- 15 Mart 2012
- 1.252
- 342
- 123
Kızlar herkese selamlar. Bu aralar yardımınıza ihtiyacım var. Konuyu uzatmayacağım.
Biz 5 kardeşiz. 3 kişi de universitede. Ama ben ve diğer kız kardeşim bitirdi. Ben şu an aielmden ayrı bir şehirde yaşıyorum işim gereği. Ama kardeşlerimin çeşitli sıkıntıları var. Mesela Psikolpojik bir rahatsızlıpı var bizi üzen ve yıpratan. Bir de sevgilisiyle ayrılmak üzere. Bu onun hastalığını daha da azdıracak. Bir de erkek kardeşim var. Onun da bir mahkemesi var.Allah korusun ceza evini düşündükçe delircek gibi oluyorum.
Şimdi ben hayatımda hiç mutlu değilim. Onların sıkıntısını içimde yaşıyorum. Sürekli onları düşünüp sanki onların sıkıntıları benim yaşadıklarım sıkıntılarmış gibi geliyor. Ve artık gözlerim hep yaşlı geziyorum
(
Dışarı çıkıcam çıkmak istemiyorum. Mutlu insanları görmek istwemiyorum etrafımdaç Komik bir şeye gülsem bile sürekli aklımda bu sıkıntılar.Benim allah bozmasın güzel bir işim ve güzel bir ilişkim var. Ama çok mutsuzum. Her an ağlayabilen bir insan haline geldim.Mesela arkadaşlarla pikniiğe gidicez bu hafta sonu ama ben gitmiycem. Çünkü insanlar mutlu . Kardeşlerimin böyle dertleri varken ben nasıl kendimi düşünüp eğlenirim diye düşünüyorum. Ve hayatımın son yılları da hep başkalarının derdini çekerek geçirdim.
Yardım edin nolur ne yapmalıyım?
Biz 5 kardeşiz. 3 kişi de universitede. Ama ben ve diğer kız kardeşim bitirdi. Ben şu an aielmden ayrı bir şehirde yaşıyorum işim gereği. Ama kardeşlerimin çeşitli sıkıntıları var. Mesela Psikolpojik bir rahatsızlıpı var bizi üzen ve yıpratan. Bir de sevgilisiyle ayrılmak üzere. Bu onun hastalığını daha da azdıracak. Bir de erkek kardeşim var. Onun da bir mahkemesi var.Allah korusun ceza evini düşündükçe delircek gibi oluyorum.
Şimdi ben hayatımda hiç mutlu değilim. Onların sıkıntısını içimde yaşıyorum. Sürekli onları düşünüp sanki onların sıkıntıları benim yaşadıklarım sıkıntılarmış gibi geliyor. Ve artık gözlerim hep yaşlı geziyorum
(Dışarı çıkıcam çıkmak istemiyorum. Mutlu insanları görmek istwemiyorum etrafımdaç Komik bir şeye gülsem bile sürekli aklımda bu sıkıntılar.Benim allah bozmasın güzel bir işim ve güzel bir ilişkim var. Ama çok mutsuzum. Her an ağlayabilen bir insan haline geldim.Mesela arkadaşlarla pikniiğe gidicez bu hafta sonu ama ben gitmiycem. Çünkü insanlar mutlu . Kardeşlerimin böyle dertleri varken ben nasıl kendimi düşünüp eğlenirim diye düşünüyorum. Ve hayatımın son yılları da hep başkalarının derdini çekerek geçirdim.
Yardım edin nolur ne yapmalıyım?
