Kendinden nefret etmek.

black_shoes .!.:

Merhaba.
Bu konuya içimi dökmek istiyorum sadece,umarım anlayışla karşılarsınız.
17 yaşındayım ve kendimden nefret ediyorum.
Oldum olalı hiç özendiğim kızlar gibi olamadım.Onlar küçük yüzlü,küçük eller ayakları olan hokka burunlu,beyaz tenli çıtı pıtı kızlardı.Bense esmer koca suratlı,kısa boylu,kilolu,siyah saçlı bir kızım.Ve bu özelliklerden nefret ediyorum.Kocaman suratımın ortasında bir burnum var.Dudaklar küçücük.Kafam kocaman.
Beni hep anneme benzetirler ben annemi sevmediğim için ondan gelen hiçbir şeyi sevmiyorum.Onun suratını kendi suratımda görmek yaşama sevincimi kaçırıyor.Tanıdıklar beni görünce "ay tıpkı x'in küçüklüğü" der.Benim moralim o kadar bozulur ki.
Tavsiye verenlere bile umutla bakamıyorum.Kilosuz halimi de bilirim,farklı saç modelli halimi de;hep ona benziyorum.Yine pek bir şey değişmiyor.Kendi doğamı ne kadar değiştirebilirim ki.
İlkokuldayken bıyıklarımı bile aldırmazdı rezil rezil dolaşırdım.Kendim hallettim herşeyi.Kaşlarımı bile aldıramıyorum.Bir ablam yok evde erkek çok olunca hep utandıran gözle bakarlar.
Yaşıtlarım şort vb. falan giyer ben anca t-shirt kot.Ailemin kültürü böyle.
Bir şeylerin farkına varınca yaşamaktan nefret ettim.

Genişletmek için tıkla...

Anlıyorum seni. Ama yasin küçük daha. Anneni neden sevmiyorsun bilmiyorum ama ne desem çözüm olmayacak ya sana kotu bir şey yaptı ya da ki ben boyle olduğunu düşünüyorum tamamen ufak tefek sorunlar yüzünden boyle düşünüyorsun
Bu durum çok da önemli değil açıkçası. Önemli olan kendini begenmemen canim bak güzellik bazılarına doğuştan gelir bazıları ise onu yapay yollardan elde etmek zorunda kalır. Ne yazık ki toplumumuz güzel kadınlara daha çok saygı duyuyor bunun etkilerini ilerde daha çok göreceksin. Sorun sort ya da mini etek değil kapalı giyinerek de hoş gorunebilirsin. Evet giyim kuşam makyaj insanı değiştirebilir ama bir nebze. Burnun büyükse psikolojini bozacak kadar rahatsız ediyorsa estetik ol. Tabii ki bunu su an tavsiye etmiyorum ilerde yani kendi paranı kazanıp daha sağlıklı düşündüğün zaman. Mesela bi 5 yıl sonra olabilir yüzün kiloluysa yağ aldirabilirsin suratindan. Daha ne operasyonlar var arastirabilirsin. Her şeyin çözümü var hayatım, sıkma canini. Su an düşünmenin gereken tek şey derslerin.oku hayatını kurtar bu çocuk yasında güzelliği ne yapacaksın. Boşver o ozendigin kızları. Sen fiziksel olarak onlar gibi olabilirsin bu mümkün ama su an basarman gereken başka şeyler var. Çok çalışkan olmalı iyi bir iste çalışmalısın ki hayalini kurdugun hayati yasayabilesin. Annenden de nefret etme o eninde sonunda annen senin.

Bir gun annenizi kaybettiginizde o sevmediginiz yuzunuze hergun bakacaksiniz.Pisman olacaginiz seyler soylemeyin.Annenizle probleminiz asilmayacak seylerden mi? Onun disinda ozguven eksikligi biraz da bu.Kendinizi sevin.Cok kolay bakimli olmak.Hersey bir tik otede.Isterseniz herseyi yapabilirsiniz.

black_shoes .!.:

Merhaba.
Bu konuya içimi dökmek istiyorum sadece,umarım anlayışla karşılarsınız.
17 yaşındayım ve kendimden nefret ediyorum.
Oldum olalı hiç özendiğim kızlar gibi olamadım.Onlar küçük yüzlü,küçük eller ayakları olan hokka burunlu,beyaz tenli çıtı pıtı kızlardı.Bense esmer koca suratlı,kısa boylu,kilolu,siyah saçlı bir kızım.Ve bu özelliklerden nefret ediyorum.Kocaman suratımın ortasında bir burnum var.Dudaklar küçücük.Kafam kocaman.
Beni hep anneme benzetirler ben annemi sevmediğim için ondan gelen hiçbir şeyi sevmiyorum.Onun suratını kendi suratımda görmek yaşama sevincimi kaçırıyor.Tanıdıklar beni görünce "ay tıpkı x'in küçüklüğü" der.Benim moralim o kadar bozulur ki.
Tavsiye verenlere bile umutla bakamıyorum.Kilosuz halimi de bilirim,farklı saç modelli halimi de;hep ona benziyorum.Yine pek bir şey değişmiyor.Kendi doğamı ne kadar değiştirebilirim ki.
İlkokuldayken bıyıklarımı bile aldırmazdı rezil rezil dolaşırdım.Kendim hallettim herşeyi.Kaşlarımı bile aldıramıyorum.Bir ablam yok evde erkek çok olunca hep utandıran gözle bakarlar.
Yaşıtlarım şort vb. falan giyer ben anca t-shirt kot.Ailemin kültürü böyle.
Bir şeylerin farkına varınca yaşamaktan nefret ettim.

Genişletmek için tıkla...

Simdi ergenlerin %99 u boyle..boyle diyorum diye de kizma canim..egitim psikolojisi acisindan soyluyorum bak ergenler egosantrik (benmerkezcil) oluyorlar...demem o ki senin gordugun o kusurlari baskalari gormuyor..annen hakkinda boyle konusmani da cok yadirgadim,30 yasindayim yeni anne oldum ve inan evlat kolay buyutulmuyor..isin kotusu annem yasamiyor ki donup ergenlikte uzdugum her konu icin tek tek af dileyeyim ondan..
bunlar haricinde kusur gordugun ozelliklerin icin mutlaka zayifla,bir de ufak tefek kusurlar icin tiyatral makyaji oneririm yaşın biraz daha buyuyunce bir profesyonele tiyatral makyaj yaptir kendini tanimana yardimci olur..ufak kusurlari kapatmayi ogrenirsin..ve son olarak kimse mukemmel degil bunun farkina var lutfen...

Ne güzel 17 yaşında ve dogalsin suan.bosver yasitin olan kizlari.muhtemelen makyajli vs.dirler.yeri ve zamani geldiginde bakarsin kendine ama eminim cirkin degilsindir.boyle dusunme.ben 17 yasimda cidden cirkindim ya da bakimsizdim diyelim kotusu bunun farkinda degildim cok guzelim diye geziyordum ortalikta.sonra baktim her sey gozume batiyor burnum buyuk yuzum kocaman kulaklarim buyuk oram şuram derken kendimi sevmemeye basladim.ama universteye gittiginde vucudn oturyr daha guzel hissediyorsun kendini biraz da bakimli olursan oldu bu is:) simdi sacma gelebilir sana ama guzellik faln hepsi gecici sagligin yerinde olsun yeter ki.Aile konusundaki durumu bilmiyorm sadece bi abla tavsiyesi olarak bir psikoljk yardim alman yararli olur.mutlu guzel gunler dilerim sana:)

black_shoes .!.:

Merhaba.
Bu konuya içimi dökmek istiyorum sadece,umarım anlayışla karşılarsınız.
17 yaşındayım ve kendimden nefret ediyorum.
Oldum olalı hiç özendiğim kızlar gibi olamadım.Onlar küçük yüzlü,küçük eller ayakları olan hokka burunlu,beyaz tenli çıtı pıtı kızlardı.Bense esmer koca suratlı,kısa boylu,kilolu,siyah saçlı bir kızım.Ve bu özelliklerden nefret ediyorum.Kocaman suratımın ortasında bir burnum var.Dudaklar küçücük.Kafam kocaman.
Beni hep anneme benzetirler ben annemi sevmediğim için ondan gelen hiçbir şeyi sevmiyorum.Onun suratını kendi suratımda görmek yaşama sevincimi kaçırıyor.Tanıdıklar beni görünce "ay tıpkı x'in küçüklüğü" der.Benim moralim o kadar bozulur ki.
Tavsiye verenlere bile umutla bakamıyorum.Kilosuz halimi de bilirim,farklı saç modelli halimi de;hep ona benziyorum.Yine pek bir şey değişmiyor.Kendi doğamı ne kadar değiştirebilirim ki.
İlkokuldayken bıyıklarımı bile aldırmazdı rezil rezil dolaşırdım.Kendim hallettim herşeyi.Kaşlarımı bile aldıramıyorum.Bir ablam yok evde erkek çok olunca hep utandıran gözle bakarlar.
Yaşıtlarım şort vb. falan giyer ben anca t-shirt kot.Ailemin kültürü böyle.
Bir şeylerin farkına varınca yaşamaktan nefret ettim.

Genişletmek için tıkla...

Muhtemelen ailenizde annen pek güzel bulunmuyor sizde ona benzetilmekten hoşlanmıyorsunuz ama belkide yanılıyorsunuzdur. Kendimden örnek vereyim ortaokula giderken sınıfta kendi halinde güzel bukunmayan bşr kızdım. Sınıfın en güzel kızını çok beğenirdim lüle lüle saçları vardı. Popülerdi. Şimdi ikimiz aynı yaştayız ondan küçük gösteriyorum ve ondan güzel buluyorum kendimi. Bu yaşlarda güzellik algısı tam oturmamıştır. Büyüdükçe neyin ne olduğunu ve tabi kendin bakarakta daha iyi anlayacaka anayacaksın.

Ergenlik dönemi kendinizi beğenmemeniz normal. Vücudunuz değişiyor çünkü. Birkaç yıla kadar yüzünüz ve vücudunuz oturur. Daha sonra yapacağınız birkaç ufak değişiklik ile şu anki halinizden sıyrılırsınız.

Annenize benzerliğinizden şikayetçisiniz. Saçınız, giyim tarzınız, yüzünüz vs. sadece annenize değil sokaktaki bilmem kaç kişiye benziyorsunuzdur, benziyoruz. Bizi birbirimizden farklı kılan asıl şey düşüncelerimiz, söz ve davranışlarımıza yansıyan karakterlerimiz.

Güzellik/çirkinlik olarak hakim olan genel görüşleri değiştiremeyiz. Her yüzyılda farklılaşıyor, moda oluyor ve biz de sanki kendi düşüncelerimiz gibi sahipleniyoruz bu yüzeysel kalıpları. Bunun için canınızı sıkmanıza değmez. Belki başka bir zamanda dünyaya gelseniz çevreniz tarafından çok güzel bulunacaktınız.

Sizin güzelliğiniz, belki ilk görüşte yürek hoplatacak, gözler üzerinde eksik olmayan bir güzellik değildir. Düşünceleri ile hal ve hareketleri ile duruşu, özgüveni ile kendisine hayranlık duyulacak bir güzelliktir. Diyet/kilo verme ile bıçak altına yatmak ile de güzel olmayabilirsiniz ama okuyarak, kendinizi severek, özgüveninizi yüksek tutarak, başkalarına karşı sevgili ve saygılı olarak güzel olabilirsiniz. Dışardan bakanlar size 'ne güzel insan/kadın.' diyebilir. Bunu duymak için ille de birileri tarafından oluşturulup dünyaya yayılan 'güzellik ölçütleri' içinde olmanız gerekmez.

Yatırımlarınız öncelikle ruhunuza, karakterinize olsun. Fiziksel görünüş sonraki adımdır ki psikolojik olarak sağlıklı ve mutlu iseniz bu dış görünüşünüze de yansır. Sevgilerle.

black_shoes .!.:

Merhaba.
Bu konuya içimi dökmek istiyorum sadece,umarım anlayışla karşılarsınız.
17 yaşındayım ve kendimden nefret ediyorum.
Oldum olalı hiç özendiğim kızlar gibi olamadım.Onlar küçük yüzlü,küçük eller ayakları olan hokka burunlu,beyaz tenli çıtı pıtı kızlardı.Bense esmer koca suratlı,kısa boylu,kilolu,siyah saçlı bir kızım.Ve bu özelliklerden nefret ediyorum.Kocaman suratımın ortasında bir burnum var.Dudaklar küçücük.Kafam kocaman.
Beni hep anneme benzetirler ben annemi sevmediğim için ondan gelen hiçbir şeyi sevmiyorum.Onun suratını kendi suratımda görmek yaşama sevincimi kaçırıyor.Tanıdıklar beni görünce "ay tıpkı x'in küçüklüğü" der.Benim moralim o kadar bozulur ki.
Tavsiye verenlere bile umutla bakamıyorum.Kilosuz halimi de bilirim,farklı saç modelli halimi de;hep ona benziyorum.Yine pek bir şey değişmiyor.Kendi doğamı ne kadar değiştirebilirim ki.
İlkokuldayken bıyıklarımı bile aldırmazdı rezil rezil dolaşırdım.Kendim hallettim herşeyi.Kaşlarımı bile aldıramıyorum.Bir ablam yok evde erkek çok olunca hep utandıran gözle bakarlar.
Yaşıtlarım şort vb. falan giyer ben anca t-shirt kot.Ailemin kültürü böyle.
Bir şeylerin farkına varınca yaşamaktan nefret ettim.

Genişletmek için tıkla...

işe zayıflamayla başla sonra imkanın varsa burnunu estetik yaptır tüylerinden kurtul saçlarını istediğin gibi yap diğerlerini makyajla halledersin zaten belki ozmaan fikrin biraz değişir en güzel insan bile kusursuz değildir gir bak çok begendiğin çoğu ünlülerin estetiksiz makyajsız haline özgüvenin yerine gelir belki tabiki allah vergisi güzellik ayrı bişey ama bakım diye estetik diye birşeyde var

usuyenprenses .!.:

olmamış pardon bak şimdi :)))

http://hizliresim.com/ZDnlbV

Genişletmek için tıkla...

Çok güzel olmuş,çok teşekkür ederim tavsiyeleriniz için :)

Mesajlarınızın hepsini okudum,çok teşekkür ederim,biraz daha iyi hissediyorum :)

black_shoes .!.:

Çok güzel olmuş,çok teşekkür ederim tavsiyeleriniz için :)

Genişletmek için tıkla...

kız varya ilerde fıstık gibi bir hatun olacaksın kk tavsiyelere uy güzellik paketleri uygula kendine

black_shoes .!.:

İlkokuldayken bıyıklarımı bile aldırmazdı rezil rezil dolaşırdım.

Genişletmek için tıkla...

black_shoes .!.:

Yaşıtlarım şort vb. falan giyer ben anca t-shirt kot.Ailemin kültürü böyle.

Genişletmek için tıkla...

İlkokuldayken bıyık mı aldırılırmış yahu,
Benim yaşıtlarım da etek giyer ve başörtüsü takar, fakat ben şort,askılı,mini giyiyorum,herkes tek tip giyecek diye bir şey yok,,,

Ayrıca annemden ona benzedeiğim için nefret ediyorum demişsin,
Peki ilerde senin çocuğunda sana benzerse (hani kendini beğenmiyorsun ya) çocuğunun da senden nefret etmesini ister misin ?