• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kendine tokat atmak, şiddet duygusu

bende de var kafamı duvarlara vurma, saçımı yolma vs. kolay sinirlenmiyorum ama sinirlenince de çığrından çıkıyo işler.. psikoloğa gittim anksiyete bozukluğu dedi. bende bi de aldığım nefesin yetmemesi gibi bi durum vardı. panik atağa çeviriyomuş anksiyete... ciplarex verdi 10 mg.. iyi gelip gelmediğini anlayamadım çünkü ilacı aldığımdan beri sinirleneceğim bi durum olmadı..
 
Aynen oyle oldu walla.Haksiz konuma dustum bir de seytan oldum.Amacim yargilama degildi kesinlikle , cocuklarin ne gunahlari var Allah askina?Her cocuk saglikli bir ortamda buyumeyi haketmiyor mu?Bence her cocuk saglikli bir ortamda buyumeli ve buyutulmeli ki toplum da saglikla kalkinsin.Sen cocuk olsan , annen yada baban kendini tokatlasa yumruklasa nasil bir durumdur bu?Cocuk guler belki o anda ve hatta davranisi birebir taklit eder yine gulerek ancak cocugun gulmesi durumun vehametini ortadan kaldirmaz.Bunu bilmek icin psikiyatrist olmaya da gerek yok yani.

O anne ne kadar esprili bir dille ifade etsede bir sorun olduğunun farkindaki burda bir sorun başlığına açıkça yazmak istemiş belkide kendi dışında birilerinin farkindaligina ihtiyacı vardır. Birçok sebep olabilir ancak anne kendi eksiklerini bilir belki çözüm yolları arar kensini acimasizca elestirir ama evlat sevgisi öyle ağır basarki dışardan birinin eleştirisi ağır gelir.eminim içten ice sana hak verdiği konular vardir ama sen engelledin senin seytan olduğunu düşündüğünü sanmam :) çünkü bulustugunuz nokta çocuk mutluluğu
ne demiş guleriz ağlanacak halimize işte bu cümle dikkate değer
 
Arkadaşım belediyelerin halk ediğim merkezlerinin veya genelde iamek binalarının olduğu yerlerde psikolojik danışmanlık merkezleri var istanbulda. İlaç yazmayan derdini dinleyen psikologlar. Bi araştırın bulucaksınız kesin..
 
Dediğim gibi, ilk amacım paylaşmak, daha sonra da insanların bana sorunlu olduğumu söylemesi. Kimse bilmediği için, böyle bir sorun yokmuş gibi davranıyordum çünkü.
Biliyorum, ama psikolog için, 50 tl dahi olsa, ayırabileceğim bir para yok şu an. Olduğunda da ilk işim gitmek.
Teşekkürler.




İnşallah. Teşekkürler.




"Ailecek" diyorsunuz yani.




Aslında karşımızdakine, sadece fiziksel zararımız yok.
Aile içi şiddet görmedim. Ama küçükken aile apartmanımızda çok kavga olurdu, şiddet olmasa bile.


İstanbul'da, devlet hastanelerinde randevu bulmak biraz zor. Ya da bana hiç denk gelmedi. "Şu anda uygun randevu gözükmüyor." diyorlar.
Bir de devlette psikiyatriye randevu alınıyor ama ben kesinlikle ilaç kullanmak istemiyorum.
Gece tam 12de aramaya basla randevu hizmetini. Mutlaka denk geliyor cunku 14 gunde bir randevu aciliyor gelecek 14 gun dolu ise.
 
Dediklerinize bir nevi katiliyorum..ben annemin beni dövme olayini yazarken sorunun kaynagi olarak yazdim...ben cok aşırı ofkelendigimde yapiyorum kimsenin benim ayakkabilarimi giymeden beni yargilamasini sevmiyorum...siz yargiliyorsunuz demiyorum..evet çocuklarım buna sahit olsada zaman zaman...birde gercek hayat denilen kavram var..ofkelenmek aglamak gülmek bu duygular insana has duygular...cocuklarima 4 4luk bakıyorum kimse benim anneligimi yargilayamaz..

yargılamak gibi bir derdim yok.
ayakkabılarınız giymesem de ortada bir sorun varsa çözümünü bilirim.
o çocuklar annelerini o şekilde görmemeli.
amacınız nedir?
o çocuklar büyüyüp sizin yaşınıza geldiğinde birilerini ya da kendilerini dövüp "annem de böyleydi" mi desinler, şu an sizin yaptığınız gibi.
çocuk bakımı karnını doyurup, altını temizlemek değildir.
ruhsal olarak sağlıklı çocuklar yetiştirmek sizin asli göreviniz.
bu yapılmıyorsa geri kalan anlamsız.
çocuklarınızın iyiliği için söylüyorum, tedavi almanız gerekiyor.
 
Haklısınız sanırım.
Ablam senelerce, yanlış teşhisin ilaçlarını kullandı. Çok zor günler geçirdik. Yan etkileri çok ağırdı. Daha sonra da başka bir doktor, başka ilaçlar verdi. Başka sorunlar..
Bu beni ilaç kullanmaktan biraz itiyor. Ve ben gerçekten, neden böyle olduğumu öğrenmek istiyorum. Bu duyguyu ilaçlarla bastırmaktan öte...
"Dehşet verici". Bu yorum için teşekkür ederim. Böyle direk alnın ortasına çarpan yorumlara ihtiyacım var.

elbette dehşet verici.
bir düşünün, lokantada oturuyorsunuz yemek yiyorsunuz.
karşı masada bir kadın bir andan saçını başını yolmaya ve tırnaklarıyla yüzünü kanatmaya çalışıyor.
kendine tokat atıyor, kafasını duvarlara vuruyor.
ne düşünürsünüz?
dehşete kapılırsınız bu bir
yazık akıl sağlığı yerinde değil diye düşünürsünüz bu iki
gamsız biriyseniz bu deliyi kim getirmiş lokantaya dersiniz bu üç.
bu normal bir davranış olmadığından, normal karşılamak da mümkün değil.
araştırarak iyi bir doktor bulun.
sonra güzel güzel alın tedavinizi.
daha da ilerleyip kötü bir şeye yol açmayacağını bilemezsiniz.
 
bence mesele para değil de doktora gitmek istemiyorsun çünkü devletten randevu almak bahsettiğin kadar zor değil.. internetten sebebini araştırıp psikoloji ve tasavvuf kitapları okuyabilirsin.. kendi kendini iyileştirmeye çalışabilirsin.. internetten yoga dersleri vs açıp evde yapmayı deneyebilirsin.. aynı durumda ben de olsam ilaç almayı istemezdim ama ruhuna iyi gelecek başka bir sürü şey var..
 
İlaç konusunda ablanız bir talihsizlik yaşamış ancak aynı şeyi yaşayacaksınız demek değil bu. Korkmayın bu kadar ilaçlardan. Bende tercih etmem ama durum bunu gerektiriyorsa da kaçmam.

Psikiyatri randevusu nu bir çok arkadaş söylemiş cumartesi gecesi 00.00 olduğunda alın.

Yıldızları görecek kadar demissiniz, hala inanamıyorum. Bir kaç saniye bir Nefeslik Zamanınız olsa belki yapmazsiniz. Kendinize bu nefesi bulmaya çalışın en azından RANDEVUNUZU ALANA KADAR. Bunun başka yolu yok.
 
Ben annemi geçmişi herseyi affetdim..ama cok siddetli sinirlenince kendime vuruyorum..istemiyerek yapiyorum ama aradada olsa siradada olsa yapiyorum..belliki cocuklarimda etkilenmiş..iş taklide kadar geldiğine göreo_O bugun uzun uzadiya bunu düşünme firsatim oldu...kendimi her daim degistirmenin yollarini ararim okurum dinlerim. .cevrem beni cok sakin olarak görür. .ama iste cok sakin ve beklenmedik tepkilerim oluyor bi anda patliyorum...bende böyle olsun istemiyorum..bugun kendime bir söz daha verdim..kucukken ruhumu acıtan bu olayi kendime birdaha asla yapmicagim..kendi benliğim için. ..ve ben cok iradeli biriyim..geçmişi tamamen bırakıyorum. ..:KK68:
 
Ben annemi geçmişi herseyi affetdim..ama cok siddetli sinirlenince kendime vuruyorum..istemiyerek yapiyorum ama aradada olsa siradada olsa yapiyorum..belliki cocuklarimda etkilenmiş..iş taklide kadar geldiğine göreo_O bugun uzun uzadiya bunu düşünme firsatim oldu...kendimi her daim degistirmenin yollarini ararim okurum dinlerim. .cevrem beni cok sakin olarak görür. .ama iste cok sakin ve beklenmedik tepkilerim oluyor bi anda patliyorum...bende böyle olsun istemiyorum..bugun kendime bir söz daha verdim..kucukken ruhumu acıtan bu olayi kendime birdaha asla yapmicagim..kendi benliğim için. ..ve ben cok iradeli biriyim..geçmişi tamamen bırakıyorum. ..:KK68:

İnşallah tatlım benim. Annenin de belki sıkıntıları vardı bunu sana yansıttı. Kıyamam çok gençsin ve tabii ki güçlü bir annesin. Anne olduktan sonra güçlü kişilik değil de güçlü anne olmak zorundayız.. Hiçbir şekilde incitme kendini..
 
Dediğim gibi, ilk amacım paylaşmak, daha sonra da insanların bana sorunlu olduğumu söylemesi. Kimse bilmediği için, böyle bir sorun yokmuş gibi davranıyordum çünkü.
Biliyorum, ama psikolog için, 50 tl dahi olsa, ayırabileceğim bir para yok şu an. Olduğunda da ilk işim gitmek.
Teşekkürler.




İnşallah. Teşekkürler.




"Ailecek" diyorsunuz yani.




Aslında karşımızdakine, sadece fiziksel zararımız yok.
Aile içi şiddet görmedim. Ama küçükken aile apartmanımızda çok kavga olurdu, şiddet olmasa bile.


İstanbul'da, devlet hastanelerinde randevu bulmak biraz zor. Ya da bana hiç denk gelmedi. "Şu anda uygun randevu gözükmüyor." diyorlar.
Bir de devlette psikiyatriye randevu alınıyor ama ben kesinlikle ilaç kullanmak istemiyorum.


Sayfalar geçmiş de ben burasına kadar okuyabildim bu ilaca neden düşmansınız bu kadar

Kendinizi tokatlamanız normal değil belki yarın kendinize değil de karşımızdakine zarar vermek isteyeceksiniz

Ama ben ilaca karşıyım deyip tedavinin önünü kapatmak doğru değil ki

O insanlar da şeker niyetine vermiyorlar ilaçları
 
Bunu kendinizde hissettiğiniz vakit doktor yoluna gidip tedavi olmalıydınız.
Daha fazla zaman kaybetmeyin,burada size ancak bu öneride bulunabiliriz.
Paranız yoksa devletin bünyesindeki piskoloğa görünün .


Teşekkürler. Bazı arkadaşlardan öneriler aldım randevu bulmak adına, onları uygulayacağım.

bende de var kafamı duvarlara vurma, saçımı yolma vs. kolay sinirlenmiyorum ama sinirlenince de çığrından çıkıyo işler.. psikoloğa gittim anksiyete bozukluğu dedi. bende bi de aldığım nefesin yetmemesi gibi bi durum vardı. panik atağa çeviriyomuş anksiyete... ciplarex verdi 10 mg.. iyi gelip gelmediğini anlayamadım çünkü ilacı aldığımdan beri sinirleneceğim bi durum olmadı..

Kötü bir duygu, kendine zarar verme isteği. Umarım ilaç iyi gelmiştir.

Arkadaşım belediyelerin halk ediğim merkezlerinin veya genelde iamek binalarının olduğu yerlerde psikolojik danışmanlık merkezleri var istanbulda. İlaç yazmayan derdini dinleyen psikologlar. Bi araştırın bulucaksınız kesin..

Bu iyi bir öneri oldu. Belediyelerin böyle bir hizmeti olduğunu bilmiyordum. Bir araştırayım. Teşekkürler.

Gece tam 12de aramaya basla randevu hizmetini. Mutlaka denk geliyor cunku 14 gunde bir randevu aciliyor gelecek 14 gun dolu ise.

Teşekkürler, öyle yapacağım. Ben genelde gün ortasında arıyordum.

elbette dehşet verici.
bir düşünün, lokantada oturuyorsunuz yemek yiyorsunuz.
karşı masada bir kadın bir andan saçını başını yolmaya ve tırnaklarıyla yüzünü kanatmaya çalışıyor.
kendine tokat atıyor, kafasını duvarlara vuruyor.
ne düşünürsünüz?
dehşete kapılırsınız bu bir
yazık akıl sağlığı yerinde değil diye düşünürsünüz bu iki
gamsız biriyseniz bu deliyi kim getirmiş lokantaya dersiniz bu üç.
bu normal bir davranış olmadığından, normal karşılamak da mümkün değil.
araştırarak iyi bir doktor bulun.
sonra güzel güzel alın tedavinizi.
daha da ilerleyip kötü bir şeye yol açmayacağını bilemezsiniz.

Benim de korkum bu zaten... Böyle olmak istemiyorum. Dediğim gibi, bu dürtü gerçekten kötü bir duygu.

M mandalinacekirdegi üniversitenin hastanesi veya kliniği yok mu?
bizim üniversitenin vardı, oradan öğrenci olarak randevu almak vs de daha kolaydı.

Teşekkürler öneri için. Bizim üniversitenin de var sağlık merkezi. Ama psikolog var mı bilmiyorum, bir bakayım.

bence mesele para değil de doktora gitmek istemiyorsun çünkü devletten randevu almak bahsettiğin kadar zor değil.. internetten sebebini araştırıp psikoloji ve tasavvuf kitapları okuyabilirsin.. kendi kendini iyileştirmeye çalışabilirsin.. internetten yoga dersleri vs açıp evde yapmayı deneyebilirsin.. aynı durumda ben de olsam ilaç almayı istemezdim ama ruhuna iyi gelecek başka bir sürü şey var..

Evet. Aslında son dönemlerde artan bir duygu bu... Kendimi ruhen düzelttiğim zamanlarda yoktu.
Doktor konusunda çekincem var, evet. Zaten yeni kabullendiğim bir sorun bu.

Sayfalar geçmiş de ben burasına kadar okuyabildim bu ilaca neden düşmansınız bu kadar

Kendinizi tokatlamanız normal değil belki yarın kendinize değil de karşımızdakine zarar vermek isteyeceksiniz

Ama ben ilaca karşıyım deyip tedavinin önünü kapatmak doğru değil ki

O insanlar da şeker niyetine vermiyorlar ilaçları

Haklısınız elbette...
 
Back
X