daha eski ve yakin olabilir, belki kisa bi düşünüp aman bosver denilebilecek bi konu gibi geldi bana
 
valla aman bunda ne var diyemeyeceğim:)

Ben de alınırdım ya. Evet önemli değil belki ama ne bileyim en yakın beni görmüş hissederdim nikah şahidi olsam.
Benim en yakın arkadasım evlendi ama nikah şahidi ben olmadım çünkü senelerdir bunun için peşinden koşan bir arkadası vardı , onu yaptı . Benim haberim olduğu için de hiç alınmadım ama sizin durumunuzda olsam üzülürdüm bende.
Evet aslında tam olarak bunu anlatmaya çalıştım, benim amacım nikah şahidi olmak değildi ama en azından kırılabileceğimi düşünüp nazik bir açıklama yapmasını beklerdim. Çok teşekkür ederim yorumunuz için :)
 
nikah şahidim psikiyatristimdi. :KK70:çünkü neden; eşimle tanışıp sevgili olmamızdan tut, evlenme aşamasına gelinceye kadar tüm bu süreçte her yaşanan detaya en hakim olan, bu ilişkinin A'dan Z'ye nasıl ilerlediğine tanıklık eden tek kişi kendisi olduğu içindi. varmak istediğim nokta şu ki; belki birbirleri arasında yaşanan, böyle özel, pek kimsenin bilmediği küçük detaylar onu şahit yapmasına neden olmuş olabilir. yoksa dr.uma gelinceye kadar en yakın arkadaşlarım, çocukluk arkadaşlarım vardı bir sürü. ama bu özel detaydan dolayı dr. umu tercih ettim. :KK66: bildiğim kadarıyla buna alınan da olmadı.
 
Neden bu kadar sinirlendiniz? Yani insan değer verdiği birine açıklama yapmaz mı? Ben düğün gününün insanın hayatındaki en mutlu günü olduğuna inanan biri değilim, evlenmeden önce de sonra da çevremdeki insanlarla mutlu günler geçirdim. Ben de söz vermemiş bir şey yapmamıştım ama arkadaşımı mutlu etmek istedim mutlu olduğunu görünce de daha çok mutlu oldum. Ben de benzer bir şey bekledim sadece. Ki bunu yanı sıra o zaman bırakalım insanları "en mutlu günlerinde" kalp kırsınlar sonra "en mutlu günleri" geçince hiçbir şey olmamış gibi davransınlar. Yani benim bu konuya içerlemem belki çok mantıklı bir şey olmasa bile sizin düşüncenizin de doğru olduğunu düşünmüyorum. Cevabınız için teşekkür ederim.
Çok takılan biri olmadığınızı yazmışsınız normalde ama bence, alınganlık var biraz. Bir de ne sinirlenmesi Allah aşkına, ben gülerek yazmıştım. :D çünkü benim bakış açımdan düşünceniz çok ucuz.

Ben de normalde insanların "en mutlu" günü olduğuna inanmam ama bu mutlu oldukları gerçeğini de değiştirmiyor. Benzer bir şeyi arkadaşınızdan beklemenizi anlayabilirim, bu çok normal bir duygu ama sırf beklentiniz olmadı diye "normalde hayatımdan çıkarırım" diye bir düşünceye sahip olmak sizi ileride çok yalnız bırakır. Çünkü isteseniz de istemeseniz de, insanların hayatındaki tek insan olmayacaksınız.

Benim çocukluktan arkadaşım var. Ki kendisi bir gün evlenirse beni şahit yapacağını söyledi. Yapmasa da alınmam çünkü ben değeri, böyle şeyler üzerinden ölçmüyorum. 😏
Hayatı zorlaştırmaya gerek yok.
 
nikah şahidim psikiyatristimdi. :KK70:çünkü neden; eşimle tanışıp sevgili olmamızdan tut, evlenme aşamasına gelinceye kadar tüm bu süreçte her yaşanan detaya en hakim olan, bu ilişkinin A'dan Z'ye nasıl ilerlediğine tanıklık eden tek kişi kendisi olduğu içindi.
Ay cok iyi fikirrr. Ileride toksik eximle evlenirsem psikologumu sahit yaparim ben de. Kadin az cekmedi benden :D
 
Kızlar merhaba, açıkçası çok alıngan ve hassas biri değilim normalde ama nedense bu konuya biraz kırıldım, sizinle de paylaşmak istedim. Ben yaklaşık 1 yıl önce evlendim ve açıkçası iş arkadaşı dışında çok fazla arkadaşı olan biri değilim toplasanız 2-3 yakın arkadaşım var. Bu arkadaşlarımdan birinin nikah şahidim olacağı çok önceden belliydi diğer arkadaşımlaysa açıkçası uzun süredir görüşmüyorduk ama o sıralar benim evlilik onun nişan dönemlerinin yaklaşması nedeniyle sık sık görüşür olmuştuk.

Dediğim gibi nikah şahitlerimden biri belliydi diğer şahidim de ablam olmak istiyor gibiydi ama ben ablam yerine diğer arkadaşımın olmasını istedim. Çünkü hem aile büyüklerine ayıp olmamış olacaktı örneğin diğer ablam gibi hem de arkadaşım da yakın zamanda evleneceği için ve bununla birlikte diğer nikah şahidi arkadaşımla aralarında bir tercih yapmış olmak gibi olmasın diye bir şıklık yapmak istemiştim. Ve sonuç itibariyle anlattığım şekilde süreci tamamlamış olduk ve arkadaşım da bu durumun onu çok mutlu ettiğini bana tekrar tekrar söylemişti.

Aradan süre geçti ve arkadaşım da evlendi. Ben bu süreçte olabildiğinde yardımcı olmaya çalıştım, ikimizde çalışıyoruz dolayısıyla yoğunluğu olduğunu biliyordum hem yükünü azaltmak hem de yanında olduğumu hissettirmek istedim, ki kendisi de gerçekten neredeyse her aşamayı bana danışıyordu. Düğün günü geldiğinde ise gelin alması oldukça erken bir saatte hafta sonuydu ve özellikle gelmemi de istemişti. Dolayısıyla eşimle beraber gerçekten çok erken bir saatte hazırlanıp gittik ve gerçekten ben dışında hiçbir arkadaşı hatta akrabalarının çoğu orada değildi. Ama dediğim gibi ben zaten arkadaşımı yalnız bırakmak istemiyordum. Buraya kadar her şey normaldi ve gerçekten hiçbir beklenti içerisinde değildim. Nikah kıyılırken nikah şahitleri çağırılacağı zaman bir beklenti içerisinde değildim çünkü kalabalık bir ailesi var ve kardeşleri, kuzenleri ya da diğer aile büyükleri olabilir diye düşünmüştüm. İlk nikah şahidi ablası ve ikinci nikah şahidi benim daha önce hiçbir organizasyonunda görmediğim, tanışmadığım bir arkadaşıydı. Bu çok mu önemli bir şey diye sorarsanız bence değil yani normal şartlarda alınacağım bir konu değil ama o an kendimi biraz afedersiniz salak yerine koyulmuş gibi hissettim. Bana önceden x arkadaşım şahit olmak istiyor yani ben seni düşünmüştüm ama çok önceden ona söz vermiştim vs. gibi bir açıklama yapmış olsaydı bu konuya hiç takılmazdım, hatta açıklamanın doğru olup olmaması bile hiç önemli olmazdı bu konuda pembe bir yalan sanırım beni daha mutlu ederdi. Çünkü bana bu açıklamayı yapacak değeri vermiş derdim. Yani kızlar durum bu şekilde, o gün onun günü olduğu için herhangi bir tavır tabiki yapmadım bundan sonra da yapar mıyım bilmiyorum ama böyle hissettiğim zamanlarda bana bunu hissettiren insanları genelde hayatımdan çıkarırım. Her zaman verdiğim değeri görmek istiyorum karşımdaki insandan, yani bu konuyu içselleştirmemin nedeni bu sanırım. Yoksa tabiki tek derdim bu konu değil ama kafama takılan canımı sıkan bir durum oldu. Sizden ricam bu konudaki düşüncelerimin ne kadar sağlıklı ve mantıklı olduğu konusundaki görüşlerinizi belirtmeniz. Şimdiden çok teşekkür ederim, yorumlarınızı kırıcı olmayan bir dille iletirseniz çok sevinirim :KK68:
Çok basit detaylara takılıyorsun. Böyle şeylere takılırsak hayatımızda insan kalmaz. İster istemez insan bi beklenti içine girebilir arkadaş eş dost normaldir. Ama çok çok çok büyük iyilikler yapılır sürekli tek taraflı olur o çok başka gönül koyacağın bir konu değil..
 
evettt.. benimki de benden çok çekti. sonunda nikahta şahit oldu, kurtuldu :KK70:
Ahaha ay biz evlensek de kadin benden kurtulamaz, duble duble sorun yasariz cunku.

Oyle bir yazmisim ki manifest gibi olmuş, saatine denk gelecek kabul olup evlenecegim sonra gorecegim gunumu tovbeler olsun :D
 
Çok takılan biri olmadığınızı yazmışsınız normalde ama bence, alınganlık var biraz. Bir de ne sinirlenmesi Allah aşkına, ben gülerek yazmıştım. :D çünkü benim bakış açımdan düşünceniz çok ucuz.

Ben de normalde insanların "en mutlu" günü olduğuna inanmam ama bu mutlu oldukları gerçeğini de değiştirmiyor. Benzer bir şeyi arkadaşınızdan beklemenizi anlayabilirim, bu çok normal bir duygu ama sırf beklentiniz olmadı diye "normalde hayatımdan çıkarırım" diye bir düşünceye sahip olmak sizi ileride çok yalnız bırakır. Çünkü isteseniz de istemeseniz de, insanların hayatındaki tek insan olmayacaksınız.

Benim çocukluktan arkadaşım var. Ki kendisi bir gün evlenirse beni şahit yapacağını söyledi. Yapmasa da alınmam çünkü ben değeri, böyle şeyler üzerinden ölçmüyorum. 😏
Hayatı zorlaştırmaya gerek yok.
Bu konuyu daha fazla sizinle değerlendirmem pek doğru olmaz. Ben mesafeli biriyim, kimsenin düşüncesine, kırgınlığına “ucuz” diyebilecek cüreti de kendimde bulmam. Size de biraz mesafe ve saygı öneririm zira ilk mesajınız da benzer şekildeydi. Bence genel olarak biraz sakin olun çünkü çevrenizdeki insanlarla bu şekilde konuşuyorsanız korktuğunuz şey başınıza gelebilir. Saygı çok önemli.
 
nikah şahidim psikiyatristimdi. :KK70:çünkü neden; eşimle tanışıp sevgili olmamızdan tut, evlenme aşamasına gelinceye kadar tüm bu süreçte her yaşanan detaya en hakim olan, bu ilişkinin A'dan Z'ye nasıl ilerlediğine tanıklık eden tek kişi kendisi olduğu içindi. varmak istediğim nokta şu ki; belki birbirleri arasında yaşanan, böyle özel, pek kimsenin bilmediği küçük detaylar onu şahit yapmasına neden olmuş olabilir. yoksa dr.uma gelinceye kadar en yakın arkadaşlarım, çocukluk arkadaşlarım vardı bir sürü. ama bu özel detaydan dolayı dr. umu tercih ettim. :KK66: bildiğim kadarıyla buna alınan da olmadı.
Dkkdkd evet mantıklıymış, evleneceklere tavsiye dkkdkd teşekkür ederim yorumunuz için :)
 
ilk defa burada gördüm kardeslerin sahit olmasinin yaygin oldugunu. hic mantikli gelmedi bana. hadi zorla aile büyüğü vs olsa neyse de ne alaka kardes?
İşte herkes yapabileceği maksimum fedakarlığı kendi biliyor, yani hafta sonu saat 9'da kendimi geçiyorum eşimi takım elbise kravat kapının önüne diktiğim için açıkçası eşime karşı bile kendimi mahcup hissettim her ne kadar üzülmeyeyim diye bir şey dememeye çalışsa da. Ama sonuç itibariyle çok kafama takmamam gereken bir konu olduğunu anladım, güzel düşünceleriniz için teşekkür ederim umarım bu kırgınlığım kısa süre içerisinde geçer :)
burada biraz bencil olmak onemli
ben mesela cok uzun yillar once bu farkindaliga eristim (biraz da kk sayesinde) hayatin alma verme dengesini cok bozmamak lazim
yani birinden uc aldiysaniz ona bes vermeyin. Ya da cok icinizden gelmiyorsa kimse icin gereksiz fedakarlik yapmayin.
ben oz ablam icin zamaninda sunu yazmisim kkya
Ya da bir başka örnek, ablam evleneceği zaman ceyiz yerleştirme bilmemne,bir sürü angaryasi vardı. Bunlar yapmaktan keyif alacağım şeyler değil ama tabii ki canım ablam için yaparım. Ama şunu farkettim, eğer istemediğim halde bu davranışı yaparsam bir beklenti içine girecegim. Ve ablamı tanıyorum. Bugün ben bekarım diye her şeyine kossam yarın ben evlenirken o evli,çocuklu,iş güç sahibi olduğu için benim hiç bir şeyime
Vakit ayirip da yardıma gelmeyecek birisi:) onun angaryalarini yapip da beklenti içine girip sıra bana geldiğinde içten içe uyuz olacağıma yapmadım daha iyi:) sadece canımın istediği kadarına eşlik ettim . Sıra bana geldiğinde o da canının istediği kadarına eşlik edebilir,ya da misafir gibi gelip oturup gidebilir. Benim için problem yok:)
ve yazdigim gibi de oldu kendisi benim sehir disinda yaptigim (nisan kina vs herseyi icinde) tek düğünüme sebepsiz yere gelmek istemedi, uzak diye. nikaha gelirim dedi gecti.
ben de gelmek istemiyorsan gelme dedim (sonra aile baskisiyla geldi ama gelmese daha evlaydi. yuzume de dedi bizimkilerin tribini cekmek istemedigim icin geldim diye)
acikcasi cok kırılmadım çünkü ben de onun surecinde sadece icimden geleni yaptim. eger kendimi heder etseydim ablam evleniyor diye, izin gunlerimi hep o dugun telasina harcasaydim cok takilirdim:))
yani anlatabiliyor muyum?
icinden gelmeyeni yapma
icinden beklentiye girecegin seyi yapma
yukarıda bir arkadas demis ya iserken gelinliğini tuttugum kizin sahidi degildim diye. ben de muglaya arkadasimin dugunune gittim, işerken gelinligini tuttum:))) ama ben de sahidi degildim.
hic sorun degil. çünkü tamamen kendi istegimle, kendi hevesimle gittim. onun mutlu gününde yaninda olmak istedim ve oldum.
bu kadarcik:)
sen de soyle dusun, sevdigin ve sana emegi gecen bir arkadasin icin bir pazarin sacma sapan tantanayla gecmis.
e olsun varsin gecsin yani ne olacak.
bu da sana ders olur, bir daha istemedigin gereksiz fedakarliklari yapmazsin. sadece icinden geldigi ve mutlu olacagin kadarını yaparsin. boylece insanlardan beklentin azalir ve herkes bilir ki az beklenti cok mutluluk getirir
 
Çok basit detaylara takılıyorsun. Böyle şeylere takılırsak hayatımızda insan kalmaz. İster istemez insan bi beklenti içine girebilir arkadaş eş dost normaldir. Ama çok çok çok büyük iyilikler yapılır sürekli tek taraflı olur o çok başka gönül koyacağın bir konu değil..
Evet belki de öyle ama ben zaten büyük olaylar yaşadıktan sonra insanları hayatımdan çıkaran biri değilim açıkçası. O yüzden çevremde insan kalmayacak vs gibi pek düşünmüyorum çünkü ben zaten bunu kendi iç huzurum için yapıyorum :) Burada 2-3 yakın arkadaşım var derken etrafımda hiç insan yok demek istemedim, öğrencilerim, hocalarım, iş arkadaşlarım tarafından sevilirim ve onlarla böyle bir durum yaşasam onlara kırılmam ya da açıklama beklemem onların yeri hayatımda ayrı. Benim sizlere bahsettiğim alan çok özel bir alan ki kırgınlığım da bu yüzden. Ama dediğiniz gibi abartılı hislerim olabilir eğer azalırsa tabiki ben de memnun olurum :) yorumunuz için teşekkür ederim.
 
ilk defa burada gördüm kardeslerin sahit olmasinin yaygin oldugunu. hic mantikli gelmedi bana. hadi zorla aile büyüğü vs olsa neyse de ne alaka kardes?

burada biraz bencil olmak onemli
ben mesela cok uzun yillar once bu farkindaliga eristim (biraz da kk sayesinde) hayatin alma verme dengesini cok bozmamak lazim
yani birinden uc aldiysaniz ona bes vermeyin. Ya da cok icinizden gelmiyorsa kimse icin gereksiz fedakarlik yapmayin.
ben oz ablam icin zamaninda sunu yazmisim kkya

ve yazdigim gibi de oldu kendisi benim sehir disinda yaptigim (nisan kina vs herseyi icinde) tek düğünüme sebepsiz yere gelmek istemedi, uzak diye. nikaha gelirim dedi gecti.
ben de gelmek istemiyorsan gelme dedim (sonra aile baskisiyla geldi ama gelmese daha evlaydi. yuzume de dedi bizimkilerin tribini cekmek istemedigim icin geldim diye)
acikcasi cok kırılmadım çünkü ben de onun surecinde sadece icimden geleni yaptim. eger kendimi heder etseydim ablam evleniyor diye, izin gunlerimi hep o dugun telasina harcasaydim cok takilirdim:))
yani anlatabiliyor muyum?
icinden gelmeyeni yapma
icinden beklentiye girecegin seyi yapma
yukarıda bir arkadas demis ya iserken gelinliğini tuttugum kizin sahidi degildim diye. ben de muglaya arkadasimin dugunune gittim, işerken gelinligini tuttum:))) ama ben de sahidi degildim.
hic sorun degil. çünkü tamamen kendi istegimle, kendi hevesimle gittim. onun mutlu gününde yaninda olmak istedim ve oldum.
bu kadarcik:)
sen de soyle dusun, sevdigin ve sana emegi gecen bir arkadasin icin bir pazarin sacma sapan tantanayla gecmis.
e olsun varsin gecsin yani ne olacak.
bu da sana ders olur, bir daha istemedigin gereksiz fedakarliklari yapmazsin. sadece icinden geldigi ve mutlu olacagin kadarını yaparsin. boylece insanlardan beklentin azalir ve herkes bilir ki az beklenti cok mutluluk getirir
Evet çok haklısınız, böyle düşünmek sanırım her zaman çok daha sağlıklı. Yani ben beklentim olduğunu düşünmüyordum ama kırıldıysam içten içe demek ki varmış. Dediğiniz gibi bana ders oldu :)
 
Kızlar merhaba, açıkçası çok alıngan ve hassas biri değilim normalde ama nedense bu konuya biraz kırıldım, sizinle de paylaşmak istedim. Ben yaklaşık 1 yıl önce evlendim ve açıkçası iş arkadaşı dışında çok fazla arkadaşı olan biri değilim toplasanız 2-3 yakın arkadaşım var. Bu arkadaşlarımdan birinin nikah şahidim olacağı çok önceden belliydi diğer arkadaşımlaysa açıkçası uzun süredir görüşmüyorduk ama o sıralar benim evlilik onun nişan dönemlerinin yaklaşması nedeniyle sık sık görüşür olmuştuk.

Dediğim gibi nikah şahitlerimden biri belliydi diğer şahidim de ablam olmak istiyor gibiydi ama ben ablam yerine diğer arkadaşımın olmasını istedim. Çünkü hem aile büyüklerine ayıp olmamış olacaktı örneğin diğer ablam gibi hem de arkadaşım da yakın zamanda evleneceği için ve bununla birlikte diğer nikah şahidi arkadaşımla aralarında bir tercih yapmış olmak gibi olmasın diye bir şıklık yapmak istemiştim. Ve sonuç itibariyle anlattığım şekilde süreci tamamlamış olduk ve arkadaşım da bu durumun onu çok mutlu ettiğini bana tekrar tekrar söylemişti.

Aradan süre geçti ve arkadaşım da evlendi. Ben bu süreçte olabildiğinde yardımcı olmaya çalıştım, ikimizde çalışıyoruz dolayısıyla yoğunluğu olduğunu biliyordum hem yükünü azaltmak hem de yanında olduğumu hissettirmek istedim, ki kendisi de gerçekten neredeyse her aşamayı bana danışıyordu. Düğün günü geldiğinde ise gelin alması oldukça erken bir saatte hafta sonuydu ve özellikle gelmemi de istemişti. Dolayısıyla eşimle beraber gerçekten çok erken bir saatte hazırlanıp gittik ve gerçekten ben dışında hiçbir arkadaşı hatta akrabalarının çoğu orada değildi. Ama dediğim gibi ben zaten arkadaşımı yalnız bırakmak istemiyordum. Buraya kadar her şey normaldi ve gerçekten hiçbir beklenti içerisinde değildim. Nikah kıyılırken nikah şahitleri çağırılacağı zaman bir beklenti içerisinde değildim çünkü kalabalık bir ailesi var ve kardeşleri, kuzenleri ya da diğer aile büyükleri olabilir diye düşünmüştüm. İlk nikah şahidi ablası ve ikinci nikah şahidi benim daha önce hiçbir organizasyonunda görmediğim, tanışmadığım bir arkadaşıydı. Bu çok mu önemli bir şey diye sorarsanız bence değil yani normal şartlarda alınacağım bir konu değil ama o an kendimi biraz afedersiniz salak yerine koyulmuş gibi hissettim. Bana önceden x arkadaşım şahit olmak istiyor yani ben seni düşünmüştüm ama çok önceden ona söz vermiştim vs. gibi bir açıklama yapmış olsaydı bu konuya hiç takılmazdım, hatta açıklamanın doğru olup olmaması bile hiç önemli olmazdı bu konuda pembe bir yalan sanırım beni daha mutlu ederdi. Çünkü bana bu açıklamayı yapacak değeri vermiş derdim. Yani kızlar durum bu şekilde, o gün onun günü olduğu için herhangi bir tavır tabiki yapmadım bundan sonra da yapar mıyım bilmiyorum ama böyle hissettiğim zamanlarda bana bunu hissettiren insanları genelde hayatımdan çıkarırım. Her zaman verdiğim değeri görmek istiyorum karşımdaki insandan, yani bu konuyu içselleştirmemin nedeni bu sanırım. Yoksa tabiki tek derdim bu konu değil ama kafama takılan canımı sıkan bir durum oldu. Sizden ricam bu konudaki düşüncelerimin ne kadar sağlıklı ve mantıklı olduğu konusundaki görüşlerinizi belirtmeniz. Şimdiden çok teşekkür ederim, yorumlarınızı kırıcı olmayan bir dille iletirseniz çok sevinirim :KK68:
Ya aman çıkıp iki imza 🤣 sahit olmanin çokta önemi varmi sizce
 
Kızlar merhaba, açıkçası çok alıngan ve hassas biri değilim normalde ama nedense bu konuya biraz kırıldım, sizinle de paylaşmak istedim. Ben yaklaşık 1 yıl önce evlendim ve açıkçası iş arkadaşı dışında çok fazla arkadaşı olan biri değilim toplasanız 2-3 yakın arkadaşım var. Bu arkadaşlarımdan birinin nikah şahidim olacağı çok önceden belliydi diğer arkadaşımlaysa açıkçası uzun süredir görüşmüyorduk ama o sıralar benim evlilik onun nişan dönemlerinin yaklaşması nedeniyle sık sık görüşür olmuştuk.

Dediğim gibi nikah şahitlerimden biri belliydi diğer şahidim de ablam olmak istiyor gibiydi ama ben ablam yerine diğer arkadaşımın olmasını istedim. Çünkü hem aile büyüklerine ayıp olmamış olacaktı örneğin diğer ablam gibi hem de arkadaşım da yakın zamanda evleneceği için ve bununla birlikte diğer nikah şahidi arkadaşımla aralarında bir tercih yapmış olmak gibi olmasın diye bir şıklık yapmak istemiştim. Ve sonuç itibariyle anlattığım şekilde süreci tamamlamış olduk ve arkadaşım da bu durumun onu çok mutlu ettiğini bana tekrar tekrar söylemişti.

Aradan süre geçti ve arkadaşım da evlendi. Ben bu süreçte olabildiğinde yardımcı olmaya çalıştım, ikimizde çalışıyoruz dolayısıyla yoğunluğu olduğunu biliyordum hem yükünü azaltmak hem de yanında olduğumu hissettirmek istedim, ki kendisi de gerçekten neredeyse her aşamayı bana danışıyordu. Düğün günü geldiğinde ise gelin alması oldukça erken bir saatte hafta sonuydu ve özellikle gelmemi de istemişti. Dolayısıyla eşimle beraber gerçekten çok erken bir saatte hazırlanıp gittik ve gerçekten ben dışında hiçbir arkadaşı hatta akrabalarının çoğu orada değildi. Ama dediğim gibi ben zaten arkadaşımı yalnız bırakmak istemiyordum. Buraya kadar her şey normaldi ve gerçekten hiçbir beklenti içerisinde değildim. Nikah kıyılırken nikah şahitleri çağırılacağı zaman bir beklenti içerisinde değildim çünkü kalabalık bir ailesi var ve kardeşleri, kuzenleri ya da diğer aile büyükleri olabilir diye düşünmüştüm. İlk nikah şahidi ablası ve ikinci nikah şahidi benim daha önce hiçbir organizasyonunda görmediğim, tanışmadığım bir arkadaşıydı. Bu çok mu önemli bir şey diye sorarsanız bence değil yani normal şartlarda alınacağım bir konu değil ama o an kendimi biraz afedersiniz salak yerine koyulmuş gibi hissettim. Bana önceden x arkadaşım şahit olmak istiyor yani ben seni düşünmüştüm ama çok önceden ona söz vermiştim vs. gibi bir açıklama yapmış olsaydı bu konuya hiç takılmazdım, hatta açıklamanın doğru olup olmaması bile hiç önemli olmazdı bu konuda pembe bir yalan sanırım beni daha mutlu ederdi. Çünkü bana bu açıklamayı yapacak değeri vermiş derdim. Yani kızlar durum bu şekilde, o gün onun günü olduğu için herhangi bir tavır tabiki yapmadım bundan sonra da yapar mıyım bilmiyorum ama böyle hissettiğim zamanlarda bana bunu hissettiren insanları genelde hayatımdan çıkarırım. Her zaman verdiğim değeri görmek istiyorum karşımdaki insandan, yani bu konuyu içselleştirmemin nedeni bu sanırım. Yoksa tabiki tek derdim bu konu değil ama kafama takılan canımı sıkan bir durum oldu. Sizden ricam bu konudaki düşüncelerimin ne kadar sağlıklı ve mantıklı olduğu konusundaki görüşlerinizi belirtmeniz. Şimdiden çok teşekkür ederim, yorumlarınızı kırıcı olmayan bir dille iletirseniz çok sevinirim :KK68:
Allahtan umurunda değilmiş umurunda olsa 20 parapraflık yazı yazacakmışsın. sen görneniş bilmiyor olabilirsşn belki çocukluk arkadaşı belki uzun yoldan geldi dertsiz başınıza dert aramayın. oda sizi gekin almaya davet etmiş sizi evden biri olarak görmüş.
 
Ya aman çıkıp iki imza 🤣 sahit olmanin çokta önemi varmi sizce
Şahit olmak değil ki olay :) herkesi olaylara yaklaşımı farklı, zannediyorum ki bu tür küçük olaylarda gerçekçi bir şekilde empati yapmak daha zor oluyor. Yani emin olun bu konuyu niye imza atamadım diye açmamıştım :) teşekkür ederim yorumunuz için.
 
Allahtan umurunda değilmiş umurunda olsa 20 parapraflık yazı yazacakmışsın. sen görneniş bilmiyor olabilirsşn belki çocukluk arkadaşı belki uzun yoldan geldi dertsiz başınıza dert aramayın. oda sizi gekin almaya davet etmiş sizi evden biri olarak görmüş.
Çok daha fazla kafama taktığım bir konu olsaydı fikir almaya ihtiyaç duymazdım, değil 20 paragraf yazmak konu bile açmazdım çünkü fikrim değişmezdi :) Burada zaten bu duruma olması gerekenden fazla içerlediğimi belirttiğimi düşünüyorum, duygusal değil daha mantıklı düşünmeye yönlendirmeye çalışıyorum kendimi bu nedenle fikirlerinizi sordum. Teşekkür ederim yorumunuz için
 
Şahit olmak değil ki olay :) herkesi olaylara yaklaşımı farklı, zannediyorum ki bu tür küçük olaylarda gerçekçi bir şekilde empati yapmak daha zor oluyor. Yani emin olun bu konuyu niye imza atamadım diye açmamıştım :) teşekkür ederim yorumunuz için.
Yani ben takılmayacagim icin arkadaşımda takilmaz diye düşünürdüm bence arkadaşınız da samimiyetinize inanip zaten açıklama gereği duymamistir
 
Back
X